Tag Archief van: gastblogger

Een kleur komt zelden alleen – Artquiltgroep Colorminds

Kleur

Kleur is voor kunstenaars één van de belangrijkste designelementen. En voor onze Artquilt groep Colorminds helemaal. Als thema kiezen wij steeds een specifiek kleurenpalet. Dat levert verrassende resultaten op. ‘Door een serie quilts met dezelfde kleuren en hetzelfde formaat naast elkaar te laten zien, krijg je een eenheid. Maar omdat iedere quiltster een geheel eigen stijl heeft, is er toch veel diversiteit.’

En als je onze 8 quilts naast elkaar hangt, ontstaat er bijna als vanzelf een WOW effect:

‘Aan onze quilts is wel te zien dat we allemaal genieten van kleur. Hadden we als kind niet allemaal een grote kleurdoos met wel 50 verschillende kleuren? Nu hebben we stapels gekleurde stoffen waar we net zo blij van worden. Het leven zou toch enorm saai zijn zonder kleur? Je kunt ook bijna niet zonder, want echt alles om je heen heeft kleur.’

Toen we 10 jaar geleden begonnen met deze groep, lieten we ons inspireren vanuit de kleurenleer. Onze eerste series waren de complementaire kleuren, zwart wit met een kleur accent, de kleuren van de vier seizoenen, analoge kleuren en een uitstapje naar monochroom (maar dan wel weer de kleurencirkel rond). Is overigens ontzettend ingewikkeld om een interessant ontwerp te maken in maar 1 kleur… Nu zijn we bezig met Triades, dus drie tegenover elkaar liggende kleuren in de kleurendriehoek:

We werken telkens zoveel mogelijk toe naar exposities, en in mei dit jaar mochten we naar de Nadelwelt in Karslruhe:

Dat vraagt altijd veel voorbereiding, we komen dan ook om de twee maanden bij elkaar, vaak online in de afgelopen maanden… maar nu mag het weer live en hoeveel makkelijker praten is het dan om de kleuren op elkaar afgestemd te krijgen…

Volgend jaar bestaan we tien jaar en mogen we bij de Patchwork & Quiltdagen onze volledige collectie laten zien. Dat wordt spectaculair en om daar nog iets aan toe te voegen, we gaan een XXL quilt maken over 6 meter…

In augustus van dit jaar zijn we dichterbij huis, we exposeren in de Kapel in Hoog Soeren op 4, 5 en 6 augustus, welkom! Het is op een mooie lokatie waar je ook heel goed kunt wandelen en de winkel QuiltKompas is er ook!

Nieuwsgierig geworden? Kom dan van 4 /m 6 augustus 2022 naar de Kapel in Hoog Soeren en laat je verrassen door onze kleurrijke artquilts!

Kijk voor meer  informatie en achtergrond op www.colorminds.nl 

Nienke de Lange

Vergrijzen? Is dat mooi?

Al vrij lang krijg ik elke woensdagmorgen een blogbericht van Marjolein van der Stoep.

De inhoud spreekt me altijd wel aan, geeft meestal stof tot nadenken, maar door het bericht van 30 mei j.l. werd ik gemotiveerd om weer eens stof te gaan verven.

Kleur vergrijzen

De boodschap van dat blogbericht was dat je elke kleur kunt “vergrijzen” met de complementaire kleuren en dat dat altijd mooie resultaten geeft.

Bij het zien van een kleur zoeken onze ogen (hersenen) automatisch naar de complementaire kleur, dat is de kleur die er recht tegenover op de kleurencirkel staat. Als je daarmee verft zit die kleur er dus al in en heb je een harmonieus palet.  Eigenlijk wist ik dat wel, maar ik had het nog nooit toegepast.

Dus alle verfspullen en de procion tevoorschijn gehaald en veel halve fat quarters witte poplin gescheurd.

Verven

Omdat ik een vaag plan heb voor een rode quilt koos ik die kleur als uitgangspunt. Daartegenover staat groen in de kleurencirkel en dat maak je van blauw en geel.

Dus Rode Jaspis, Barnsteen en Azuriet aangemaakt. Dat zijn drie basiskleuren waar je alle andere kleuren mee kunt maken.

Als ik stoffen ga verven moet ik altijd weer even kijken hoe het allemaal moet en daarvoor is www.verfvirus.nl onmisbaar.

Het voert te ver om hier de hele lijst van mijn verfmengsels uit te schrijven, maar m’n uitgangspunt was de rode kleur te vergrijzen en van die verkregen kleuren een gradatie van donker naar licht te maken. Dat kwam neer op ongeveer 40 plastic zakjes met een lapje, verf en soda ash oplossing.

In een aantal zakken heb ik ook wit of ecru borduurgaren mee geverfd.

 

Wachten…

En dan is het wachten tot je kunt gaan spoelen. Hoe langer je wacht hoe minder je hoeft te spoelen. Dus geduld loont.

Maar na een kleine week wachten is 40 lapjes uitspoelen toch nog wel een langdurige bezigheid. Pas als de lapjes aan de lijn hangen wordt je er wel weer blij van!

En de garens kunnen gewoon over de rand van het bakje drogen

Normaal is strijken niet m’n hobby, maar in dit geval kijk ik er altijd naar uit. Dan zie je pas echt het resultaat.

 

Smaak te pakken

Ik vond de kleuren erg mooi en kreeg zin om nog meer te verven, maar dan met de fellere rode Robijn, de Turquoise als blauwe en weer Barnsteen als gele kleur.

Dus nieuwe verf aanmaken, nieuwe lapjes scheuren, garen toevoegen en het feest kan weer opnieuw beginnen.

Dit keer heb ik niet alleen de rode kleur vergrijsd maar ook wat ander kleurcombinaties gemaakt en een aantal lapjes alleen turquoise geverfd.

Weer een weekje gewacht voor het uitspoelen. Inmiddels hadden we nieuwe tegels op het terras en heb ik er voor het uitdruipen en drogen toch maar kranten onder gelegd..

Ook nu konden de garens in het bakje drogen.

Na het strijken zag het er zo uit:

Tot slot

Dan als alle lapjes en draadjes je toelachen moet er nog worden opgeruimd. Alle bakjes , lepels en spuitjes schoonmaken en laten drogen.

En dan is er tot slot nog een waslijn met plastic zakken die weer schoon zijn voor een volgende keer..

Ik kan voorlopig weer even vooruit.

Marjolein van der Eijk

Met de magie van quilten

Een vluchtelingen kamp in Uganda nieuw leven geven

 

 

De kracht van het internet is dat je over de hele wereld mensen kan verbinden met hetzelfde quilt project. Je hebt zelf misschien ook weleens meegedaan aan een quilt-a-long en daarmee mensen leren kennen uit een ander land. 

Het is de intentie van Kick Ass Quilts die internationale verbinding te faciliteren en door middel van het promoten van duurzaam quilten mensen aan het quilten te krijgen die er anders misschien nooit aan begonnen waren. 

Een voorbeeld daarvan is de SSPI in Uganda. Dat is een organisatie gerund door Congolese vluchtelingen die in het semi-permanente vluchtelingenkamp Nakivale wonen. De SSPI zet zich in voor een gezonde, milieuvriendelijke leefomgeving in het kamp. Daarnaast willen zij het bewustzijn verspreiden over het belang van duurzaamheid en het zorg dragen voor je omgeving door middel van kunst. 

Via Instagram en het Comfort Blanket Project hebben we elkaar leren kennen. Ze haakten aan op de visie van Kick Ass Quilts om met quilten oude kleding en afgedankt textiel om te zetten in voorwerpen om betekenis en schoonheid toe te voegen aan je huis en leefomgeving. 

Als eerste project hebben ze meegedaan aan de mini memory quilt, het maken van een quilt-a-long compleet met certificaat! Inmiddels hebben ze de smaak van het quilten stevig te pakken en zijn ze bezig met de sampler quilt lessen. In dit blog vertel ik je er graag over hoe het gegaan is met het maken van een memory quilt. 

 

 

Een quilt van het shirt van een vrouw die ver weg woont

Een memory quilt is gemaakt van stoffen die wat voor je betekenen. Als eerste workshop is dit een goede manier om deelnemers te laten proeven aan de magie van een quilt.

Moise Sarick, de voorzitter van de SSPI, laat met zijn verhaal over zijn memory quilt heel goed zien wat de waarde van zo’n quilt kan zijn.

Zijn quilt is gemaakt met een shirt dat zijn vrouw voor hem gekocht heeft. Hij vertelt dat het een erg belangrijk shirt voor hem was, zeker omdat zijn vrouw nu in Amerika woont en hij in Uganda zit. Helaas hadden mieren het shirt gesloopt en hij kon het niet meer dragen. Maar het shirt weggooien kon hij ook niet over z’n hart verkrijgen. Dus hij is erg blij dat hij geleerd heeft een quilt te maken van het shirt zodat de herinnering aan de zorg van zijn vrouw altijd bij hem is

 

 

Hoe gaat dat, quilten in Uganda?

Het leuke aan duurzaam quilten op mijn manier is dat het goed werkt in de context van Uganda. Het is een eenvoudige manier van quilten, want duurzaam quilten gaat voor mij over het hergebruiken van materiaal en over het werken met zo min mogelijk materiaal. 

Gewapend met een zak oude kleding en restjes van kleermakers, een schaar, ruitjespapier, naalden, draad en spelden kan je al een prachtige quilt maken!

 

 

Hoewel ze wel aangeven dat ze nu wel heel weinig materiaal hebben. Ze hebben bijvoorbeeld maar 2 scharen voor 14 mensen. We hopen daar verandering in te kunnen brengen zodra er meer sponsors zijn voor het project. 

De mensen van de SSPI zijn in ieder geval ook verknocht geraakt aan quilten! Ze zeggen zelf dat het een fantastische combinatie is, omdat het voldoening geeft door het leren van een technische vaardigheid, het ontspant. Daarnaast is het een manier om het afvalprobleem in Nakivale te verminderen en het is mogelijk een manier om wat geld te verdienen voor levensonderhoud. 

 

 

Vervolg van de duurzaam quilt beginnerscursus in Uganda

Inmiddels zijn ze bezig aan de sampler quilt. Met deze quilt leren ze de basis technieken toe te passen in een groter quilt ontwerp. Ook leren ze 4 extra patronen waar ze mee kunnen variëren. 

Het is geweldig om te zien hoe snel ze het quilten oppakken en hoe snel ze al hun eigen variaties van de quilt patronen maken!

 

 

De ambitie is om met de magie van quilten van vluchtelingenkamp Nakivale een duurzaam thuis te maken voor alle 140.000 mensen die er wonen! En als we allemaal een steekje bijdragen, dan geloof ik dat we dat gaan redden, Elk gered kledingstuk is een stapje in die richting. 

Elke keer als ik weer foto’s krijg van een nieuwe quilt sessie, zie ik de passie die uit het werk straalt. Ze zijn in Uganda goed op weg zijn om een duurzame, welkome, wereld voor iedereen te maken met de magie van quilten!

 

 

Rianne Doller (Kick Ass Quilts)

 

Skyscraper 

Hoe kom je van een idee tot een quilt?

Ten eerste: het idee

Tijdens een bezoek aan Utrecht werd mijn aandacht getrokken door een enorme walvis gemaakt van plastic afval. Ongeveer een jaar lang stond hij in de Catharijnesingel voor Tivoli Vredenburg indruk te maken op zijn omgeving (zie bijvoorbeeld deze site). Het riep direct vragen bij mij op.

Wat, hoe, en waarom?

Na onderzoek blijkt, dat op initiatief van de Universiteit Utrecht het kunstwerk naar Utrecht gehaald werd. Met de walvis als blikvanger, wilde de UU kennis delen over rivieren, oceanen, water en alles wat daarbij komt kijken. Met als  grootste aandachtspunt de vervuiling door de plastic soep.

De walvis is gemaakt van VIJF ton plastic afval, dat 4 maanden lang aan de kusten van Hawaii, New York en Zeebrugge verzameld is. Voor dit project zijn alleen de kleuren blauw en wit gebruikt. De walvis is in New York gemaakt, heeft in Brugge gestaan, in 2019 in Utrecht en is vandaar uit verhuisd naar Singapore.

Allemaal om mensen met het probleem van de plastic soep te confronteren.

Ten tweede: de uitvoering

Met deze informatie ben ik aan de slag gegaan. 

Voor de midweek/weekend van het Quitersgilde waren we als docenten steeds op zoek naar een nieuw thema en bijpassende technieken. Tijdens de  midweek “spelenderwijs” in 2020 presenteerden we een “pixel”quilt met behulp van quiltersgrid. Dat is een superdunne plakbare vlieseline met opgedrukt raster. Vroeger werden er veel watercolor-quilts mee gemaakt.

Het idee stond en de techniek was bekend.

Nu de uitvoering nog. Eerst heb ik de grootte van de walvis bepaald en de kleuren uitgezocht. Ik koos voor het kleinste vierkant, 1 inch! 

Het quiltersgrid werkt als volgt;

Je snijdt vierkanten die iets kleiner zijn dan het raster op het vlies, in mijn geval 1 inch. Je legt de stofjes in patroon (van de walvis) uit en strijkt ze vast. Vervolgens naai je eerst alle horizontale lijnen en dan de verticale lijnen. Belangrijk is, dat je het vlies inknipt aan de achterzijde op de kruispunten. Op deze manier bereik je een perfect genaaid kruispunt bij elk hoekje. Juist in deze kleine afmeting ziet het er zeer professioneel uit.

Mijn gedachte was om de gehele quilt op deze manier te maken. Daar kwam ik al snel op terug, deze megaklus is bijna niet te doen. Mijn  tijdslimiet liet dat ook niet toe.

Dus heb ik besloten om de achtergrondstof zelf te verven, de walvis uit vierkanten (pixels) op te bouwen en in zijn geheel te appliqueren op de ondergrond. Ter afsluiting naaide ik onderaan een golvende strokenlijn.

 

 

Ten derde: de afwerking 

Het doorquilten is altijd een vak apart. Door de dikke lagen heen te komen, was soms erg moeilijk. Toch heb ik maar één naald gebroken. Ik heb geprobeerd plastic voorwerpen in de walvis te quilten met donkerblauw garen. Met textielverf en Inktense potloden heb ik accenten aangebracht.

 

  

Met heel veel plezier heb ik aan deze quilt gewerkt en op deze manier ook een steentje bijgedragen aan de wereld problematiek rond de plastic soep. Dat hoop ik, althans!!

Elfriede Grooten

Overpeinzingen van een (beginnend) quilter

Oftewel van de regen in de drup

Mijn hele leven ben ik, naast mijn werk, bezig geweest met handwerken, borduren, breien en veelal mijn eigen kleding maken. Jarenlang zat ik op naailes en mijn kasten puilen dan ook uit van de zelfgemaakte jasjes en bloesjes. Een paar jaar geleden begon mijn pensioen te naderen en ik voorzag dat – als ik meer vrije tijd zou krijgen – de kasten nog voller zouden raken, terwijl ik niet meer iedere dag van die jasjes moest dragen. Dat zou een probleem worden.

Maar gelukkig, ik kwam langs een quiltwinkel die een basiscursus modern patchwork en quilten zou starten. Dus in september 2019 ben ik daar met veel plezier begonnen. Ik vond het allemaal wel lastig, maar het is me toch gelukt om alle blokken in elkaar te krijgen en er een quilt van te maken.

 

 

Het quiltersgilde

Omdat ik het zo leuk vond, vroeg ik voor mijn verjaardag een nieuwe naaimachine, en ja, de week voor de eerste lockdown werd die bezorgd. Ook werd ik toen lid van het Quiltersgilde en omdat alles gesloten was, bestelde ik allemaal oude exemplaren van Quiltnieuws en er ging een wereld voor me open. Avond aan avond zat ik te genieten, wel met mijn telefoon ernaast, want er stonden nog al wat termen in die ik niet direct begreep.

Vervolgens ben ik nog wat gaan oefenen door een paar kinderdekentjes voor familie te naaien.

 

 

Een nadeel van het werken op de naaimachine is dat je het niet buiten kunt doen. Met mooi weer ben ik wel graag buiten, dus de volgende cursus werd de basiscursus Klassiek patchwork en quilten. Het maken van de top ging goed, maar het doorquilten was een techniek die ik niet goed onder de knie kon krijgen. Resultaat, ik ben nog met een oefenproject bezig en de quilt is nog niet helemaal af.

Quilt voor mijn moeder

Ondertussen zag ik in een winkel een hele mooie quilt die ik heel graag wilde maken voor mijn moeder van 90. Ze had altijd een oude plaid op de bank liggen en ik dacht dat het mooier was om daar een mooie quilt neer te leggen. Maar ja, 90, dan kun je geen 10 jaar meer wachten dus er was haast geboden. Het resultaat is schitterend.

Maar omdat ik alles wil leren, deed  ik ook nog een cursus Trapunto en een cursus Applicatie. En het afgelopen seizoen deed ik ook nog mee aan een Sterrensampler. Van de sterrensampler heb ik de top net klaar en die moet ik nog quilten. Je ziet het: heel veel projecten die niet af zijn, dus ik had  met mezelf afgesproken dat ik eerst wat af moet maken voor ik met iets nieuws begin.

 

 

Afscheid van mijn werk

Maar, vorige week had ik afscheid van mijn werk en de collega’s hadden een heel persoonlijk afscheidscadeau gevonden. Ze hebben alle benodigdheden voor een quilt gekocht en van één lichte lap hebben ze vierkantjes laten snijden en daarop allemaal lieve teksten gezet. Nu aan mij de taak om daar iets van te maken.

 

 

En, heb ik dankzij het quilten voorkomen dat mijn kasten uitpuilen, nee dat niet. Wat is er veranderd? Ik heb één kledingkast omgebouwd naar quiltkast en één logeerkamer omgebouwd naar quiltkamer. En wellicht kan ik op den duur een kledingkast van mijn man confisqueren, maar niet alles tegelijk.

Henriëtte Balten (penningmeester en bestuurslid van het Quiltersgilde)

Driehoeken snijden uit vierkanten

Hoi, hier ben ik weer, Gerie. Een flinke lap tekst, de volgende keer wordt korter. Ik hoop dat je toch de hele tekst vol kan houden, op het eind wordt het gemakkelijker met de foto’s erbij. En gewoon doen, stap voor stap, dan wordt het al doende wel duidelijk. Kom je echt niet uit de tekst, dan kun je gewoon alleen de foto’s gebruiken natuurlijk.

Om dit blogbericht te kunnen bewaren, kun je HIER de pdf ervan downloaden.

Uitleggen

Dit keer wil ik jullie graag vertellen over het snijden (of knippen) van driehoeken uit vierkanten. “Gerie, dat weet toch iedereen wel”? Ja, dat zou je denken, maar dat blijkt helemaal niet zo te zijn. Dus dacht ik, ik ga het even uitleggen. Of nee, dat is eigenlijk niet helemaal waar. Ik ging eigenlijk een blok maken voor de Moderne Round Robin van dit jaar. En daar had ik 3 formaten Half Square Triangels (HST) voor nodig.


Dat zijn van die vierkanten, die uit 2 driehoeken bestaan. Die kun je snel maken door 2 vierkanten op elkaar te leggen, een diagonaal te tekenen en aan beide kanten van die diagonaal een naadtoeslag te naaien. Doorsnijden (of knippen) op de getekende diagonale lijn en voilà, 2 vierkanten, elk bestaande uit 2 driehoeken. (Het snijden van de HST’s leg ik in de volgende blog uit.

Rekensommetjes

Door die diagonaal worden de vierkanten iets kleiner dan de twee vierkanten waar ik mee begon. Probleem. Gelukkig is daar een oplossing voor, een simpel rekensommetje. Voor mijn blok had ik echter niet alleen meerdere formaten nodig, maar ook meer dan 2 van die HST’s.

Nou had ik natuurlijk meerdere keren 2 vierkanten op elkaar kunnen leggen, het verhaal van hierboven met dat eenvoudige rekensommetje kunnen doen, maar nee. Ik wist dat er ook een simpel rekensommetje was voor vier HST’s tegelijk en ik dacht dat er dan ook wel een simpel rekensommetje voor 8 van die HST’s tegelijkertijd zou zijn.

Maar dat bleek nog niet zo eenvoudig. Het rekensommetje bleek namelijk niet bedoeld te zijn voor HST’s, maar voor het snijden van driehoeken uit vierkanten. Uiteraard wilde ik wel een rekensommetje voor HST’s, dat moest er ook zijn, dus ik aan het zoeken op internet. Niet te vinden. Wel allerlei cheatsheets (spiekbriefjes) dus tabellen met maten, als je een vierkant van zo groot wil, moet je je beginvierkanten zo groot snijden (of knippen) maar de maten die ik voor mijn blok nodig had, zaten daar natuurlijk net niet bij.

Daarom wil ik gewoon een rekensommetje, dan kan ik de blokken aan mijn quilt aanpassen, in plaats van andersom. Veel fijner. Ik ben aan de gang gegaan met wat ik wist, heb ruim 88 vierkanten in diverse maten gemaakt en heb uiteindelijk mijn jongste zoon om raad gevraagd. Dat had ik dus eerder moeten doen, dat had me zo 80 vierkanten gescheeld. Maar goed. Ik ben eruit. Ik heb een werkend rekensommetje voor HST’s met 2, 4 en zelfs 8 HST’s tegelijkertijd. En dat wilde ik in dit blog uitleggen. Maar dat is heel veel uitleg, dus ik dacht ik doe het in twee stukken. En dan begin ik voor de verandering eens bij het begin.

Waarom?

Eerst de sommetjes die behoren bij het snijden van driehoeken uit vierkanten. Je kunt denken ”wanneer heb je dat ooit nodig”? Nou, stel je voor, je bent enthousiast begonnen aan een ‘block of the month quilt’ maar na vier blokken heb je het al gehad. Je loopt al vijf maanden achter, de quilts van de andere deelnemers zijn al bijna klaar en je hebt er helemaal geen zin meer in. (Ik ben toch zeker niet echt de enige?) . Dan kun je een mooie ninepatch van je vier blokken maken, aangevuld met 5 “effen” vierkanten. Die 5 aanvulvierkanten kun je dan mooi doorquilten. Het formaat van die 5 vierkanten is niet zo moeilijk, die worden net zo groot als de blokken die je al had. Je kunt van die vierkanten ook nog HST’s maken, ook leuk. Of vierkanten maken van 4 of 8 driehoeken. Dan kun je de rekensommetjes goed gebruiken. Of misschien wil je de ninepatch “on point” maken. Dan moet je de lege vakken aan de zijkanten en in de hoeken met driehoeken vullen.


Aan het werk

Ik neem als voorbeeld steeds een blok van 10 centimeter. Die 10 centimeter is dan de maat van het vierkant dat je uiteindelijk ziet en hebben wilt in de quilt. Dus voor een vierkant van bijvoorbeeld 10 centimeter, snijd (of knip) je een vierkant van 10cm + 2x de naadtoeslag.

Wil je blokken, bestaande uit twee driehoeken, of heb je twee halve blokken (driehoeken, dus) nodig in je quilt, dan moet je vierkanten diagonaal door snijden (of knippen). Hiervoor snijd (of knip) je steeds een vierkant van 10cm + 3,5x de naadtoeslag.

Wil je blokken, bestaande uit vier driehoeken, of heb je vier halve blokken nodig in je quilt, dan moet je de vierkanten twee keer diagonaal doorsnijden (of knippen). Hiervoor snijd (of knip) je steeds een vierkant van 10cm + 5x de naadtoeslag.

Wil je blokken bestaande uit acht driehoeken, of heb je 8 halve blokken nodig in je quilt, dan moet je de vierkanten 2x diagonaal doorsnijden én twee keer door het midden, horizontaal en verticaal.

Hiervoor snijd (of knip) je steeds een vierkant van 10cm + 9x de naadtoeslag.

Ingewikkeld

Dit was erg ingewikkeld om op te schrijven, ik hoop dat het helpt met de foto’s erbij. Je ziet waarom ik het in tweeën heb gedeeld, want om nu ook nog het uitrekenen en snijden van de HST’s te laten zien, wordt teveel van het goede. Op de foto’s kun je zien welke zijden van de driehoeken recht van draad zijn, dat is ook belangrijk om in de gaten te houden. Soms zijn dit de korte zijden (bij twee en bij acht driehoeken tegelijkertijd) en soms zijn dit de lange zijden (bij vier driehoeken tegelijkertijd).

Veel succes met uitproberen.

Gerie Lammers

“Het Stadje”, ofwel “Happy Villages”

Happy villages

Deze blog beschrijft een quilt gemaakt volgens de techniek van de Happy villages, bedacht door Karen Eckmeier uit de VS. De bedoeling bij deze techniek is om hoekige lapjes over elkaar heen te strijken en er vervolgens daken en raampjes op en in te maken. Het stadje wordt dan een willekeurig stadje.

 

Annabaai in Willemstad

Kleurige lapjes zijn mijn ‘roots’. Ik kies altijd felle kleuren. Al gauw bedacht ik om de Annabaai in Willemstad te maken. Dus wilde ik sommige gebouwen ‘echt’ laten lijken en ging ik anders te werk. Hotel Otrobanda werd zo nauwkeurig mogelijk nagemaakt. Alle afbeeldingen werden nagemaakt aan de hand van foto’s van de huizen, brug, markt, pontjesbrug en andere objecten. Tijdens het maken verheugde ik mij op mijn reis naar Curacao, waar ik het nieuwe huisje van mijn broer Lex en zijn vrouw Sylvia kon bewonderen en de vertrouwde plekjes kon bezoeken.

 

 

Alle stofjes waren gestreken met vlisofix, 2 zijdig plakvlieseline. De afbeeldingen werd minuscuul geknipt en vast gestreken met een piepklein strijkboutje.

 

 

 

 

Free quilten

Toen dat klaar was, werd over de quilt een paars gaas gespannen (Het gaas zorgde ervoor dat al die kleine stukjes op hun plek bleven zitten). Om elk onderdeel werd heen genaaid. Dus langs de huisjes, maar ook langs de dakrandjes, de kleine raampjes werden allemaal omgenaaid met veelkleurig garen. Dat was millimeter naaien. Om de raffinaderij werd met gouddraad genaaid.

Die naaitechniek heet free quilten en je hebt daar een speciaal naaivoetje voor nodig.

 

Willemstad

Degene, die Willemstad kent zal verschillende huizen herkennen. Huize ‘Stroomzigt’, Fort Nassau, Hotel van der Valk, Het gouvernementspaleis, de Fortkerk, Hotel Otrobanda van voor de verbouwing. En het 1e schip “De Rotterdam”, gemaakt van een vaantje, dat we kregen, toen we destijds in de jaren 60 ermee tussen Nederland en New York voeren.

Op de foto links onder zie je het huisje van Lex en Sylvia. Rechtsonder zie je het resultaat in de quilt.

 

Mijn liefste wens was om er lampjes in te verwerken, want Curacao is: lampjes. Ik heb verschillende lampjes besteld, het liefst had ik gekleurde, maar uiteindelijk zijn het witte geworden. Een probleem was de hoeveelheid lampjes, wel of geen stekker enz. Het bevestigen van de lampjes was ook een groot probleem, dat heb ik opgelost door knoopsgaten in de quilt te naaien, waar de lampjes doorheen werden gestoken.

 

Tot slot

De quilt is 11 februari in Nederland overhandigd en op 10 maart op Curaçao opgehangen.

 

De techniek die om deze blog wordt beschreven, is bedacht door Karen Eckmeier in de VS. De workshop waarin de quilt werd gemaakt, werd gegeven in Driebergen door Wilma Bruins op 3 december 2019. De quilt is gemaakt in najaar/ winter 2021-2022.

Margot Veerkamp

 

Samen een quilt maken voor een ander

Afgelopen maand heb ik de gouden oplossing gevonden om nieuwe mensen aan het quilten te krijgen. Namelijk… een quilt maken voor een iemand anders!

Workshop

Onder het mom van de week van de circulaire-economie heb ik een workshop gegeven waarin mensen leerden quilten met oude kleding. In totaal heb ik 10 mensen, die nog nooit eerder gequilt hadden,  bereid gevonden om mee te helpen aan de quilt. 

Het doel van de workshop was om gezamenlijk een quilt te maken voor vluchtelingenwerk. De quilt is inmiddels bijna af en zal binnenkort gedoneerd worden aan een alleenstaande Eritrese moeder. 

 


Wat is de circulaire-economie?

Een circulaire-economie is een term in het duurzaamheidsdenken. In een circulaire-economie gaan er geen grondstoffen verloren. Er is geen afval, er is alleen het hergebruik van materialen voor wat anders.

Bijvoorbeeld wanneer je kleding niet meer draagt kun je het gebruiken voor een quilt. Dus in plaats van dat het wordt verbrand of op een afvalberg belandt, vormt de kleding een grondstof voor iets anders. 

Door hergebruik in quilts maak je hele originele en persoonlijke quilts. Het is namelijk niet mogelijk om de stofjes uit de quilt te kopen, dus elke quilt is uniek. Ook kan de quilt met het hergebruik van kleding met herinneringen een levende herinnering vormen voor een persoon of een gebeurtenis. 

Het hergebruiken van restjes en oude kleding zorgt ervoor dat quilten een belangrijke rol speelt in een circulaire-economie, en daarmee in een duurzame toekomst. Zeker als meer en meer mensen gaan quilten.

 

 

Dus hoe krijgen we gezamenlijk meer mensen aan het quilten?

De workshop was een succes. Mensen vonden het fijn om een gezellige middag te hebben terwijl ze iets goeds deden voor iemand anders. Een paar mensen hebben ook aangegeven graag vaker een quilt te willen maken. Dus er zijn wat quilt zieltjes gewonnen.

Als je ook een keer een activiteit wilt organiseren om je vrienden of kennissen aan het quilten te krijgen is een gezamenlijke quilt maken voor een goed doel een zeer goed idee. Dat kan voor vluchtelingen zijn maar ook bijvoorbeeld voor een zieke vriendin of een buurman die een opkikker kan gebruiken. 

Het is daarbij een extra leuke uitdaging om dat van hergebruikte stoffen te doen. De stoffen vormen stof om over te kletsen tijdens de bijeenkomst en om elkaar beter te leren kennen. 

Ik ga vaker dit soort activiteiten organiseren als Kick Ass Quilts om nog meer mensen te laten proeven van het mooie ambacht van het quilten! 

 

Je kan hier  een krantenartikel lezen over bovenstaand event.

 

 

Rianne Doller

Workshop Servettenquiltje

Waarom quilten met servetten?

Deze blogpost is een workshopje in het maken van een artquiltje, met servetten.

Mijn naam is Gerie Lammers-Vriens, ik ben dol op quilten, van traditioneel via modern tot artquilten. Ik quilt veel en dat doe ik voornamelijk in mijn atelier. Bij het artquilten maak ik graag gebruik van papier en dan vooral servetjes. Ik kan namelijk niet tekenen en dan zijn servetjes daar een mooie oplossing voor.

Hoe te beginnen?

Ik begin zo’n quiltje altijd eerst met het uitzoeken van een leuk servetje. Daar zoek ik dan verf en stempels en dergelijke bij (foto links onder). En natuurlijk zet ik ook gelmedium klaar, om het papier mee te plakken en soepel te maken, zodat ik er met de naaimachine door kan. Vaak verf ik ook een bladzijde uit een boek, en wat bladmuziek (foto rechts onder).

 

 

Dat hoeft niet, maar dat vind ik zelf leuk omdat ik ook graag lees en bij een koor zing. Qua kleurgebruik laat ik me soms inspireren door het servetje, soms door een stofje, soms door mijn humeur, of de kleur van een andere quilt waar ik mee bezig ben. Die kleur zit dan gewoon in mijn hoofd. Vaak gebruik ik contrasterende kleuren. Als ik mijn spulletjes heb verzameld, zoek ik een leuk stofje uit.

 

Hoe verder?

Voor dit oranje lapje kies ik groene tinten om mee te stempelen en verven. Voor het randje gebruik ik een oud sponsje waar ik stukjes uitgepulkt heb.

 

Acrylverf of textielverf? Waarom?

Ik gebruik om te verven gewoon acrylverf. Daar houden de meeste naaimachines niet van, maar wanneer je het mengt met textielmedium, wordt het soepel. Eigenlijk maak je dan zelf je eigen textielverf. Wanneer alles gedroogd is, knip ik de afbeelding uit het servetje, waarna ik de witte laagjes aan de achterkant verwijder. Dat kan er 1 zijn, maar ook meer. Ik maak een compositie met mijn achtergrondpapiertjes en de servetafbeelding (foto links onder). Wanneer ik tevreden ben over de compositie, plak ik al het papier voorzichtig vast met gelmedium. Ik kijk waar nog iets meer nodig is voor mijn quiltje, bijvoorbeeld meer kleur, meer plaatjes, meer stempels (foto rechts onder).

 

…

Gelmedium?

Gel medium is een soort lijm en is in allerlei soorten te koop. Glanzend, mat, parelmoerglans, dik, dun. Elke soort heeft zijn eigen voor­- en nadelen. Wanneer je in je werk zwaarder materiaal wil plakken, bijvoorbeeld metaal, hout, schelpjes, knopen dan is dikke (heavy) medium misschien aan te raden. Met servetjes werkt dat niet fijn, die trek je namelijk kapot. Mijn naaimachine heeft er wat meer moeite mee, maar kan er wel doorheen. Niet door het metaal, hout of wat dies meer zij, natuurlijk. Daar zul je gewoon omheen moeten naaien.

Less is More. Of niet genoeg?

Maar goed, door met de workshop. Ik vind het nog wat saai, ik wil meer kleur en vormpjes. Dus meer verf, meer stempelen.

Opgelost, dacht ik. Helaas droogde de leuke lichte blauwe verf heel donker op. Hmmm, misschien door het oranje van het stofje? En links onder mist ook nog wat. Dus nog een vogeltje erbij.

Er zitten hier en daar nog wel wat lichtblauwe accentjes, misschien is het wel genoeg.

Ik heb ooit wel geleerd Less is More, maar daar ben ik niet zo van. Ik houd gewoon van kleur. Veel kleur. Dus nog meer blauw, in het quiltwerk. Veel quiltwerk, daar houd ik ook van. Gewoon freemotion, uit de losse hand.

Tot slot nog een detailfoto van het quiltwerk, dat maakt uiteindelijk toch het hele quiltje, wat ik er ook aan plak, stempel en verf.

Hopelijk kun je wat met deze workshop, veel plezier ermee.

Groetjes, Gerie.

 

Verhaal bij een quilt 6: Scrapyard

Mijn quiltvriendin en ik hadden onafhankelijk van elkaar het Improv Handbook for Modern Quilters besteld en we besloten dat we dan ook maar iets moesten gaan maken. Ik kreeg een handvol scraps uit haar voorraad mee, vulde die aan met wat effen resten van mezelf en ging in december 2020 aan het werk.

Van nature ben ik een millimeter neuroot, dus het kostte wel enige moeite om de liniaal los te laten en zomaar in dingen te gaan snijden. Gaandeweg ging het steeds makkelijker, dus die winst heb ik geboekt.

Twaalf verknipte “blokjes” moesten uiteindelijk samen iets worden en toen kwam het idee van gebrandschilderde ramen bovendrijven. Vele, vele meters zwarte strips heb ik gesneden om tussen het wit te naaien.

Gelukkig had ik net voldoende achtergrondstof om er een geheel van te maken.

De stof van de achterzijde was niet geheel toereikend, maar door er een toepasselijk detail aan toe te voegen lukte het toch.

Het meeste is uit de vrije hand gequilt, ook een vaardigheid die ik moest ontwikkelen.

Al met al ben ik best tevreden over deze quilt die ik in januari 2021 voltooide en de titel Scrapyard (95 x 210 cm) heb meegegeven.

Een Affo

De quilt met de patrijzen (A Gathering, 120 x 145 cm) is een ontwerp van Barbara Persing. In het voorjaar van 2020 gesandwiched, maar pas vorige week gequilt; een Affo dus.

Birgit Fortgens