Tag Archief van: inspiratie

Bojagi

Bojagi of Pojagi is een Koreaanse patchworktechniek. Vorig jaar kreeg ik zelf na een workshop de smaak te pakken.

Huisvlijt

Net als veel patchworktechnieken ontstond Bojagi als een vorm van huisvlijt. Restjes stof werden gebruikt om werkstukken te maken. Een Bojagi diende als verpakking van een cadeau, bescherming voor etenswaren of verpakking van textiel als bruidsschat of uitzet (net als de textielrollen die in Twente aan dochters werden meegegeven). Ook werden de werkstukken gebruikt als gordijn of raamdecoratie. Aan materiaal en bewerking was af te lezen hoe rijk men was. Welgestelde mensen gebruikten pure zijde en rijk geborduurde stukken.

Op de foto’s zie je hier voorbeelden van. Aan sommige Bojagi’s zitten lussen of linten die werden gebruikt om het dichtvouwen te vergemakkelijken. Ook aan gordijnen werden brede linten gemaakt om ze daarmee op te hangen (zie foto’s).

 

 

Materiaal

Bojagi’s worden in Korea vaak gemaakt van ramee, dit lijkt op linnen en is in verschillende diktes te koop. Ook zijde organza wordt gebruikt. Ik ben ook op zoek gegaan naar alternatieven. Ik merkte dat synthetische stoffen vaak te glad zijn om te verwerken, daarom zocht ik naar andere transparante stoffen en vond in kaaslinnen een goed alternatief. Kaaslinnen (of kaasdoek)  is goed te verwerken en ook een makkelijke stof om zelf te verven. Ook heb ik gewerkt met linnen gemengd met ramee, niet zo transparant maar heel mooi voor een tafelkleedje of een gordijn. Wat ook heel leuk is om te gebruiken zijn (fel gekleurde) batiks, die zijn aan voor- en achterkant hetzelfde en zien er erg leuk uit als je ze gebruikt als gordijntje. Deze batiks zijn bij diverse quiltwinkels te koop (zoals bij AnneLiefs). Afhankelijk van wat je wilt maken kies je materialen uit.

 

 

Hoe maak je een Bojagi?

Bojagi is een techniek waarbij je vrij precies moet werken. Het werken met kleine rijgsteekjes of overhandse steekjes is voor veel handwerkers geen probleem. Je naait de naadjes aan voor en achterzijde. Zo krijg je een strak afgewerkte gesloten naad. Ik gebruik stijfsel en een vouwhulpje om de stoffen strakker te kunnen vouwen, hierdoor wordt het naaiproces een stuk gemakkelijker. Je kunt de basistechnieken van Bojagi in één dag leren, bijvoorbeeld tijdens een workshop die je bij mij kunt volgen. Informatie hiervoor vind je op Facebook of Instagram op mijn pagina’s.

 

 

Wat maak je dan?

Heel vaak wordt gevraagd wat je dan kunt maken met een bepaalde techniek. Het voelt blijkbaar fijn om iets wat je maakt ook een praktisch nut te geven. Een Bojagi kun je gebruiken als gordijn, als decoratie voor het raam, als tafelkleed. Ook wordt de techniek wel gebruikt voor het maken van tassen of kleding. Ik adviseer altijd eerst de techniek onder de knie te krijgen met kleinere projecten.  Als je eenmaal de techniek onder de knie hebt kun je gaan werken aan ambitieuzere projecten.

Ik ben nu zelf bezig met een bojagi met borduursels en applicaties van transparante ramee (zie foto) en zijde organza.

 

 

Boeken:

Le Pojagi van Maryse Allard

Korean Patchwork Quilting van Choi Yangsook (uit dit boek de foto van de lap met linten)

Bojagi van Sara Cook

Op Youtube kun je heel veel filmpjes vinden over bojagi.

 

Ik hoop echt dat ik meer mensen enthousiast kan maken voor deze techniek. Als je Bojagi’s maakt met de hand, dan is het een lekker rustig werkje met een aantal vaste stappen waardoor je helemaal ‘zen’ wordt volgens mijn cursisten (en volgens mij ook trouwens…).

Bea Hermans

 

 

Op naar Nantes

Vanaf het moment dat ik vernam dat Hilde Hoogwaerts een hoofdrol zou spelen tijdens de beurs Pour l’Amour du Fils in Nantes én dat Nederland speciale gast voor dit jaar zou zijn, kreeg ik wel heel veel zin om daar naar toe te gaan.

Niet alles werkte mee: annulering van de B&B die we geboekt hadden, annulering van een deel van de geboekte treinreis en, één dag voor vertrek, werd er nog even het koper gesloten op het traject hier vlakbij. Maar we hebben ons niet uit het veld laten staan en vertrokken op dinsdagochtend om 7.00 uur vanaf station Wijchen om  via Brussel en Parijs om 16.00 uur in Nantes aan te komen. Exact volgens planning. Mag dan ook wel eens gezegd worden. Het was voor het eerst dat we per trein over zo’n afstand gereisd zijn en het is prima bevallen.

 

 

De stad

Nantes is een aangename, relaxte stad met bijzondere attracties en dan bedoel ik met name Les machines de L’Île. De stad is de geboortestad van Jules Verne en op dit terrein komen een aantal van zijn imaginaire werelden, samen met die van Leonardo da Vinci  en het industriële verleden van Nantes, samen. Heel indrukwekkend en ontroerend.

 

De Beurs

Deze door Quiltmania georganiseerde Salon Pour l’Amour du Fil bleek een mooie, bonte  verzameling van verschillende landen met dit keer als ‘special guest’ ons eigen landje. Sterren van de show waren Hilde Hoogwaerts en Willyne Hammerstein maar zeker ook ons eigen Quiltersgilde. Zij hebben er voor gezorgd dat er mooie antieke quilts hingen met als tegenhanger een selectie aan moderne quilts. Goed bezig, Inge, Marjolijn en Rose-Anne 😉.

 

Kleine impressie

Willyne, Herma en Hilde

 

Bijzonder om nog even te vermelden

Leukste stand: van  ontwerpster Odile Bailloeul.

 

Leukste restaurant in Nantes: La Cigale.

Naar mijn mening dan hé!!

Dit is maar een summiere opsomming van wat er zoal te zien was. Er volgen ongetwijfeld nog meer blogberichten over Nantes met daarin andere ervaringen. Excuus aan degene die ik niet genoemd heb. Zeker niet met opzet maar je moet keuzes maken.

Kan een bezoek aan Nantes en de Salon in ieder geval van harte aanbevelen.

 

Monica van Leent-Bergkamp

Mijn bloemeninspiratie

De Herfsttijloos

Inspiratie halen uit alles wat groeit en bloeit, doe ik graag. De natuur volgen, leerde ik al vroeg. Als kind dacht ik dat die krokus in november een voorbode was van de lente. Dat prachtige lila bloemetje is echter een plantje uit de herfsttijloosfamilie. Een plantje, tijloos/tijdeloos, dat in de herfst al bloeit en het blad pas in het jaar daarop laat zien. Wel een bijzonder plantje, want het staat op de ‘Nederlandse Rode Lijst 2012 Vaatplanten’ (met zeldzaamheidsklasse ZZ= zeldzaam, trendklasse= matig afgenomen). De kleurcombinatie van bloem en meeldraden vind ik prachtig. Reden voor mij om in 2003 deze aquarel te maken.

 

 

Het patroon

Jaren later vond ik in een Magic Patchwork een patroon: ‘Herfsttijloos’. Het patroon, dat moest ik maken! Al sprak het mij niet direct aan door het strakke schematische uiterlijk. Door mijn ‘persoonlijk tintje’ toe te voegen heb ik het toch tot mijn eigen quilt gemaakt. Het patroon ‘Herfsttijloos’ is gemaakt door Jocelyne Neveur-Deschâtres voor La Boutique du Patchwork. Het is geïnspireerd op een quilt van Betty Moreland, ‘Expanding Tulips’; verschenen in Quilter’s News Letter Magazine (dec 2001). Zoals het bij het quilten gaat, de een inspireert de ander. Ik hoop nu weer anderen met dit patroon te inspireren door mijn ‘persoonlijk tintje’ te delen.

 

Aan het werk

Graag begin ik met tekenen van het blok om het dan uit gekleurd papier te maken. Door het tekenen, knippen en plakken, creëer ik denktijd voor mijn ideeën. Ja, dat kan ook op de computer, er zijn allerlei programma’s voor kleur en ontwerpen. Zie mij maar als een ‘slow-cooker’. Ik heb tijd nodig, wil het voor me zien en doen. Eén blok bestaat uit driehoeken en vierkantjes. Door deze net iets anders te leggen, ontstaan randen en hoeken. Ook het effect van kleuren wisselen is leuk. Door het spiegeltje zie ik het effect van de herhaling. Uiteindelijk besluit ik het originele patroon te volgen en het spelen met kleuren uit te werken.

 


Drie kleuren groen, drie kleuren lila en een witte achtergrond heb ik nodig. De groentinten en de achtergrond koop ik. De bloemtinten heb ik in huis. Het zijn zelf geverfde Ebru-lappen. In roze-lila tinten. Ik vind het jammer om in deze prachtige Ebru-patronen te knippen. Daarom laat ik de naden in het bloemdeel vervallen. Zo blijft het Ebru-patroon heel.

 


Wat is Ebru

Ebru is een bijzondere eeuwenoude Turkse papierkunsttechniek. Ebru is de kunst van het ‘Marmeren’. Marmeren is in het Turks ebru, dat wolk of bewolkt betekent. Je spat waterverf vermengd met ossengal op het oppervlak van een bad water waarin kitre (arabisch gom) is opgelost. De druppels verf worden met pennen, kwastjes of een kam tot patronen gevormd. Van oudsher een techniek op papier, maar het kan ook op stof. Een typisch Ebru-patroon is de tulp. Lees hier: “Ebru-kunst beleeft een opleving: ‘Je weet nooit precies hoe je werk eruit komt te zien’ “

Hierin wordt de geschiedenis van Ebru en de overgang van papier naar stof goed beschreven. Kunstenaars en modeontwerpers zoals Jan Taminiau, gebruiken nu ook deze ambachtelijke techniek voor hun stoffen. Van de Ebru-kunstenaar Yusuf Akkaya (zie artikel) heb ik leren werken met Ebru.

De uitwerking

Het originele patroon volg ik. De kleuren laat ik van licht naar donker en van zacht naar fel verlopen. Lichtgroen met lichte ebru lapjes vormen de bloemen van het middenstuk. Daarna volgt een rand met lindegroen en felroze bloemen. De laatste rand wordt groen met lila tinten. Kleurgebruik is heel persoonlijk. Zuurstok is mijn lievelingskleur. En die zit erin!

 

Tips:

Google: “Ebru kunst” of “Ebru kunstenaars” om een beeld te krijgen van deze techniek.
Er zijn meer mogelijkheden om te marmeren op stof met kant en klare verf.
Kijk: YouTube Zijdar; Marmeren op stoffen! Een inspiratievideo met de modeontwerper Frans Verschuren werkend op Twill 14-zijde. 
Lees: verven op zijden stoffen

Kijk bij winkeltjes in de buurt voor materialen en workshops over dit onderwerp.

Bronnen:

Magic Patchwork nr. 23, pag 36 ev. ‘Herfsttijloos’, Jocelyne Neveur-Deschâtres.
Artikel Volkskrant ; Ebrukunst beleeft een opleving.10-02-2020 Aybala Carlak.

Joke van de Kracht

Virtuele Kunst en AI

Midjourney

Onlangs publiceerden we een blogbericht van Ella Loos waarin zij vertelde over haar experimenten met Artificiële Intelligentie (AI) via het online platform Midjourney. Ella vertelde in dat blogbericht: “Het is interactief spelen met verbeelding. Als ik een thema of idee voor een quiltontwerp heb, voer ik mijn associaties in, en kijk waar de AI dan mee komt, waarop ik weer kan reageren, enz. Ik zoek dan naar iets wat ik kan gebruiken in een quilt.”

Momenteel is Ella bezig met de thema’s Gastvrijheid en Verbinding naar aanleiding van de Steekproeverij.

 

Vervolg

Naar aanleiding van dit blogbericht van Ella Loos over artquilt ontwerpen en AI, publiceren we nu een vervolg, geschreven door Monique Sleven.

Virtuele kunst

Jaren geleden heb ik een opleiding gedaan in computer art, en sindsdien ben ik bedreven in met name Photoshop en heb ik veel ervaring opgedaan in het maken van virtuele kunst. In die tijd werd er nog niet veel aandacht aan virtuele kunst gegeven, nu zie je langzamerhand steeds meer galerieën met virtuele kunst.

Midjourney

Vorig jaar ontdekte ik Midjourney, een kunstmatige-intelligentie programma dat afbeeldingen maakt van tekstuele beschrijvingen, vergelijkbaar met andere Artificial Intelligence (AI) programma’s zoals OpenAI’s DALL-E en Stable Diffusion. Hierin ben ik mij steeds verder gaan bekwamen. Het lijkt heel eenvoudig; voer een stukje tekst in, bijvoorbeeld ‘maak een grappige hond met een bloem’. En dan zal Midjourney je een afbeelding geven van een hond met een bloem.

 

Werken in Midjourney

Recentelijk kreeg ik een opdracht om een afbeelding te maken van Leonardo da Vinci, Michelangelo, een derde persoon en twee kompanen. Dan werkt Midjourney helaas niet zoals de grappige hond in het vorige plaatje. Na zeker 50 pogingen, en het gebruik van Photoshop is het me gelukt. Wat ik hiermee wil zeggen is dat specifieke afbeeldingen moeilijker zijn te maken dan het lijkt.

 

Hoe je Midjourney kunt gebruiken

Ik heb een kleinzoon, Mats, van 2 jaar, en dacht ik, wat kan ik voor zijn 2e verjaardag geven. Na enig denkwerk ben ik een boekje gaan maken met afbeeldingen uit Midjourney en een verhaaltje. Mijn kleinzoon heeft een favoriete knuffel, zijn aap. Het moest iets worden dat hij kon begrijpen. Het werd ‘Muis Mats gaat op reis’. Muis Mats is zijn aap kwijt, en reist de hele wereld af met bus, trein, luchtballon en zo meer. En als super trotse oma ben ik blij dat het zijn lievelingsboek is geworden.

 

 


Gallery en AI

AI Art is nieuw en zeer recent. In Nederland is een museum dat zich richt op virtuele kunst en AI Art. Zie voor meer informatie: https://nxtmuseum.com/nl/nxtnews/but-is-i-t-art/

Daarnaast heeft een van de uitgekozen prijswinnaars naar aanleiding van het verzoek van het Mauritshuis een AI werk van Vermeer ingezonden. Dus AI wordt langzaam geïntroduceerd in de wereld van kunst, met mondjesmaat en veel discussie. Maar ik denk dat AI zoals Midjourney een blijvertje is en dat de toekomst ons er nog veel van zal laten zien. Je kunt meer over Midjourney lezen in https://www.icreatemagazine.nl/workshop/midjourney-gebruiken/.

Indien je deze blog interessant vond, dan zou het leuk zijn als je een reactie achterliet. Je kunt ook contact opnemen via: msleven@gmail.com

Monique Sleven

 

Resten verwerken

Wat kun je ermee doen?

De afgelopen winter ben ik druk geweest met mijn restanten stoffen, iedereen heeft ze in een doos of mandje. Wat kan je er mee doen en wat wil je er dan mee?

Behalve resten verwerken, raakte ik daardoor ook nieuwsgierig naar het verschil in diverse technieken, zoals Kawandi, Kantha, Boro en Sashiko. Vier technieken die dezelfde werkwijze lijken te hebben. Door te zoeken op internet wilde ik te weten komen waarom deze vier technieken ondanks hun eigen cultuur toch zoveel op elkaar lijken.

Via de Quiltersgilde website kwam ik op een blogbericht van Hilde Hoogwaerts over de Kawandi quilts, gemaakt door een stam in India, de Sidi’s. Mooi geschreven en heel duidelijk hoe de Kawandi tot stand komt. Door verder te zoeken op Internet kwam ik Kantha tegen. Dat is een andere stam, maar dan in Bengalen, dat ook in India ligt. Beide bevolkingsgroepen blijken in een ver verleden uit Afrika te zijn gekomen. En weer een andere vorm is Boro uit Japan, en Sashiko. Ook hier lijken de steken en de manier van maken met elkaar overheen te komen. De rijgsteken vertellen telkens een andere cultuur waarbij met de Japanse Sashiko diverse patronen zoals bloemen en bladeren te maken zijn.

Kawandi Sidi (links) en Kantha Bengali (rechts)

 

Het patroon van het olifantje en meer informatie over Kantha is HIER te vinden.

Hieronder Boro (links) en Sashiko (rechts)

 

 

Meer informatie over Boro en Sashiko kun je vinden via de linkjes hieronder:

https://theindigophile.wordpress.com/2015/03/23/boro-the-beautiful-art-of-mending/

https://alyzenmoonshadowdotcom.wordpress.com/2017/02/23/artist-inspiration-akiko-ike/

https://japanesecraftcenter.com/handleidingen-voor-sashiko/#:~:text=Wat%20is%20sashiko%3F,kleine%20steekjes%20aan%20elkaar%20vastgemaakt.

 

en dan …….. mijn eigen restverwerkingen

Ik gooide alles op een hoop en schrok van de hoeveelheid die ik in verschillende bakken had verzameld. Nu blijkt dat ik een Horder ben (Engels voor een verslaving)…. Ik ging ze eerst op kleur stapelen en ben toen heel dapper gaan snijden. Die stapels werden alleen maar groter en groter, dus daar maar een top van gemaakt voor op bed. Ik keek of ik al door die resten heen was maar, nee, daarvan maakte ik een back (achterzijde). Gedubbeld en heel leuk, de ene week de top boven en de andere week de back. Altijd weer grappig.

 

 

En als je denkt dat alle restjes op waren, nou, nee, dus ben ik maar blokjes gaan maken, zwart en wit en die is bijna klaar.

Patchwork en quiltdagen

En dan kwamen er de Patchwork en Quiltdagen in de Broodfabriek in Rijswijk. Wat heerlijk is het toch om zoveel gelijk gestemde mannen en vrouwen te zien en te spreken.

Colorminds

Deze groep laat mij/ons zien wat kleur en inspiratie kan doen. Een aantal vrouwen ken ik en ik heb heerlijk staan kletsen over hun werk en welke stappen ze doen om tot een geheel te komen. Vooral de kleuren thema’s, ik kreeg uitleg over hoe zij die kleuren combineren via de kleuren schijf. Dan zie je 8 quilts die met 2 kleuren zo verschillend zijn, maar toch een geheel vormen.

 

Colorminds

 

Dank je wel Colorminds voor deze bijzondere tentoonstelling.

Kijk eens op hun website: www.colorminds.nl of dit blogbericht: https://www.quiltersgilde.nl/een-kleur-komt-zelden-alleen-artquiltgroep-colorminds/

 

Mia

 

Quiltergilde blog – Marijke van Welzen  april 2023

Naast het maken van Textiel Kunst vind ik het ook leuk om workshops en lezingen te geven.

Modeshow Hergebruik

In oktober 2022 heb ik een lezing en een workshop gegeven voor de leden van Danckaerts Modevakscholen op hun halfjaarlijkse technische dag. Daar hoorde ik van de modeshow die gehouden zou worden op hun volgende technische dag, die helemaal in het teken zou staan van Hergebruik.

Jury

Op 18 maart jl. was het zover. De dag begon met een heel interessante Lezing van Dorien Tamis.

s ’Middags mocht ik de taak van jurylid op mij nemen. Gelukkig hoefde ik dat niet alleen te doen. De andere juryleden waren Joke Rozenbeek en Ans Apeldoorn.
Een enorme explosie van creativiteit kwam er op ons af: van een tent tot regenjas, een rok van chips zakken, een kinderpakje van afgedankte kleurige sokjes, je kan het zo gek niet bedenken. We hadden nog veel meer dan de drie te vergeven prijzen kunnen geven.
Na rijp beraad, waarbij we op de volgende zaken hebben gelet : uitwerking thema, uitstraling-presentatie, vormgeving, pasvorm, moeilijkheidsgraad, hebben we in de beide categorieën ( beginners en gevorderden) 3 winnaars kunnen aanwijzen. We konden het niet nalaten ook in ieder categorie een eervolle vermelding te geven.

Winnaars

Bij deze de winnaars van de gevorderden:

3e plaats : Anja Hillman, met een outfit gemaakt van een oud laken van haar schoonfamilie met verwerking van gevonden blikjes.

 

2e plaats: Linda van Lexmond, met een set kleding voor haar dochters gemaakt van oude spijkerbroeken.

 

1e plaats: Reini van Asselt, met een set outfits gemaakt van materiaal afkomstig uit de Daftrucks productie dat de prullenbak in zou gaan. Geïnspireerd door het lichtplan in de nieuwe daftruck en hun show bij Glow heeft zij ook licht strengen in de jurken verwerkt.

Eerdaags kun je alle foto’s vinden op de website van Danckaerts.

Tentoonstelling

Ik heb zelf ook niet stil gezeten.

In mijn vorige bericht heb ik jullie een foto laten zien van mijn ‘buit’ mee genomen uit Florida.

Inmiddels heb ik er een mantel mee gemaakt. Hier een paar ‘sneak peeks’.

 

In juni maak ik deel uit van Het Quiltfestival in Noord-Groningen met een tentoonstelling van mijn mantels in de  Jacobus de Meerdere Kerk te Uithuizen.

Ik hoop vele van jullie daar te zien.

 

Marijke van Welzen

Continuous binding

Een afwerkbies zelf maken

Hoi, daar ben ik weer, Gerie.

Vandaag wil ik het graag hebben over continuous binding. Dat is een lange sliert afwerkbies, schuin van draad.

In principe is de binding van een quilt altijd schuin van draad. Dat is, zodat de binding een beetje meerekt met de quilt, zonder de quilt te vervormen. Dat vind ik voor een rechthoekige quilt minder belangrijk, omdat die vrijwel niet vervormt. Daarom maak ik een binding voor een rechthoekige quilt gewoon recht van draad. Maar soms heeft een quilt een geschulpte rand, of is het zelfs een ronde quilt. Daarvoor is een binding schuin van draad echt noodzakelijk. De continuous binding is een manier om zo’n binding te maken, met zo min mogelijk stofverlies. Je kunt deze methode ook gebruiken om zelf een (smal) biaisbandje te maken, voor bijvoorbeeld stengels voor geappliqueerde bloemen, of voor het “lood” van een glas-in-lood-quilt.

Werkwijze

Dit doe je als volgt:

Je knipt of snijdt een vierkant (recht van draad) uit je stof. Dit vierkant snijd of knip je diagonaal in tweeën. Je krijgt dan twee driehoeken.

 

 

Die leg je met de goede kanten op elkaar, zodanig dat je een soort kroontje of vlaggetje met twee punten krijgt.

 

De linker driehoek laat je gewoon liggen, de rechter driehoek leg je op de linker driehoek.

De twee rechte zijden die nu netjes op elkaar liggen, naai je zo ook aan elkaar. Gebruik hiervoor je gebruikelijke naadtoeslag.

Je vouwt je kroontje (vlaggetje) open, met de verkeerde kant naar boven. Strijk de naad open. Je krijgt een soort “wiebertje” (ruit, parallellogram).

 

 

Teken nu lijnen in de breedte van je binding (uitgevouwen) of stengel (uitgevouwen). Deze lijnen teken je parallel aan de lange rechte zijden van je “wiebertje” (ruit, parallellogram).

 

 

Teken de lijnen over je opengestreken naadtoeslag heen. Ik had dat niet gedaan, maar dat is wel veel beter. Wanneer je op het laatst aan de lange zijde een strookje overhoudt, dat minder breed is dan je binding (of stengel), knip of snijdt je dat af.

Vouw je wiebertje (ruit, parallellogram) nu dubbel, waarbij de korte kanten (met de goede zijden op elkaar) op elkaar komen te liggen.

 

 

Let op

De hoeken komen NIET netjes op elkaar te liggen, maar schuiven 1 positie op. Dit is heel belangrijk, anders krijg je straks bij het knippen allemaal korte stukjes, in plaats van de lange strook die je hebben wil. Het lijkt nu of het niet gaat lukken, het dubbelvouwen op deze manier gaat een beetje tegendraads, maar het komt echt goed. De lijnen die je getekend hebt, moeten niet precies tegen elkaar aanliggen. Steek een speld op naadtoeslag afstand in een lijn aan de voorkant.

 

 

Aan de achterkant zou de speld dan ook weer op die lijn naar buiten moeten komen.

 

 

Speldt zo beide korte zijden op elkaar. De lijnen kruisen elkaar dus precies op naadtoeslagafstand.

Naai nu de korte kanten vast. Je krijgt dan een tunnel, met aan beide zijden een uitstekende punt.

 

 

Begin met knippen over de lijn bij 1 van de twee uitstekende punten. Je kunt nu aan één stuk door blijven knippen, tot je één lange strook hebt.

Voor het uitrekenen van de grote van je vierkant is er de volgende berekening:

Lengte maal breedte van de benodigde binding. Van de uitkomst neem je de wortel.

Voorbeeld:

Je wil een binding van 100 cm lang en 5 cm breed. 100×5=500. √500=22,36. Dat rond ik af naar boven, dus heb je een vierkant van 23×23 cm nodig. Veel plezier.

Gerie Lammers

Midden in een Quilt Bubbel

Ja hoor, ik zit weer midden in Quilt Bubbel! Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat ben ik er mee bezig. Als ik er niet met mijn handen mee bezig ben, dan is het wel zowat het enige waar ik aan kan denken. Zelfs ’s nachts droom ik erover!

Nieuwe kleur selectie

Het blijft maar rondzoemen

Midden in die Quilt Bubbel zoemt de twijfel steeds rond: is die ene kleur wel op de goede plek? Is het niet te zoet? Hoe kan ik er rust in aanbrengen? Overheerst een bepaalde kleur niet teveel, of verstrekt het juist het patroon? Het patroon waar ik nu mee aan de gang ben gegaan is van Victoria Findlay Wolfe en heet Star Storm. Door het patroon 4 keer te maken en een bepaalde hoek steeds in het midden te laten uitkomen, ontstaat er weer een nieuwe stervorm.

Deze quilt is bedoeld voor de Pour l’Amour du Fil quiltshow in Nantes. Maar ja, dan moet ik echt nog wel even vaart maken want over 4 weken is het zover!

Een eerste poging

Zuurstok kleuren

Na twee keer de blokken uit elkaar en weer opnieuw in elkaar te hebben gezet, geloof ik dat deze kleuren combinatie het beste is. Er zitten veel roze tinten in en dat is best wel buiten mijn comfort zone, maar ook heel leuk om mee te werken. Het lijkt wel een zuurstokken parade! Met behulp van de app Picframe kan ik zien hoe de quilt er uit zou komen te zien als ik alle blokken op deze manier maak en steeds een kwart slag draai. Het blijft een benadering omdat de quilt er in het echt toch iets anders uitziet dan op de foto.

Nog even aanpoten

Ondertussen zoemt het door in mijn Quilt Bubbel. Als deze quilt klaar is moet ik pakketjes klaarmaken voor de workshops die ik daar ga geven. Ook dat is best tijdrovend werk. Heb ik wel genoeg quilts om daar te laten zien?! Soms denk ik stiekem dat ik blij zal zijn als alles weer achter de rug is, dan kan ik die quilt bubbel even van mij afschudden! Maar ach, ik geniet ook best wel van deze creatieve bubbel: het dwingt mij keuzes te maken totdat ik tevreden ben met het resultaat. En dat voelt goed. Als er uiteindelijk toch iets niet op tijd af is dan is dat ook weer niet het einde van de wereld!

Hoe is het met de laatste quilt afgelopen?

Oh ja, die ene quilt waar ik de vorige keer over schreef? Die heb ik Baroque in Blue gedoopt en hangt nu bij de stoffen fabrikant in de showroom/winkel. Deze quilt zal straks ook te zien zijn op de Quit tentoonstelling in Nantes!

Groetjes, Hilde Hoogwaerts

Inspiratie

Mijn bloemeninspiratie

De Tulp

Al die kleine voorjaarsbolletjes in het najaar gepoot, komen op dit moment uit. Het voorjaar is in aantocht. Mijn tuin staat vol sneeuwklokjes. Ik geniet ervan.

 

Inspiratie

Inspiratie

De tulp is echter mijn favoriete voorjaarsbloem. “Duizend gele, duizend rode, wensen jou het allermooiste. Wat mijn mond niet zeggen kan, zeggen tulpen uit Amsterdam”. Dit lied kent iedereen. Een bos tulpen krijgen, maakt mij altijd blij. Natuurlijk verzamel ik tulppatronen, net zoals patronen rondom kerst, kippen, harten!  Het is heerlijk om inspiratie te halen uit boeken, muziek of musea. Kijk eens bij de Hortus Botanicus in Leiden voor een online-bollenrondleiding; de tulp en de Hortus met Carla Teune. Of lees op de site van het Nationaal Maritiem Museum het artikel over de Tulpenkoorts tijdens de Zeventiende eeuw geschreven door Marleen Manneke. Inspiratie vind je overal. Een passende techniek vinden om je beeld te verwerken, kost wat meer tijd bij mij. Technieken waarmee je (voorjaars-)bloemen kunt verwerken zijn er gelukkig genoeg. Paper-piecing, werken in 3D met vouwtechnieken, applicatie, stencilling. Een quiltpatroon moet me aanspreken door de historie of de techniek als ik het echt ga maken.    

 

Een tulppatroon met geschiedenis

 

Een tulppatroon met geschiedenis.

 

De Tulpenquilt uit 1900 sprak mij enorm aan door haar geschiedenis, maar ook door de gebruikte techniek.

In het patroon van die quilt uit 1900, in het bezit van Nacy Ray (String Tulip, 65×75 inch, omstreeks 1900; Dallas Texas, quiltster onbekend), wordt een stof gemaakt van ‘strings’. Uit deze stof worden tulpbladen gesneden en op een ondergrond d.m.v. applicatie bevestigd. (Quiltmania nr. 76-2010, Tulpenquilt uit 1900). In een tijd van stof schaarste, zoals toen rond 1900, was quilten een hele kunst. Heel logisch dat zelfs het kleinste reepje stof, de ´string´, nog werd gebruikt.  Nu wordt stringquilten in het kader van restverwerking of hergebruik ingezet.

 

 

Het stringquilten, het maken van een nieuwe stof uit restjes, is een oude techniek. In The Historic Carson House heeft, in 2008, een Quilt Collection gehangen met een aantal quilts (van vóór 1900) in deze techniek, gemaakt door slaven. Kijk de video! (www.blueridgeheritage.com/video/carson-house-quilts) In smalle strookjes katoen, zijde en wollen stoffen, ‘scrap- material’, werden berichten in quiltblokken verwerkt. Men dacht toen dat de slaven die de quilts maakten niet konden lezen en schrijven. De letters in Vai Syliabary (een Afrikaans alfabet) waarschuwden voor gevaar. Zo kon men elkaar ‘ondergronds’ waarschuwen in die oorlogstijd door een quilt op te hangen.

Een tulppatroon in een leuke techniek

Als je een soepele ondergrond gebruikt, kun je machinaal ‘stringquilten’. De ondergrond kan dan blijven zitten. De ‘strings’ kun je verwerken in vierkanten, diagonalen, cirkels, driehoeken, diamantvormen etc. Lees de blog van Gerie Lammers geplaatst op 16-09-2022: ‘Stringquilten’.

Uit de nieuwe ‘string ’lap kun je ook goed vormen halen om te appliqueren. Bloemen, bomen, vlinders, dieren appliqueer je dan op een ondergrond. De stofjes hoeven niet precies bij elkaar te passen in kleur of kwaliteit. Diversiteit geeft charme. Primaire-rood, secundaire-oranje en tertiaire- zalmkleuren kunnen goed samen in een ‘nieuwe’ lap. Het maken van een nieuwe stof met restjes of oude stof recyclen spreekt mij erg aan.

 

 

Mijn roze tulpenquilt

Voor het tulpenpatroon uit 1900 heb ik overal vandaan roze met witte stofjes gezocht en gekregen. Alleen de ondergrond heb ik gekocht. Uit de ‘strings’ lapjes knip je de tulpbladen. Deze appliqueer je op de ondergrond. Het linker en rechterblad hebben, in het originele patroon, elk een eigen ‘string-patroon’. Dit vaste patroon heb ik losgelaten. Ik heb eerst een aantal stringlapjes gemaakt zo groot als een blad. De restanten, na het uitknippen van het blad, heb ik weer opnieuw aaneen gezet én gebruikt. Het middenblad is effen. Dat brengt rust in het ontwerp. Een hele klus, maar zo leuk om te doen. Nu nog afmaken.

 

 

 

Gebruikte bronnen:

Joke van de Kracht

 

Zelf tekenen en ontwerpen: deel 1 Handmatig tekenen

Nu ik een vaste blogger word, kwamen er allerlei ideeën in me op dat ik wel zou willen delen met jullie. Ik moest een keuze maken en het leek me leuk om te beginnen met een serie over mijn ontwikkeling in het zelf tekenen en ontwerpen van blokken.

Hoe mijn hobby begon

9 Jaar geleden wilde ik eens wat anders dan (de verplichtingen) rond werk, studie en kerk. We waren net verhuisd naar een nieuwe plaats en ik wilde door iets te gaan doen mensen in mijn Twente leren kennen. Zo kwam ik in Oldenzaal bij een cursus voor beginners.  €50,- voor 6 lessen. (hihi) Dat was te doen dacht ik en ik schreef me in. Daar maakte ik kennis met voorgedrukte patronen die we op schuurpapier plakten om het verschuiven te minimaliseren. Het 1e blok was een Ohio star. Omdat we allemaal onze eigen stofjes gebruikten, zag ik de variaties door het gebruik van lapjes. Dat deed ik ook met mijn eigen stofjes.

Opbouw van een blok

Ik leerde dat blokken terug te voeren is op bijv. four-, nine,- zeven patch Grids. Ik plakte de informatie in een schriftje en maakte er notities bij.  Hierdoor werd ook de onderzoeker in mij geprikkeld. Welke basis kon ik in elk blok herkennen? Van de 1e cursus maakte ik een tuinstoelhoes. Heel praktisch want ik heb moeite met heel veel zetels en zo altijd een geschikte stoel bij me. Ik kreeg de smaak te pakken (of besmet met het quiltvirus? 😉) en ging naar de 2e cursus ronde vormen.


De kerstster

Voor de cursus had ik meteen een doel: een kerstkleed maken. Dit was iets wat ik al jaren wilde, een mooi eigen gemaakt kerstkleed op tafel. Niet alleen blokken met ronden vormen ook een eerste kennismaking met applicaties.

Ik moest ook dealen met de afmeting. In plaats van een tafelloper moest ik daarom een heel kleed maken. Ik appliqueerde het hartje op een proeflapje, maar voor het kerstkleed printte ik een paar kleurplaten uit en verwerkte die in het kleed.

In de rand wilde ik een mooie uitgebreide ster, maar ja dat was te moeilijk voor deze cursus. Te moeilijk? Kon ik dit zelf niet oplossen? Ik ging op zoek naar het raster achter de ster die ik vond op internet. Het was een hele zoektocht. Eureka! Ik vond een raster van 10×10 vakken. Op ruitjes papier tekende ik de ster en vervolgens kon ik de mallen maken. Ik was super blij dat het me gelukt was. In 2015 stond het verhaal in Quiltnieuws.

 

 

Zelf  blokken tekenen

Ik kocht het boek 500 quiltmotieven en ging op zoek naar het ‘raster’ achter elk blok. Deze blokken kon ik zelf tekenen op ruitjes papier. Ik kocht ruitjes A4 papier en ontdekte later dat je  via het internet ook papier  in verschillende variaties kunt uitprinten. Zo heb ik heel wat pannenlappen voor allerlei verjaardagen en andere gedenkdagen gemaakt.

 

Met de 365 dagen quilt heb ik alle motieven in een schrift getekend. Dit kon ik wel een keer ergens gebruiken, maar alles in 1 quilt verwerken zoals zovele anderen, nee dat was niets voor mij. Wel heb ik blokken ervan in mijn ‘Zonnebloemquilt’ verwerkt.

Zonnebloemquilt

Ik ben gek op zonnebloemen en daarom moest ik echt een zonnebloemquilt ontwerpen. Voor deze quilt heb ik eerst een raster op een groot vel gemaakt met vakjes van 3 inch. (Op papier waren dit de hokjes van 4x½ cm Dit leek mij het gemakkelijkste om uiteindelijk tot een geheel te komen. Ik heb blokken in verschillende afmetingen gemaakt. Ook verschillende technieken. Er zijn gehaakte, geborduurde, applicaties en patchwork blokken. Het moest altijd 3 inch of een meervoud er van zijn. Toen ik heel wat blokken af had, ben ik met kleine stukjes op een A3 vel gaan passen en meten en uitrekeningen wat ik nog toe moest voegen. Een heel gepuzzel en mijn zonnnebloemquilt ligt op bed.

 

 

Boxkleed

Voor mijn 2e  kleinkind heb ik een boxkleed gemaakt. Hiervoor gebruikte ik het boek van ‘A quilters ark’ en ook plaatjes van internet. Dit was de  Foundation Paper Piecing een goed vervolg op de logcabin methode uit de 1e cursus.  Ik tekende blokken van 15×15 cm en de boerderij en schuur de dieren uit het boek op ruitjes papier. Van internet plukte ik ook wat plaatjes en tekende deze in mijn gewenste afmetingen. Boerderij en schuur moesten echt groter. Het was een hele uitdaging en ook heel leerzaam. Al dat tekenen, gummen, aanpassen en al die papieren en niet meer kunnen gebruiken in een ander formaat vond ik een heel gedoe. Ik zocht naar andere manieren. Daarover de volgende keer meer.

 

 

Baltimore quilt

Ik wilde meer over appliqueren leren en ging de Baltimore cursus doen. In 5 blokken leerden we verschillende technieken. We kregen meer patronen aangeboden, maar ik hield het bij 5 die voor de cursus geschikt waren.  Daarna heb ik verschillende afbeeldingen/foto’s gezocht die bij mijn levensverhaal pasten. Voor ik de boot maakte vond ik nog een restantje stof van mijn trouwjurk. Die verwerkte ik in de zeilen. Met deze drie cursussen heb ik een mooie brede basis gelegd. Natuurlijk is er altijd wel wat bij te leren.

 

Tijdens deze cursus kreeg ik een ongeluk en daardoor heb ik blijvende schade in onder andere mijn rechter pols. Ik moest aanpassen. Ik ging op zoek naar manieren om het tekenen te vergemakkelijken. Daarover de volgende keer meer.

Gré van Schuylenburg