Verslag van Margje Markerink, reisleidster
Foto’s van Jannie de Breuk

Het zal eind maart/begin april 2024 geweest zijn dat Jannie (de Breuk) mij polste of ik eventueel in september als reisleider mee wilde gaan met een groep dames van het Quiltersgilde naar de Elzas. Ik mocht erover nadenken 😊.

Het leuk mij wel leuk, maar hoe moest ik, die totaal niets weet van quilten, deze dames bezighouden in de bus en ook ’s avonds in het hotel? Volgens Jannie en ook Ine de Boer ( organisator van deze reis) was dat totaal niet nodig, de dames vermaakten zichzelf wel met handwerken en kletsen in de bus! Ook ’s avonds zou nergens tijd voor zijn.

Afijn, na een gesprek met de voorzitter, Marjolein van der Eijk, zag ik deze taak wel zitten. Jannie bracht mij een aantal Quiltnieuwsen om alvast wat over quilten te lezen. De Quilt uitdrukkingen duizelden voor mijn ogen. Zelf ben ik nooit verder gekomen dan wat kleding naaien, verplicht babysokjes haken op de middelbare school bij handvaardigheid en een of twee truien breien.

Ter voorbereiding op de reis toch maar wat dingetjes over de Elzas opgezocht en uitgeprint. Tsja, en toch ook maar mij iets meer verdiept in de wereld van de Quilters.
Zoals al eerder gezegd de Quilt uitdrukkingen vlogen om mijn hoofd heen, maar er kwamen ook leuke en ludieke stukjes over het quilten naar boven. Die uiteraard meteen opgeslagen en/of uitgeprint. Je kon nooit weten…..

Dag 1 – heenreis

En toen werd het donderdag 12 september 2024!
Inmiddels had ik van Ine al meer gegevens gekregen over de reis en ook de namen van de deelnemers. Er gingen 41 dames en 1 heer mee naar de Elzas. Jannie kwam de 12e heel vroeg naar mij toe in Nijkerk en van daaruit ging de reis naar Utrecht CS.

Op Utrecht CS was het even zoeken, maar wij vonden de juiste uitgang en zagen al heel snel een bordje ‘Moreelse Park’. Daar zou de bus op ons staan te wachten. Wij waren aan de vroege kant, maar de bus van Milot reizen kwam al snel. Kennis gemaakt met Herman onze chauffeur en alvast wat plekken gereserveerd in de bus voor sommige dames.

 

De staking van de NS was woensdag al geweest, maar ook deze morgen ging helaas niet alles vlekkeloos. Enkele dames belde mij om te melden dat er een trein op Zwolle was uitgevallen, dus dat zij wat later in Utrecht zouden aankomen. Uiteindelijk reden wij met 20 minuten vertraging uit Utrecht vandaan. Toch maar even een van de dames gebeld die op de volgende opstapplaatsen stonden om te melden dat de bus wat later zou arriveren.

Via Meerkerk, Breda, Eindhoven en Nederweert stapten de laatste dames in. In Nederweert ook even een koffiepauze gehouden voordat wij richting Luxemburg reden.
Na Nederweert iedereen welkom geheten in de bus. Onze chauffeur Herman vertelde zo nu en dan iets over de route die wij reden. In Luxemburg nog een lunch stop gemaakt en toen door naar ons hotel in Munster. Echt een prachtig hotel!

Nadat iedereen zijn of haar sleutel had gekregen naar de kamer en daarna konden wij om 19.30 uur aan tafel. Wij waren allemaal zeer verrast toen wij onze prachtig opgemaakte borden zagen. Echt ‘Haute cuisine’ om in de Franse taal te blijven.

Iedereen was moe , dus na het eten was men snel richting de eigen kamer verdwenen.

Dag 2 – bezoek tentoonstellingen

De volgende morgen om 08.15 uur vertrokken we via een mooie route naar Sainte Marie aux Mines. Wij zagen vanuit de bus al aardig wat dames lopen in dit plaatsje, het kon niet missen we waren in het hart van de ‘European Patchwork and textile arts Meeting’.

Herman liet ons zien waar wij ’s-middags weer moesten opstappen. Door Herman werd de deur voor mij geopend met de mededeling : “Haal jij de tickets en programma boekjes even?”. Geen idee waar, maar stoer liep ik de bus uit en ging op zoek. Ergens helemaal achteraan vond ik de ticket office. Weer terug in de bus alles uitgedeeld en de eerste dames stapten uit de bus. Veel reden mee naar de volgende plaatsen. Zelf stapte ik uit in Rombach. Gelukkig mocht ik mee met het groepje van Jannie, anders had ik mij geen raad geweten in deze bijzondere wereld van quilters.

Na eerst een kopje koffie gingen wij alle plekken langs waar de quilts tentoongesteld werden. Ik viel van de ene in de andere verbazing. Dat men zulke kunstwerken kan maken. De dames gaven mij zo nu en dan uitleg over soorten van quilts en de gebruikte technieken. Uiteraard werden ook de eigen quilts bewonderd en de maaksters werden vereeuwigd op de foto.

Het was voor mij ook leuk om te zien dat alle kerkjes, sportzalen en prachtige (land) huizen van de dorpjes gebruikt werden voor deze tentoonstelling. Via shuttle bussen kwam je van het ene naar het volgende dorpje, waar weer veel te zien was. Traditionele quilts, art quilts en quilts gemaakt voor de uitgeschreven wedstrijd enz.

Aan het eind van de dag liepen al enkele dames met tassen vol te sjouwen. Hun aankopen van die dag. Moe maar voldaan gingen wij weer terug naar het hotel. Echt ik had geen voeten meer over!

Op de terugweg nog een kerkje met prachtig gebrandschilderde ramen bekeken. Bij terugkomst stonden er heel veel Porsches uit Engeland op de P-plaats van het hotel. Een mooi gezicht, maar wel wat lastiger voor onze chauffeur om achteruit te rijden om ons af te zetten. Ook deze avond weer heerlijk gegeten.

Dag 3 – tentoonstellingen en winkeltjes

Dag drie van de reis vertrokken we ook weer om 08.15 uur richting de tentoonstellingen. Ieder stapte uit waar ze de dag ervoor waren gestopt. Herman liet ons weer zien waar hij ons zou ophalen.
Deze dag leerde ik wat een Bobbin was, want ook die hingen ergens en een paar van het groepje waar ik mee liep hadden er ook een gemaakt. Wij natuurlijk zoeken in die hal, maar wat wij ook zochten nergens waren hun Bobbins te vinden. Wat bleek bij navraag, dat er 140 Bobbins niet waren uitgepakt! In Rijswijk op Patchwork- en Quiltdagen zullen ze wel allemaal te zien zijn.

 

Ook konden we stemmen voor de mooiste Quilt van de wedstrijd met het thema ”Ocean”. ( omdat ik mijn mailadres had ingevuld kreeg ik donderdag 19 september bericht dat de quilt van Angela Minaudo met het thema “The Ocean is a woman” de publieksprijs had gewonnen).

Tussendoor nog maar eens koffie gedronken en geluncht ( heerlijke soep en een stuk taart!).

En toen nog shoppen op de ‘huishoudbeurs’ voor de quilters. Ik miste wel de grote boodschappen trolleys 😊, die je altijd ziet op de echte Huishoudbeurs. Sommige dames hadden heuse boodschappenlijstjes. De een zal geslaagd zijn en de ander niet. Zelf mocht ik bij een stand een heuse longarm quiltmachine proberen. Ik heb die man nog gewaarschuwd dat ik wel kon autorijden ( het leek net een soort stuur), maar dat ik van quilten geen kaas gegeten had. Was niet erg, zei hij. Ik denk dat hij er achteraf wel spijt van heeft gehad, want ik ‘scheurde’ zo over allerlei prachtige patronen van anderen heen.

 

 

Bij het instappen in de bus zag ik ook dames lopen met stukken leer en tafelkleden. Zijn dat ook quilt attributen? Afijn, op de terugweg moesten we een stuk omrijden vanwege een opgebroken weg. We bezochten een prachtige winkel met allerlei tafelkleden en aanverwante artikelen. Hier was het echt ‘Kijken, kijken en niet kopen’. Wel allemaal heel mooi, maar o wat vreselijk duur. Een paar dames kochten een zak met restlapjes. Later in het hotel hadden ze bijna spijt dat ze niet nog een zak hadden gekocht,. Er zaten echt hele mooie stukken stof in.

Bij terugkomst bij het hotel bleek een van de Porsches een lichtelijk beroerd geparkeerd te staan. Zelfs voor onze Herman was deze uitdaging te groot om hier langs te komen. Er klonken al kreten vanuit de bus, omdat hij die Porsche wel héél dicht naderde. Hij heeft toen toch maar even een briefje onder de ruitenwisser van die auto geplaatst met het verzoek deze auto voor de volgende morgen te verplaatsen.
Nog een keer een verrukkelijk diner en toen de koffers pakken voor het vertrek de volgende morgen.

Dag 4 – terugreis

Zelfs op zondagmorgen vroeg uit bed en gewoon om 08.15 uur vertrokken, maar nu richting Nederland. Persoonlijk vond ik twee dagen rondlopen op deze tentoonstelling genoeg, maar ja ik ben geen Quilter. Vooral mijn voeten waren heel blij dat ze even rust kregen 😊.

Herman wilde graag kilometers maken, dus na een korte stop om te tanken reden we door naar Baraque de Fraiture in de Belgische Ardennen. Helaas was het daar behoorlijk druk, dus duurde onze pauze wat langer dan gepland. Ze hadden daar trouwens wel heerlijke frites!!

Om de dames toch nog even bezig te houden, hebben we een Bingo in de bus gedaan. Uiteraard aangepast aan het gezelschap. Volgens mij een geslaagde actie gezien de reacties. O ja, die leuke stukjes van het internet over quilten brachten ook lachsalvo’s in de bus teweeg, dus niet voor niets meegenomen.

Herman werd namens de groep bedankt met een praatje van ondergetekende en een financiële geste van de deelnemers. Bedenk mij nu dat ik mijn assistente Jannie niet eens heb bedankt. Op de terugweg heeft zij met gevaar voor verbrande vingers of nog erger, koffie en thee verzorgd voor de dames en heer in de bus.

Het verkeer viel overal erg mee, dus konden we heerlijk doorrijden. Helaas ging het even mis bij Eindhoven, want ik hoorde Herman niet al te fraaie woorden zeggen. Terecht bleek later, want hij moest een heel stuk omrijden om een groepje van ons bij hotel Van der Valk in Eindhoven af te zetten. Bij station Breda hadden we pauze ( vanwege de verplichte pauze van onze chauffeur), dus velen maakten daar gebruik van om koffie of zelfs een hele maaltijd te nuttigen. In Utrecht stapten de laatsten uit en namen we afscheid van elkaar en van Herman.

Het einde van een prima verzorgd reisje naar de Elzas. Het was heel gezellig en vooral ook voor mij heel leerzaam. Sommige dames hebben mij nog geprobeerd te overtuigen dat quilten echt heel leuk is en zelfs mij rustig(er) zal maken, maar dat is ze niet gelukt. Misschien.., ooit.. , als ik tijd heb….

Al met al heb ik zéér genoten van de dames en heer in de bus ( met de een helaas wat meer gesproken dan met de ander) en was het mij een waar genoegen en een feestje om dit reisje naar de Elzas met leden van het Quiltersgilde te mogen doen. Wie weet nog eens tot ziens!