Stofverven en bedrukken bij Hawar

Hawar- midweek Stofverven en bedrukken

Vorige week was ik bij Hawar in Oldeberkoop (Friesland) voor een workshopmidweek met Eke Krug.

Het thema was: Stofverven en bedrukken en bewerken en verwerken.

Het verwerken heb ik gelaten voor wat het was. Ik ben niet goed in iets maken tijdens workshops. Dat doe ik later thuis wel. Ik wil vooral nieuwe dingen uitproberen.

Nu was lang niet alles nieuw voor me tijdens die workshop, maar het combineren van verschillende technieken was wel een eyeopener.

Verwerken van bedrukte lappen

Gelatineprinten was een onderdeel wat ik al heel lang beheers, ik ben er verslaafd aan geweest, tot ik me realiseerde dat ik dozen vol lapjes en mooie papiertjes had, maar wat moest ik daar nu mee?

Maar toen een lap die ik met gelatineprint had gemaakt veel te donker was geworden en afgeschreven als mislukt, want niets meer mee te doen, maakte Eke me attent op de paintsticks ( dikke krijten van olieverf) die wel zouden dekken op een donkere ondergrond en inderdaad met paintsticks kun je over acrylverf of stofverf heen werken met licht over donker. Ik heb die paintsticks al jaren, maar gebruik ze nooit. Nu toch maar eens in gedachten houden.

En behalve een gelatineplaat werd er ook gewerkt op een ‘harde’ plaat, een stuk plastic. Dat gaf toch weer andere resultaten, in sommige gevallen mooier dan de gelatineplaat.

Op advies van Eke werden sommige stukken van de lappen tijdens het printen afgedekt zodat ze “schoon” bleven. Daar kon dan later met stencils en rubbing plates in gewerkt worden.

Ook heb ik gewerkt met puff paint. Dat is een pasta die je met sjablonen of stempels of een kwast op de stof aan kunt brengen en da droging met een heatgun of strijkijzer verhitten zodat het opzwelt. Je kent het misschien wel van t-shirts met teksten erop die verdikt zijn.

Ik had ook wel eerder geverfd met thee en met roest en ik had al eens gemerkt dat een combinatie van die twee een mooie grijze kleur kon geven. Maar nu weet ik dat beginnen met thee grijs oplevert en beginnen met roestwater een donkerdere kleur.

Iets heel nieuws voor mij was verf tussen twee glasplaten pletten en daar dan een afdruk van maken. Dat geeft een prachtig effect.

Giettechniek van Eke Krug

Op mijn verzoek demonstreerde Eke ook de giet techniek. Dat is een techniek die eigenlijk gebruikt wordt op schilderdoek. In een bekertje worden een paar kleuren verf gegoten die vermengd zijn met siliconenolie en verdund met water zodat ze gemakkelijk gieten. Dat bekertje draai je om op het schilderdoek en je beweegt het doek zodat de verf over het hele doek loopt. Door de siliconenolie ontstaan er speciale effecten. Eke heeft de techniek zo aangepast dat je hem ook op stof kan toepassen.

Voor de uitleg daarover kun je op de blog van Eke kijken.

https://ekeskleurdesign.blogspot.com/

En zo eindigde ik de week met een hele stapel lappen die op allerlei manieren waren bewerkt.

Groet,Joke Hardenbol

Wil jij dat ook wel ? Een aantal bijeenkomsten bij Hawar over verven ? Dieper duiken in de mogelijkheden om met kleur te werken. Binnenkort start er een cursus”Vormgeving en ontwerpen met kleur” opgezet door Hawar in samenwerking met het Quiltersgilde. Er zijn nog enkele plaatsen vrij.

Quilten tijdens de hittegolf

I love the sun, maar quilten en een hittegolf, dat is wel even een ding en nietsdoen is ook niet echt mijn ding. Daarom stort ik mij op experimenten met roest, klein werk en free from knitting. Samen met op tijd een rustpauze is het een prima combinatie.

Gek op roest

In veel van mijn werk gebruik ik roest. Vanuit mijn gevoel kan ik met roest mijn zorgen om het milieu uitdrukken. Roest / corrosie, het is een ongewenste aantasting van materialen. Het milieu probleem is een ongewenste aantasting van onze aarde. Daarnaast is het mooi meegenomen dat de prachtige roest schakeringen en structuren een prachtige ondergrond is en een uitdaging om er verder mee aan het werk te gaan.

De fijne kneepjes van het roesten

Het heeft mij veel tijd en energie gekost om het roestproces enigszins onder de knie te krijgen. Toch was het roesten tot vorige maand nog altijd een gok en het resultaat nooit zoals ik het voor ogen had. Tijdens een workshop roesten bij Annelies de Graaf heb ik veel tips en trucs geleerd. Veel roest, weinig roest, donker of licht van kleur, roest daar waar ik het wil hebben, langer of korter inwerken met meer zon of minder zon, hoe meer ik roest, hoe meer ik het proces kan sturen.

Kleine werkjes

Naast al dat roesten is het ook fijn om iets kleins onder handen te hebben Ik ben bezig met het maken van klein werk en hiermee heb ik ook een doel. Het blijft nog even een verrassing, omdat dit nog in de experimentele fase zit.

Workshops

Na een hele periode van thuis zitten heb ik mijzelf deze zomer getrakteerd op een paar leuke workshops. Naast het roesten ben ik twee keer naar het Handwerkcafe Zwolle geweest. Hier leerde ik van Mathilde Jongbloed in het kader van recycling draden maken uit oud textiel en dit toe te passen in weven en free form knitting. Eind deze maand ga ik nog naar een dagje natuurlijk verven bij Joke Blokland, via Facebook vind je meer informatie over Joke.

Voorlopig heb ik nu meer dan genoeg nieuwe kennis verzameld en ga ik dit deze winter toepassen in mijn werk. Zo krijg ik bijna zin in de winter, maar voorlopig nog een zomerse groet,

Jo Huijsman

Art-Almere : Alle deksels……..

Een beetje stil….

Het was even een beetje stil bij ons maar wij zijn weer bij elkaar geweest. Bij Mieke die een binnenhuis verhuizing had gemaakt door de tafel zo neer te zetten dat wij afstand konden houden.
Omdat het zo lang geleden was dat wij elkaar in het echt zagen, is er behoorlijk wat afgekletst, over reizen naar andere continenten en de herkenning ervan bij de anderen. Hele leuke verhalen en herinneringen kwamen met de koffie en thee. Ook zijn de kaarten besproken en bewonderd die wij naar elkaar hebben gestuurd.

Deksels

Omdat wij een soort roulatie systeem hebben bedacht is die natuurlijk overhoop gegooid. Gelukkig had Mieke wel een opdracht voor ons. N.L. deksels borduren. Dat is een hobby van haar en dus mochten wij er mee kennis maken. Voor ieder van ons was er een pot of twee of ……. meer.

Zij had er patroontjes bij gedaan en een beginners samenstelling van naald en stof. De uitleg is heel simpel en heel leuk om te doen als afleiding van Quiltzaken of Corona toestanden.

En de meeste mensen weten het, ik ben best wel een hebbert. Ik zag terwijl ik zat toe te kijken ineens voor me dat eindelijk al die knopen op kleur opgeborgen konden worden. Dus gevraagd of ik er een stuk of ????? mee mocht nemen. Graag want zij wilde wel van die zurepotten af. Ik ben dus aan het sorteren gegaan en toen ik toch nog een paar kleuren niet kon splitsen appte ik of ik er nog 3 kon krijgen. Lief dat ze dat wel even langs kwam brengen.

Me en mijn mondkapje

Het verdraaide virus blijft maar rondspoken, en omdat ik best wel in een risicogroep thuis hoor, blijf ik in winkels etc. mijn mondkapje gebruiken. De meeste mensen doen een stapje terug en bijna altijd wordt er gezegd wat een leuke of vrolijke mondkap. Ach dit is mijn 27e mondkap. Moest wel want die dingen vliegen weg, voor het openbaar vervoer of zoals een lieverd die op vakantie gaat en er wel een paar mee wilde nemen. Binnen een half uurtje heb je weer iets. En de bak met kleine stukjes stof word dan weer ietsje leger. Ik gebruik het patroon wat ik van Pinterest heb gehaald.

120 blokken Chaos

En wat een heerlijkheid dat we (ik) zoveel quilt/naai werk heb kunnen maken, en helaas mijn lappenkast wordt niet leger ondanks de 120 blokken chaos quilt die ik maakte en waardoor een ander geïnspireerd werd van onze Art-Almere groep, die ging gelijk aan de slag.

Hoe quilten ?

Over een vraag van een Quilter moest ik even nadenken. Zij wilde weten waar ik of wat ik wil met Quilten.
Jeetje wat een lastige, ooit ben ik begonnen met quilten om iets voor handen te hebben na de afkeuring van mijn werk. Het quilten en de belangstelling kwam precies op tijd. Gelukkig niet achter de geraniums…..
En zoals de meeste ben ik begonnen met handmatig de traditionele voorbeelden te gebruiken. Langzamer hand ben ik anders gaan kijken, beetje eigenwijs ben ik wel. De boeken gaven wat technieken prijs en een lesgever heb ik na een paar maanden verlaten.
Het werken met de hand is veranderd en ik ben bijna al het werk met de machine gaan doen. Omdat het wat sneller is maar vooral door de artrose in mijn handen. In het begin had ik best wel eens een meningsverschil, want quilten doe je uitsluitend met de hand. Nou je zult het Quilten leuk vinden maar het niet meer kunnen doen omdat je vingers de andere kant op gaan staan en je pijn hebt.

Ik ben veranderd naar het maken van thema quilts, en dan vooral het bedenken (niet altijd het uitvoeren). Een van de leukere dingen is het maken van Stoffige Dagboeken (A4) en ook kaarten (15×15) van stof uiteraard. Ook mag ik graag mijn stoffen verven – stempelen – bleken
Gelukkig heb ik veel kaarten en daar maak ik mappen voor om ze te bewaren. Kaarten zijn wat lastig omdat daar geen multomap voor is, en ik het jammer vindt om ze in een doos op te bergen. Ik heb toen mijn lief gevraagd om een bestaande map af te zagen in de maat van de kaarten die ik bewaar. En dan bekleed met van alles en nog wat er voor handen is.

Beschrijving:
1 multo map – 1 kaart voor de maat – rondom de kaart met 3 cm ruimte op maat zagen – een mooie lap of één met mix media of wat je leuk vindt de map bekleden, 2 ringetjes van de bouwmarkt aan de kaart maken en klaar is je eigen kaartenmap.

Dingen die ik leuk vindt om door te geven:

https://www.quiltersgilde.nl/online-links-4/ zo leuk om te zien wat anderen maken
https://de-stoffige-dagboeken.blogspot.com geweldige creatieve mensen
https://www.quiltersgilde.nl/vakantie-in-eigen-land winkels te kust en te keur
https://www.textielplus.nl zoveel te zien en zoveel inspiratie
https://www.vezel.org op deze site zijn allerlei vormen van handwerken te zien
En natuurlijk een dagelijkse blik op de blogs die ik volg.

Mia de Vos

Marjolein van der Eijk met ‘Verzameling in kaart gebracht’

SAQA

SAQA staat voor Studio Art Quilts Association. Een internationale organisatie die het artquilten promoot.
Het Quiltersgilde heeft een instellingsabonnement met verschillende voordelen, waarmee we de art quilters in onze vereniging willen ondersteunen en stimuleren.

Als je als artquilter mee wilt doen aan de tentoonstellingen en uitdagingen moet je persoonlijk lid zijn van het SAQA. Marjolein van der Eijk is een van deze leden en zij doet mee met de 3D-expressie; een tentoonstelling van SaQA.

Lees hier het verhaal van Marjolein van der Eijk.

Marjolein van der Eijk met “Collection Mapped “ of “Verzameling in kaart gebracht”

Masterclasses Textielfestival 2015
Voor het Textielfestival in 2015 werden verschillende Museum Masterclasses georganiseerd.

Ik heb deelgenomen aan de Masterclass in Het Japanmuseum Sieboldhuis in Leiden, onder leiding van Marijke Schurink.

In het museum is de collectie van Philipp Franz von Siebold samengebracht, door hem verzameld in Japan tussen 1823 en 1830.

Een prachtige leporello gevouwen landkaart in de collectie gaf mij de inspiratie tot het maken van dit werkstuk.
De enorme variatie in de verzameling van Siebold, de sterk geordende Japanse maatschappij en de kleuren van de Geisha’s hebben de uitstraling van mijn werkstuk bepaald.

Mijn werkstuk: een Leporello

Ik heb voor Evolon gekozen als ondergrond voor het patroon en het borduurwerk.

Dit is een non woven materiaal, goed te borduren en mooi glad voor het overbrengen/afwrijven van de kleur.

Op de achterkant van de Evolon is op het laatst met Steam a Seam wit bouwbehang geplakt. Dit gaf de stevigheid om er vouwen in aan te brengen.

Aan beide uiteinden is van karton, beplakt met dunne tussenvulling en rode zijde, een kaft gemaakt.

Een Japanse knoop maakt het af.

Tijdens het Textielfestival 2015 is mijn Leporello in het Sieboldhuis geëxposeerd.

Daarna nog een tijd in een vitrine bij de Quilt-Bee in Dordrecht, maar inmiddels lag het al weer heel lang ineengevouwen thuis in de kast.

Via Facebook werd ik benaderd door een Amerikaanse art quiltster die mij graag wilde ontmoeten als ze in Nederland zou zijn om haar dochter te bezoeken. Dat werd afgesproken en het is een heel leuke dag geworden. Zij wilde natuurlijk mijn werk zien en ik haalde ook de leporello tevoorschijn.

Foto’s van de opbouw van mijn leporello

: patroon op freezerpapier

: patroon uitsnijden

: op stof strijken

: rondom inkleuren

: freezer papier verwijderen

: witte vlak borduren

Haar enthousiasme was groot en ze vertelde dat SAQA een 3D tentoonstelling zou organiseren en dat ik beslist moest inschrijven. Ik was op dat moment nog geen lid van SAQA maar heb me toen aangemeld en door John Tromp professionele foto’s van m’n werk laten maken.

Toen de formulieren ingevuld en samen met de foto’s ingestuurd. Het duurde vrij lang voordat het verlossende mailtje kwam maar m’n werk was geselecteerd!

De tentoonstelling reist nu 3 jaar door de VS en omdat het een internationale tentoonstelling is bestaat de kans dat het ook nog in Europa of Australië te zien zal zijn. Nog lang niet alle locaties zijn bekend.

Veel succes Marjolein en dank je wel voor het delen van je verhaal.

Ook Els van Baarle is een van de exposanten in deze tentoonstelling. Haar verhaal komt volgende week. Dan hebben we weer iets om naar uit te kijken.

3D Expression met werk van Marijke van Welzen

SAQA

SAQA staat voor Studio Art Quilts Association. Een internationale organisatie die het artquilten promoot.
Het Quiltersgilde heeft een instellingsabonnement met verschillende voordelen, waarmee we de art quilters in onze vereniging willen ondersteunen en stimuleren.

Als je als artquilter mee wilt doen aan de tentoonstellingen en uitdagingen moet je persoonlijk lid zijn van het SAQA. Marijke van Welzen is een van deze leden en zij doet mee met de 3D-expressie; een tentoonstelling van SAQA.

Lees hier het verhaal van Marijke van Welzen

There are snakes lurking in the grass van Marijke van Welzen

In November 2018 ben ik tijdens het Quiltfestival in Houston lid geworden van SAQA. Het stond al een tijdje op mijn lijstje dus nu was een goede gelegenheid om dat te doen. Zoals de meesten van jullie wel weten vind ik het erg leuk mijn werk tentoon te stellen. Ik kijk daartoe regelmatig online of er interessante oproepen zijn waarvan ik denk dat mijn werk er past of waarvoor ik iets nieuws wil maken. Die oproepen print ik dan uit en leg ik op een stapeltje met de datum er op wanneer de papieren ingestuurd moeten worden.

Bij de SAQA Calls for entry, die je op de website kunt vinden, vond ik 3D Expression. Een oproep voor driedimensionaal werk waarbij ook wearable art specifiek werd genoemd. Ook fijn dat er geen restrictie was wat betreft de datum wanneer het gemaakt was. Bij heel veel oproepen moet het nieuw werk zijn, of gemaakt voor een bepaalde datum. Ik besloot om mee te doen. Het werk moest beschikbaar zijn van 2019 t/m 2023 !

Welk werk zou ik dan insturen? Mijn nieuwste 2 mantels waren op dat moment in Canada in de World of Threads tentoonstelling en die wilde ik ook graag na teugkomst in mijn komende tentoonstellingen in Europa laten zien. Ook andere mantels waren al “geboekt” voor tentoonstellingen.
Dit is een zgn. Juried exhibition, dat betekent dat je werk door een jury beoordeeld wordt. Je mocht meerdere kunstwerken opgeven, maar per kunstenaar zou er maar 1 werk toegelaten worden. Indien de jury het zou uitkiezen natuurlijk, dat is altijd reuze spannend! Ik besloot er twee op te geven.
Je moet dan een “ Artist Statement “ bijvoegen en goede foto’s insturen. In maart 2019 kreeg ik de email dat mijn werk “ There are snakes lurking in the grass” was geselecteerd. Hoera!

De procedure met wat voeten in de aarde

De hele procedure heeft best wat voeten in de aarde. Er volgde een heel officieel contract dat ingevuld en weer terug gestuurd moest worden.
In dit geval werd ik ook geacht een “Audio Statement” op te nemen. Dat liefst een andere tekst bevat dan je eerdere artist statement. Ik had dat al eerder gedaan voor andere tentoonstellingen , maar ik vind dat echt een opgave. Na stukje schrijven met de zinnen zodanig op het papier dat de adempauzes erin staan, paar keer oefenen, rustig plekje zoeken diep adem halen en het telefoonnummer bellen ( Amerika). Je moet dan een hele serie nrs. intikken zodat jouw stukje straks ook bij het goede kunstwerk te horen zal zijn in de tentoonstelling.
Toen kreeg ik een email of ik even zo spoedig mogelijk betere foto’s wilde sturen, anders zou mijn werk niet met een foto in de catalogus komen. Er zat teveel ruis in de foto’s, Oef. Aangezien ik mijn beste foto’s had gestuurd moesten we snel nieuwe maken. Gelukkig kon dat, want de mantel was thuis. Mijn man en ik hebben een hele stellage gebouwd in de woonkamer, nog een beetje gefotoshopt en op hoop van zegen opgestuurd. Gelukkig werden deze geaccepteerd. Dan het werk opsturen. Ook heel spannend, komt het goed aan?

Het leuke van deze tentoonstelling is dat de werken in musea worden tentoongesteld. Het geeft echt een heerlijk gevoel als je dan foto’s daarvan ziet.
Online kun je het werk zien op https://www.saqa.com/art/exhibitions/3d-expression-saqa-global-exhibition.

Dank je wel Marijke voor je verhaal over jouw prachtige jas.

Ook Marjolein van der Eijk heeft een werkstuk in deze tentoonstelling, maar dat komt in een volgend verhaal.

Het werk van Joke op het TextielPlusfestival in de Brabanthallen.

Dat was een feestje!

Prachtig werk werd er geëxposeerd, zowel voor de wedstrijd als in de gehuurde units.

Ik had er zelf ook een ruimte gehuurd en heb er zelf 3 dagen voor die ruimte zitten borduren en genieten.

Ik loop op dit moment nog steeds een beetje naast mijn schoenen want wat heb ik een enthousiaste complimenten gekregen over mijn werk. Het hield niet op.

Het was heel leuk om uit de opmerkingen te merken dat het publiek ook verstand van zaken had.

Ik zal hier een paar van de werken laten zien die de meeste reacties opriepen.

Handdoekrol

Om te beginnen de strook van 10 meter handdoekrol waar ik het hele jaar aan had geborduurd.

Ik ben dit jaar ernstig ziek geweest en borduren was het enige waar ik zin in had. Een jaar geleden had ik handdoekrollen op de kop getikt. Van die rollen die in openbare toiletten hangen om je handen aan af te drogen.

Een strook van 10 meter had ik “geverfd” met thee en roest en daarop heb ik het hele jaar geborduurd. Gewoon uit de vrije hand zonder vooropgezet idee of patroon. Precies waar ik op dat moment zin in had. De ene keer een kettingsteek of een kruisje, maar heel vaak gewone rechte steekjes zoals bij de boro techniek. Ik had ook diverse geroeste en beschimmelde kleine lapjes die ik erop borduurde.

Uiteindelijk heb ik ervan van afgezien om de strook in zijn geheel over een stok te draperen, omdat je dan ook tegen de achterkant aan zit te kijken. Ik heb hem hem in 5 ongelijke delen geknipt en daarvan de uiteinden aan elkaar genaaid en die over een stok gehangen, zodat je ze net als bij de originele handdoekrol steeds een stukje verder kan draaien en dus telkens een ander stuk van het werk ziet.

Diaraampjes

Een ander werk dat veel belangstelling trok was mijn stellage met diaraampjes. Een paar jaar geleden kreeg ik een doos met antieke diaraampjes bestaande uit twee dunne glasplaatjes die met een strookje zwart papier aan elkaar geplakt hadden gezeten.

Ik bewaar altijd alle afgeknipte draadjes en die waren nu goed van pas gekomen. In elk diaraampje had ik een paar draadjes gedaan en een beetje bling bling om licht te vangen.

Vervolgens had ik tussen de diaraampjes aan weerszijden een dun organzabandjes gelegd voor ik ze op elkaar plakte zodat er een strook diaraampjes ontstond. De stroken hingen over een standaard.

Ik vermoed dat er inmiddels een aantal mensen op zoek is gegaan naar oude diaraampjes gezien de reacties.

Borduurringen

Het derde werk dat verbazing en bewondering op riep waren mijn borduurringen “Winter” waarin beschimmelde stof was te zien met wat borduuraccenten.

Dit werk was ontstaan doordat mijn Brugmansia ’s winters naar binnen moet omdat hij niet tegen vorst kan. Hij stond de hele winter op een oud cremekleurig gordijn. En toen ik hem in het voorjaar weer buiten bracht bleek dat gordijn prachtig beschimmeld en verweerd te zijn in de ronde vorm van de pot.

Ik heb de vlekken een beetje geaccentueerd met borduurwerk en toen borduurringen besteld in de maat van de pot en ze daarin ingelijst.

Alle drie de dagen heb ik voor mijn unit zitten borduren aan een ander werk en genoten van alle belangstelling en complimenten.

Joke Hardenbol

Een internationale groep van en voor Art Quilters

SAQA; de letters staan voor Studio Art Quilt Associates- een internationale groep van Art Quilters. We gaan even wat dieper kennis maken met deze organisatie.

Het Quiltersgilde heeft een verenigingslidmaatschap van het SAQA. Wij vinden het belangrijk om artquilters te ondersteunen en stimuleren. Met het SAQA lidmaatschap kunnen we Artquilters de mogelijkheden bieden om op de website van SAQA te kijken. En dat was ook onze bedoeling. Artquilters die nog niet toe zijn aan een eigen lidmaatschap de mogelijkheid geven kennis te maken met SAQA, rond te snuffelen op de website, het digitale blad te bekijken en misschien een webinar te bekijken.

Voorbeelden van het digitale blad

Of deze eerste uitgave van dit jaar met als ondertitel 30 jaar SAQA. Deze kun je alleen bekijken door de inloggegevens op te vragen. Er staat bijvoorbeeld een artikel in over “Het succes zit in de details”. Een prachtig verhaal van quilts over de slavernij. Een aantal paarse quilts. En natuurlijk allerlei foto’s die je kunnen inspireren.

Wil je ook kunnen inloggen voor de meest actuele journals en webinars (in het engels), mail me dan even dan stuur ik je in een mail even de inloggegevens. Mailen naar liesbeth.wessels@quiltersgilde.nl

Voorbeeld van een webinar met de naam “Critique-groups”

Dit zijn groepen die elkaar ondersteunen door met elkaar het werk te bespreken. Heel mooi om te zien hoe de vraagstelling van de maker het uitgangspunt voor het commentaar is.Ook dit is alleen te bekijken door in te loggen.

SAQA geeft ook een nieuwsbrief uit met de titel Fiber Art Friday; zoals de titel aangeeft komt die altijd op vrijdag. Afgelopen vrijdag zat daar de gratis link in naar het boek ”

hiervoor kun je jezelf aanmelden. Wil je zo’n nieuwsbrief bekijken ? Klik dan even op deze LINK

Nog even wat aanvullende links

SAQA heeft ook een sectie Europa & Middle East; zij communiceren via Facebook, deze pagina kun je gaan volgen, zie hiervoor https://www.facebook.com/SAQAEuropeMiddleEast/

Er is een Instagram account dat open staat voor iedereen,posts hebben de # saqaeurope https://www.instagram.com/explore/tags/saqaeurope/

Liesbeth Wessels

Wedstrijdje doen ?

Ik weet niet hoe het met jou is, maar als ik een oproep voor een tentoonstelling of wedstrijd lees, krijg ik meteen ideeën. Vaak maak ik dan notities in mijn boekje (ik ben meer een schrijver dan een tekenaar), soms teken ik wat en als ik echt een goed idee heb, verzamel ik alvast stoffen waar ik het van wil maken. Maar lang niet altijd maak ik dan ook werkelijk iets en als ik iets maak, stuur ik het niet altijd in. Daar zijn allerlei redenen voor.

Textielplusfestival

Zo heb ik voor het Textielplusfestival het werk ‘Passiebloem’ gemaakt naar aanleiding van het thema ‘Met hart en ziel: geef kleur aan je passie!’.

: Passiebloem zijaanzicht

: Passiebloem bovenaanzicht

Mijn passie is textiel en dan vooral patchwork en quilten. Mijn lievelingskleur is al mijn hele leven paars. De laatste jaren ben ik in mijn werk bezig met geometrische vormen, zoals driehoeken, vierkanten, vijfhoeken en zeshoeken. En ook ben ik begonnen met het zelf plantaardig verven van stoffen. Deze twee heb ik gecombineerd in dit werk, al heb ik de paarse stof met een synthetische verf geverfd. Ik heb het werk echter niet ingestuurd om een praktische reden: ik ontdekte dat het werk niet per post gestuurd mocht worden, maar gebracht en gehaald moest worden. Om in zo’n korte tijd twee keer naar Den Bosch te reizen was me te veel. En het was te kort dag om nog iets af te spreken met een andere inzender.

Carrefour du Patchwork

Ook voor het thema ‘Opposition’ van de wedstrijd van het Carrefour du Patchwork dit jaar, had ik meteen een idee. Ik had een keer tijdens de vakantie een pakketje van zwart/witte stoffen gekocht en wilde daar niet alleen een contrast van zwart en wit in maken, maar ook een ronde en een hoekige vorm tegen elkaar plaatsen. En daar ging het mis. Het ontwerp was niet naar mijn zin, de tijd verstreek en het is bij een idee gebleven.

: aantekeningen

: stoffen

: ontwerp

Maar wat in het vat zit, verzuurt niet. Deze stoffen zal ik vast een keer verwerken tot een quilt die over contrasten gaat.

Textielfestival Leiden

Tot slot nog een reden om niet in te sturen: de maten. Ik was bezig met een werk te maken in het thema Windstreken voor het Textielfestival in Leiden volgend jaar . Maar de maten van 50 x 50 cm pasten niet bij wat ik wilde maken, dus ik heb het groter gemaakt. Echter, het werk valt wel binnen de maten van de Leden expositie van het Quiltersgilde voor Leiden, dus ik ga deze quilt toch insturen. Om die reden geen foto van dat werk, maar een foto van ‘Huiswaarts’, een werk in hetzelfde thema, dat ik gemaakt heb in het kader van Quilten Speciaal 13.

Margreet Michel-Verkerke.

Het maken van ‘slijtage I’

Hoe ik van een versleten jas een kunstwerk maakte

Een tijdje geleden kreeg ik van een vriendin haar oude jas voor mijn lapjesmand. De jas had een visgraatmotief. Mooie stof, maar eigenlijk vond ik de voering veel interessanter. Die was namelijk dun geworden en er zaten mooie rafels en gaten in. Daar wilde ik iets mee doen!

Het was ooit een dierbare jas; zo lang gedragen dat de gaten er in gevallen waren. Het verstrijken van de tijd wordt weergegeven in de slijtageplekken. Het deed me denken aan verwelkte bloemen, die eerder nog voluit bloeiden, maar nu een ander soort schoonheid laten zien.

Vandaar dat ik bedacht de versleten plekken te accentueren door er verwelkte bloemen overheen te borduren met de naaimachine. Voor de bloemen heb ik de zonnehoed gekozen. Die heeft een mooie vorm als ze een beetje slap gaat hangen .

Het maakproces

Eerst koos ik een interessant deel van de voering met scheuren en doorgesleten gedeelten waar het borduursel moest komen. Daarna maakte ik een schets op doorzichtig schetspapier dat op de stof lag. Ik gebruikte foto’s van zonnehoeden als voorbeeld. Tijdens het schetsen zorgde ik er voor dat de stengels van de bloemen zo veel mogelijk op de rafelige delen van de stof komen.

Als ik tevreden ben met het ontwerp (variatie in hoogte van de bloemen, spreiding van de bloemen, vorm, compositie), teken ik het over op wateroplosbaar vlies met een 4B potlood. Het wateroplosbaar vlies dient als tijdelijke versteviging van de voeringstof en het is nodig om over de gaten te kunnen borduren.

Helaas zie je de grijze potloodlijnen niet goed als je het dunne vlies op de donkerbruine stof legt. Dus heb ik alles overgetekend met rood kleermakerskrijt. Daar zal ik later nog spijt van krijgen…..

Werken met wateroplosbaar vlies

Het wateroplosbare vlies speld ik op de stof, precies zoals ik met het schetsen bedacht had. Daar waar grote gaten in de stof zitten, speld ik aan de achterkant ook een stukje vlies. Dit is om te voorkomen dat de rafels aan de onderkant ergens achter blijven haken tijdens het naaien.

De lap wordt voorzichtig in een borduurring geklemd. Als bovendraad kies ik quiltgaren dat iets dikker is dan normaal naaigaren, en in de spoel doe ik dunner garen. Dat werkt prettig bij free motion naaien. Op een proeflapje heb ik de juiste draadspanning uitgetest.

Vervolgens is het een kwestie van de getekende lijnen volgen met de naaimachine. Rustig aan, en niet te verkrampt werken om het perfect te willen doen. Een scheef steekje hoort er bij, geen zorgen over maken. Steeds de borduurring verplaatsen en dan is al snel de hele tekening op de stof geborduurd. Hier en daar voeg ik nog een klein beetje stiksel toe, tot ik het goed vind.

Uitspoelen

Dan komt het magische deel: het uitspoelen! Eerst knip ik zo veel mogelijk van het vlies weg waar niet geborduurd is. Dat hoeft dan niet meer op te lossen.

Daarna leg ik het in de gootsteen die ik gevuld heb met koud water. Snel een paar foto’s maken, zodat je het vlies kun zien oplossen.

Daarna veel spoelen en voorzichtig wrijven. Het duurt langer dan ik dacht. Het lijkt al snel alsof het vlies al weg is, maar bij het nat maken verandert het in een soort stijfsel. Ik wilde de soepelheid van de stof te behouden, dus moest het grondig uitgespoeld worden.

Na het spoelen wikkel ik de lap in een handdoek en knijp het zo goed mogelijk droog. Daarna met het strijkijzer droog strijken. Als het droog is, zie ik rode vlekjes op het witte stiksel. Dat zijn nog resten van het vettige rode kleermakerskrijt. Dat is niet de bedoeling!

Het rode kleermakerskrijt

Ik probeer het met de hand weg te wassen met afwasmiddel en met Oxy Action, maar het lukt niet om het weg te krijgen. Dan maar in de wasmachine met de was meegewassen (in een wasnetje), nadat ik er weer Oxy Action op gedaan heb. Dat hielp: het rode krijt is er uit! Maar het (katoenen) stiksel is wat gekrompen en krijgt daardoor ook een versleten uiterlijk. Dat vind ik wel een beetje jammer, maar eigenlijk past dat ook prima bij het ontwerp.

Maar in het vervolg toch maar even een wateroplosbare pen kopen. (Gekleurd (vettig) kleermakerskrijt dus alleen gebruiken op plaatsen waar je het niet meer ziet, zoals in een zoom van een kledingstuk. Voor het markeren van een quiltpatroon zijn er speciale stiften: wateroplosbaar of met vanzelf verdwijnende inkt).

Om het af te werken, scheur ik langs de randen nog wat stof weg, zodat de bloemen mooi in verhouding op de lap staan. Aan de bovenkant maak ik een zoom en ik zaag een bamboestokje op maat. Door het op een simpel stokje te hangen zonder verdere afwerking, wordt het versleten karakter versterkt. Bovendien blijven de figuurnaden van de voering zichtbaar in de golven van de lap.

De naam is al snel bedacht : “Slijtage I” (op een ander deel van de voering heb ik een roos geborduurd, dat is “Slijtage II”). Het kunstwerk hangt een stukje van de muur, zodat je niet alleen de gaten ziet, maar ook de stof dunne delen van de stof.

Ytsje Tilma

Dat komt goed uit, een blogverhaal over bewerking van gebruikt textiel. Het nieuwste thema voor de Europese Quilt Association is recycled textiles.

Regiodag en Polderart

25 oktober 2019.

Regiodag

De herfst is weer begonnen… Dus ook de ronde van Regiodagen!

In Ermelo hadden we ‘m op 4 oktober jl. Ons thema zou je kunnen vatten onder de noemer “repareren”: in de ochtend gingen we dat zichtbaar doen met de BORO-techniek.

In de middag hadden we mevrouw C. Swinkels uitgenodigd die ons een lezing gaf over onzichtbaar repareren…

Wat een feest… ruim 40 mensen, een fijne winkel, lekker aan het werk samen, gezellig!

Voor een aantal was het te ver buiten de comfortzone, maar anderen waren verbaasd door hun eigen plezier bij het ongestructureerde werken zonder patroon!

Hoe leuk is het, jezelf verrassen!

De lezing van mevrouw Swinkels vervolgens was echt een doorslaand succes! Wat een prachtige verhalen over het werken in het textielatelier van het Rijksmuseum!

En wat een mooi werk had ze meegenomen om te laten zien!

Alle aanwezigen hebben genoten van deze dag!

Polderart

De maandag erna had ik ’s avonds mijn artquiltbee Polderart. We kwamen bij mij thuis in mijn nieuwe atelier bij elkaar.

Ruimte zat voor lekker experimenteel bezig met monoprints met acrylverf op stof, printen met materiaal als veren, eigen meegebracht materiaal, bladeren uit de tuin, en… een schaaltje van onder de vleeswaren… en ook materiaal dat je op een bouwplaats vindt maakt prachtige prints! Nee, die koekjes hebben we gewoon opgegeten :-) Heerlijk, Loes!

Heerlijk, zo lekker experimenteren. Onder het werk door het bespreken van de dagelijkse sores, zoals dat gaat…

Ik houd toch zo van deze avonden, waarop je tegelijkertijd je techniekenarsenaal uitbreidt, je lekker kunt spelen met je schort aan, en ondertussen elkaar ondersteunt bij waar het knelt.

Word er ZO blij van.

Net als van de resultaten, trouwens…

We werden zo blij van dit werk, dat Ditta een workshop bij Suze voorstelde.

Dus dat gaan we maar doen.

Begin januari gaan we fijn 2 dagen bij Suze spelen met de gelliplate en daar hebben we NU al zin in!

Tot die tijd spelen we met onze monoprint-stempellappen, waaronder de prachtige oude stukken damast die Loes aan het printen was…

Ben ZO benieuwd wat ieder van ons maakt met deze stukken stof!

Wat ik eigenlijk het leukste vind van dit soort ogenschijnlijk “doelloos spelen”, is dat je creatieve intuïtie erdoor aangewakkerd wordt.

Je doet maar wat lijkt het, maar je ziet mogelijkheden, puur op kleur en vorm, daardoor word je verrast, geïnspireerd en krijg je zin om verder te spelen.

En spelen is belangrijk.

Ook als je al lang in het stadium “als ik later groot ben” bent…

Lieve groet,

Hilda