Regiodag en Polderart

25 oktober 2019.

Regiodag

De herfst is weer begonnen… Dus ook de ronde van Regiodagen!

In Ermelo hadden we ‘m op 4 oktober jl. Ons thema zou je kunnen vatten onder de noemer “repareren”: in de ochtend gingen we dat zichtbaar doen met de BORO-techniek.

 

BORO: spijkerstof, DMC 8, en scraps!

 

In de middag hadden we mevrouw C. Swinkels uitgenodigd die ons een lezing gaf over onzichtbaar repareren…

Wat een feest… ruim 40 mensen, een fijne winkel, lekker aan het werk samen, gezellig!

Voor een aantal was het te ver buiten de comfortzone, maar anderen waren verbaasd door hun eigen plezier bij het ongestructureerde werken zonder patroon!

Hoe leuk is het, jezelf verrassen!

De lezing van mevrouw Swinkels vervolgens was echt een doorslaand succes! Wat een prachtige verhalen over het werken in het textielatelier van het Rijksmuseum!

En wat een mooi werk had ze meegenomen om te laten zien!

Alle aanwezigen hebben genoten van deze dag!

 

Polderart

De maandag erna had ik ‘s avonds mijn artquiltbee Polderart. We kwamen bij mij thuis in mijn nieuwe atelier bij elkaar.

Ruimte zat voor lekker experimenteel bezig met monoprints met acrylverf op stof, printen met materiaal als veren, eigen meegebracht materiaal, bladeren uit de tuin, en… een schaaltje van onder de vleeswaren… en ook materiaal dat je op een bouwplaats vindt maakt prachtige prints! Nee, die koekjes hebben we gewoon opgegeten :-)  Heerlijk, Loes!

 

alle materiaal op tafel, inclusief verrukkelijke koekjes

 

Heerlijk, zo lekker experimenteren. Onder het werk door het bespreken van de dagelijkse sores, zoals dat gaat…

Ik houd toch zo van deze avonden, waarop je tegelijkertijd je techniekenarsenaal uitbreidt, je lekker kunt spelen met je schort aan, en ondertussen elkaar ondersteunt bij waar het knelt.

Word er ZO blij van.

Net als van de resultaten, trouwens…

 

 

We werden zo blij van dit werk, dat Ditta een workshop bij Suze voorstelde.

Dus dat gaan we maar doen.

Begin januari gaan we fijn 2 dagen bij Suze spelen met de gelliplate en daar hebben we NU al zin in!

Tot die tijd spelen we met onze monoprint-stempellappen, waaronder de prachtige oude stukken damast die Loes aan het printen was…

Ben ZO benieuwd wat ieder van ons maakt met deze stukken stof!

 

Wat ik eigenlijk het leukste vind van dit soort ogenschijnlijk “doelloos spelen”, is dat je creatieve intuïtie erdoor aangewakkerd wordt.

Je doet maar wat lijkt het, maar je ziet mogelijkheden, puur op kleur en vorm, daardoor word je verrast, geïnspireerd en krijg je zin om verder te spelen.

En spelen is belangrijk.

Ook als je al lang in het stadium “als ik later groot ben” bent…

 

Lieve groet,

Hilda

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *