Het werk van Joke op het TextielPlusfestival in de Brabanthallen.

Dat was een feestje!

Prachtig werk werd er geëxposeerd, zowel voor de wedstrijd als in de gehuurde units.

Ik had er zelf ook een ruimte gehuurd en heb er zelf 3 dagen voor die ruimte zitten borduren en genieten.

Ik loop op dit moment nog steeds een beetje naast mijn schoenen want wat heb ik een enthousiaste complimenten gekregen over mijn werk. Het hield niet op.

Het was heel leuk om uit de opmerkingen te merken dat het publiek ook verstand van zaken had.

Ik zal hier een paar van de werken laten zien die de meeste reacties opriepen.

Handdoekrol

Om te beginnen de strook van 10 meter handdoekrol waar ik het hele jaar aan had geborduurd.

Ik ben dit jaar ernstig ziek geweest en borduren was het enige waar ik zin in had. Een jaar geleden had ik handdoekrollen op de kop getikt. Van die rollen die in openbare toiletten hangen om je handen aan af te drogen.

Een strook van 10 meter had ik “geverfd” met thee en roest en daarop heb ik het hele jaar geborduurd. Gewoon uit de vrije hand zonder vooropgezet idee of patroon. Precies waar ik op dat moment zin in had. De ene keer een kettingsteek of een kruisje, maar heel vaak gewone rechte steekjes zoals bij de boro techniek. Ik had ook diverse geroeste en beschimmelde kleine lapjes die ik erop borduurde.

Uiteindelijk heb ik ervan van afgezien om de strook in zijn geheel over een stok te draperen, omdat je dan ook tegen de achterkant aan zit te kijken. Ik heb hem hem in 5 ongelijke delen geknipt en daarvan de uiteinden aan elkaar genaaid en die over een stok gehangen, zodat je ze net als bij de originele handdoekrol steeds een stukje verder kan draaien en dus telkens een ander stuk van het werk ziet.

Diaraampjes

Een ander werk dat veel belangstelling trok was mijn stellage met diaraampjes. Een paar jaar geleden kreeg ik een doos met antieke diaraampjes bestaande uit twee dunne glasplaatjes die met een strookje zwart papier aan elkaar geplakt hadden gezeten.


Ik bewaar altijd alle afgeknipte draadjes en die waren nu goed van pas gekomen. In elk diaraampje had ik een paar draadjes gedaan en een beetje bling bling om licht te vangen.

Vervolgens had ik tussen de diaraampjes aan weerszijden een dun organzabandjes gelegd voor ik ze op elkaar plakte zodat er een strook diaraampjes ontstond. De stroken hingen over een standaard.

Ik vermoed dat er inmiddels een aantal mensen op zoek is gegaan naar oude diaraampjes gezien de reacties.

Borduurringen

Het derde werk dat verbazing en bewondering op riep waren mijn borduurringen “Winter” waarin beschimmelde stof was te zien met wat borduuraccenten.

Dit werk was ontstaan doordat mijn Brugmansia ’s winters naar binnen moet omdat hij niet tegen vorst kan. Hij stond de hele winter op een oud cremekleurig gordijn. En toen ik hem in het voorjaar weer buiten bracht bleek dat gordijn prachtig beschimmeld en verweerd te zijn in de ronde vorm van de pot.

Ik heb de vlekken een beetje geaccentueerd met borduurwerk en toen borduurringen besteld in de maat van de pot en ze daarin ingelijst.

 

Alle drie de dagen heb ik voor mijn unit zitten borduren aan een ander werk en genoten van alle belangstelling en complimenten.

Joke Hardenbol 

Een internationale groep van en voor Art Quilters

SAQA; de letters staan voor Studio Art Quilt Associates- een internationale groep van Art Quilters.  We gaan even wat dieper kennis maken met deze organisatie.

Het Quiltersgilde heeft een verenigingslidmaatschap van het SAQA. Wij vinden het belangrijk om artquilters te ondersteunen en stimuleren. Met het SAQA lidmaatschap kunnen we Artquilters de mogelijkheden bieden om op de website van SAQA te kijken. En dat was ook onze bedoeling. Artquilters die nog niet toe zijn aan een eigen lidmaatschap de mogelijkheid  geven kennis te maken met SAQA, rond te snuffelen op de website, het digitale blad te bekijken en misschien een webinar te bekijken.

Voorbeelden van het digitale blad

 

Of deze eerste uitgave van dit jaar met als ondertitel  30 jaar SAQA.  Deze kun je alleen bekijken door de inloggegevens op te vragen. Er staat bijvoorbeeld een artikel in over “Het succes zit in de details”. Een prachtig verhaal van quilts over de slavernij. Een aantal paarse quilts. En natuurlijk allerlei foto’s die je kunnen inspireren.

 

 

Wil je ook kunnen inloggen voor de meest actuele journals en webinars (in het engels), mail me dan even dan stuur ik je in een mail even de inloggegevens. Mailen naar liesbeth.wessels@quiltersgilde.nl

Voorbeeld van een webinar met de naam “Critique-groups”

Dit zijn groepen die elkaar ondersteunen door met elkaar het werk te bespreken. Heel mooi om te zien hoe de vraagstelling van de maker het uitgangspunt voor het commentaar is.Ook dit  is alleen  te bekijken  door  in  te  loggen.

 

SAQA geeft ook een nieuwsbrief uit met de titel Fiber Art Friday; zoals de titel aangeeft komt die altijd op vrijdag. Afgelopen vrijdag zat daar de gratis link in naar het boek ”

hiervoor kun je jezelf aanmelden. Wil je zo’n nieuwsbrief bekijken ? Klik dan even op deze LINK 

Nog even wat aanvullende links

SAQA heeft ook een sectie Europa & Middle East; zij communiceren via Facebook,  deze pagina kun je gaan volgen, zie hiervoor  https://www.facebook.com/SAQAEuropeMiddleEast/

Er is een Instagram account dat open staat voor iedereen,posts hebben de # saqaeurope https://www.instagram.com/explore/tags/saqaeurope/

Liesbeth Wessels

Wedstrijdje doen ?

Ik weet niet hoe het met jou is, maar als ik een oproep voor een tentoonstelling of wedstrijd lees, krijg ik meteen ideeën. Vaak maak ik dan notities in mijn boekje (ik ben meer een schrijver dan een tekenaar), soms teken ik wat en als ik echt een goed idee heb, verzamel ik alvast stoffen waar ik het van wil maken. Maar lang niet altijd maak ik dan ook werkelijk iets en als ik iets maak, stuur ik het niet altijd in. Daar zijn allerlei redenen voor.

Textielplusfestival

Zo heb ik voor het Textielplusfestival het werk ‘Passiebloem’ gemaakt naar aanleiding van het thema ‘Met hart en ziel: geef kleur aan je passie!’.

 

Mijn passie is textiel en dan vooral patchwork en quilten. Mijn lievelingskleur is al mijn hele leven paars. De laatste jaren ben ik in mijn werk bezig met geometrische vormen, zoals driehoeken, vierkanten, vijfhoeken en zeshoeken. En ook ben ik begonnen met het zelf plantaardig verven van stoffen. Deze twee heb ik gecombineerd in dit werk, al heb ik de paarse stof met een synthetische verf geverfd. Ik heb het werk echter niet ingestuurd om een praktische reden: ik ontdekte dat het werk niet per post gestuurd mocht worden, maar gebracht en gehaald moest worden. Om in zo’n korte tijd twee keer naar Den Bosch te reizen was me te veel. En het was te kort dag om nog iets af te spreken met een andere inzender.

Carrefour du Patchwork

Ook voor het thema ‘Opposition’ van de wedstrijd van het Carrefour du Patchwork dit jaar, had ik meteen een idee. Ik had een keer tijdens de vakantie een pakketje van zwart/witte stoffen gekocht en wilde daar niet alleen een contrast van zwart en wit in maken, maar ook een ronde en een hoekige vorm tegen elkaar plaatsen. En daar ging het mis. Het ontwerp was niet naar mijn zin, de tijd verstreek en het is bij een idee gebleven.

Maar wat in het vat zit, verzuurt niet. Deze stoffen zal ik vast een keer verwerken tot een quilt die over contrasten gaat.

Textielfestival Leiden

Tot slot nog een reden om niet in te sturen: de maten. Ik was bezig met een werk te maken in het thema Windstreken voor het Textielfestival in Leiden volgend jaar . Maar de maten van 50 x 50 cm pasten niet bij wat ik wilde maken, dus ik heb het groter gemaakt. Echter, het werk valt wel binnen de maten van de Leden expositie van het Quiltersgilde voor Leiden, dus ik ga deze quilt toch insturen. Om die reden geen foto van dat werk, maar een foto van ‘Huiswaarts’, een werk in hetzelfde thema, dat ik gemaakt heb in het kader van Quilten Speciaal 13.



Margreet Michel-Verkerke.

Het maken van ‘slijtage I’

Hoe ik van een versleten jas een kunstwerk maakte

 

Een tijdje geleden kreeg ik van een vriendin haar oude jas voor mijn lapjesmand. De jas had een visgraatmotief. Mooie stof, maar eigenlijk vond ik de voering veel interessanter. Die was namelijk dun geworden en er zaten mooie rafels en gaten in. Daar wilde ik iets mee doen!

Het was ooit een dierbare jas; zo lang gedragen dat de gaten er in gevallen waren. Het verstrijken van de tijd wordt weergegeven in de slijtageplekken. Het deed me denken aan verwelkte bloemen, die eerder nog voluit bloeiden, maar nu een ander soort schoonheid laten zien.

Vandaar dat ik bedacht de versleten plekken te accentueren door er verwelkte bloemen overheen te borduren met de naaimachine. Voor de bloemen heb ik de zonnehoed gekozen. Die heeft een mooie vorm als ze een beetje slap gaat hangen .



Het maakproces

Eerst koos ik een interessant deel van de voering met scheuren en doorgesleten gedeelten waar het borduursel moest komen. Daarna maakte ik een schets op doorzichtig schetspapier dat op de stof lag. Ik gebruikte foto’s van zonnehoeden als voorbeeld. Tijdens het schetsen zorgde ik er voor dat de stengels van de bloemen zo veel mogelijk op de rafelige delen van de stof komen.

 

Als ik tevreden ben met het ontwerp (variatie in hoogte van de bloemen, spreiding van de bloemen, vorm, compositie), teken ik het over op wateroplosbaar vlies met een 4B potlood. Het wateroplosbaar vlies dient als tijdelijke versteviging van de voeringstof en het is nodig om over de gaten te kunnen borduren.

Helaas zie je de grijze potloodlijnen niet goed als je het dunne vlies op de donkerbruine stof legt. Dus heb ik alles overgetekend met rood kleermakerskrijt. Daar zal ik later nog spijt van krijgen…..

Werken met wateroplosbaar vlies

Het wateroplosbare vlies speld ik op de stof, precies zoals ik met het schetsen bedacht had. Daar waar grote gaten in de stof zitten, speld ik aan de achterkant ook een stukje vlies. Dit is om te voorkomen dat de rafels aan de onderkant ergens achter blijven haken tijdens het naaien.

De lap wordt voorzichtig in een borduurring geklemd. Als bovendraad kies ik quiltgaren dat iets dikker is dan normaal naaigaren, en in de spoel doe ik dunner garen. Dat werkt prettig bij free motion naaien. Op een proeflapje heb ik de juiste draadspanning uitgetest.

Vervolgens is het een kwestie van de getekende lijnen volgen met de naaimachine. Rustig aan, en niet te verkrampt werken om het perfect te willen doen. Een scheef steekje hoort er bij, geen zorgen over maken. Steeds de borduurring verplaatsen en dan is al snel de hele tekening op de stof geborduurd. Hier en daar voeg ik nog een klein beetje stiksel toe, tot ik het goed vind.

Uitspoelen

Dan komt het magische deel: het uitspoelen! Eerst knip ik zo veel mogelijk van het vlies weg waar niet geborduurd is. Dat hoeft dan niet meer op te lossen.

 

 

Daarna leg ik het in de gootsteen die ik gevuld heb met koud water. Snel een paar foto’s maken, zodat je het vlies kun zien oplossen.

 

 

Daarna veel spoelen en voorzichtig wrijven. Het duurt langer dan ik dacht. Het lijkt al snel  alsof het vlies al weg is, maar bij het nat maken verandert het in een soort stijfsel. Ik wilde de soepelheid van de stof te behouden, dus moest het grondig uitgespoeld worden.

 

Na het spoelen wikkel ik de lap in een handdoek en knijp het zo goed mogelijk droog. Daarna met het strijkijzer droog strijken. Als het droog is, zie ik rode vlekjes op het witte stiksel. Dat zijn nog resten van het vettige rode kleermakerskrijt. Dat is niet de bedoeling!

Het rode kleermakerskrijt

Ik probeer het met de hand weg te wassen met afwasmiddel en met Oxy Action, maar het lukt niet om het weg te krijgen. Dan maar in de wasmachine met de was meegewassen (in een wasnetje), nadat ik er weer Oxy Action op gedaan heb. Dat hielp: het rode krijt is er uit! Maar het (katoenen) stiksel is wat gekrompen en krijgt daardoor ook een versleten uiterlijk. Dat vind ik wel een beetje jammer, maar eigenlijk past dat ook prima bij het ontwerp.

Maar in het vervolg toch maar even een wateroplosbare pen kopen. (Gekleurd (vettig) kleermakerskrijt dus alleen gebruiken op plaatsen waar je het niet meer ziet, zoals in een zoom van een kledingstuk. Voor het markeren van een quiltpatroon zijn er speciale stiften: wateroplosbaar of met vanzelf verdwijnende inkt).

 

Om het af te werken, scheur ik langs de randen nog wat stof weg, zodat de bloemen mooi in verhouding op de lap staan. Aan de bovenkant maak ik een zoom en ik zaag een bamboestokje op maat. Door het op een simpel stokje te hangen zonder verdere afwerking, wordt het versleten karakter versterkt. Bovendien blijven de figuurnaden van de voering zichtbaar in de golven van de lap.

 

De naam is al snel bedacht : “Slijtage I” (op een ander deel van de voering heb ik een roos geborduurd, dat is “Slijtage II”). Het kunstwerk hangt een stukje van de muur, zodat je niet alleen de gaten ziet, maar ook de stof dunne delen van de stof.

 

Ytsje Tilma

 

Dat komt goed uit, een blogverhaal over bewerking van gebruikt textiel. Het nieuwste thema voor de Europese Quilt Association is recycled textiles. 

Regiodag en Polderart

25 oktober 2019.

Regiodag

De herfst is weer begonnen… Dus ook de ronde van Regiodagen!

In Ermelo hadden we ‘m op 4 oktober jl. Ons thema zou je kunnen vatten onder de noemer “repareren”: in de ochtend gingen we dat zichtbaar doen met de BORO-techniek.

 

BORO: spijkerstof, DMC 8, en scraps!

 

In de middag hadden we mevrouw C. Swinkels uitgenodigd die ons een lezing gaf over onzichtbaar repareren…

Wat een feest… ruim 40 mensen, een fijne winkel, lekker aan het werk samen, gezellig!

Voor een aantal was het te ver buiten de comfortzone, maar anderen waren verbaasd door hun eigen plezier bij het ongestructureerde werken zonder patroon!

Hoe leuk is het, jezelf verrassen!

De lezing van mevrouw Swinkels vervolgens was echt een doorslaand succes! Wat een prachtige verhalen over het werken in het textielatelier van het Rijksmuseum!

En wat een mooi werk had ze meegenomen om te laten zien!

Alle aanwezigen hebben genoten van deze dag!

 

Polderart

De maandag erna had ik ‘s avonds mijn artquiltbee Polderart. We kwamen bij mij thuis in mijn nieuwe atelier bij elkaar.

Ruimte zat voor lekker experimenteel bezig met monoprints met acrylverf op stof, printen met materiaal als veren, eigen meegebracht materiaal, bladeren uit de tuin, en… een schaaltje van onder de vleeswaren… en ook materiaal dat je op een bouwplaats vindt maakt prachtige prints! Nee, die koekjes hebben we gewoon opgegeten :-)  Heerlijk, Loes!

 

alle materiaal op tafel, inclusief verrukkelijke koekjes

 

Heerlijk, zo lekker experimenteren. Onder het werk door het bespreken van de dagelijkse sores, zoals dat gaat…

Ik houd toch zo van deze avonden, waarop je tegelijkertijd je techniekenarsenaal uitbreidt, je lekker kunt spelen met je schort aan, en ondertussen elkaar ondersteunt bij waar het knelt.

Word er ZO blij van.

Net als van de resultaten, trouwens…

 

 

We werden zo blij van dit werk, dat Ditta een workshop bij Suze voorstelde.

Dus dat gaan we maar doen.

Begin januari gaan we fijn 2 dagen bij Suze spelen met de gelliplate en daar hebben we NU al zin in!

Tot die tijd spelen we met onze monoprint-stempellappen, waaronder de prachtige oude stukken damast die Loes aan het printen was…

Ben ZO benieuwd wat ieder van ons maakt met deze stukken stof!

 

Wat ik eigenlijk het leukste vind van dit soort ogenschijnlijk “doelloos spelen”, is dat je creatieve intuïtie erdoor aangewakkerd wordt.

Je doet maar wat lijkt het, maar je ziet mogelijkheden, puur op kleur en vorm, daardoor word je verrast, geïnspireerd en krijg je zin om verder te spelen.

En spelen is belangrijk.

Ook als je al lang in het stadium “als ik later groot ben” bent…

 

Lieve groet,

Hilda

Spelen

Spelen met Suze en Nienke; ontkleuren van Grunge stoffen



Met wie kun je beter spelen dan met Nienke en Suze, als het gaat om verven of ontkleuren van stoffen?
Enige tijd geleden had ik, op bezoek bij Suze, een nieuwe kleur van een bepaalde serie stoffen bij me. De serie Grunge. Een stof in vele prachtige kleuren en tinten. Ik werk er graag mee en heb ook de stof weleens geverfd. Zowel in een verfbad als met acrylverf, waar textielmedium 1:1 aan toegevoegd was, met een kwast er op geverfd.
Suze vroeg zich af wat er zou gebeuren als zij het lapje zou ontkleuren.
Zo gezegd, zo gedaan.

Het resultaat van het ontkleuren was verrassend. De oorspronkelijke lap was diverse tinten turquoise met wat groene vlekken. Zoals je hieronder ziet, toverde Suze met het ontkleuren oranje uit de stof te voorschijn.



Alle kleuren op zwart naaien

Bij het zien van het resultaat stelde Nienke voor om een experiment te doen. Wij zouden haar en mijn Grunge stoffen voorraad bij elkaar leggen. Stroken van alle kleuren aan elkaar naaien en ontkleuren.
Zo gingen wij op een snikhete dag gedrieën stroken snijden, op een zwarte achtergrond naaien. In Suze’s atelier was het lekker koel en konden wij ongestoord lekker door gaan.

Het werk groeide en groeide.

Ondertussen gezellig kletsen, af en toe pauze voor koffie en wat lekkers, een boterham of je lekker even uitrekken.
Eind van de middag hadden wij meer dan 100 kleuren in stroken op de zwarte lap genaaid.



dag 2 – het ontkleuren

Te laat om nog te ontkleuren. Het was meer werk geweest dan wij hadden ingeschat. Daar Nienke en Suze hun grote avontuur in de Elzas binnenkort hadden, nam ik de lappen mee naar huis om te ontkleuren.
Het weer werkte mee en ik kon het gelukkig buiten doen. Want de ontkleuringspasta STINKT en slaat op je luchtwegen.

Eerst plastic op de tafel gelegd. Daar  een molton  en de lap met een klem vast gezet. Van Suze had ik een silkscreen sjabloon mee om bij het ontkleuren te gebruiken.

Toen begon het grote insmeren met ontkleuringspasta. Ik liet aan de linkerkant de lap in tact om de oorspronkelijke kleur te kunnen zien. Werkte daarna met de silkscreen sjabloon en smeerde het meest rechter deel van de lap in met een kwast. Kijk maar wat er gebeurde.

Tot slot een lijst opgesteld met de kleuren nummers om terug te kunnen halen om welke kleuren van de stoffen serie het ging.

De aanvankelijke bedoeling was de lap in drieën te snijden, zodat wij ieder over het resultaat van het experiment beschikten. Maar als je nu naar het eindresultaat kijkt, is het misschien wel jammer om de lappen te versnijden.
Wie weet komt daar nog een werkstuk van.



Yvonne Panofsky

Art Almere 3

Het is weer voorbij die mooie zomer, nou ja mooi. In sommige delen van Nederland gutste genoeg water naar beneden en andere delen waren weer zeer droog.

Bijna iedereen is weer terug van een verre of dichtbij vakantie, sommige met prachtige verhalen en foto’s en anderen “over wat heerlijk om buiten in tuin of balkon te stoeien met lapjes”.

Art-Almere in Juli

In juli hebben we in opdracht van Hilly gewerkt met zelf geverfde stoffen en daar hebben we een detail uitgehaald om te bewerken  met borduurgaren/steken.

Augustus

Eike is voor het eerst bij ons, een zoektocht voor haar naar gelijkgestemden. Zij geeft een schitterende show en tell weg.


De kaarten , die wij gemaakt hebben naar aanleiding van de vorige keer onder leiding van Hilly, komen te voorschijn.


Hilly heeft ook vandaag weer de leiding ze komt met het thema “Vervreemding”.
Lastig thema, je bent geneigd om heel moeilijk te denken MAAR eigenlijk is het een hele simpele manier om andere stof te maken.


Zo gaat het :

  • neem 2 afbeeldingen van stof of papier  (maat 16 x 16cm)
  • strijk deze op 2 even grote stukken plakvlieseline en
  • snij deze 2 lappen in reepjes van 1 cm
  • Ga daarna weven lapje 1 en lapje 2 enzovoort. Je kunt wisselen met de  stroken door de een recht te leggen en de ander omgedraaid.
  • Strijk deze stroken opnieuw op een lap vlieseline zodat je een geheel krijgt van ongeveer 16 x 32 cm.

En dan heb je een nieuw basis gemaakt voor kaarten enz.




September

De Art Almere groep wordt steeds een hechtere groep. We zijn betrokken  bij het lief en leed en  hebben  belangstelling naar de ander toe. Als we niet uitkijken, wordt het koffie/thee drinken steeds langer.


Vandaag werken we onder leiding van Pieternel die ons een boodschappenlijst heeft toegestuurd met als titel van “alles met draadjes enzomeer”.

Nodig was organza, plakvlieseline beide net zo groot zodat je dit dubbel kunt vouwen, kraaltjes en draadjes, wol draden en alles wat je maar mee wilde nemen. Je kunt het zo vol of leeg maken als je zelf wilt.


Het werkte als volgt; strijk de organza op een kant van de plakvlieseline. Bedenk dat het stuk dubbelgevouwen moet worden.
Op de ene  helft doe je alles wat je wilt:  kralen – draden etc. etc. Dan vouw  je de beide plak kanten op elkaar, zodat alles verzegeld is en strijkt het  zolang dat het materiaal er niet uit kan vallen.
Daarna kan je het gaan bewerken met een heat gun of soldeerbout (buiten doen of onder een afzuigkap, vanwege de stank), net wat je wilt doen/maken. Heb je het helemaal opgevuld dan is er minder organza over en bij weinig vulling heb je meer organza om gaten te maken.


Resultaat zullen jullie in oktober kunnen zien. Wij hadden weer een leuke en vooral inspirerende dag.


Groetjes mia

Tips : Bij  beide kan je zelf werk insturen zie de websites



Textielfestival Leiden

Algemene Tentoonstelling Quiltersgilde

Ook zijn er een heleboel workshops bij winkels en Textielkunstenaars.

Masterclass Sieboldhuis

Masterclass door Erna van Sambeek

De eerste dag van de masterclass  in het Sieboldhuis.

De begeleidende kunstenaar is Erna van Sambeek (http://ernavansambeek.nl/)

 

Zij is niet per definitie een textielkunstenaar; ze werkt ook met textiel.

 

Onze masterclassbestaat uit 4 ontmoetingsdagen.
De eerste dag is bedoeld om inspiratie op te doen: “Van inspiratiebron naar experiment” is het thema van de dag.

 

De eerste inspirerende activiteit is de voorstelronde.  Iedereen is gevraagd een werkstuk mee te brengen of foto’s van een werkstuk en om aan de hand daarvan jezelf voor te stellen.

De prachtigste werkstukken kwamen voorbij en ook een paar fotoboeken van eigen werk. Er is een grote verscheidenheid bij de cursisten. Sommigen  emailleren of werken ook met glas of keramiek.

Rondleiding door het Sieboldhuis

 

 

We krijgen een rondleiding door het Sieboldhuis. Twee zalen  zijn vrij donker; om de collectie tegen licht te beschermen en voor mij zijn de getoonde voorwerpen weinig inspirerend.
Er is sowieso heel weinig textiel bij. Men is wel enthousiast over de rollen om aan de muur te hangen. In Japan doen ze niet aan wandkleden of schilderijen, maar  hangen ze  een stuk papier of zijde met  een prent op. Aan de bovenkant en onderkant  zit een houten stok waarmee het werk opgerold wordt.
Daarvan heb ik helaas geen foto.

 

Deze potten zijn misschien voor mij wel een inspiratie. Ik kon er niet achter komen wat er in zit, want de etiketten zijn onleesbaar, maar een pot met allerlei rommeltjes erin, dat kan iets  worden ;-)

plissering-Sieboldhuis

Voorwerp waarvan de rondleider geen idee heeft wat het is, maar door de plissering doet het me aan stof denken.

 

 

De skeletten zijn misschien ook nog wel inspirerend voor sommigen.

skeletten-Sieboldhuis

De boeken in de museumwinkel zijn voor ons  meer inspirerend. Er zijn boeken over het moderne Japan met natuurlijk de “Hello Kitty” afbeeldingen en foto’s van meisjes die zich verkleden, heel populair  in het huidige Japan.

 

 

 

En met knuffels hebben de Japanners ook wel iets.

Dan zie ik een boek dat ik als Dordtse wel leuk vind. Van Otto Dicke, een bekende Dordtse tekenaar die kennelijk in opdracht naar Japan is geweest om platen voor een kalender te maken.

 

 



Van inspiratie naar realisatie is het thema van de volgende ontmoetingsdag en in de tussentijd hebben we suggesties voor ‘werk om thuis te doen’ mee gekregen.

Volgende bijeenkomst

Als we een idee hebben  waarover  we een werkstuk willen maken, moeten we ons de volgende vragen stellen:

  • Vraag je af hoe een kind van 6 je idee zou vinden.
  • Heb je een held heldin? Hoe zou die het werk doen ?
  • Maak een moodboard/mindmap.
  • Overdrijf, maak het werk heel veel groter of juist heel klein.

 

We kunnen dus de komende 2 maanden vooruit.

Joke Hardenbol

 

 

Wie mij nog meer inspireren

Marijke van Welzen

Ik weet niet hoe het met jou is, maar ik ben een bewonderaar van het werk van Marijke van Welzen (https://art2wearblog.blogspot.com/). Toen ik een aantal jaren geleden haar werk voor het eerst zag, was ik diep onder de indruk. De prachtige jassen zijn net schilderijen van textiel. Hoewel het woord schilderij misschien geen recht doet aan haar ingenieuze techniek. Op Youtube is een filmpje te zien, waarin Marijke zelf over haar vertelt (https://www.youtube.com/watch?v=yNiSyC_m9UU).

Je kunt je voorstellen dat ik zodra ik de kans kreeg een workshop gevolgd heb bij Marijke. Het resultaat daarvan was een collage van lapjes in mijn lievelingskleur paars. Een stukje van deze collage heb ik gebruikt als pagina in mijn ‘boek’ Inspiratie, waar ik in mijn blog van juni over heb geschreven.

 

 

Dat ik het werk van Marijke van Welzen bewonder is eigenlijk wel grappig. Omdat dat ik zelf niet zoveel met kleurige collages, intensief quiltwerk of figuratieve voorstellingen heb. Ik hou meer van abstract patchwork in een of twee kleuren en dan summier gequilt. Maar misschien dat de tegenstelling met mijn eigen werk me zo aanspreekt.

Jette Clover

Iemand die ook met collages werkt, maar dan meer met overlappende rechthoeken, is Jette Clover. Zij gebruikt vaak teksten in haar werk. Tijdens een van de eerste lessen van Quilten Speciaal deed Jette de uitspraak: “Kunst hoeft niet mooi te zijn, maar moet iets zeggen.” Die uitspraak is zo’n beetje mijn motto geworden. Op het quiltje dat ik gemaakt heb in de stijl van Jette, kun je dit motto dan ook lezen in het quiltwerk.



Els van Baarle

Ook Els van Baarle (www.elsvanbaarle.com) werkt met collages en teksten. Maar zij gebruikt naast textiel ook andere materialen zoals papier. Tijdens het Quiltfestival in Noord-Groningen in 2014 heb ik een groot werk van haar gezien waarin ze enveloppen gebruikte die geverfd waren. Een detail van dit werk kun je op haar website onder het kopje ‘artwork’ vinden. Het idee van de envelop en het werken met een boodschap, heb ik verwerkt in het quiltje dat ik in haar stijl heb gemaakt. De ondergrond is een lapje dat ik tijdens de Quilten Speciaal-les van Els van Baarle heb gebatikt.

 



Zoals ik ook in mijn blog van juni schreef, vind ik het heel leerzaam om met verdiepen in het werk van andere kunstenaars. Nog leerzamer is het om een klein werkje te maken in de stijl van die kunstenaar. Althans mijn interpretatie van hun werk. Ik besef heel goed dat ik misschien geen recht doe aan hun werk, maar het helpt me de grenzen te verleggen en uitdagingen aan te gaan in mijn eigen werk.

Op de laatste foto nogmaals de namen van de zes textielkunstenaars die mij inspireerden tot het maken van het boek Inspiratie.

Margreet Michel-Verkerke

Een handreiking  van Marijke van Welzen

Dit blogbericht is een vervolg op dit vorige blogbericht

Reminder

Als je zelf aan de slag wilt gaan met foto’s realiseer je dan dat je rekening moet houden met copyrights. Gebruik

  • zelfgemaakte foto’s
  • een foto van een ander met ( gevraagde ) toestemming

een foto van internet, copyright free bv. van

 

Zelf printen

Je kunt bv. eens beginnen met een detail foto van een bloem op stof te printen en deze met free motion quilten te bewerken. Hiervoor zijn speciale vellen te koop die in een thuis- inkt jet printer passen. Er zijn verschillende merken photo fabric, zowel katoen als zijde. De meest voordelige zijn niet wasbaar, lees altijd het etiket.
De foto print je zoals hij is of je bewerkt hem in een fotoprogramma, verander de kleur, de structuur, voeg een lichtbron toe, dit is allemaal heel eenvoudig te doen.

Ik heb mijn eigen hand gekopieerd op het kopieer apparaat.
Daarna bewerkt in photoshop elements, en  een aantal keer op zijde afgedrukt. Het exemplaar in groen heb ik verwerkt in een klein quiltje. Deze heb ik opgestuurd naar het quilt festival in Ierland destijds.

Heb je de smaak te pakken, en wil je groter dan A4 ,  kun je de foto in zgn. tiles af drukken.  De foto wordt dan in een aantal delen geprint. Deze delen moet je dan op een slimme manier  aan elkaar stikken. http://posterizer.online/rasterbator/

 

Laten printen

Wil je nog groter kun je ook je foto op het gewenste formaat op stof af laten drukken.
Een heel bekende firma is  www.Spoonflower.com, in de VS. Maar het kan ook in Nederland bij https://www.houseofu.com/nl/ of in Duitsland bij https://www.stoff-schmie.de/

Het is leuk om daar eens rond te kijken, je kunt er ook stoffen kopen van andere ontwerpers.
Als je op de link klikt zie je mijn proef ontwerpen, die ik echter niet heb laten printen.

https://www.stoff-schmie.de/stoff-design/2702

Met een medium een foto overbrengen op stof


Hiervoor kun je gel medium gebruiken of aceton. Het werkt het beste met  prints van een laser printer. Let op dat je goed moet ventileren. Zie onderstaande links

https://verfvirus.blogspot.com/2012/04/fototransfer-met-aceton.html?fbclid=IwAR1J1Joj54svNFSOtJyqw6YwOWo-_boLX9kdNLSwRR_5yihAZUfgROMT6m0

 

https://www.instructables.com/id/Image-Transfers-with-Acrylic-Gel-Medium/

Marijke van Welzen