Een landschap gemaakt met Lutradur

De uitdaging Half-Half van het Quiltersgilde en de EQA

In mijn serie over wat mij bezig houdt en inspireert wil ik in dit blogverhaal vertellen over de Uitdaging Half-Half van het Quiltersgilde.  Daarmee ben ik deze winter heerlijk bezig geweest. Vier halve quiltjes, vier verschillende werkwijzen en vier heel verschillende resultaten. Eerst twijfelde ik nog om mee te doen, het formaat is iets te klein. Maar ik ben heel blij dat ik het wel gedaan heb!!! Enne mijn mening over het formaat is helemaal omgedraaid. Ik heb ontdekt dat kleinere werkjes wel bij me passen……

En wat leuk om afgelopen maandag de presentatie van alle quiltjes van het Quiltersgilde te zien. Zo te zien hebben veel mensen genoten van deze uitdaging.

Ik doe met de uitwisseling van de EQA Picture Exchange mee, daar mag ik dus (nog) niets over vertellen. Het is dezelfde uitdaging maar dan met uitwisseling tussen leden van de Europese quiltverenigingen.
Maar in mijn coaching groep met Marjon Hoftijzer doen wij 2 aan 2 ook dit project; om aan de gang te blijven.
We doen het ”open”, zoals je een nieuw spel met kinderen voor het eerst open op tafel speelt.
We willen nieuwe technieken uitproberen en wisselen dan 2 aan 2 onze ervaringen uit. Om samen op te werken en van en aan elkaar te leren.
We hebben gekozen voor landschappen en het werkstuk waar ik verder over vertel is gemaakt van een foto uit Zeewolde.

    

           

Uitwerken met Lutradur

Toen ik de foto voor het eerst zag, wist ik het zeker. Dit moet met een luchtig materiaal. Er is veel lucht en veel water te zien op de foto. Dat moet niet met zware stoffen. Het moet een luchtig geheel worden. Transparant wat mij betreft.  Ik stelde mijn partner voor met Lutradur 100 te werken. Stevig en toch nog iets transparant.
Het wordt dus een quiltje bestaande uit 1 laag. Geen batting, geen achterkant.

Dat stelt wel andere eisen. Je kijkt er door heen, dus geen gerommel met draden en lijnen aan de achterkant. Iedere lijn van stofjes en iedere gestikte lijn is meteen te zien. Dit vraagt om nadenken voor je begint…..  (doe ik anders ook hoor, maar toch is het hier net even belangrijker)

De opbouw

Ik bouw het landschap op. Eerst de lucht en dan alles wat daaronder komt. Een strookje land, een strookje water, een strook land met veel struiken en dan weer water en helemaal op de voorgrond gras.
Met dunne stoffen, papier, lutradur 30, tule, scrim bouw ik het totaal op. Een beetje op de manier zoals Cas Holmes in haar boek  “Textile landscapes” beschrijft. Ik plak het met 1 druppeltje lijm vast op de plek.

Plakken, kijken, tevreden? dan plak ik grotere delen stof met misty fuse op de lutradur. Misty fuse is als een heel dunne vliesofix, die geen stijve laag  achterlaat.

proefstiksels

 

Pas als ik een horizontale vlak klaar heb, naai ik het totaal vast. De naailijn moet in het landschap passen, anders is het een donkere lijn die niet meespeelt in het totaal. Het naaien is dus precies werk maar eerst moet de spanning goed gecontroleerd worden. Omdat het een dunne laag is, is het moeilijker de spanning goed te krijgen en is dit dus heel belangrijk om dit eerst uit te proberen op een proefstukje. Lussen aan de onder of bovenkant  ontsieren het geheel.

 

Dan een volgende horizontale laag: het water.
Ik kies ervoor om het water niet met stofjes te doen maar rechtstreeks op de lutradur ondergrond te werken met transferverf.
Transferverf is verf die je aanbrengt op papier. Door het strijken breng je de kleur over op de (synthetische) ondergrond. Als je de transferverf op papier ziet, zijn de kleuren saai. Op de synthetische stof zijn ze sprankelend en mooi. Maar welke kleur wordt het. Ook dit dus eerst uitproberen op staaltjes.

 

Als ik mijn keuze gemaakt heb, strijk ik de zee op de ondergrond. Weer een laag gedaan. Deze laag vraagt niet om stiksels. Wel moeten hier straks nog eendjes (zo groot als de top van mijn pink) op…

De voorgrond

Hier wordt gewerkt met groene kleuren, deels lutradur 30, organza, en een gaasachtige. Verschillende laagjes lutradur over elkaar verdichten de kleur en zo ontstaat er kleurverschil in het gras. Het echte gras wordt gemaakt door de stiksels met 3 verschillende kleuren groen, met tot slot nog een paar hand geborduurde knopsteken.

 

De lucht

De lucht bestaat uit organza, grijze katoenen organza en wat synthetische organza in blauw, en donkergrijs. Ook wat witte tule is hier gebruikt. Eerst weer met een druppel lijm vastgezet, maar de grotere vlakken met misty fuse geplakt. Toen ik over het geheel tevreden was, heb ik de luchtlagen vastgestikt.
En toen nog even 2 struiken en 3 windmolens op de horizon gestikt.

De eendjes

De eendjes, hoe kon ik dat doen?
Ze zijn te klein om veel tekening aan te kunnen brengen. Het is de vorm die duidelijk maakt dat het om eendjes gaat. Maar een eendje van opzij geeft een ander beeld dan een eendje van achteren, dat is slechts een rondje. Een bruin lapje heb ik verstevigd met …… Nadat dit goed droog was, heb ik er de kleine eendjes uitgeknipt. Ieder eendje een tipje goudverf gegeven en een tipje witte verf en die verf wat verdeeld om daarmee de tekening van verendek en snavel te maken. De eendjes zijn met de hand vastgezet op de ondergrond.

 

Het geheel is waar nodig afgewerkt met een stiksteek in de rand. Een etiket heb ik ook gemaakt met lutradur en aan de bovenkant (aan de achterkant) meegestikt. Dit etiket is meteen de tunnel. De onderkant vastgeplakt met vliesofix uitgeknipt in de juiste vorm.

En hier zie je dat je ondanks de lagen nog steeds door de lutradur heen kunt kijken.

 

Het eindresultaat van mijn werk

eindresultaat in lutradur

En na uitwisseling hangt dit quiltje nu bij Ria van der Knaap en haar deel en mijn deel zien er samen zo uit.

We hadden de kleuren meer kunnen afstemmen……..

de 2 quiltjes samen

Om het verhaal compleet te maken. Er was tijdens deze uitruil ook natuurlijk mijn foto. Ik had een foto van Mount Cook ( Nieuw Zeeland) weerspiegelt in het Mirror Lake. Dit quiltje hebben wij beiden met inktens potloden en krijt ingekleurd en daarna verder bewerkt. De foto is verdeeld in onder en boven. Dat wat je in de lucht ziet en dat wat je in het water ziet.

Misschien kan ik volgende keer vertellen over de EQA uitruil. Weer een heel ander verhaal.

Liesbeth Wessels

Wil je meer weten over het werken met lutradur? Kijk dan even in onze bibliotheek; hieronder een aantal links naar boeken waarin dit onderwerp behandeld wordt. Als je als zoekwoord Lutradur invoert krijg je het aanbod van boeken te zien. Veel plezier met ontdekken.

Boeken over Lutradur, in onze bibliotheek

Fabulous Fabric Art with Lutradur  van Riley Lesley

The Art of Stitching on Metal van Parr Ann

Spunbonded Textile & Stitch    van  Cotterill, Wendy

Stitching the textured surfacevan Monk, Lynda

New Ideas in Fusing Fabric   van Margaret Beal

Layered Textiles       van  Thittichai, Kim

Stitch, Fibre, Metal & Mixed media  van Midgelow, Alysn Marsden

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *