De weg naar het eindresultaat

Grenzen aan de groei

In mijn vorige blog van 22 december vorig jaar schreef ik over de beginfase van mijn quilt voor de wedstrijd “Grenzen aan de groei”. De laatste foto in dat bericht was van een vlak gevuld met grijze stukjes stof in verschillende gradaties:

Op dat moment had ik nog niet voor ogen wat het uiteindelijke beeld zou moeten worden. Dat was niet erg, want ik had tijd genoeg om daar over na te denken bij het met de hand vastzetten van al deze stukjes stof. Wat mij betreft een heerlijk klusje.

Hoe nu verder?

Maar op een zeker moment was dat klaar en had ik een achtergrond voor .. ja waarvoor eigenlijk? Dat is eigenlijk kenmerkend voor mijn manier van werken. Ik ga ergens van uit, in dit geval het soort achtergrond wat ik wil maken en daarna ga ik pas bedenken wat ik er mee ga doen. Soms is dat een soepel proces maar ik kom ook wel eens in de problemen met deze werkwijze. Het enige wat dan helpt is de tijd nemen om opties uit te denken. Vooral niet beginnen met het uitvoeren van het eerste idee wat in je op komt. Dat is vaak niet het beste. Dat weet ik inmiddels uit ervaring! Het werk ophangen en er vaak langslopen helpt wel.

Terug naar de kleur

De gekleurde repen stof die ik van een UFO had liggen waren ook nog niet uit m’n gedachten en onbewust zoek je daar dan toch een bestemming voor. Met zoveel verschillende kleuren kleine lapjes moest ik opeens aan confetti denken en toen wist ik het!

Ik wilde de aarde verbeelden waar vanaf de kleuren verdwijnen. Met Steam a Seam heb ik achter heel veel verschillende strookjes stof een lijmlaag gestreken en op Freezer paper heb ik de cirkel getekend met het denkbeeldige gat waardoor de kleuren van de aarde af vallen. Vervolgens heb ik het patroon van de cirkel met de “staart” eruit geknipt en de rest van het Freezer paper op m’n eerder gemaakte achtergrond gestreken. Dan blijft de vorm die je nodig hebt leeg. Dat kon ik met “confetti” gaan invullen.

TIP!

Op deze foto zie je mijn strijkplank met een 80 cm brede houten plaat met de lengte van de strijkplank. Deze plaat heb ik “gestoffeerd” met 2 lagen fleece en eroverheen ligt een lap ongebleekte katoen. Deze lappen zijn aan de achterkant vastgezet met een tacker. Je hebt dan een groot werkvlak op de juiste hoogte en als je het niet nodig hebt zet je de plank rechtop weg.

 

De invulling

Op deze manier heb ik kleine stripjes van de gekleurde stofrepen verdeeld over de cirkel en het deel aan de onderkant waar de kleuren “neervallen”

Na meerdere uurtjes knippen en plakken zag het er zo uit:


                                                                   

Schrikken!

Ik had een tevreden gevoel, totdat ik het Freezer paper om het patroon eraf haalde en het werk ophing. Ik zag een mens met een hoofd en schouders…En helemaal geen aarde! Apart dat ik dat niet eerder zag. Waarschijnlijk omdat ik te dicht op m’n werk bezig was.

Leermomentje.

Een nieuw probleem vraagt om een nieuwe oplossing.. Laten hangen en er een paar dagen lang af en toe langslopen, altijd goed.

Oplossing

Het moest een bol worden ipv een cirkel. Dat zou het beeld veranderen. Ik ben toen gaan zoeken naar een lijnentekening op een bol. Eenmaal gevonden heeft de copy shop er een patroon op maat van gemaakt:

Omdat al die kleine gekleurde reepjes alleen maar waren vast gestreken en niet vast gestikt heb ik eerst een stuk zwarte, fijne tule over de quilt gelegd met daarop het freezer paper patroon gestreken. De tule gaat voorkomen dat de reepjes later losraken of gaan rafelen. De tule en het patroon samen vastgespeld op de quilt en twee keer langs de rand van het patroon vast gestikt.  Daarna de overtollige tule langs de rand voorzichtig weggeknipt.

Tot slot moesten de gebogen lijnen van de bol nog op de quilt worden overgebracht. Het patroon met de gebogen lijnen heb ik overgetrokken op Freezer paper. Alleen de horizontale lijnen zijn gebruikt. Het Freezer paper patroon heb ik over de cirkel op de quilt gestreken.

Van dit patroon heb ik steeds een strook langs een lijn voorzichtig weggeknipt en langs diezelfde lijn met de naaimachine een lijn gestikt. Dat was als het ware de tekening voor waar de verdikte lijn moest komen. (Hier ben ik vergeten foto’s te maken.)

Met behulp van de “couching voet” op de naaimachine kon ik nu gemakkelijk een dikke draad op de juiste plaats opnaaien. Hiervoor is een zigzag steek het meest geschikt.

De aarde verliest haar kleur

“De aarde verliest haar kleur” was klaar! Omdat het een wedstrijdinzending betreft moesten er ook  goede foto’s worden gemaakt van het werk. Een totaalbeeld en een mooi detail. Dit klinkt eenvoudiger dan het is dus na het aanzetten van de boven-en onder tunnel heb ik daar een kleine ochtend aan besteed.

Mijn quilt doet niet mee voor de prijzen, dat is ook de reden dat ik de foto’s nu al kan laten zien. Ik hoop wel op een juryrapport. Wel komt dit werk bij de wedstrijd te hangen tijdens de ATT in Rijswijk op 8,9 en 10 april. Het zou leuk zijn als zoveel mogelijk mensen de 60 inzendingen voor de wedstrijd komen bekijken. Er zit veel prachtig werk bij. Echt de moeite waard!

Marjolein van der Eijk

 

 

Workshop Servettenquiltje

Waarom quilten met servetten?

Deze blogpost is een workshopje in het maken van een artquiltje, met servetten.

Mijn naam is Gerie Lammers-Vriens, ik ben dol op quilten, van traditioneel via modern tot artquilten. Ik quilt veel en dat doe ik voornamelijk in mijn atelier. Bij het artquilten maak ik graag gebruik van papier en dan vooral servetjes. Ik kan namelijk niet tekenen en dan zijn servetjes daar een mooie oplossing voor.

Hoe te beginnen?

Ik begin zo’n quiltje altijd eerst met het uitzoeken van een leuk servetje. Daar zoek ik dan verf en stempels en dergelijke bij (foto links onder). En natuurlijk zet ik ook gelmedium klaar, om het papier mee te plakken en soepel te maken, zodat ik er met de naaimachine door kan. Vaak verf ik ook een bladzijde uit een boek, en wat bladmuziek (foto rechts onder).

 

 

Dat hoeft niet, maar dat vind ik zelf leuk omdat ik ook graag lees en bij een koor zing. Qua kleurgebruik laat ik me soms inspireren door het servetje, soms door een stofje, soms door mijn humeur, of de kleur van een andere quilt waar ik mee bezig ben. Die kleur zit dan gewoon in mijn hoofd. Vaak gebruik ik contrasterende kleuren. Als ik mijn spulletjes heb verzameld, zoek ik een leuk stofje uit.

 

Hoe verder?

Voor dit oranje lapje kies ik groene tinten om mee te stempelen en verven. Voor het randje gebruik ik een oud sponsje waar ik stukjes uitgepulkt heb.

 

Acrylverf of textielverf? Waarom?

Ik gebruik om te verven gewoon acrylverf. Daar houden de meeste naaimachines niet van, maar wanneer je het mengt met textielmedium, wordt het soepel. Eigenlijk maak je dan zelf je eigen textielverf. Wanneer alles gedroogd is, knip ik de afbeelding uit het servetje, waarna ik de witte laagjes aan de achterkant verwijder. Dat kan er 1 zijn, maar ook meer. Ik maak een compositie met mijn achtergrondpapiertjes en de servetafbeelding (foto links onder). Wanneer ik tevreden ben over de compositie, plak ik al het papier voorzichtig vast met gelmedium. Ik kijk waar nog iets meer nodig is voor mijn quiltje, bijvoorbeeld meer kleur, meer plaatjes, meer stempels (foto rechts onder).

 

…

Gelmedium?

Gel medium is een soort lijm en is in allerlei soorten te koop. Glanzend, mat, parelmoerglans, dik, dun. Elke soort heeft zijn eigen voor­- en nadelen. Wanneer je in je werk zwaarder materiaal wil plakken, bijvoorbeeld metaal, hout, schelpjes, knopen dan is dikke (heavy) medium misschien aan te raden. Met servetjes werkt dat niet fijn, die trek je namelijk kapot. Mijn naaimachine heeft er wat meer moeite mee, maar kan er wel doorheen. Niet door het metaal, hout of wat dies meer zij, natuurlijk. Daar zul je gewoon omheen moeten naaien.

Less is More. Of niet genoeg?

Maar goed, door met de workshop. Ik vind het nog wat saai, ik wil meer kleur en vormpjes. Dus meer verf, meer stempelen.

Opgelost, dacht ik. Helaas droogde de leuke lichte blauwe verf heel donker op. Hmmm, misschien door het oranje van het stofje? En links onder mist ook nog wat. Dus nog een vogeltje erbij.

Er zitten hier en daar nog wel wat lichtblauwe accentjes, misschien is het wel genoeg.

Ik heb ooit wel geleerd Less is More, maar daar ben ik niet zo van. Ik houd gewoon van kleur. Veel kleur. Dus nog meer blauw, in het quiltwerk. Veel quiltwerk, daar houd ik ook van. Gewoon freemotion, uit de losse hand.

Tot slot nog een detailfoto van het quiltwerk, dat maakt uiteindelijk toch het hele quiltje, wat ik er ook aan plak, stempel en verf.

Hopelijk kun je wat met deze workshop, veel plezier ermee.

Groetjes, Gerie.

 

Met een klein beetje hulp van de computer

Ik werk graag aan de hand van mijn eigen foto’s. Het is zelfs zo dat ik meer ben gaan fotograferen toen ik ging quilten. De foto’s zijn mijn inspiratiebron. Omdat ik ze zelf gemaakt heb is er geen probleem met auteursrechten.

Voor mij is het vaak een nadeel dat ik dan zo vast blijf houden aan mijn eigen beeld. Zo werkt dat nu eenmaal bij mij. Een leerpunt dus.

Ik probeer met hulp van de computer mijn beeld te veranderen voordat ik aan het werk ga. Tegenwoordig zijn er veel hulpprogramma’s om foto’s te bewerken.

Bijvoorbeeld bij deze hibiscus bij ons uit de tuin

De foto heb ik bewerkt in Picas* en dat laat mij verschillende mogelijkheden zien. Dat helpt me  om een andere kleurstelling te kiezen of het beeld meer te abstraheren.  Er zijn meer programma’s die verschillende stijlen van een foto tonen. Ook al gebruik ik bijna nooit de betreffende stijl; maar door  de foto om te zetten in verschillende stijlen, zie ik beter waar de kracht van het beeld zit. Of welke kleuren verstopt zitten in het beeld, omdat die kleur in alle stijlen terugkomt,  en dat zelfde geldt ook voor de lijnen.
(*Picas is een app voor fotobewerking die gebruikt kan worden op de mobiel, maar op veel mobiels zit een programma voor fotobewerking dat ook de foto omzet in verschillende stijlen.)

foto uit eigen tuin

Met het meest linkse voorbeeld ben ik aan het werk gegaan.

EQA uitdaging 2021 Half-half

Ook de foto voor de EQA half -half uitdaging heb ik met dit programma bewerkt.  Dit was de oorspronkelijke foto  met daarnaast mijn  bewerking van de linkse helft.

Tot slot de foto van het quiltje zoals het in Rijswijk gehangen heeft.

Coaching groep Marjon Hoftijzer

In de coaching groep bij Marjon Hoftijzer hebben we elkaar een foto gestuurd. De ontvangende partij moest met de foto “out of the box gaan “.
Ik kreeg de foto 1 en heb er vervolgens dit mee gedaan in Picas

Met de tweede interpretatie ben ik aan het werk gegaan; met name met die kleurstelling.
Daarna is mijn vertaling  van het quiltje opgestuurd  om het verder te bewerken. De tweede foto hieronder is het uiteindelijke resultaat geworden.

 

Tot slot de uitdaging van de EQA voor dit jaar  (je kunt nog tot morgen meedoen)

Omdat er in de spelregels staat dat je niets vooraf mag publiceren, zal ik dit proces laten zien met andere foto’s dan die ik ingestuurd heb.
Ik heb een foto van mijn wandelomgeving veranderd in het fotobewerkingsprogramma dat standaard op mij telefoon zit.
Mijn pasfoto is bewerkt en los gemaakt van de achtergrond. Die laatste actie is gebeurd met behulp van het programma Photoroom. Je kunt een pasfoto uploaden en dan gebeurt er dit

In photoroom kun je op een landschapsfoto een tweede foto plakken. ( enne de foto kun je ook verkleinen hoor)

 

 

Wie weet inspireert dit jou om ook met fotobewerking aan de gang te gaan. Succes

Liesbeth Wessels

 

 

Veel bagage bij de cursus Structuur en Textuur

Dit verhaal gaat over de cursus  Vormgeving en Ontwerpen “Structuur en Textuur”. Deze cursus is gegeven bij Hawar en georganiseerd samen met het Quiltersgilde. De eerste twee modules (de andere was Vormgeving en Ontwerpen “Kleur”)  zijn  afgesloten en zijn zeer geslaagd; bij voldoende belangstelling gaat het herhaald worden. Er is nog ruimte, dus je kunt je nog aanmelden.

Op vrijdag 19 november zit onze groep voor het laatst bij elkaar. We hebben als groep een bijzondere start gehad. De eerste bijeenkomst was in september 2019.  Toen gooide Corona roet in het eten.
Tijdens de lock-down winter hebben we 1 x in de 6 weken een opdracht gekregen om aan de gang te blijven. Maar gelukkig zijn in oktober en november van dit jaar de overige drie bijeenkomsten gehouden.

Eindwerkstukken

We hebben veel geleerd en zijn meer in lijnen, structuren en texturen  gaan denken. Tijdens ons nagesprek wordt dat vaak gehoord. De beeldelementen in een ontwerp leven nu voor ons. Het kwartje rondom dit moeilijke begrip is gevallen.
We hebben de opdracht om dat te laten zien in een werkstuk dat tijdens het Textielfestival Weerribben in juni 2022 tentoongesteld gaat worden. Zowel van cursisten van onze groep als uit de groep “Kleur “.

Terugblik

We hebben veel bagage meegekregen.  Voor sommigen was het een hele nieuwe ervaring om met andere materialen te werken en traditionele ideeën los te laten.
En voor  een aantal was het een hernieuwde kennis met de theorie achter de beeldelementen.  Onze kennis op dit gebied heeft een verdiepingsslag ondergaan. Dit is gebeurd onder leiding van prettige  en heel betrokken docenten, die wisselend aanwezig waren op een cursusdag.  Ook dat is prettig, meer vakgebieden die in een inbreng hebben. Één docent was altijd aanwezig, waarmee de voortgang gewaarborgd is.

De theorie blijft niet zweven maar wordt in de bijeenkomsten uitgelegd en geoefend met o.a. monoprints, gelli-plate, borduren met de hand en het gebruik van de naaimachine. Daarbij is de techniek  steeds een hulpmiddel om structuur of textuur, vervorming of reliëf  te gebruiken voor je werkstuk.

We hebben hard gewerkt. Na een stukje theorie volgde er tijdens onze cursusdag minstens drie opdrachten. En ook huiswerk is niet geschuwd. Tussen twee bijeenkomsten is het geleerde verder uitgewerkt. Veel proefjes zijn er gemaakt, die in de volgende bijeenkomst eerst geshowd werden.

En niet alleen bij de docenten was er sprake van een grote verscheidenheid,  ook de deelnemers brachten grote verschillen in ervaring en kennis mee. Onderlinge uitwisselingen zijn altijd heel verrijkend,  en dat gebeurde volop! De interpretatie van de opdrachten was heel verschillend en aansluitend bij ieders ervaringen en voorkeuren. Een rijkdom aan voorbeelden was er te zien.

Laten we vooral ook de prettige omgeving en de heerlijke lunches niet vergeten. Ook dat maakt van een cursusdag een dagje uit.

Na deze geslaagde modules gaan het Quiltersgilde en Hawar evalueren. Laten we hopen dat ze met meer modules komen. In onze groep is al gevraagd om een module compositie. Wie weet….

 

Antoinette Versteeg en Liesbeth Wessels, twee enthousiaste deelnemers van de cursus Structuur en Textuur.

 

 

Wil Fritsma bij Patchwork Europe 2021

Nederlandse solotentoonstelling in de Elzas

Dit jaar werd voor de 27e keer de European Meeting Patchwork & Textile Arts gehouden. Of zoals we het vaak samenvatten de ‘Val d’Argent expo’ (genoemd naar de vallei waar de exposities zijn) of nog korter de Elzas expo. Er waren prachtige exposities te zien en we hebben er weer ouderwets van genoten. En daar sprong ook de (enige) Nederlandse expositie van de textielkunstenares Wil Fritsma in het oog.

Hoe werkt Wil Fritsma?

Wil ontwerpt haar werk via de vijf elementen: textiel, de kleur, de lijn, de vorm en de techniek. Ze zijn samengesteld door lagen van materialen die door Wil  vervolgens worden bewerkt met behulp van verschillende processen. Omdat er steeds in lagen gewerkt wordt, brengt elke volgende laag een nieuw ontwerp en dus een nieuwe ontdekking met zich mee.

Colorful Woman - Wil Fritsma (2013)

Colorful Woman (2013)

Different Women

In 2008 ontstond het idee voor de tentoonstelling “ Different Women”. Inspiratie kwam van kunstenaar Josepha, die bijzondere kleurrijke vrouwenbeelden maakt. De vorm van de vrouw en het idee erachter ontwikkelden zich beetje bij beetje. Ze begon met het maken van haar eigen beeld van een vrouw, dat nu de basis vormt van alle stukken in de collectie “ Different Women ”.

Different Women in black and white (triptych, 2009)

Different Women in black and white (triptych, 2009)

Wil werkte eerst aan 2D quilts, daarna aan transparante en driedimensionale objecten.

De materialen waarmee ze werkt zijn zeer divers onder de noemer “mixed media”. Er worden veel verschillende technieken gebruikt zoals  stapelen, stikken en branden. In de collectie bevinden zich nu nu 17 stukken, waaronder tweeluiken en drieluiken en een reeks kleine transparante werken.

Different women on a pedestal (2020)

Different women inner circle 1 (2017)

Different women innercircle 2 (2020)

De liefde voor textiel en techniek zijn de elementen die ze overbrengt in haar werk, maar ook in de cursussen die ze over de hele wereld geeft. Haar doel is om haar studenten te inspireren hun eigen weg te zoeken. Zo is ze zelf ook van 2D naar 3D werk gegaan. Wat leuk dat we daar in de Elzas van konden genieten!

Nienke Smit

Mooier dan nu kan het niet zijn

Jo Huijsman, een inkijkje in haar werk

Jo Huijsman heeft naam gemaakt in de wereld van de Textiel.
Daar kunnen we trots op zijn. Ze is een van ons,  al jaren trouw lid van het Quiltersgilde, medewerker van het Quiltersgilde zelfs en uitgegroeid tot een textiel kunstenaar.

Haar motto te lezen op haar visitekaartje is “Mooier dan nu kan het niet zijn”

 

Tentoonstelling in Aerdt- september 2021

We waren aanwezig bij de opening van de tentoonstelling in Aerdt op zondag 12 september. Al weer even geleden. Een duo tentoonstelling met Jetty van Well, die sfeervolle schilderijen maakt.

Natuurlijk is het heerlijk (het was nog in Covid tijd) zomaar bij een opening te kunnen zijn en een tentoonstelling te bezoeken.  Een sfeervolle opening in een prachtig oud kerkje, met een verrassend concert op marimba en xylofoon. Het voelde als een verwenning.

Ik ben zeer onder de indruk van werk van Jo. Ik vroeg haar of zij zelf ging schrijven over deze tentoonstelling, maar schrijven over jezelf ….  Daar is Jo te bescheiden voor.
Daarom vertel ik maar over haar tentoonstelling en zet ik haar werk in het zonnetje. Mijn interpretatie daarvan natuurlijk, want Jo kan prachtig over haar werk vertellen. Ieder werkstuk heeft een diepere betekenis en is met reden gemaakt zoals het gemaakt is.

Het werk van Jo en het verhaal erachter

Jo werkt met zelf geverfde vezels en andere materialen. Zij probeert in haar werk uitdrukking te geven aan haar grote betrokkenheid met de gezondheid  en welzijn van onze aarde.  Achter Jo’s werk zit een prachtig verhaal maar wie kan dat beter vertellen dan Jo zelf en dat doet zij in in onderstaande video.

 

Dit verhaal over klimaatproblemen is misschien een aanmoediging om zelf aan de gang te gaan met het thema voor de ArtQuilt wedstrijd van het Quiltersgilde.

Jo is geboren in Friesland en woont nu in Neede (Achterhoek) en beide streken inspireren haar. Die verbondenheid is te zien in de  kleidialogen.  Prachtig  om  de   zware zeeklei  van  Friesland  te  combineren  met  textiel, en dat  dan  zo doorzichtig/inzichtelijk  te  laten  zien.

 

Diezelfde doorzichtigheid en daarmee ook kwetsbaarheid is te zien de de serie “Gevangen natuur”.
Textiel gegoten in epoxy glas.

Met de groep  teQStiel is een digitale expositie te zien op de site van studio Textielfestival met de titel “over grenzen”

In een detail foto is goed te zien hoe mooi er hier gewerkt is met de werking van roest.

 

Op dit moment is werk van Jo te zien bij  Hawar waar de textielgroep Zoo-Tex laat zien hoe zij Friesland ervaren. Hier hangt weer een heel ander werk van haar, geweven  kleurrijke stroken.

 

Jo heeft een website : www.jo huijsman.nl, is te vinden op Facebook en schrijft regelmatig een verhaal voor het blog van het Quiltersgilde en voor het Textielplatform

Liesbeth Wessels

Is dit iets voor mij?

Vlak voor de Corona-uitbraak was ik op vakantie in Ecuador. Een land met indrukwekkend natuurschoon en kleurrijk, ambachtelijk textiel.

Er wordt veel wol gesponnen en geweven en ook wordt er nog op een traditionele manier geverfd met natuurlijke kleurstoffen.

 

Onder andere met Achiote. Ik had er nog nooit van gehoord. Iemand heeft het woord daar voor me opgeschreven zodat ik het niet kon vergeten.

Deze zaden kun je in Ecuador gewoon in de supermarkt kopen want er wordt niet alleen mee geverfd maar ze worden ook in de keuken gebruikt in soepen en stoofschotels voor de smaak en voor de kleur die varieert van geel tot oranje.

In de eerste de beste supermarkt heb ik wat zaden gekocht om het thuis op stof uit te proberen.

Na enig zoekwerk op internet kwam ik er achter dat het zaden zijn van de Orleaanboom.

In Nederland heet het Annatto zaad. Je kunt het hier ook kopen.

Tijdens de eerste lockdown was er genoeg tijd om wat te experimenteren.

Om niet helemaal stuurloos aan de gang te gaan heb ik het boek van Anja Schrik aangeschaft.

Na enig leeswerk besloot ik 3 verschillende kleurstoffen uit te proberen: de Annattozaden natuurlijk, meekrap voor m’n favoriete kleur en blauwhout.

Meekrap had ik ooit eerder gekocht en blauwhout heb ik online besteld samen met de aluin die nodig is om de katoenen- en linnen stoffen op de verf voor te bereiden, te beitsen.

Toen kon ik beginnen…

De voorbereiding

Uit het boek van Anja Schrik heb ik een eenvoudig recept gekozen.

De stof moest eerst worden gewassen in water met soda en daarna drogen.

Voor het beitsen moet voor het verven van 100 gram (droge) stof 30 gram aluin en 6 gram soda in ruim water worden opgelost.

Deze oplossing kun je meerdere keren gebruiken.

Je hebt hiervoor een grote pan nodig (kringloopwinkel) die je niet voor voedsel gebruikt.

Dan gaat de (weer natgemaakte) stof in de beits oplossing.

De pan kan vervolgens op het vuur en de inhoud wordt tot tegen de kook aan verwarmd, 90 graden ongeveer.

Het geheel daarna laten afkoelen. De stof blijft 12 uur(!) in deze oplossing staan.

De kleurstof

Voor het eerste verfbad wilde ik de zaden uit Ecuador gebruiken.

Om het verfbad te maken moeten de zaden 3 dagen voorweken in water. 100 gram zaden voor 50 gram droge stof.

Dan worden ze 1 uur gekookt in ruim water in een andere, weer zo’n grote pan. Omdat het kleine korreltjes zijn leek het mij handig om de voorgeweekte zaden in een fijnmazig groente netje uit de supermarkt te doen en dat in de pan te hangen. Werkt als zeef en bespaart een hoop “viswerk”.

Na het koken van de zaden kon de stof erbij. Het groente netje met de zaden bleef ook in de pan.

En als ik het niet vergeet verf ik ook graag borduurgaren mee voor “je weet maar nooit”.

Het geheel werd weer aan de kook gebracht en mocht een uurtje sudderen.

Daarna moest het verfbad met de stof en de zaden helemaal  afkoelen.

Resultaat

Dan komt het leukste onderdeel: de stof uit het verfbad halen en kijken wat de kleurstof heeft gedaan.

Eerlijk gezegd had ik op een iets diepere kleur gehoopt, maar dit is ook mooi, een beetje een perzikkleur.

Tweede ronde

Zo’n verfbad kun je altijd nog een keer gebruiken voor een tweede ronde.

Je kunt dan extra middelen bijvoegen b.v. ijzer of citroenzuur voor een andere kleur.

Ik had dat niet in huis dus ik heb het verfproces met de andere 50 gram voorgebeitste stof nog een keer op dezelfde manier herhaald. De kleur is dan hetzelfde, maar iets lichter.

Je zou dit kunnen herhalen tot alle kleur uit het verfbad is opgenomen zodat je een donker naar licht verloop verft.

Andere kleurstoffen

Zoals gezegd had ik ook meekrap en blauwhout om uit te proberen.

Naar de kleur van meekrap op katoen en linnen was ik heel benieuwd, dus de pannen gingen weer op het vuur en er werd weer geroerd, gekookt en gewacht..

Het resultaat was ook hier veel lichter dan ik had gehoopt. Ik geloofde inmiddels wel dat deze natuurlijke verfstoffen meer geschikt zijn voor wol en zijde.

Verrassing

Tot het blauwhout aan de beurt was!

Tot mijn verrassing verfde dat heel goed en ik kon meerdere rondes stoffen verven in hetzelfde verfbad. Het verfde mooi dieppaars en de lapjes werden per ronde maar een klein beetje lichter.

Na een ruime week van koken, afkoelen, beitsen en vooral wachten had ik uiteindelijk heel wat lapjes geverfd.

Het resultaat was zeker niet altijd wat ik voor ogen had; misschien moet ik het de volgende keer toch maar eens met zijde of een wollen stof proberen. Al zal ook dat net zo veel van mijn geduld vergen…

 

Marjolein van der Eijk

 

Fibermail- kleine kunstwerkjes

Mijn eerste kennismaken met Artquilten kwam door een toevallig contact met iemand uit de Dutch Fibermail groep. Zij experimenteren met materialen en technieken en doen dat in het klein. Vijftien bij vijftien centimeter zijn de meeste kaarten die de groepsleden voor elkaar maken en naar elkaar toesturen. Door informatie uit te wisselen ben ik toen lid geworden van deze groep. Dat is minstens 10 jaar geleden !

Weer lid zijn

Ik ben een aantal jaren lid geweest en een aantal jaren heb ik niet actief meegedaan. Maar ik heb weer meer tijd en de groep werkt nu ook op Facebook. Dus sinds een jaar doe ik weer mee met de maandelijkse uitdagingen. Ondertussen heet de groep “Fiber Art“.  Je kunt de groep alleen vinden als je lid bent. De hoofdbeheerder is Trees Wolffers.

Iedere maand wordt er een thema gekozen, en dan kun je inschrijven op een lijst. Aan het eind van de maand heb je je huiswerk klaar en dan stuur je dat naar iemand van die lijst. En jij krijgt een kaart van iemand anders. Het is altijd verrassend wat je ontvangt. Wat doen anderen met het thema, wat zijn hun creatieve invallen ?
Het is niet verplicht iedere maand mee te doen. En heb je niks met het onderwerp? Dan doe je gewoon niet mee.

Het is als een hersentraining maar dan niet op de telefoon maar met textiel. Je moet er even voor gaan zitten, even bedenken welke materialen of welke techniek je wilt gebruiken. Vaak duik ik even in mijn doos met “Halfproducten” dat zijn probeersels die nooit verder gekomen zijn…. Maar te goed om weg te gooien. Hebben jullie ook zo iets ?
Het is leuk om tussendoor even te spelen met het onderwerp.

Ja je moet lid zijn van de groep en daarmee is de privacy in een Facebook groep gegarandeerd. Wat alleen in de groep staat kan niet door anderen bekeken worden. Ik kan hier dus ook geen link naar deze groep plaatsen. Als je lid wilt worden kun je daarom vragen, er is geen ballotagecommissie. Iedereen die mee wil doen is welkom.

De uitdaging voor de maand  september is maak een kaart met een eigen stempel. We laten daarbij ook elkaar de stempel zien. Heel leerzaam waar mensen allemaal een stempel van maken.

Jaren geleden was er op het Textielfestival (misschien was het wel in 2005) een gedeelte ingericht voor een internationale fibermailgroep. Toen was dit soort textielwerk nog erg onbekend. Wat jammer dacht ik toen dat de Nederlandse fibermailgroep hier niet voor gevraagd is en niet bij betrokken is.

Wat is het Fiber kaart ?

Je maakt een Art kaart van 15 x 15 cm. Je verwerkt daarin textiel, draden, papier….. noem het maar op. Sommige mensen geven de kaart een harde binnenkant. Sommigen doen dat juist niet. Je kaart krijgt een achterkant. Op deze achterkant komt het adres van diegene waar de kaart naar toe gaat en de postzegel. Je kunt de kaart zo in de brievenbus gooien, maar vaak wordt de kaart in een cellofaan zakje gestopt om smerig worden tegen te gaan of te voorkomen dat kralen, ofzo er afvallen. Om de postzegel te kunnen afstempelen moet er dan wel een extra gat rondom de postzegel uitgespaard worden. Want juist een afgestempelde postzegel maakt de kaart tot een echte kaart. Ik gebruik vaak lutradur als drager voor de kaart. Dus de tussenlaag, wat in een quilt de batting is. Dit maakt de kaart licht (goed voor 1 postzegel) en stevig.

Ik maak naar mijn idee de voorkant en daarna bevestig ik met plaklijm de tussenlaag erop en de achterkantstof. Het geheel wordt rondom doorgestikt en afgewerkt met een zigzagsteek of een festonsteek.  Soms in een passende kleur, soms in een afstekende kleur. Soms met een glinsterdraadje of goudkleur. De meeste fibermail leden werken met de naaimachine, maar ook het echte handwerk wordt zeer gewaardeerd.

Voorbeelden

 Maak een dier in 1 lijn – one line drawing.

Ontvangen mocht ik de olifant van Gerrie, op een lapje bewerkt met roest. Ik heb gemaakt een leeuw in 1 lijn op wax papier. Hiervoor moest ik de gaatjes voorprikken. De draad is opgenaaid.

Maak een vogel van stof

Maak een huisje  van ongeveer 15 cm

Dit was dus ook geen kaart maar een hangend object

 

Naast de maandelijkse kaarten doen we ieder jaar aan kerstkaarten en verjaardagskaarten. Je beslist iedere keer of je wel of niet meedoet. Niets is verplicht. Dus kun je het ook van je persoonlijke agenda af laten hangen.

En wat doe je er dan mee ?

Overigens alle fibermail kaarten die ik ontvang zijn te bewonderen bij ons op de WC. In zo’n doorzichtige plastic hangzak met vakjes. Als je daar zit heb je dus wat leuks te bekijken.
Als we aan een thema werken maak ik een boekje van alle kaarten die ik ontvangen heb. Dat heb ik bijvoorbeeld ook gedaan met het Album Amicorum, een soort vriendenboek bestaande uit kaarten. Een uitwisseling van kaarten met op de voorkant het onderwerp en op de achterkant een bijpassend gedichtje of een spreuk. Wil je zien hoe deze werkjes eruit zien ? Volg dan deze link.

 

Dit verhaal kun je lezen in mijn serie “Waar kom ik de tijd mee door”. Al eerder schreef ik over onze buitenlandse reizen en over de Half-half uitdaging van het Quiltersgilde. Ook deze zomer ben ik blij dat ik een hobby heb !
Ondertussen draaien mijn hersenen al weer op volle toeren. Wat gaan we maken voor de Art Quilt wedstrijd “Grenzen aan de groei”. En er loopt me nog een ander projectje “voor de voeten”.
Dus nog genoeg stof om een volgende keer over te schrijven. En we blijven hopen op tijden dat we weer naar een tentoonstelling kunnen, zoals naar de tentoonstelling voor Miniatuurquilts in oktober.

Liesbeth Wessels  

 

Dronkemanspad – Modern Quilten

Voor de Moderne Quilt Groep Noord (MQG Noord), waar ik lid van ben, verzinnen we met elkaar elke 3 maanden een thema. Afgelopen januari hebben we het thema ‘dronkemanspad’ bedacht. Het is de bedoeling dat in april de top klaar is en in juni de quilt.

Inspiratie opdoen

Bij mij duurt het altijd even om een ontwerp te verzinnen. Pinterest is daarbij een prachtig medium om eindeloos in te zoeken en te kijken. Zie ik iets wat me leuk lijkt dan sla ik dat op. Ik ga dan bij de bibliotheek van het Quiltersgilde zoeken op trefwoorden en leen dan een aantal boeken over het thema. Puur om inspiratie op te doen. Wat ik mooi vind, daar maak ik een foto van. Ook maak ik  altijd een foto van de cover van het boek. Mocht ik de inspiratie daarvan gebruiken, kan ik altijd mijn bron vermelden. Zo ook de plaatjes die ik op Pinterest gebruik.

Werkboek

Na enige tijd bekijk ik de plaatjes die ik op Pinterest heb gevonden en wat me echt aanspreekt,  kopieer ik en plak in een Word document. De afbeeldingen maak ik kleiner, print ze uit en plak ze in mijn werkboek (foto 1).  Het blijft dan in mijn hoofd rond zingen en dan komt er toch een idee naar boven. Dan ga ik teken op ruitjes papier.

Foto 1. Werkboek

Stof kiezen

Ik had de stof voor het dronkemanspad  al uitgekozen (foto 2). Afgelopen winter met de sneeuwperiode heb ik veel aan sneeuwverven gedaan dus had ik een lap uitgekozen om daar iets mee te doen.

Een paar mooie Grungestoffen erbij uitgekozen.  Was ik niet tevreden over. Stof weg gehaald en de stippenstof toegevoegd.

Foto 2. Stofkeuze

Appliqueren

De kwarten heb ik, met behulp van een lijmstift (foto 3), de zoom geplakt en zo op het vierkant gedeelte gespeld         ( foto 4). Ik heb de kwarten geappliqueerd met de naaimachine op de blokken met een zoomsteekje (foto 5).

 

Vele ontwerpen

Toen de blokken klaar waren ben ik gaan neerleggen. Deze keer heb ik heel veel mogelijkheden op mijn designmuur neer gelegd en er telkens een foto van gemaakt.(foto 6) Er volgden nog vele ontwerpen maar ik kwam er niet uit. Telkens  liet ik het ontwerp hangen en keek er regelmatig naar. Uiteindelijk de plaatjes in mijn werkboek er bij gehaald en om weer inspiratie te krijgen. Toen blokjes weggelaten en kwam ik op 3 stoffen uit.

Foto 6. Eerste ontwerp

Doordat ik te veel blokken had genaaid heb ik nog een miniquiltje kunnen maken van de stoffen die ik niet ging gebruiken. Dit quiltje wil ik insturen voor de Tentoonstelling Miniatuurquilts in Rijswijk.

Blauw biesje

Toch vond ik het ontwerp saai. Er miste nog iets. Hier en daar een blauw biesje toegevoegd en ineens ging het ontwerp meer leven. Uiteindelijk was ik tevreden en heb ik de blokken in elkaar gezet (foto 7).

Foto 7. Def. ontwerp

Doorquilten

Om door te quilten leg ik overtrekpapier op mijn ontwerp (foto 8) en ga dan lijnen trekken tot het naar mijn zin is. Daar was ik zo uit.

Foto 8. Doorquilten

 

Een proeflapje gemaakt met de gekozen garens die er mooi bij zouden staan. (foto 9) Uiteindelijk heb ik het verloopgaren gebruikt.

Foto 9. Garens

De lagen op elkaar geregen (foto 10) en met verdwijnstift de lijnen van de ‘stralen’ getrokken (foto 11).

 

Na de ‘stralen’ de cirkels genaaid met behulp van het doorstikpennetje (foto 12).

Foto 12. Cirkels

 

En dan gaat het fout. Ondanks het doorrijgen slaat aan de rand de achterkant stof dubbel (foto 13).

Foto 13. Foutje

 

Als laatste de keus hoe de quilt af te biezen (foto 14).

Foto 14. Nog afbiezen

Het resultaat

Gekozen voor een bies aan de achterkant. Tunnel erop en een etiket. Ik probeer de tunnel en etiket van dezelfde achterkantstof te maken. Dan is de quilt helemaal klaar en ik noem de quilt ‘Dronken stippen’ (foto 15).

 

Foto 15. Dronken stippen

 

Met vriendelijke groeten,

Jannie de Breuk

 

PS: klik hier om naar de TOM augustus te gaan voor nog meer uitleg over ronde vormen (werkt alleen als je lid bent van het Quiltersgilde).

‘Graag gedaan!’

Soms komt iets uit onverwachte hoek..

Tot mijn grote verrassing werd ik door een goede bekende gevraagd een quilt/wandkleed/werkstuk te maken voor een bepaalde muur in haar pas opgeknapte huis. Een hele eer!

Zij heeft niet echt iets met quilten of textielkunst maar had in mijn atelier eerder wel iets gezien wat ze erg mooi vond. Het bleek te gaan om een klein werkstukje van jaren geleden, gemaakt van Tyvek en organza op synthetisch vilt.

Nu werk ik al heel lang niet meer met Tyvek en dit stukje is ook maar 12 bij 18 cm ongeveer, dus niet in verhouding met de 40 bij 60 cm wat het ongeveer zou moeten worden.

Het was voor mij moeilijk in te schatten wat ze bedoelde en daarom had ik haar uitgenodigd om langs te komen zodat ik wat dingen kon laten zien en we samen konden ontdekken wat ze mooi zou vinden.

Omdat ik alleen maar iets kan maken waar ik zelf ook een goed gevoel bij heb, liet ik haar o.a. ook mijn pas geverfde lapjes zien. Tijdens de verhuizing was ik restjes Procion verf tegengekomen die ik dit voorjaar heb gebruikt om een voorraad kleine lapjes en borduurgarens te verven.

 

Wat moet het worden?

Zij vond de lapjes ook mooi dus dat was een begin. Ze koos wat kleuren en gaf aan dat ze niet van “vierkantjes of rechthoekjes” houdt. Dat betekent dus vloeiende lijnen, organische vormen. Daar kon ik wel iets mee.

We spraken af dat ik een kleine quilt zou maken met haar wensen als uitgangspunt, dat ze het pas mocht zien als het klaar was en dat ze, als ze het niet mooi vond, het ook eerlijk zou zeggen. Even goede vrienden.

Ik kon dus aan de slag. In m’n hoofd kwamen allerlei ideeën voorbij maar een keuze maken is dan nog niet zo makkelijk. Er kan zo veel..

Zoals vaker viel ik terug op m’n boekenkast en in dit geval het boek “Abstract, een bron van inspiratie” van Rolina van Vliet.

 

Het ontwerp

Deze compositie sprak mij erg aan en ik kon met stof aan de slag.

Ik heb geen patroon gemaakt maar ben gaan knippen en schuiven tot er iets lag wat redelijk naar m’n zin was.

Het ontwerp lag los op een lap ongebleekte katoen. Daarop heb ik het vastgespeld en daarna het geheel opgehangen op m’n ontwerpwand. Dat is heel handig om te kunnen zien wat er nog aan mankeert. Ook heb ik zwart-wit foto’s gemaakt om te kunnen bepalen of er voldoende contrast aanwezig was.

 

In de loop van een paar weken heb ik er steeds naar kunnen kijken en soms nog wat veranderd. Toen het geheel naar m’n zin was leek het me handig om het, voor dat alles zou worden vast gestikt, op plakvlieseline te strijken. Alles zat immers alleen nog maar gespeld en als je gaat stikken is het wel belangrijk dat alles op z’n plek blijft.

Vaststikken

Toen het meeste vast gestreken zat en de rest stevig gespeld kon ik gaan stikken. Ik heb hiervoor een zigzagsteek gebruikt met als bovendraad transparant nylon garen en katoenen garen op de spoel.

Het transparante garen wil nog wel eens moeilijk doen, dus in plaats van op de garenpen van de machine stond de klos in een kopje erachter. Dat ging goed.

Sandwichen

Na het zigzaggen kon de top op de vulling en achterkant worden gelegd. Voor niet al te grote quilts gebruik ik graag een tussenvulling die je vast kunt strijken (fusible Hobbs). Ik moest nu wel rekening houden met de synthetische plakvlieseline en het nylon garen dus de achterlap heb ik vast gestreken en de voorkant met weinig spuitlijm op de vulling vastgeplakt.

Quilten

Om ideeën op te doen voor quiltpatronen kijk ik graag op de website van Leah Day.

Hierop staan 600 (!) quiltpatronen met elk een videofilmpje om te kunnen zien hoe ze worden gestikt. Erg handig!
Op een proeflap heb ik daarna wat verschillende quiltpatronen uitgeprobeerd.

Het leek me mooi om meerdere quiltpatronen te gebruiken aangepast aan de grootte van de patroondelen en de verschillende stofjes in de quilt.

Ook de kleur garen speelt natuurlijk een rol in het uiteindelijke beeld en in dit geval heb ik voor 4 verschillende kleuren gekozen.

Het quilten ging heel goed, met name de geringe afmeting van de quilt maakte het manoeuvreren van het werk vrij makkelijk. Ik gebruik wel altijd quilthandschoenen voor extra grip.

Finishing touch

Toen het quiltwerk klaar was heb ik de randen afgesneden dat geeft meteen een beter beeld.

Het viel me toen op dat de geelgroene delen ondanks het quiltwerk nog wat saai waren.

Ik heb ze daarom met een rode Shiva paintstick licht gekleurd en de aangebrachte kleur met een tissue een beetje uitgewreven. Dat is wel even spannend, je kunt niet meer terug, maar het had gelukkig het gewenste effect; het werd meer één geheel.

Als afwerking heb ik gekozen voor een blinde binding volgens de methode van Lisa Walton.

 

 

Blauw leek me in dit geval de juiste kleur omdat je ook van een blinde binding meestal wel iets ziet, al is het maar vanaf de zijkant.

Deze kleur komt in de quilt voor en het is een hoofdkleur in de ruimte waar de quilt voor bedoeld is.

 

Na het zomen van de binding, het aanzetten van een tunnel en het maken van een naamblok was de quilt klaar.

Ik ben tevreden, nu maar hopen dat de ontvangster dat ook is!

Marjolein van der Eijk