Grenzen

Grenzen zijn er om over te steken

Een blogverhaal van Liesbeth Wessels

Vandaag zijn we allemaal de grens van 2024 naar 2025 overgegaan.

Mijn man en ik reizen regelmatig en steken dan verschillende grenzen over. Als jullie dit lezen zijn we op weg naar Marokko; op 1 januari zitten we in Frankrijk en aan het eind van die dag in Spanje.

Maar ook in mijn hobby ga ik graag grenzen over. Dat is vermoedelijk de belangrijkste reden dat ik een Artquilter ben. Ik houd ervan nieuwe dingen uit te proberen, net weer iets anders te onderzoeken. Niet dat het allemaal nieuwe dingen zijn, maar voor mij op dat moment wel.

Grenzen in 2024

Dit jaar heb ik de grenzen in het werken met lutradur en tyvek opgezocht.

Lutradur had altijd al mijn belangstelling, maar dit jaar heb ik geprobeerd 3D-werk te maken door verschillende diktes van lutradur aan elkaar te bevestigen door verhitting.

Dit is daar een eerste voorbeeld van een kolom van 40 cm hoog met een doorsnede van 11 cm.

Met Tyvek had ik meer moeite. Ik was nooit tevreden over de kleur. Het werken met de heatgun zorgde ervoor dat de kleuren donkerder (lelijker) werden. Dit jaar heb ik ontdekt door niet met acrylverf maar met waterbased verf te werken, dat de kleuren zachter blijven. Zo werd Tyvek weer een uitdaging voor me. Hier twee voorbeelden:

Mooie effecten zijn te bereiken door tyvek samen met peau de pêche te bewerken.(synthetische fluweel) Beide synthetische stoffen reageren anders bij het verhitten en versmelten met elkaar. De sterren in de kerstkaart zijn ook zo ontstaan, de tyvek en de peau de pêche smelten samen.

Twee tentoonstellingen

Maar de allerleukste ervaringen van dit jaar zijn de 2 tentoonstellingen waarmee ik het jaar heb afgesloten.
Tot nu toe was mijn werk alleen te zien in quilters-kringen. En daar was ik heel tevreden mee.

In november deed ik mee met “Veelzijde-g Collectief”en hun tentoonstelling “Vrij in gelaagdheid en strak in Blauw. Deze tentoonstelling was te zien in het Stroomhuis in Neerijnen tot 22 december. Het lid zijn van dit Collectief was ook een grens die overgestoken is. Het gezelschap bestaat niet alleen uit quilters; ook vilters, kantklossers, wevers, mixed media,…
Die variatie in achtergronden van de deelnemers maakt het werk gevarieerd en het proces van uitwisseling heel rijk. Tijdens de Patchwork en Quiltdagen in Rijswijk exposeert het Collectief ook in de broodfabriek met nog meer thema’s.

In december exposeeerde ik ineens bij de “Kunstkring Ruurlo” in de tentoonstelling Textiel&Art. Ook hier een grote variatie in kunstenaars, allemaal uit de regio Achterhoek en Twente. Wat een verschillende werkwijzes en wat een mooie werkstukken. (Deze tentoonstelling is nog te zien tot half februari).
Ook heel nieuw in deze tentoonstelling was mijn werk te koop zetten. Niet geschoten is altijd mis…….
Ik was al blij in mijn eigen regio wat meer naamsbekendheid te krijgen. Voor de Kerst had ik al 3 werktstukken verkocht. Dat had ik nooit kunnen denken.
Het maakt me ook duidelijk dat het heel mooi is om plaatselijk je werk zichtbaar te laten zijn. Ga ook eens onderzoeken of er in jouw gemeente een Kunstkring is. Of doe mee met atelierroutes.

Ik ben heel benieuwd met welke grenzen ik in 2025 te maken krijg. En ik wens iedereen die dit leest toe dat er dit jaar weer mijlpalen gehaald worden en grenzen verlegd. Naast natuurlijk een goede gezondheid en vrede en veiligheid in de wereld. Veel creativiteit voor 2025.

Verbinding

Door:Gré van Schuylenburg

In het advies van de toekomst Quiltersgilde stond onder andere het advies ‘Samenwerken met andere verenigingen en organisaties’.

Een mooi voorbeeld daarvan zie ik wel in de werkgroep ‘kerk en hobby’ van de protestantse kerk in Steenwijk.

Thema Verbinding

Aan de hand van een thema maken verschillende hobbyisten een kunstwerk met dit thema. Dit jaar was het thema ‘verbinding’ ook dit is een aandachtsgebied voor de hierboven genoemde commissie. Bij kerk en hobby speelt daarin ook de relatie met geloof/Bijbel een rol. In verschillende bijeenkomsten praten we over het thema en natuurlijk ook de daaruit voortvloeiende invulling van de jaarlijkse tentoonstelling in de grote kerk in Steenwijk. Iedere hobbyist of kunstenaar is welkom zolang hij/zij de uitgangspunten respecteert en ook deelnemer is van deze werkgroep.

Tijdens de opening brachten we als deelnemers cirkels met daardoorheen een gehaakt koord gevlochten naar binnen en legden dit in een cirkel te midden van de tentoonstelling. Ook al zijn we nog zo verschillend met elkaar vormen we een cirkel van verbondenheid.

Er waren verschillende soorten kunstwerken. Van o.a. gedichten, schilderijen, kalligrafie, kantklossen, bloemstukken tot quilten. Met toestemming laat ik een aantal kunstwerken zien.
Schilderijen van Willeke van Vliet-Jonas en haar zus Lisette de Wit-Jonas. Quiltwerkstukken van Albertje Mulder.

Het kunstwerk van gebrokenheid van de kerkelijke gemeente Mozaiek0521 (waar ik ook deel van ben) stond erbij. Iedereen die deel is of bezoeker is van mozaiek0521 mocht 1 of meerdere mozaiek steentjes op het kunstwerk plakken. Ook al zijn we nog zo verschillend en onvolmaakt door Christus kunnen we wel verbonden met elkaar zijn.

Mijn quiltersgebed

Ook mijn quiltergebed hing bij deze tentoonstelling. Ik had deze tekst bij mijn werkstuk
In een moeilijke periode werd ik bepaald bij de gedachte: ‘wat betekent het quilten voor mij?

Het ontwerpen en uitwerken van een quilt doet wat in mijn innerlijke wereld. Het verdiept en verbindt mijn relatie met God en de medemens. Het geeft mij vreugde en voldoening. Ik sta zelf vaak verbaasd en vol bewondering naar mijn eigen werk te kijken.
Elk onderdeeltje in dit quiltje heeft ook een diepere betekenis. Zo heeft het quiltje in de hand ‘vriendschapsblok’ en duiden de verschillende stukjes in het hartje op de uniciteit van elk mens. De tekst 2 Cor 1:3 & 4 heeft mij geholpen om met mijn persoonlijk lijden om te gaan en dwars door dit lijden ook de medemens steunen.

In de evaluatie van de tentoonstelling heb ik het thema en kunstwerken samengevat in het volgende plaatje

Je kunt meer van mijn werk zien op facebookpagina ‘Quiltvreugde’

Kleurenspaghetti

Een blogbericht van Jeannette van der Linde.

Kan een mislukt werk een tweede leven krijgen?

Ik heb voor “Connected in red” een werk gemaakt voor de Elzas. Hierover was ik redelijk tevreden maar vroeg me af of ik de lichte beweging die ik daarin heb aangebracht kon versterken door een nieuw werk heel anders op te bouwen.

Mijn start was een foto die ik in Zweden heb gemaakt tijdens een plotselinge heftige regenbui met veel wind. In plaats van de schuur wilde ik een landschap met onweer neer zetten met daarachter een opklarende lucht. Je zou dus donker (onweerslucht) – licht (zonnestralen) – donker (aarde) krijgen.

Origneel links en rechts de verschoven figuren.

Ik besloot om eerst de achtergrond te maken zodat ik die zonder problemen kon doorstikken en later de figuren erin kon plaatsen. In de loop van het werken aan de lucht bedacht ik dat het wel mooi was als het landschap versierd zou zijn met papaverbloemen die als rode vlekken in de achtergrond kon zien èn dat de personen over een soort kiezelpad zouden lopen. Ik kreeg dus heel veel verschillende tinten in de ondergrond. Lekker van kleur met heel veel tinten opgebouwd. Zo leuk om te maken!

Tekening Rabarberblad

Toen kwamen de figuren. Op de computer in het programma Photoshop heb ik ze iets schuiner gezet, de paraplu’s meer naar voren gedraaid, de stok weggelaten en een arm weggelaten. Dit alles om meer het accent te leggen op de beweging.

De foto is verder op de computer bewerkt

Schets gemaakt op de computer aan de hand waarvan ik ga werken.

De tekening legde ik onder een lap witte poplin en trok ze over om als basis te dienen bij het uitwerken van mijn idee. In eerste instantie wilde ik de figuren strak aan de voorkant (de buik) hebben maar gaandeweg liepen de lijnen steeds meer mee in de beweging die ik in gedachten had. Hier gold ook: Zo leuk om te maken!

Heerlijk aan het werk, maar toen: een kleurenspaghetti.

Om te kijken wat het effect was, streek ik alles vast op de ondergrond, knipte de figuren uit en legde deze op de ondergrond… maar wat een ramp!

Alles was één grote beweging en je kon de figuren er totaal niet uit halen… te enthousiast geweest, het was een kleurenspaghetti geworden!

Ondergrond en figuren klaar om bij elkaar geplaatst te worden. Kleurenspaghetti

Wat nù te doen: weggooien en aan iets anders beginnen, nieuwe figuren maken die duidelijker zijn of… een nieuwe ondergrond maken. Ik heb voor het laatste gekozen en heb nieuwe stoffen voor de ondergrond gekocht en hier ben ik nu mee bezig.

In een volgend blog zal ik vertellen hoe het verder gaat met mijn werk. Wordt vervolgd!

Herkennen jullie dit? Schrijf er over. Zo kunnen we van elkaar leren.

Dramaquilt Disigne

Blogbericht geschreven door Gerie Lammers.

Allereerst een OPROEP

Hoi, daar ben ik weer, Gerie.
Misschien heb je het al gezien, maar ik zit tegenwoordig in de Commissie Modern. Een van mijn taken hierin, is het insturen van blogberichten met betrekking tot Modern Quilten. En daar kan ik jouw hulp erg goed bij gebruiken. Het is teveel werk om alle berichten zelf te schrijven. Dan kom ik niet meer aan quilten toe, dat kan nooit de bedoeling zijn. Dus, als je een moderne quilt gemaakt hebt, en je wilt je verhaal daarover (met foto’s) delen, dan kun je dat naar mij sturen, dan zorg ik dat jouw blogbericht bij de juiste persoon terechtkomt, die het dan weer op de website zet.

Dit zelfde geldt ook voor moderne quiltgroepen. Wil je je als groep voorstellen of heb je gezamenlijk aan een leuk project gewerkt, stuur mij dan ook een berichtje. Mijn emailadres is: gerie.lammers@quiltersgilde.nl.

Mijn Dramaquilt

En door met het blogbericht waar het eigenlijk omgaat vandaag. Mijn dramaquilt. Misschien denk je nu: Drama, drama, dat zal wel meevallen. Nee, dat doet het niet. Het is echt verschrikkelijk. Het is minstens tien jaar geleden dat ik er aan begon, maar nu is hij dan eindelijk af. Ik neem jullie mee in het proces. Het is 2014. Misschien zelfs 2013, ik weet het niet meer precies. Het is allang geleden. De quilt is dus nog niet modern, want dat deed ik toen nog niet. Maar een aantal van de valkuilen waar ik soms met open ogen inliep, kunnen ook bij moderne quilts plotseling op je pad komen, dus het verhaal is toch van toepassing.

2014 dus

Met mijn gebruikelijke overenthousiasme had ik het onbesuisde idee opgepakt om een quilt te ontwerpen en dat ontwerp te gaan verkopen. Tot zo ver ging alles nog goed. Aan de slag, toen nog met EQ6.

Populaire kleurtjes, de quilt moet een heleboel mensen aanspreken. Waarschijnlijk zou dat ontwerp, in een mooi patroon gegoten, nog beter verkopen wanneer ik er een echte quilt van zou maken. Alleen maar zo’n computerschermfoto is ook maar zo kaal. Vol goede moed toog ik naar de quiltwinkel, met mijn stoflijstje, om gezellige stofjes bij elkaar te zoeken. Ook dat ging nog van een leien dakje.

Proef quilt maken

Ik schakelde wat vriendinnen in, die, net als in het echt, mijn patroon zouden “proef” maken. Een vriendin haakte al vrij snel daarna af. Dat was een veeg teken. De tweede vriendin maakte haar quilt in no-time af. Deze quilt is heel mooi geworden, absoluut geen dramaquilt. Omdat ik zelf vlak voor deze quilt een enorme grote quilt had gemaakt, wilde ik een kleinere quilt. Ik drukte mijn patroon kleiner af en bedacht dat het superhandig zou zijn om alles Quilt-As-You-Go aan elkaar te maken.

Het noodlot sloeg toe

En daar kwam het noodlot voor het eerst voorbij. Een gigantische computercrash. Alles weg. Het enige dat mij nog restte, was mijn kale computerschermfoto. Ik kon wel janken. En dat heb ik ook gedaan.

EQ8 aangeschaft. Ik had toen nog niet door hoe ik een Quilt-As-You-Go-quilt kon tekenen, maar ik dacht hé, wat maakt het uit, ik weet wat ik bedoel, ik druk gewoon die blokken af en maak het naderhand aan elkaar. Hoe moeilijk kan het zijn? Inderdaad, helemaal niet moeilijk, maar je krijgt wel een afwijking met de naadtoeslag. De rij blokjes wordt langer dan het middenblok. Geen punt, stof zat, onderzetters zijn altijd leuk.

De blokjes gewoon nog een keer afgedrukt, iets kleiner nu. Het leek mij ook een goed idee om niet alle blokjes in 1x af te drukken, maar per rij. Vraag me nu niet waarom me dat zo’n goed plan leek, ik weet het echt niet meer. Want tegen de tijd dat ik de eerste rij blokjes afhad, was ik vergeten dat de blokjes van maat veranderd waren. Of nee, ik was het niet helemaal vergeten, ik was alleen de preciese afmeting vergeten. Weer nieuwe onderzetters, dus. En nog een nieuwe poging. Na vele pogingen had ik eindelijk drie randen rond mijn middenblok zitten.

En ja, op de foto is het duidelijk te zien, de blokjes zijn niet goed. Ik heb waarschijnlijk een onderzettertje bij de goede blokjes gelegd. Maakt niet uit, met halfvolle moed weer verder. De bloemetjesranden er omheen. Alles netjes opgemeten, op maat geknipt, gesandwicht, gequilt en toen paste het weer niet. Stukken aan elkaar ‘gelast’, ik krijg die quilt wel passend.

Quilt passend maken?

Passend wel, maar ik werd zeeziek van de quilt, zo erg golfde die. Ongelooflijk. Randen er weer af, eerst nieuwe (ruime) stukken geknipt, gequilt en toen pas op maat geknipt. De golf was er bijna helemaal uit. De volgende partij blokjes. Nieuwe ronde, nieuwe maat. Of toch niet? Alles opnieuw uitgerekend. Ja, zo is het goed. Nieuwe blokjes gemaakt. Blokjes aan elkaar. Na meten, alles goed. De rand aan de quilt. ##&%$#@#$#%^^&&###! Kijk vooral naar de rechterkant van de quilt.

Ik. Ga. Die. Quilt. Passend. Krijgen.

Opnieuw alles berekenen. Heb ik al ooit verteld dat rekenen nooit mijn sterkste kant was? Weer een nieuwe maatvoering voor de blokjes. Maar goed dat ik niet alle blokpatroontjes in eens heb geprint, wat een papierverspilling zou dat zijn geweest. Misschien was dit wel de reden dat ik dacht dat het beter zou zijn in partijen. Ach ja.

De blokjes met een ruime naadtoeslag, zodat ik ze goed passend kan snijden. Maar eerst nog eens narekenen. De blokjes weer in een rij.

Het lijkt nog steeds goed te gaan. Rij na rij er aan. Voorzichtig. De laatste bloemetjesranden. Na de vierde rand komt de golf weer een beetje terug. Ik ben er wel klaar mee. Hierbij mijn Dramaquilt, met bonusgolf. Ik ben er toch blij mee.

Rondje Textiel

Een blogbericht van Liesbeth Wessels

Nee ik neem je niet mee om een rondje te wandelen. Ik wil vertellen over textiel in een rondje.

In het Quiltnieuws van september staat nieuws over het Textielfestival (voorheen 1 x 5 jaar in Leiden). In 2026 wordt dat gehouden in Amersfoort (fijn meer centraal).
Op bladzijde 7 onder het kopje Stidoc kun je het lezen.
Weten jullie nog; in 2020 hebben we met velen samen engelenvleugels gemaakt. Dat was het ledenproject van toen.

: gemaakte vleugels

: Een samenwerkings kunstproject tussen Quiltersgilde en Fleur van den Berg

Deze keer wordt het ledenproject een textielwerkje in een rondje; in een houten borduurring met een metalen spanschroefje. Al deze rondjes gaan opgehangen worden. Elke maat is toegestaan en elke textieltechniek is toegestaan. Een heerlijk tussendoortje.

Rondje textiel bij de Fiber-Art groep

En laten we dat bij de FiberArt groep nu net gedaan hebben dit seizoen. Misschien helpt het om jullie dit te laten zien en krijg je daardoor ideeën om er ook mee aan de gang te gaan.

Het was een klein project en we hebben de jaargetijden in een rondje gemaakt. Het ronde is 20 cm in doorsnee. We stuurden het rondje naar iemand anders en zo kreeg ik iedere maand van iemand anders een textieljuweeltje.

Ik zal je vertellen en laten zien, wat ik heb gemaakt en dus verstuurd; en ik zal laten zien wat ik heb mogen ontvangen.

De vier seizoenen

Ik heb mijn inspiratie gehaald uit de mooie tekeningen van Rie Cramer. Veel boekjes met mooie tekeningen staan hier bij mij in de kast. Om mijn rondje te maken heb ik borduurlinnen geverfd met inktens potloden om een lentesfeer te creëren. Vervolgens in sfeer randjes groen en gras gemaakt.

Lente

Daarna heb ik met Tyvek en Lutradur de takken van de bloesemboom gemaakt en de bloempjes. Voor mij begint de lente met het lichte groen van de bladeren en met alle bloesems overal.

De Zomer is eigenlijk op dezelfde manier ontstaan. Een tuin vol bloemen, een gieter en een bloemenmand. Zomertijd is tuintijd.

Zomer

De Herfst heeft een andere sfeer. Hiervoor heb ik het borduurlinnen bedrukt met bladeren (monoprint). Daarna met dik borduurgaren de bladeren laten zien en 2 bladeren met lutradur gemaakt en bewerkt. Een blad is door verhitting deels rond gaan staan en ligt er bovenop.

Herfst

De Winter is wit en blauw. Dit winterrondje is niet gemaakt op borduurlinnen maar op flannel, lekker warm. In de wintertijd houden we altijd water vrij voor de vogels. Dus zie je dat hier op mijn winterversie. De boom is gemaakt met tyvek en de struiken met tyvek en lutradur.

Winter

Omdat het bij de Fiber Art-groep altijd gaat om een ruil, laat ik hier de 3 bijdrages zien die ik ontvangen heb.

De Lente van Els

de lente van Els

Een landschapje gemaakt met afwisselende stoffen en ook een boom met bloemen, bloesem. Het zijn echte kralen die er voor hangen.

De zomer van Tonny

De zomer gemaakt door Tonny voor Liesbeth

De zomer door de ogen van Tonny

Het is helemaal gemaakt van ruwe zijde. Dat geeft van zichzelf al mooie kleuren. Bovenop de blaadjes heb ik met Angelina gewerkt.

De Herfst van Annet

De Herfst zoals Annet die voor mij gemaakt heeft

De Herfst van Annet

Een Collage van echte herfstige zaken, mooi in kleur.

Heel eenvoudig, iedereen kan aan de gang gaan. Laten we samen veel rondjes maken. Ter zijner tijd kun je op de website lezen waar je de rondjes in kunt leveren. Laat ons weten en zien wat je maakt.

Thema 65 van De-Uitdaging: Van Tekst naar Textiel

Blogverhaal namens De-Uitdaging verzameld door Marjo Stoeckart.
Zij vertelt hoe ze binnen deze groep een tweede rondje hebben gedaan met “van Tekst naar Textiel”. Leuk dat dit thema op deze manier doorloopt.

Bij de Artquiltgroep De-Uitdaging kiest elk kwartaal 1 van de leden het thema met de daarbij passende maat voor het maken van een quilt. De groep bestaat sinds voorjaar 2008 en Margeeth en Marjo zijn al lid sinds die tijd. De groep bestaat nu verder uit Erna, Hetty, Lies, Petra en Teuny. Onze quilts met verhaal en foto’s vind je op de-uitdaging.blogspot.com

Bij het bekijken op een mobiel kun je naar onderen scrollend Internetversie aanklikken en dan de hele lijst van thema’s vinden en de link naar blogs van een aantal leden.

Dit keer was ik aan de beurt. Een aantal van ons heeft meegedaan aan het “Van Tekst naar Textiel” project van het Quiltersgilde. Ik had toen 2 teksten waar ik wel iets mee wilde doen. Maar het ene plan was makkelijker om te exposeren in Rijswijk dan het andere en daarom wilde ik het 2^e idee nu bij de De-Uitdaging maken. Formaat 40 x 60 cm (dat is ongeveer 4 x A4).

Dit zijn de resultaten, lees vooral op de website het hele verhaal over de quilts. Klik daarvoor op de naam van de quilt, deze staat direct achter de naam van de maakster.

Erna van Dijk: Oranje Boven

Naar aanleiding van een gedicht over de liefde voor kleuren een boekenkast uitgebeeld. “ De boeken in mijn boekenkast hebben de titels van elke kleur gekregen . Ook staan de evenementen van dit jaar als titels vermeldt. En ook heeft de De-Uitdaging een plaats in de boekenkast gekregen”

Lies Bos – Varkevisser: Er was eens…

Voor het project moest je een tekst zoeken. Er Was eens… leek me een heel inspirerende tekst. Ik kreeg direct visioenen van sprookjes, draken, kastelen, kabouters en wat al meer. Met deze beelden heb ik een quiltje gemaakt.

Margeeth Kwestro: Het is gruwelijk

Voor De-Uitdaging waar ik al vanaf begin lid ben heb ik gekozen voor het gedicht “het is gruwelijk”(https://neerlandistiek.nl/2017/07/gedicht-hanny-michaelis-het-is-gruwelijk ) van Hanny Michaelis. Ik heb er voor gekozen om elementen van het gedicht uit te beelden in stof. Tere groene kleuren voor de uitkomende blaadjes en roze zijn de bloesems die je ook veel ziet in het voorjaar. Het gekras van vogels werden de woorden Kra, kra in lutrador. Er kwam een boom in een bladmuziek voor het piepende en krassende voorjaar en nog wat losse stekelige takken.

Marjo Stoeckart: What I wanted to do

“All we have to decide what to do with the time that is given us” uit “The Fellowship of the Rings” van J.R.R. Tolkien en wat dat onze zoon, toen 10 jaar, had geantwoord op de vraag wat wil je later worden?. “Geschiedenis studeren, in een kamer zitten en een boek schrijven is mijn tekst. Peter gebruikte de quote als motto in zijn scriptie voor het Promoveren in de Psychologie. Van katoen heb ik een gequilt boek gemaakt. De 4 kaftdelen vormen samen 1 afbeelding van een afgezaagde boom voor een de zee. De, 3laags , bladzijdes bevatten herinneringen aan Peter. Foto’s afgedrukt op katoen en in textiel uitgewerkte attributen vertellen het verhaal van zijn leven. De nu 10 bladzijdes zijn met drukkers op de hoeken aan elkaar verbonden zodat ze kunnen wisselen en er aan toegevoegd kan worden. Zo hebben we beide een boek gemaakt.

Petra Kleinendorst: Regen, regen, kom je weer

Mijn vader vertelde vroeger heel vaak versjes, en dit is er 1 van die hij zo vaak opzegde dat het nog steeds in mij hoofd zit: Regen, regen, kom je weer, straal je weer met stromen neer……. Met al die regen van oktober vorig jaar tot in mei dit jaar was mijn gemoedstoestand behoorlijk somber, dus een regenquilt past er perfect bij. Ik vind de woeste wolken eigenlijk best mooi, gemaakt van verschillende stofjes , aan elkaar gemeanderd, beschilderd met acrylverf en bewerkt met zilvervlokken en schapenwol. De opspattende regendruppels zijn met wat uit elkaar getrokken organza gemaakt en het gedicht geprint op stof en met vliesofix op de ondergrond gestreken.

Spelen met de Gelli plate

Een verhaal van Hannie de Beer en Bianca Maas, een duo dat vaak samen experimenteert. Beiden doen maandelijks mee met uitdagingen van de stoffige dagboeken
Hier hun spelen met de Gelli plate.

Hannie de Beer

Zij laat zien hoe je een vierkante kaart versiert met blad print. Daarvoor heb je nodig:

Gelli plate, vierkant of iets groter
Vierkante kaarten
Acrylverf in 2 of 3 kleuren
Kranten gescheurd in a4 formaat
Verf roller
Allerlei verse bladeren
Evt, metallic goud verf

Begin met de tafel af te dekken met plastic. De Gelli plate erop leggen en 1 of 2 kleuren verf in kleine dotjes erop. Bij een grotere gelmat, niet de hele plaat bedekken , zo ongeveer de maat van de vierkante kaart.
Verf goed uitrollen, de verf niet te dik laten.
Bladeren rangschikken.. op de verf.

Kaart erop leggen..even kijken of de print op de goede kant komt

Een stuk krant erop leggen…

En alles voorzichtig aandrukken vooral rondom de kaart

Krant eraf halen en voorzichtig de kaart optillen .

Tussendoor je handen goed schoonmaken zodat er geen verf aan de kaart komt!

De bladeren eraf halen en de kaart weer terugleggen.

Opletten waar de kaart moet komen.

: blad en grasjes

: mooie nerven

De nerven zijn nu heel goed te zien!

Goed laten drogen en evt, nog een bladafdruk maken met metallic goudverf.

Enkele resultaten.. met de hartelijke groet van Hannie de Beer

Klaar om een stap verder te gaan met Bianca Maas?

Lees dan hoe zij met meerdere lagen werkt bij het afdrukken. Hiervoor het je het volgende nodig:

Structuur rollers
Stempels
Cirkels (binnenkant van een schilders-tape)
Flessendoppen
Verf naar keuze. Textielverf of acryl verf
Gelli plate
Roller
Stof

Gebruik weinig verf. Iedere laag moet eerst droog zijn, voordat je volgende laag aanbrengt.

Verf op 2 verschillende gelli plates, zodat de ene kan drogen , dan kan je op de andere blijven verven. Dat heb ik ook bij Hannie gedaan. Zie onderstaande foto. Grote gelli plate is voor stof en de kleine voor verven met bladeren, zoals Hannie beschrijft

Het makkelijkst is om eerst verf te rollen op een krant. Hierin druk je je stempel in en dan afdrukken op de gelli plate.
Laten drogen.
Neem een andere kleur en rol deze uit op de krant en rol nu de structuur roller erin. Rol de structuur roller over de droge afdruk op de gelli plate.
Laten drogen.

Ik heb nu met Acrylic spray spetters op de gelli plate gespoten in diverse kleuren.
Laten drogen.

Dit proces kun je net zolang herhalen totdat je tevreden bent.
Als de laatste laag droog is ben je klaar voor de volgende stap.

Zorg dat je lap stof droog en kreukvrij is.

De laatste laag

Neem een lichte kleur verf en rol deze dun uit over de gelli plate. Leg je lap stof er meteen op.
Leg eventueel een vel papier op je stof en wrijf erover, zodat de stof vastgeplakt is aan de laatste laag verf.
Ik laat dit nu een nacht drogen. Als je je stof er meteen af wilt halen, is het mogelijk dat een deel van de verf op de gelli plate blijft zitten. Dat kan heel mooi zijn. Dat is nu niet mijn bedoeling.
De volgende dag haal ik het stof er voorzichtig af en heb ik een hele mooie mono print in lagen op stof.

Dit is het geworden. Een dagboek. Voor de https://de-stoffige-dagboeken.blogspot.com/

Quilten als therapie

door Riemke Jansen

Via de Facebook groep Artquilten in Beeld kregen we contact met Riemke Jansen, ik las haar verhaal en heb haar gevraagd om een blog te schrijven. Dit is haar verhaal:

Met mijn handen dingen doen geeft me rust.

Van mijn grote schat kreeg ik op een dag het prachtig boek “Terra Ultima” van Raoul Deleo. Juist in een periode dat het mij allemaal even niet wou lukken. Ik ben verstrikt geraakt in de toeslagenaffaire.
En nog steeds is dat zo.

Een fantasie wereld

Weinig woorden maar schitterende afbeeldingen. Een fantasiewereld van dieren die zich mengen tot nieuwe dieren. Vaak nog mooiere dieren. Verliefd bladerde ik regelmatig door dit boek. En mijmerde erbij weg.

Het gaf me rust en afleiding in mijn hoofd.

Op een dag bedacht ik me dit wil ik op mijn muur hebben. Het zoekplaatje van de voorkant waar in een vredige wereld, vrolijke fantasiedieren tot leven komen.

Ik pakte mijn tablet en begon aan de hand van de voorkant van het boek een patroon te tekenen.

Ik printte het uit op posterformaat en tekende het op een lap witte stof.

Vele uurtje ging ik er mee aan het werk. Stukje voor stukje zocht ik de goede kleur stof knipte en plakte ik en langzaam ontstond de top. Het boek en het maken van de quilt gaven mij de ruimte en de rust om door te gaan. Het project heeft ruim een jaar geduurd vooral door de vele kleine details.

: werktekening

: steeds een stapje vereder

Mijn vriendin was mijn steun en toeverlaat. Er waren vele positieve momenten door over kleuren en vormen te praten. Haar stuurde ik regelmatig appjes met foto’s ” klopt dit stukje?” “kloppen de kleuren?” Dit waren heerlijke fijne gesprekjes die me zo goed deden en afleiden van de andere pijn.

Nog een half jaar duurde het doorquilten. Soms ging het voluit, andere momenten lag het stil, maar uiteindelijk was die klaar.

En het lukte me om trots op mezelf te mogen zijn, maar daarnaast was er ook een leegte.
Gelukkig is deze leegte gevuld door een van kinderen; die prachtig tekent en mij een uitdaging gaf om haar getekende draak om te gaan zetten in een nieuwe quilt. Dus die ligt nu op de tafel en samen zijn we aan het kijken als we (hij tekent) een ontwerp kunnen maken voor de nieuwe wedstrijd van het Quiltersgilde.

De toeslagenaffaire

Na jarenlang verstrikt te zijn in de strijd met de belastingdienst en andere overheden kwam eindelijk de erkenning (toeslagenaffaire) en hoopte ik de weg naar volledig herstel te vinden. Door alle gedoe was lezen geen optie meer, mijn ogen lazen maar mijn hoofd nam de woorden niet meer op.

De gedachte dat herstellen moeilijker is dan vechten tegen de bierkaai is nooit in mij opgekomen.

Ondanks alle erkenning van de landelijke overheid, was het lastig om erkenning in de praktijk te krijgen. Er volgden vele frustraties.

In de Tubantia heeft een artikel gestaan over mijn verhaal .https://archive.is/C8jfi

Ondertussen gaat het herstel proces met elkaar door met de ontspanning van het quilten en zo komen we er wel. En er staat weer een nieuw quilt om aan te werken.

Een link vind ik leuk naar mijn blog. https://stofjes.blogspot.com/

😂

Het Quiltersgilde op de TexHanda in ‘s-Hertogenbosch

De Miniatuurquilt tentoonstelling

Vrijdag 13, zaterdag 14 en zondag 15 september was het Quiltersgilde aanwezig met de tentoonstelling van Miniatuurquilts en de infostand op de TexHanda (Textiel en handwerkdagen) in ‘s-Hertogenbosch. Het was de laatste mogelijkheid de Miniatuurquilts in het echt te bewonderen nadat ze eerst te zien waren op de Patchwork & Quiltdagen in Rijswijk en op de Patchworktage in Moers (Duitsland). Nu gaan ze allemaal terug naar de makers.

De organisatie bood ons de mogelijkheid om op woensdag ‘op te bouwen’. Daar hebben we graag gebruik van gemaakt. We waren een van de weinigen die van deze mogelijkheid gebruik maakten en hadden alle ruimte. De volgeladen auto’s konden tot letterlijk voor de tentoonstellingswand en infostand gereden worden. Ideaal.

: Bomvolle auto uitladen

: Help de haken passen niet

: Het beeldmerk hangt

: Pronkrol van Marian Meijerink

: Impressie tentoonstelling

: Impressie tentoonstelling

De nieuwe tentoonstellingscommissie, Nelleke Meinders en Edith Verdegaal liepen er tegen aan dat de stalen bovenrand van de tentoonstellingswand, die bestond uit hangend zwart doek, te breed was voor de haken. Gelukkig was de organisator behulpzaam met haken waaraan de ‘eigen’ haken bevestigd konden worden maar dat duurde wel even. Geduld is een schone zaak. Dat is lastig als je wilt doorpakken. Toen de haken er waren konden ze als een speer aan het werk. Om 17 uur moest de klus geklaard zijn want dan sloot de hal. Het is gelukt, niet helemaal zoals graag gewild maar dat kon niet anders. Natuurlijk hingen op de beursdagen de kaartjes met de namen van de makers bij elke quilt. Chapeau dames! Op naar de tentoonstelling Connected in Red tijdens de Handwerkbeurs in Groningen 14 tot en met 16 november (Martini Plaza).

De beursdagen

De dagen zijn voorbij gevlogen. De make en take tafel is alle drie de dagen vrijwel volledig bezet geweest. Ongekend. Heel erg leuk. De eerste twee dagen wilde iedereen een vouwwerkje maken en de laatste dag was ook het naaldenboekje in trek.

: Hoe leuk, een quilter in de dop

: Drie generaties!

: Vol is vol

Ook de infostand had niet te klagen over belangstelling. Leuke gesprekken, ook veel beginnende quilters en waar we natuurlijk altijd heel blij van worden: 23 nieuwe leden kunnen verwelkomen!

En dan is het ineens zondagmiddag 17 uur

Het zit er op. We kijken terug op heel geslaagde dagen. Enorm veel dank aan iedereen die heeft meegeholpen. Jullie inzet en steun maken echt het verschil.

Nog een nieuw lid in de Artquiltcommissie

Conny de Pree stelt zich voor

De cursus mixed media, die ik bij de DIY Textile school in Amsterdam heb gevolgd, droeg bij aan mijn durf om creatief aan de slag te gaan met textiel. Mixed mediatechnieken komen ook goed van pas bij art quilten, zoals foto transfer op stof, stempelen en collages maken op stof.

De ene techniek zit beter in mijn vingers dan de andere, maar ik oefen een voor mij moeilijke techniek als die belangrijk is voor een project. Al doende leer ik goed bij.

Na de basiscursus quilten ging ik vol enthousiasme het geleerde combineren met mixed mediatechnieken. Mijn eerste project was een vierluik met 2 skateboards in de hoofdrol: een skateboard belandt in een vuilnisbak maar werkt zich daaruit (foto 1). Belaging door een ander skateboard pakt ongunstig uit voor de belager (foto 2).

Het project Van Tekst naar Textiel was op mijn lijf geschreven. In mijn hele (ook werkzame) leven stonden teksten, het schrijven en bewerken ervan centraal. Voor dit project schreef ik een haiku. De ‘vertaling’ naar textiel was moeilijker. Mijn duo-maatje heeft me fijn daarbij geholpen.

Een bloesemregen

Licht tussen het jonge blad

De oude tak kwijnt

Conny de Pree

De samenwerking met een vriendin die veel ervaring heeft en die al vaak mooie quilts tentoon heeft gesteld ervaar ik als verrijkend. Haar vaardigheden en mijn ideeën (maar minder goede uitwerking in textiel) vullen elkaar goed aan. We werken aan projecten die in toekomst vast wel getoond kunnen worden. We hebben een drieluik gemaakt met bloesems van een Magnolia .

Mijn toetreding tot de Art quilt commissie ga ik met heel veel enthousiasme tegemoet.