Niets veranderd ?

De afgelopen tijd is er eigenlijk niets veranderd. Mijn creatieve brein werkt nog steeds niet optimaal sinds ik ziek was, dus aan nieuw werk ben ik niet echt begonnen en zelfs van borduren komt het niet echt.

Ik lees vooral zo’n 5 boeken per week.

Toen ik aan deze blog voor artquilters begon was ik eigenlijk van plan mijn kennis van sommige materiaalsoorten te delen en daar is het nog niet echt van gekomen, dus is dit een goede gelegenheid aangezien ik over mijn werk niets te schrijven heb.

Sinds de corona in het land is kan ik geen les meer geven. In mijn atelier kunnen hooguit 2 mensen zijn met inachtneming van de coronaregels en dat is gewoon te weinig. Er liep een jaarcursus Artjournal op textiel met 6 dames op leeftijd toen corona in het land kwam, dus die stopte en toen het in september weer zou mogen waren de dames die in de doelgroep vallen te huiverig om weer te beginnen. Ik had in het voorjaar via internet (op mijn workshopblog) lessen voor ze gemaakt, maar nu besloten we het lesgeld voor de helft terug te betalen en helemaal te stoppen.

Voor mij was dat ook aanleiding om dan maar gelijk definitief te stoppen met lesgeven. We hadden vorig jaar na mijn ziekte een camper gekocht en daar wilden we natuurlijk graag mee op pad. En dat is lastig als je dat om lessen heen moet doen. Mijn man is inmiddels met pensioen, dus waren we alleen door mijn lessen nog gebonden.

Dat reizen lukte natuurlijk dit jaar ook niet, tenminste niet zoals wij gewend waren, naar het buitenland. We zijn wel een paar keer binnen Nederland op pad geweest.

Cursussen

Maar nu terug naar de cursussen. Ik gaf vooral les in allerlei textieltechnieken, waaronder werken met Tyvek. Tyvek is een materiaal dat door Artquilters vaak gebruikt wordt, maar dat de meeste mensen niet kennen. Via korte workshops tijdens b.v. de Wol en Handwerkbeurs heb ik er al veel mensen mee kennis laten maken, maar er zijn er denk ik nog veel die niet of niet goed weten wat je allemaal kunt met het materiaal.

Dus hier een korte uitleg over Tyvek

Tyvek is een materiaal dat reageert op hitte. Die hitte kan van een strijkbout komen of van een heatgun, of zelfs zoals ik ooit in België van een cursiste hoorde van de koekenpan. Deze dame behandelde Tyvek alsof het gebakken aardappeltjes waren. Om en om in de koekenpan.

Je kunt de Tyvek kleuren met acrylverf en met textielverf (zeefdrukverf, geen Procion of zo, want de Tyvek is niet poreus, dus er trekt niets in), maar ook met waskrijt. Ik doe dat zelf altijd vooraf om dat het achteraf moeilijk is om in alle hoekjes en gaatjes te komen. Maar er zijn ook mensen die het achteraf doen. Houd er als je met acrylverf werkt rekening mee dat daar schadelijke dampen vanaf komen bij verhitting, dus doe het onder de afzuigkap of buiten. Of ventileer goed.

Als je de Tyvek verhit gaan de draden die tussen de twee lagen zitten krimpen en dat veroorzaakt een soort smok effect. Afhankelijk van de dikte van de Tyvek is dat fijner of grover. Als je een strijkijzer gebruikt is er een duidelijk verschil tussen de twee kanten van de Tyvek. Aan de kant waar je het strijkijzer hield ontstaan richeltjes en aan de andere kant bobbeltjes.

Je houdt het strijkijzer niet òp de Tyvek maar er net boven en altijd met bakpapier ertussen, anders plakt het aan je strijkijzer vast. Als je het stukje Tyvek na het verhitten omdraait en er dan 2 tellen met je volle gewicht erop nog even het strijkijzer opzet, vallen er gaatjes in en heb je een kantachtig effect.

Als je met een heatgun werkt is er geen verschil tussen beide kanten en krijg je een veel wildere structuur.

Dit is eigenlijk de basis van het werken met Tyvek.

En wat kunnen we er dan mee ?

Er zijn heel veel verschillende manieren om de Tyvek te manipuleren. Het zou een veel te lange blogpost worden als ik dat hier allemaal uit ga leggen, daarom verwijs ik nu maar naar mijn workshopblog, Daar staat heel uitgebreid alles wat ik met Tyvek heb uitgeprobeerd.

En als afsluiter nog even dit. 2020 is voor niemand een topjaar geweest, vooral voor de mensen die met corona te maken kregen en er ernstig ziek van werden of misschien zelfs overleden. In dat opzicht was het voor mij een goed jaar. Twee van onze kinderen hadden corona, maar zijn weer genezen en mijn man en ik zijn tot dusver nog helemaal gezond. Maar ook financieel is er natuurlijk veel geleden. De horeca en de cultuursector die steeds moesten sluiten als het erger werd. De zzpers die ineens zonder werk zaten. En natuurlijk de kunstenaars, want onze cursussen moesten gestopt, de kunstmarkten en beurzen waar je je werk kunt verkopen werden geannuleerd.

Joke Hardenbol

https://creatieveworkshops.blogspot.com/

De corona heerst nog steeds. Aangezien de dames die bij mij de jaarcursus Art Journaling op textiel volgden allemaal op leeftijd zijn durfen ze ook in september nog niet te beginnen.

Mijn atelier is te klein om allemaal op anderhalve meter afstand te zitten.

Dus hebben we in overleg besloten om de cursus verder te annuleren. En toen heb ik ook maar gelijk besloten helemaal te stoppen met les geven en met vervroegd pensioen te gaan.

Kunstmarkten en Tentoonstellingen

Er is dit jaar ook geen enkele kunstmarkt doorgegaan.

Ook de Kunsttiendaagse in Bergen, die eerst toch wel door zou gaan, is op het laatste moment na de aangescherpte maatregelen afgeblazen.

Wat nu? Geen doel meer om naar toe te werken. Geen cursisten meer om voorbeelden voor te maken en lessen voor te bereiden. Mijn inzending voor de TextielPlus wedstrijd is klaar. Mijn inzending is een klein stukje van de 10 meter handdoekrol die ik vorig jaar heb geborduurd.

Ga ik dan nu eindelijk tijd overhouden?

Wat wil ik gaan doen? Ik weet het even niet.

Collages van een half uur

Ik was in juni begonnen met het maken van een collage binnen een half uur elke dag. En omdat ik vind dat alles wat ik doe wel tot een resultaat moet leiden (ik ben ook niet van de proefjes) zijn die collages gelijk boekpagina’s. De laatste weken was ik daar eigenlijk niet meer aan toegekomen, dus dat ga ik maar weer eens oppakken.

Maar ja, dat is maar een half uur.

Foto collages van een half uur.

Het afgelopen jaar heb ik eigenlijk bijna alleen geborduurd. Ga ik nu weer eens met mijn naaimachine aan de slag. En zo ja, wat ga ik dan maken?

Het werken in lange banen is me goed bevallen omdat je dan kleine stukjes tegelijk kunt doen en die later aan elkaar naaien. Ik ben niet zo van de grote werkstukken. Ik maak eigenlijk het liefst kunstenaarsboeken. Gewoon kleine werkjes die snel klaar zijn.

Maar zakelijk gezien is dat niet slim, want hoewel mensen het prachtig vinden om mijn boeken te bekijken, weet niemand wat hij er na aankoop mee zou moeten. Dus dan is kunst aan de wand toch handiger.

Allerlei afwegingen en ik ben er nog niet uit.

Pronkrol Museum de Koperen Knop

Gelukkig heeft Museum De Koperen Knop een wedstrijd uitgeschreven. Daar heb ik me voor aangemeld. De pronkrol van vroeger moet de inspiratie zijn. Daar ga ik me dan eerst maar eens in verdiepen, dan komt de rest later wel. (Ik ben ook heel goed in uitstellen).

En ik ben natuurlijk op vilt les. Daar kan ik thuis ook wel mee aan de slag.

Oh ja, ik heb al twee jaar een lockmachine staan waarvan ik geen idee heb hoe ik de draden erin moet spannen en die dus nooit gebruikt is. Nu zou ik me daar eens in kunnen verdiepen.

En mijn atelier opruimen zou ook geen slecht idee zijn.

En nu ik geen cursisten meer heb kan ik ook wel wat van mijn spullen gaan verkopen.

Teveel

Rollen Tyvek van 50 meter werk ik in mijn eentje niet weg. Dus heb ik op Facebook zowel de textiel Tyvek als de papier Tyvek al te koop aangeboden voor een vriendelijke meterprijs. Het wateroplosbare vlies is het volgende denk ik, want ook dat kocht ik per hele rol.
Maar 6 heatguns en 6 soldeerbouten liggen b.v. nog te wachten op een besluit.

Als ik deze blogpost nog eens teruglees, ben ik bang dat ik helemaal geen tijd over ga houden. Er is nog genoeg te doen.

Hartelijke groet, Joke Hardenbol