Tag Archief van: art quilt

Vergrijzen? Is dat mooi?

Al vrij lang krijg ik elke woensdagmorgen een blogbericht van Marjolein van der Stoep.

De inhoud spreekt me altijd wel aan, geeft meestal stof tot nadenken, maar door het bericht van 30 mei j.l. werd ik gemotiveerd om weer eens stof te gaan verven.

Kleur vergrijzen

De boodschap van dat blogbericht was dat je elke kleur kunt “vergrijzen” met de complementaire kleuren en dat dat altijd mooie resultaten geeft.

Bij het zien van een kleur zoeken onze ogen (hersenen) automatisch naar de complementaire kleur, dat is de kleur die er recht tegenover op de kleurencirkel staat. Als je daarmee verft zit die kleur er dus al in en heb je een harmonieus palet.  Eigenlijk wist ik dat wel, maar ik had het nog nooit toegepast.

Dus alle verfspullen en de procion tevoorschijn gehaald en veel halve fat quarters witte poplin gescheurd.

Verven

Omdat ik een vaag plan heb voor een rode quilt koos ik die kleur als uitgangspunt. Daartegenover staat groen in de kleurencirkel en dat maak je van blauw en geel.

Dus Rode Jaspis, Barnsteen en Azuriet aangemaakt. Dat zijn drie basiskleuren waar je alle andere kleuren mee kunt maken.

Als ik stoffen ga verven moet ik altijd weer even kijken hoe het allemaal moet en daarvoor is www.verfvirus.nl onmisbaar.

Het voert te ver om hier de hele lijst van mijn verfmengsels uit te schrijven, maar m’n uitgangspunt was de rode kleur te vergrijzen en van die verkregen kleuren een gradatie van donker naar licht te maken. Dat kwam neer op ongeveer 40 plastic zakjes met een lapje, verf en soda ash oplossing.

In een aantal zakken heb ik ook wit of ecru borduurgaren mee geverfd.

 

Wachten…

En dan is het wachten tot je kunt gaan spoelen. Hoe langer je wacht hoe minder je hoeft te spoelen. Dus geduld loont.

Maar na een kleine week wachten is 40 lapjes uitspoelen toch nog wel een langdurige bezigheid. Pas als de lapjes aan de lijn hangen wordt je er wel weer blij van!

En de garens kunnen gewoon over de rand van het bakje drogen

Normaal is strijken niet m’n hobby, maar in dit geval kijk ik er altijd naar uit. Dan zie je pas echt het resultaat.

 

Smaak te pakken

Ik vond de kleuren erg mooi en kreeg zin om nog meer te verven, maar dan met de fellere rode Robijn, de Turquoise als blauwe en weer Barnsteen als gele kleur.

Dus nieuwe verf aanmaken, nieuwe lapjes scheuren, garen toevoegen en het feest kan weer opnieuw beginnen.

Dit keer heb ik niet alleen de rode kleur vergrijsd maar ook wat ander kleurcombinaties gemaakt en een aantal lapjes alleen turquoise geverfd.

Weer een weekje gewacht voor het uitspoelen. Inmiddels hadden we nieuwe tegels op het terras en heb ik er voor het uitdruipen en drogen toch maar kranten onder gelegd..

Ook nu konden de garens in het bakje drogen.

Na het strijken zag het er zo uit:

Tot slot

Dan als alle lapjes en draadjes je toelachen moet er nog worden opgeruimd. Alle bakjes , lepels en spuitjes schoonmaken en laten drogen.

En dan is er tot slot nog een waslijn met plastic zakken die weer schoon zijn voor een volgende keer..

Ik kan voorlopig weer even vooruit.

Marjolein van der Eijk

Een bloem in het bruidsboeket als inspiratiebron voor een quilt

Een bloem als inspiratiebron

Mijn dochter is een paar weken geleden getrouwd en een van de mooie elementen van die dag, naast de door mij gemaakte trouwjurk, was een bloem in haar bruidsboeket. Steeds werden mijn ogen weer getrokken naar die ene bloem: de Protea, oftewel Suikerbossie in het Zuid-Afrikaans. En ineens wist ik het, deze bloem was de inspiratiebron voor mijn allereerste Afrikaanse Caleidoscoop quiltje!

Het allereerste Caleidoscoop quiltje

Toen ik in 2015 van Santiago (Chili) naar Accra (Ghana) verhuisde, had ik alleen een pakketje Ghanese Fat Quarters bij me. Deze had ik in Birmingham op de Festival of Quilts gekocht. Eenmaal op de hotelkamer in Accra, maakte ik met pen en papier een patroon voor een Caleidoscoop quiltje naar de techniek van Ricky Tims Kool Kaleidoscope Quilts. Door een klein foutje ging het patroon er iets anders uitzien en ontstond er dus een nieuw patroon. Op de hotelkamer had ik nog geen naaimachine dus naaide ik dit quiltje met de hand in elkaar. Toen we een appartement hadden gevonden en onze huisraad met naaimachine was gearriveerd, ging het in elkaar zetten van de quiltjes daarna een stuk sneller. Hier kun je lezen hoe ik deze quilt toen in Ghana gemaakt heb.

 

Protea bloem – Suikerbossie nr 1

Suikerbossie nr 2

Na het zien van het bruidsboeket was ik weer helemaal geïnspireerd om hetzelfde patroon weer te gaan gebruiken. Ik dook mijn kast met Afrikaanse stoffen in en haalde er een stapel met de hand geverfde stoffen en een Afrikaanse print uit Ghana uit. De groene ring langs de buitenste rand van de bloem wilde ik opnieuw terug laten komen als vaststaand component. De rest van het patroon heb ik in een andere kleur combinatie uitgevoerd.

In dit filmpje kun je zien hoe de bloem langzaam groeit. Wat mij elke keer weer verbaasd is hoe de kleuren van intensiteit veranderen zodra er een nieuw ‘bloemblad’ bijkomt.

 

Een serie van 4

Het idee is om er nog twee variaties aan toe te voegen tot een serie van 4 quiltjes in verschillende kleursamenstellingen. Het eerste caleidoscoop quiltje is met de hand gequilt en op een houten frame gespannen. Zo hangt het mooi strak tegen de muur. Daar komen er straks dus nog 3 bij. Ik wil ze dan 2 hoog en 2 breed bij elkaar hangen. Tenminste, dat is het plan… Nu eerst dit quiltje doorpitten voordat ik de volgende Protea ga patchen.

 

Suikerbossie nr 2

Groetjes, Hilde Hoogwaerts

Stuntelen

Anders kan ik het niet noemen. Al langere tijd volg ik diverse blogs; er zijn er die ik toch wel wekelijks volg of anders als ik zie dat er iets gepost is via mijn eigen blog.

Bijzonder blog

Een van die bijzondere blogs die ik volg zijn de ‘Artbooksisters’. Er zijn 7 sisters die zich hebben verzameld en zij maken een paar keer per jaar een bijzonder boek of boekje. Je kan het eigenlijk niet zo gek opnoemen of er is weer een bijzonder “boek” op het blog bijgezet. Bijzonder zijn de verschillende technieken en de inspiraties die deze sisters laten zien en hun uitwerking van het thema wat zij hanteren.

Uitproberen

Dus liep ik al lange tijd met het idee om dit ook eens te proberen. Stuntel die ik ben, ging ik op zoek naar wat mijn thema zou moeten worden. Na-apen wilde ik liever niet maar ben toch gaan googelen op internet en kwam verschillende sites tegen waar wel iets te zien was. Meestal waren het papieren boekjes die in harmonica stijl werden gemaakt. Dat wilde ik dus niet.

Ik had een aantal blokjes liggen van een proef naar aanleiding van het werk van Herma de Ruiter en bedacht dat daar wel een andere A-kant aan kon komen. Lukte vrij aardig en toen ik ze met een zig/zag wilde dubbelen wilde mijn Elna niet mee werken. Ze sloeg steken over omdat het te dik was.

Afijn, mislukt

 

Volgende pogingen

De 2e poging lukte redelijk, geen schoonheidsprijs maar het principe beviel me wel. Ik had nog enkele hexagonnen liggen en die gebruikt als voorkant.

Redelijk

 

En toen mijn derde poging; wat zou mijn thema toch kunnen zijn? Ach ja. natuurlijk wat mij dagelijks bezighoudt: mijn lief, mijn huis, mijn honden en de tuin.

Kant 1 was commerciële stof met diverse grote bloemen met als middelpunt de harten van die bloemen. Op kant 2, met oplosvlies, mijn lief en ik van de draadjes, ons 55+ huis zonder punt dak, en natuurlijk Bella in restdraadjes en voor Bessie Turf haar grote poten.

 

Bewondering

Het is geen kunstwerk, absoluut niet, maar wel een stap in de richting voor het maken van Leporello. Hierdoor heb ik veel bewondering voor het werk van de Artbooksisters gekregen. Vaak kom ik daar bijna wiskundige technieken tegen maar ook het teken/schilderwerk.

En nee, tot die groep zou ik qua werken nooit kunnen horen, maar ik ben wel heel jaloers op hun kunde.

 

Met vriendelijke groeten

Mia de Vos

Een vrijwilliger in de schijnwerpers – Elfriede

Onze vrijwilligers

We zijn heel blij met onze ongeveer 70 vrijwilligers die allerhande werkzaamheden verrichten voor het Quiltersgilde! Maar wie zijn dat eigenlijk? Wat doen ze? En wat houdt hen bezig, met name op het gebied van quilten? Zo ontstond een wens om onze vrijwilligers af en toe eens in de schijnwerpers te zetten. Daarom zijn we twee maanden geleden begonnen met een nieuw thema, namelijk: “een vrijwilliger in de schijnwerpers”.

In de eerste aflevering hebben we onze vertrekkende voorzitter, Inge Schoonderwoerd, in de schijnwerpers gezet. In de tweede aflevering volgde Ineke Scheepbouwer. Ineke heeft het stokje doorgegeven aan:

Elfriede Grooten

We hebben Elfriede een aantal vragen voorgelegd over haar functie als vrijwilliger bij het Quiltersgilde en over haarzelf als quilter. Tot slot hebben we Elfriede ook gevraagd aan wie zij het stokje wil doorgeven.

De functie(s) bij het Quiltersgilde

We beginnen met een aantal vragen over het vrijwilligerswerk dat Elfriede doet voor het Quiltersgilde.

Elfriede wil van de gelegenheid gebruik maken om Ineke Scheepbouwer te bedanken voor de mogelijkheid om iets over zichzelf te kunnen vertellen.

 

Wat is je functie als vrijwilliger bij het Quiltersgilde?  

Ruim 25 jaar ben ik lid van het Quiltersgilde. In 2014 bood zich de gelegenheid aan om mede-coördinator van de midweek/weekend te worden.

Hoe ben je terecht gekomen als vrijwilliger bij het Quiltersgilde?  

Ik hoorde dat er een vacature open was, dus heb ik mij opgegeven. De ervaring, die ik opgedaan had tijdens mijn eigen midweken kwam goed van pas.

Wat vind jij het leukste aspect van jouw vrijwilligerswerk? 

Tot op de dag van vandaag geeft het contact met quilters mij energie en deel ik graag mijn kennis. Het voordeel van een midweek/weekend is, dat je langduriger en intensiever contact met iedereen hebt in tegenstelling tot een workshop. Door de gezellige en ontspannen sfeer ontstaat vaak een band. Heel veel vriendschappen zijn hier uit voortgevloeid.

Wat vind jij het minst leuke aspect van jouw vrijwilligerswerk?  

Ik heb erg genoten van alle activiteiten rondom dit evenement. Ik spreek in verleden tijd, omdat het helaas in de huidige vorm geen doorgang meer kan vinden. Oorzaak is met name de stijgende kosten. Het bestuur beraadt zich op dit moment nog over een andere vorm en/of mogelijkheid. Voor nieuwe ideeën, verwijs ik graag door naar het bestuur.

Elfriede als quilter

We hebben ook een aantal vragen gesteld over de quilts die Elfriede zelf maakt en over haar passies op quiltgebied.

Elfriede schrijft hier over: “Het quilten is voor mij een passie. Toen ik aan de eerste lessen begon, wist ik gelijk, dit is echt iets voor mij. Het duurde nog een hele tijd voordat ik mijn stoffen zelf kon verven, genoeg technieken in huis had en mijn gedachten om kon zetten in stof. Het lukt steeds beter en ik leer nog iedere dag.”

Heb je een favoriete quilter? 

Quilters, die ik op dit moment bewonder zijn: Isabelle Wiessler, Betty Busby en India Flint.

Wat is je favoriete zelfgemaakte quilt? Kun je daar iets meer over vertellen? 

Mijn favoriete quilt is nog steeds mijn bijenquilt “ New Beginning”. In Birmingham werd hij in 2015 gewaardeerd met een 1ste prijs. De quilt is ontstaan doordat mijn, toen aanstaande, schoonzoon imker was en ik mij in de imker-materie verdiept heb. Ik deed dit ook mede om hem beter te leren kennen.

 

De klimaatverandering houd mij erg bezig en via mijn werk probeer ik een klein steentje bij te dragen aan de bewustwording van deze problematiek. Zo heb ik in 2020 de quilt “Help” gemaakt. Voor meer info kijk op mijn site www.quilttuin.nl

 

 

Ook heb ik de quilt “Do not!” gemaakt.

 

 

Welke quilt ben je op dit moment aan het maken? Kun je daar iets meer over vertellen? 

Ik ben lid van verschillende quiltgroepen. Een ervan is de “Moderne Quiltgroep Noord”. Het mooie aan deze groep is, dat we samen een thema bedenken, dit uitwerken en de volgende keer bespreken. We zijn erg kritisch en leggen de nadruk op “modern”. Op deze manier moet je je intensief met het thema bezig houden en er ontstaan quilts die je anders niet zou maken. Zo ontstond ook de rode quilt “Explosion”.

Sinds een jaar maak ik deel uit van de internationale groep Cloth in Common. Ook hier werken we met een soortgelijk schema. Elke 2 maanden een quilt maken met een gezamenlijk thema. Mijn quilt “Misty Morning” is een resultaat op het thema Licht.

Het is zo spannend, wat b.v. Eunhee Lee uit Zuid Korea of Mikiko Takase uit Japan gemaakt heeft. Nieuwsgierig geworden kijk dan op www.clothincommon.com. Het werk wordt over de hele wereld tentoongesteld. Op dit moment ben ik aan het brainstormen over “Cellen”, het thema voor de volgende keer.

Als je onbeperkt tijd en geld zou hebben, wat zou je dan het liefste willen doen of willen maken als het om patchwork en quilt gaat?  

Zou ik onbeperkt tijd hebben, dan zou ik alle ideeën, die ik heb, in stof uit willen werken. Dat zou mij een ultiem geluksgevoel geven. Maar helaas is dat een utopie!

Aan welke vrijwilliger wil jij het stokje doorgeven?

Graag zou ik Dyonne van de Watering als volgende in de spotlights willen zetten. Ze heeft het als vrijwilliger maar druk met al die boeken in de bibliotheek.

De quiltgroetjes aan iedereen!

Elfriede Grooten

 

De winnaars van de Art quiltwedstrijd

‘Grenzen aan de Groei’

Op de Patchwork en Quiltdagen in Rijswijk waren alle inzendingen te zien voor de Art Quiltwedstrijd over het thema “Grenzen aan de Groei”. Er waren ruim 60 inzendingen waaronder een aantal driedimensionale werken.

Bij de prijsuitreiking zei Inge Schoonderwoerd, in haar functie als voorzitter van het Quiltersgilde, dat het de eerste keer is dat het Quiltersgilde een Art Quiltwedstrijd organiseert en dat dit dus eigenlijk een historisch moment is.

Best spannend, omdat we geen idee hadden hoeveel mensen er mee zouden doen. Maar dat viel reuze mee! Ontzettend fijn dat er zoveel mooie werken zijn ingestuurd! En de kwaliteit van de inzendingen geeft nog meer aanleiding tot vreugde!

De jurering

Daarna was het woord aan de jury, bestaande uit Marjan Ruitenberg (die in Engeland de opleiding jureren heeft gedaan), Rita Dijkstra en Harm Harms.

Een heel vakkundige jury die alle werken zorgvuldig heeft beoordeeld op een aantal aspecten. Daarbij was uiteraard niet te zien wie welke quilt had gemaakt.

Harm vertelde dat de jury het een hele leuke klus heeft gevonden en dat de jury het belangrijk vindt dat er wedstrijden zijn. Want je leert er veel van om elkaars werk te zien en feedback te krijgen op je eigen werkstukken. Zo leer je herkennen wat ertoe doet in het beeldend werken en kom je op ideeën voor je eigen aanpak. De jury vond het thema best moeilijk en heeft gezien dat mensen op verschillende manieren oplossingen hebben gezocht voor het vertalen van deze begrippen in beeldtaal. De jury vond dat alle Art Quilts van niveau waren en dat iedereen op verschillende aspecten wel een compliment verdiende. Als jury heb je het dan moeilijk, omdat je vaak de bekende ‘appels met peren’ moet vergelijken. Er waren veel kanshebbers maar na een hele dag wikken en wegen is de jury het eens geworden. Hieronder hun overwegingen.

Eerste prijs

“Als eerste prijs hebben we gekozen voor “Gat in de Ozon laag” van Mariëlle Huijsmans.

Dit intrigerende kunstwerk verbeeldt op zeer originele wijze het gat in de ozonlaag en laat in de vormgeving het grillige van de natuur zien. De geverfde stof laat een stralende zon zien. Op het eerste oog liefelijk maar desastreus als de aarde wordt geraakt en alles aan scherven gaat. Een rijkdom aan bewerkingstechnieken verstoort de eenheid van het werk niet.”

Tweede prijs

“Als tweede prijs hebben we gekozen voor “Genoch” van Hylkje Korporaal.

In een spontane compositie komt de ramp met de containerboot binnen. De opengescheurde container, origineel weergegeven, domineert het beeld en de ruime zee die met een horizon is aangegeven waardoor een geweldige diepte ontstaat. De voetstappen geven duidelijk aan dat wij mensen ervoor verantwoordelijk zijn en het residu van plastic korrels blijft achter. De verwerking van de materialen, kleurgebruik en het thema wijzen in dezelfde richting.”

Derde prijs

“Als derde prijs hebben we unaniem gekozen voor “Divided” van Suze Termaat.

Een kunstwerk met een sterk beeld. Vier palen die worden verdeeld door onbestemde slierten waardoor de palen bij de ene sliert vooraan staan en bij de andere achteraan. Ze zijn niet alleen onderling verdeeld maar ook in zichzelf. Eenzelfde verdeeldheid kunnen we herkennen bij het thema van de wedstrijd. Een levendige achtergrond is met originele materialen verwerkt in een prachtig kleurengamma en sprekende contrasten. Het werkstuk heeft een sterke lichtval die een sterke ruimtelijke suggestie geeft.”

Tot slot

Marjan Ruitenberg sloot de prijsuitreiking van de Art Quiltwedstrijd af met complimenten aan alle deelnemers. “Iedere quilt heeft een eigen verhaal”, zei ze, “en het is mooi om al die verhalen te mogen zien en beoordelen!”

Pieternel Hol

 

De Orient Express gaat op reis

De logistiek van een internationale expositie

Al een aantal jaren ben ik lid van SAQA. Dit is een wereldwijde vereniging voor Art Quilters. Nederland hoort binnen SAQA bij de regio Europa en Midden-Oosten. Tijdens de lockdown heeft één van Franse leden bedacht dat het leuk zou zijn om met elkaar een quilt project te starten dat uiteindelijk tot een expositie zou kunnen leiden. Het thema werd de Oriënt Express. Ik heb hier al eerder een blogbericht over geschreven, dat kun je hier vinden.

Exposeren

Toen er bijna 50 quiltjes van 25 bij 80 cm klaar waren, werd naar locaties gezocht (voorlopig binnen Europa) om te exposeren. Omdat het Quiltersgilde deze keer in Rijswijk extra veel ruimte tot haar beschikking heeft, leek het mij leuk als de expositie daar haar première zou beleven. Alle betrokkenen vonden het een goed idee, de organisatie kon beginnen..

Nu woon ik redelijk dicht bij Rijswijk, dus het was het handigst om alle quiltjes naar mij op te sturen zodat ik ze begin april naar de Broodfabriek kon brengen. Alle deelnemers kregen mijn adres en ik ging nadenken over de manier van vervoeren van deze stapel quiltjes. Omdat het een tentoonstelling wordt die gaat rondreizen moest de verpakking degelijk zijn en groot genoeg om alles in één keer mee te nemen.

De ouders van onze schoondochter hebben een chrysantenkwekerij en ik kreeg van hen een stevige doos (waarin normaal de bloemen naar de veiling gaan) waar alles in leek te passen en die je de vanwege de handvaten makkelijk kunt dragen.

Administratie en ontvangst

De deelnemers heb ik gevraagd mij een mail te sturen als hun pakketje was verzonden. Daar werd door vrijwel iedereen gehoor aan gegeven. Dat zette ik achter hun naam in de lijst. Zo wist ik wat ik ongeveer kon verwachten en kon ik het afstrepen als het was gearriveerd.

Langzaam maar zeker begonnen in februari de eerste pakketjes binnen te druppelen. Het was steeds weer erg leuk om een pakje -of doosje open te maken en te zien wat er aan moois tevoorschijn komt. Echte pareltjes zijn het soms. Vaak vond ik in de pakjes ook nog, als bedankje, een extra verrassing zoals een lief briefje, een mooie kaart of een foto van ander werk van de afzender.

 

Alle communicatie over dit project (ondanks soms flinke taalbarrières) is via Zoom bijeenkomsten gegaan. De informatie over de maatvoering, treinen, locomotieven en de afwerking van de paneeltjes is op Facebook gezet. En bij het uitpakken bleek dat iedereen zich precies aan de regels heeft gehouden. Dat is bijzonder te noemen.

Want dat lijkt logisch, maar is het niet altijd..

De deelnemers kregen van mij meteen bericht als hun quiltje was aangekomen. Het is tenslotte spannend als je iets, waar je zo je best op hebt gedaan, de wijde wereld in stuurt in de hoop dat het op de plaats van bestemming wordt afgeleverd.

Als je oorspronkelijk uit Europa komt maar nu elders op de wereld verblijft kun je ook meedoen met Europa en Midden-Oosten. Dat betekende o.a. ook post uit Argentinië, de Verenigde staten en Saba.

Een wereld aan contacten!

Het kost wat..

Als een land van herkomst geen lid is van de EU moesten invoerrechten betaald worden. Daarover kreeg ik dan eerst een brief. Het pakketje kwam pas nadat ik betaald had. Dat betekende extra mailverkeer met de afzender om het geld terug te vragen én het aanmaken van een PayPal account. Meestal gaf dat geen problemen en was iedereen zo vriendelijk om meteen te betalen.

Omdat ik niet altijd thuis was als er een pakketje werd bezorgd, vond ik op een dag een briefje in de brievenbus dat de bezorger het pakketje in de blauwe (papier) container had achtergelaten. Wat een idee! Droog en schoon en niet mee teruggenomen naar een afhaalpunt. Ik heb daarna een briefje op de deur geplakt met het verzoek pakketjes in de blauwe container achter te laten die er inmiddels naast stond..

De container zat halfvol met oud papier met daaroverheen een vuilniszak om een eventueel pakketje niet te kunnen missen. Dat werkte heel goed. Vooral omdat er, buiten onze vaste PostNL bezorger, een aantal andere bezorgdiensten zijn geweest. Je moet alleen even opletten op die ene dag dat de container wordt geleegd… Briefjes weghalen en een keer extra controleren.

Op het moment dat ik dit schrijf zijn er nog 2 pakketjes onderweg. Die komen allebei uit Frankrijk dus die zijn vrij van invoerrechten. Rest dan alleen nog het opruimen van de verpakkingsmaterialen. Veel papier en karton wat nu nog even niet in de container kan en een zak vol plastic afval.

De bloemendoos vol quiltjes gaat mee naar Rijswijk zodat iedereen er van kan genieten. De expositie zal in elk geval ook in mei te zien zijn bij Nadelwelt in Karlsruhe en in juni bij BIAT in Frankrijk.

Tot ziens in Rijswijk,

Marjolein van der Eijk

 

Workshop Servettenquiltje

Waarom quilten met servetten?

Deze blogpost is een workshopje in het maken van een artquiltje, met servetten.

Mijn naam is Gerie Lammers-Vriens, ik ben dol op quilten, van traditioneel via modern tot artquilten. Ik quilt veel en dat doe ik voornamelijk in mijn atelier. Bij het artquilten maak ik graag gebruik van papier en dan vooral servetjes. Ik kan namelijk niet tekenen en dan zijn servetjes daar een mooie oplossing voor.

Hoe te beginnen?

Ik begin zo’n quiltje altijd eerst met het uitzoeken van een leuk servetje. Daar zoek ik dan verf en stempels en dergelijke bij (foto links onder). En natuurlijk zet ik ook gelmedium klaar, om het papier mee te plakken en soepel te maken, zodat ik er met de naaimachine door kan. Vaak verf ik ook een bladzijde uit een boek, en wat bladmuziek (foto rechts onder).

 

 

Dat hoeft niet, maar dat vind ik zelf leuk omdat ik ook graag lees en bij een koor zing. Qua kleurgebruik laat ik me soms inspireren door het servetje, soms door een stofje, soms door mijn humeur, of de kleur van een andere quilt waar ik mee bezig ben. Die kleur zit dan gewoon in mijn hoofd. Vaak gebruik ik contrasterende kleuren. Als ik mijn spulletjes heb verzameld, zoek ik een leuk stofje uit.

 

Hoe verder?

Voor dit oranje lapje kies ik groene tinten om mee te stempelen en verven. Voor het randje gebruik ik een oud sponsje waar ik stukjes uitgepulkt heb.

 

Acrylverf of textielverf? Waarom?

Ik gebruik om te verven gewoon acrylverf. Daar houden de meeste naaimachines niet van, maar wanneer je het mengt met textielmedium, wordt het soepel. Eigenlijk maak je dan zelf je eigen textielverf. Wanneer alles gedroogd is, knip ik de afbeelding uit het servetje, waarna ik de witte laagjes aan de achterkant verwijder. Dat kan er 1 zijn, maar ook meer. Ik maak een compositie met mijn achtergrondpapiertjes en de servetafbeelding (foto links onder). Wanneer ik tevreden ben over de compositie, plak ik al het papier voorzichtig vast met gelmedium. Ik kijk waar nog iets meer nodig is voor mijn quiltje, bijvoorbeeld meer kleur, meer plaatjes, meer stempels (foto rechts onder).

 

…

Gelmedium?

Gel medium is een soort lijm en is in allerlei soorten te koop. Glanzend, mat, parelmoerglans, dik, dun. Elke soort heeft zijn eigen voor­- en nadelen. Wanneer je in je werk zwaarder materiaal wil plakken, bijvoorbeeld metaal, hout, schelpjes, knopen dan is dikke (heavy) medium misschien aan te raden. Met servetjes werkt dat niet fijn, die trek je namelijk kapot. Mijn naaimachine heeft er wat meer moeite mee, maar kan er wel doorheen. Niet door het metaal, hout of wat dies meer zij, natuurlijk. Daar zul je gewoon omheen moeten naaien.

Less is More. Of niet genoeg?

Maar goed, door met de workshop. Ik vind het nog wat saai, ik wil meer kleur en vormpjes. Dus meer verf, meer stempelen.

Opgelost, dacht ik. Helaas droogde de leuke lichte blauwe verf heel donker op. Hmmm, misschien door het oranje van het stofje? En links onder mist ook nog wat. Dus nog een vogeltje erbij.

Er zitten hier en daar nog wel wat lichtblauwe accentjes, misschien is het wel genoeg.

Ik heb ooit wel geleerd Less is More, maar daar ben ik niet zo van. Ik houd gewoon van kleur. Veel kleur. Dus nog meer blauw, in het quiltwerk. Veel quiltwerk, daar houd ik ook van. Gewoon freemotion, uit de losse hand.

Tot slot nog een detailfoto van het quiltwerk, dat maakt uiteindelijk toch het hele quiltje, wat ik er ook aan plak, stempel en verf.

Hopelijk kun je wat met deze workshop, veel plezier ermee.

Groetjes, Gerie.

 

Les geven, maar dan anders

Naast het maken van textiel werk geef ik er ook graag les in. Dat is in de afgelopen twee jaar maar 1 keer “ live”  gelukt jammer genoeg.

workshop

Ik heb wel een aantal verschillende workshops online gegeven met ondersteuning in een besloten facebookgroep. Daar heb ik zelf ook enorm veel van geleerd! Inmiddels zijn er workshops: bloemencollage, werken met wateroplosbare stoffen, werken met de punchmachine en, de laatst nieuwe, Textiel Collage rond een Thema.
Het voordeel van deze manier van werken vind ik  dat ik veel dieper op de stof kan ingaan. Door de verdeling over ongeveer 5 weken per workshop kan ik meer korte instructies geven , video fragmenten delen en vooral veel foto’s delen. Misschien in de toekomst een combinatie van ‘Live’ en online maken.

 

 

Zoom

Ik was al vele malen gevraagd om via Zoom les te geven, maar heb altijd de boot af gehouden.
Een Facebook kennis uit de VS heeft me toch over weten te halen om voor haar quiltgroep een lezing en een dag-workshop bloemencollage te geven.

Als eerste een camera aangeschaft voor op mijn computer, een paar keer Zoom vergaderingen bijgewoond om te oefenen. Eerlijk gezegd was dat niet echt bemoedigend.  Mmm, meestal vind ik het redelijk saai en veel gedoe met de techniek.
Gelukkig hoefde ik zelf de techniek van de Zoom bijeenkomsten niet te regelen, Pfff. Dat werd allemaal vanuit de quiltgroep geregeld. Een pak van mijn hart.
Naast de camera op de computer kon ik ook mijn IPad gebruiken om dingen te demonstreren.
Het is gelukkig allemaal goed verlopen en de deelnemers waren erg enthousiast.

 

 

Art Quilt wedstrijd Quiltersgilde

De laatste tijd heb ik gewerkt aan een werkstuk voor de Art Quilt Wedstrijd van het Quiltersgilde.
Deze tentoonstelling zal te zien zijn tijdens de Patchwork & Quiltdagen in April. Ook de SAQA tentoonstelling ‘De Oriënt Express’ zal daar te zien zijn en nog vééél meer moois!

 

orient express

 

Hopelijk zien we elkaar daar.

Marijke van Welzen

Met een klein beetje hulp van de computer

Ik werk graag aan de hand van mijn eigen foto’s. Het is zelfs zo dat ik meer ben gaan fotograferen toen ik ging quilten. De foto’s zijn mijn inspiratiebron. Omdat ik ze zelf gemaakt heb is er geen probleem met auteursrechten.

Voor mij is het vaak een nadeel dat ik dan zo vast blijf houden aan mijn eigen beeld. Zo werkt dat nu eenmaal bij mij. Een leerpunt dus.

Ik probeer met hulp van de computer mijn beeld te veranderen voordat ik aan het werk ga. Tegenwoordig zijn er veel hulpprogramma’s om foto’s te bewerken.

Bijvoorbeeld bij deze hibiscus bij ons uit de tuin

De foto heb ik bewerkt in Picas* en dat laat mij verschillende mogelijkheden zien. Dat helpt me  om een andere kleurstelling te kiezen of het beeld meer te abstraheren.  Er zijn meer programma’s die verschillende stijlen van een foto tonen. Ook al gebruik ik bijna nooit de betreffende stijl; maar door  de foto om te zetten in verschillende stijlen, zie ik beter waar de kracht van het beeld zit. Of welke kleuren verstopt zitten in het beeld, omdat die kleur in alle stijlen terugkomt,  en dat zelfde geldt ook voor de lijnen.
(*Picas is een app voor fotobewerking die gebruikt kan worden op de mobiel, maar op veel mobiels zit een programma voor fotobewerking dat ook de foto omzet in verschillende stijlen.)

foto uit eigen tuin

Met het meest linkse voorbeeld ben ik aan het werk gegaan.

EQA uitdaging 2021 Half-half

Ook de foto voor de EQA half -half uitdaging heb ik met dit programma bewerkt.  Dit was de oorspronkelijke foto  met daarnaast mijn  bewerking van de linkse helft.

Tot slot de foto van het quiltje zoals het in Rijswijk gehangen heeft.

Coaching groep Marjon Hoftijzer

In de coaching groep bij Marjon Hoftijzer hebben we elkaar een foto gestuurd. De ontvangende partij moest met de foto “out of the box gaan “.
Ik kreeg de foto 1 en heb er vervolgens dit mee gedaan in Picas

Met de tweede interpretatie ben ik aan het werk gegaan; met name met die kleurstelling.
Daarna is mijn vertaling  van het quiltje opgestuurd  om het verder te bewerken. De tweede foto hieronder is het uiteindelijke resultaat geworden.

 

Tot slot de uitdaging van de EQA voor dit jaar  (je kunt nog tot morgen meedoen)

Omdat er in de spelregels staat dat je niets vooraf mag publiceren, zal ik dit proces laten zien met andere foto’s dan die ik ingestuurd heb.
Ik heb een foto van mijn wandelomgeving veranderd in het fotobewerkingsprogramma dat standaard op mij telefoon zit.
Mijn pasfoto is bewerkt en los gemaakt van de achtergrond. Die laatste actie is gebeurd met behulp van het programma Photoroom. Je kunt een pasfoto uploaden en dan gebeurt er dit

In photoroom kun je op een landschapsfoto een tweede foto plakken. ( enne de foto kun je ook verkleinen hoor)

 

 

Wie weet inspireert dit jou om ook met fotobewerking aan de gang te gaan. Succes

Liesbeth Wessels

 

 

Op weg naar een Art quilt

“Grenzen aan de groei”

Meteen toen het thema “Grenzen aan de groei” voor de Art Quilt wedstrijd bekend was, gingen bij mij de raderen draaien. Heerlijk om mee bezig te zijn, iets nieuws uitdenken. Verschillende ideeën zijn bij me voorbij gekomen waarvan sommigen heel geschikt zijn om op een later moment mee aan de slag te gaan. In eerste instantie wilde ik in tere, witgrijze tinten gaan werken.

 

Maar toen Corona weer opvlamde, kreeg ik behoefte om met kleur aan de gang te gaan. Ik had nog een UFO in een doos met log cabin blokken van handgeverfde stoffen. Nou ja, het was niet eens een ufo want op een paar blokken na waren het allemaal gekleurde repen, netjes op maat gesneden. Misschien kon ik daar wel wat mee.

 

 

Het was wel een heel grote variëteit aan kleuren, dus ik heb de geel-oranje-rode eruit gezocht. En de rest weer terug. Nog steeds een UFO dus..

 

Meest grijzen…

Ik heb op m’n laptop bij m’n afbeeldingen een map ‘Ideeën’ met allerlei foto’s van internet en tentoonstellingen. Met de kleuren in m’n achterhoofd ben ik daarin gaan rondkijken met de vraag of ik de gekleurde repen op één of andere manier aan het wedstrijdthema kon koppelen. Dat viel nog niet mee dus ik moest iets anders bedenken. Al scrollend door m’n foto’s zag ik in m’n portfolio twee eerdere werkstukken die ik met veel plezier had gemaakt maar waar niet zo heel veel kleur in zat, meest grijzen..

 

 

Ook daarvoor had ik de stoffen zelf geverfd met de kleur ONYX van Procion. Hiermee kun je een mooie zwarte kleur verven (Wel meer verfstof gebruiken dan aanbevolen) maar er komen bij het verven van een gradatie ook heel mooie grijzen tevoorschijn. Van deze verfsessies had ik nog veel stof liggen dus een deel daarvan heb ik bij de gekleurde repen gehouden.

 

Het ontwerp

De combinatie beviel me goed, maar nu nog een ontwerp, een plan. Na een paar dagen denken en dubben had ik een redelijk duidelijk idee voor ogen. Het mocht niet te “netjes” worden. Ik besloot daarom om de stoffen te scheuren in plaats van te snijden. Ongelijke rechthoeken en vierkanten. Helemaal willekeurig.

Ook wilde ik de stoffen niet aan- maar op elkaar zetten met de hand. Maar hoe moest ik dat aanpakken? Na enig denkwerk besloot ik zwarte vlieseline 180 als ondergrond te kiezen. Een dun, strijkbaar vlies waar je de compositie op kunt maken en als het naar je zin is vast strijken zodat je niet voortdurend spelden in je handen en kleding hebt als je met de hand wilt stikken.

De compositie

Toen de vlieseline vol lag met de lapjes heb ik gekeken of er verdeeld over het werk voldoende contrast in licht en donker aanwezig was. Het leek op het oog wel goed maar toch heb ik de lapjes nog vastgespeld en het hele werk op m’n ontwerpwand gehangen. Je kunt dan meer afstand nemen en eventuele mindere onderdelen in de compositie verbeteren. Het helpt om er een paar dagen achter elkaar af en toe even naar te kijken en zo nodig iets te veranderen. Toen ik tevreden was, heb ik alle lapjes vast gestreken op de vlieseline en een achterlap achter het werk gespeld en geregen.

 

 

Toen kwam het moment om de lapjes op elkaar te zetten. Ik gebruik daarvoor een borduurgaren wat ik met de stof heb mee geverfd. In een eerder, klein werk, ziet dat er zo uit:

 

Zoals je ziet, is dit een soort log cabin, dus zijn er veel meer naden dan in het ontwerp wat ik nu onderhanden heb. Daar zal het beeld dus minder druk worden. En waar zijn nu de kleuren gebleven?

Ze komen terug op deze quilt, maar dat duurt nog even. Eerst al het handwerk. Het resultaat is straks te zien tijdens de ATT in Rijswijk. Ik doe mee met de wedstrijd, maar buiten mededinging omdat ik in de Art Quilt commissie zit. Toch hoop ik op een juryrapport. Altijd goed om te horen wat er goed aan je werk is en wat nog beter kan!

Voor iedereen fijne feestdagen en een creatief 2022!

Marjolein van der Eijk