Ik ben dol op uitproberen, experimenteren, nieuwe werkwijzes, nieuwe materialen. Als ik iets lees wat ik nog niet ken, wil ik het eigenlijk meteen gaan proberen. Zo ontdekte ik het werken met papier en het werken met lutradur. Het verven van deze materialen met allerlei verschillende verven en krijt en dan weer de verhitten of wegsnijden.
In mijn Quilten Speciaal groep had ik op een bepaald moment de Achternaam Lutradur….., ja daar had ik het altijd over.
Wat voor een soort Artquilter ben ik ?
Nou heel simpel hoor. Ik ben geen ART met hoofdletters. Ik hang niet in een galerie, ik hang niet in een museum. Daar is mijn werk ook helemaal niet opgericht. Mijn werk stukken hangen in mijn eigen huis en zijn een uiting van ons leven en belevenissen.
Waarom voel ik me dan toch een Artquilter ?
Alle werkstukken zijn gemaakt gemaakt van een eigen foto en/of vanuit een herinnering. Zij zijn een uiting van wat mij bezig houdt, en ze zijn een resultaat van mijn probeersels met materiaal en kleuren. En eerlijk gezegd houd het mij niet bezig wat andere mensen ervan vinden. Her proces van het maken is meestal belangrijker dan het resultaat.
Er zit een gedachte of een belevenis achter die ik vast wil houden, die belangrijk voor mij of voor ons was. De laatste jaren zijn de reizen die we maakten een bron van inspiratie geweest. Tijdens deze reizen gebeuren er dingen, hebben we dingen gedaan die in mijn hoofd en hart blijven zitten. Die dingen wil ik vast leggen in textiel. En deze heel persoonlijke uiting hoort voor mij bij Art.
Wil je een aantal van mijn quilts zien, kijk dan hier
Reizen als inspiratie; 3 jaar geleden Marokko
We hadden al veel van het land gezien in onze rondreis van 4 weken en langzamerhand reden we weer naar het Noorden, op weg naar de veerpont naar Spanje.
We stonden een nacht in het atlas gebergte op de parkeerplaats bij een camping. De eigenaar, een al oudere man, zou ons de volgende dag wel meenemen en afzetten bij een weg. Deze weg leidde naar het echte oude Marokko. Na een wandeling van minstens 2 uur komen we aan in een dorpje dat verborgen ligt tussen bergen. Er is alleen die ene weg. Het dorp bestaat uit simpele gebouwen en in de achtergrond staat een oude kasba. Een voormalig woongebouw waarin alle mensen samen wonen en leven, en veilig zijn voor aanvallen van buitenaf. We hebben 2 uur lang foto’s gemaakt en hielden (bij wijze van spreken) onze adem in. Prachtig bouwvallig werk. Een ontmoeting met het oude Marokko. Dat is de quilt waar ik nu aan werk.
Er komt beslist een quilt over Mauritanie
Op dit moment bijvoorbeeld kan ik iedere nacht dromen van onze reis van vorig jaar naar Marokko en Mauritanie. Precies een jaar geleden reden we Mauritanie binnen en werden verpletterd door de warmte weerkaatst door de gele, oranje, rode en bruine zandmassa. De hitte viel op ons. Net als de armoede en de leegte. De kleurrijkheid van de kleding, het lapwerk aan alle auto’s, de rijstijl en het vele getoeter.
Maar wat blijft hangen zijn de stille ontmoetingen met de natuur. Dagen rijden door alleen maar woestijn. En dan ineens tussen bergen staan. Of ineens een groene krater tegenkomen. Of een stroompje water waarin mensen en koeien samen afkoelen. Verrassing, verbazing, verwondering en plezier om deze situaties.
We staan in een natuurpark tussen verdorde bladeren, want er is al heel lang geen regen gevallen. Dan horen we geritsel dichtbij onze wagen. Heel stil blijven we zitten en kijken om ons heen of we kunnen ontdekken wat er beweegt. Wat komt er op ons af ? Het beest is nog voorzichtiger dan wij, als we bewegen is hij weg. Het is een varaan. Een hagedis van meer dan een meter lang. Hij scharrelt om ons en onze plek heen, wij blijven lange tijd stil zitten met ons fototoestel in de hand.
Een aantal dagen later rijden we het natuurpark uit. We nemen een parkgids mee naar de hoofdstad. Hij heeft een paar dagen vrij. Op de hobbelige terugweg weet hij precies waar we wel en niet moeten rijden en hij wijst ons 2 krokodillen aan. Geweldig. Dat hadden we zonder hem nooit gezien, net als de dans van de flamingo’s….
We zijn al weer een jaar thuis, maar dit gaat een quilt worden. Er rijpt een warm gele quilt met de herinneringen erin verwerkt. De foto’s zullen daarbij helpen.
Ja ik voel me een Artquilter, maar af en toe ga ik uit off my box en maak ik een Moderne Quilt…. of iets gezelligs voor in huis.
Enne jij ?? Wat voor een soort quilter voel jij je ?
Liesbeth Wessels
