Geef hem een stoel

Een serie berichten over prijswinnaars van de wedstrijd “Gastvrijheid”. Hoe komen zij tot hun idee en ontwerp. En hoe bijzonder om te lezen dat zij helemaal niet dachten een prijs te gaan winnen. Hier het verhaal van Lia Meiborg, zij kreeg de prijs voor originaliteit.

Een juryrapport

De juryleden bij de wedstrijd ‘Gastvrijheid’ vonden het een grote eer om werk van anderen te mogen beoordelen. Mij lijkt het een hels karwei. Ikzelf doe het geregeld met vriendinnen en heb dan ook een duidelijke eigen mening, maar zou die toch niet in het ‘echie’ willen delen. Bovendien moet je je kritiek ook nog verhullen in positiviteit, omdat de maakster/maker er wel zijn hele hart en ziel in gelegd heeft. Ik weet dan ook dat sommigen de beoordelingen niet in nabijheid van anderen willen openen. Ikzelf heb de afgelopen jaren er wel een hoop van geleerd.

Het bovenste deel van zo’n beoordelingsbriefje is meestal goed, het onderste deel altijd minder. En ik denk dat de ‘quilter’-jury daar wel gelijk in heeft. Ik ben helemaal geen quiltster, alhoewel ik daar wel iets van probeer te leren. Mij gaat het om het beeld, niet de techniek. Meestal bekijk ik ook het werk van de juryleden en weet dan vaak vooraf waar ze op zullen letten. Maar eigenlijk is hun mening ook maar een mening en maakt het mij niet uit wat ze er van vinden. Als ik er maar gelukkig van ben geworden tijdens het maakproces.
Wat ik wel heel goed vond van deze jury is dat ze het onderscheid tussen traditioneel, art en modern quilten hebben laten varen en hebben veranderd in verwerking thema, originaliteit en kleurgebruik. Daardoor konden ze ook anders en beter kijken. Dat merk ik aan hun opmerkingen en zelfs vragen: Waarom een zonnetje?, Waarom tekst? Waarom een zwarte achtergrond? Waarom dat felle rode leder? Waarom de mensen op de achtergrond niet wat kleiner? Is verwelkomen niet een betere titel dan gastvrijheid?
Behalve die laatste vraag ben ik met al het andere eens, omdat ik daar ook flink heb zitten ‘ploeteren’.

Hoe ik begin

Van te voren ontstaat er een vaag idee, die ik tijdens het maken uitwerk. Het liefst werk ik met een soort van collagetechniek. Niet een plaatje wat al duidelijk is en dan helemaal plat quilten, maar delen waarmee ik kan schuiven en over elkaar kan leggen.
Ik ben begonnen met theezakjes en labeltjes plakken m.b.v. Mod podge. Het werd een fragiel geheel wat ik verstevigde door het op een zwarte lap te leggen. Gewoon omdat die voorhandig was en het beste zou passen met de zelf geverfde lappen waar ik de figuren uit zou knippen, dacht ik. Daarna ben ik allerlei mensen die op een terrasje zaten gaan uitknippen. Verschillend van grootte zodat ik diepte kon creëren. Maar het geval wilde dat de voorste persoon veel te groot werd. Die ben ik hierna gaan gebruiken voor werk in N. Groningen, wat ik na dit kleed heb gemaakt. De achterste personen waren kleiner, maar kon die alleen kwijt op krukken en statafels, waardoor ze weer groter lijken.

Rood leer en letters

Het leek nu wel op een terras, maar alles was grauwig, ook door die zwarte lap. En vooral als je met een wedstrijd mee doet is kleur belangrijk. Dus toen heb ik dat leder erbij gebruikt. Knalrood. Dit was nauwelijks te knippen. De details probeerde ik met stof, later lint en tenslotte koord op te lossen. Toch vond ik het niet zonnig genoeg en heb er tenslotte een zonnetje bij gezet. Daar had ik als juf een hekel aan, omdat alle kinderen altijd zonnetjes tekenden. Ik heb andere oplossingen en elementen geprobeerd, maar kwam bij deze ook zelf geverfde stof telkens terug. Tenslotte heb ik de tekst erin geborduurd, omdat ik vind dat letters ook beeld kunnen vormen. En ik gebruik teksten vaak om iets te suggereren. Bv. in dit werkstuk ,gekeuvel, gekeuvel …..Ook omdat ik het een geinig woord vind.

Al met al moest ik mezelf geregeld bedwingen om niet teveel te willen. Dat is vaak de grootste valkuil.

En…ik had na N. Groningen niet het idee om met dit werkstuk wat te winnen. Was ook niet eens aanwezig. We zaten in Beaune heerlijk te dineren. Met een fles Nuits st. Georges, toen bleek dat dat wel zo was. Manlief wilde nog die nacht naar huis rijden, zodat ik op tijd aanwezig kon zijn. Maar dat vond ik een idiote gedachte. Temeer omdat ik me opgelaten voel tijdens zo’n prijsuitreiking. Blij ben ik natuurlijk wel.

Lia Meiborg

In de nieuwsbrief “Artquilten in Beeld”, september 2023 kun je het verhaal van Henriet Bovenkerk lezen en vrijdag 6 oktober komt het verhaal van Maaike Dekker.

Laatste oproep miniatuurquilt

Insturen beeldmerk miniatuurquilt

Het is bijna 1 oktober en dan sluit de termijn om je miniatuurquilt in te sturen om in aanmerking te komen voor het beeldmerk. Dit betekent dat als jouw quilt verkozen wordt, dan wordt deze gebruikt op de flyers voor deze tentoonstelling. Hoe leuk is dat!
Het thema BALANS spreekt veel quilters aan hebben we gehoord; je kunt er ook zo ontzettend veel kanten mee uit. En dan geldt voor alle stromingen onder de quilters: Modern, Art of Traditioneel.
We zijn benieuwd hoe jij het thema gaan interpreteren.

Hoe & wat?

Mocht je nog niet begonnen zijn, dan heb je nog tot zondag de tijd om een foto van je quilt aan te leveren. Je miniatuurquilt heeft een maximale omtrek van 200 cm met als thema BALANS.
Het inschrijfformulier om je quilt aan te melden, vind je hier.
Nogmaals, de datum om je quilt in te zenden voor het beeldmerk is 1 oktober.
De verwachtingen zijn hoog gespannen……
Ben je al begonnen?

Donderdag 5 oktober

Op donderdag 5 oktober tijdens de bestuursvergadering gaan we de keuze maken. We zoeken altijd naar een beeld dat zich goed leent voor de foto. En het moet ook zo veel mogelijk quilters aanspreken. Kortom een ‘mooie allemansvriend’. Ben jij de maakster van de beeldmerkquilt voor de Tentoonstelling van Miniatuurquilts 2024? Laat het ons weten!
Aanmelden kan via deze link.

Rijswijk, Broodfabriek

We mogen weer als gast deelnemen aan de Patchwork en Quiltdagen in de Broodfabriek in Rijswijk. Daar zijn we inmiddels een vaste gastdeelnemer. Naast de miniatuurquilts komen er ook nog wat andere quilts te hangen. Maar daarover later meer.

Eerst maar eens zorgen dat er zo veel mogelijk miniatuurquilts komen te hangen! Voor ‘gewone’ inzendingen heb je nog de tijd tot 1 maart 2024.

Dames en heren: werk aan de winkel!

Rose-Anne de Haan en Marjolein den Oudsten

Lekker doorgewerkt – AFFO

Ik moet alweer heel hard mijn best doen om terug te denken aan de zomervakantie. Helemaal nu de herfst zo lekker aan het binnen hobbelen is. Om die open periode van drie weken vakantie slim te besteden had ik een lijstje gemaakt met to-dootjes (zie hier). En daar is heel veel van afgevinkt. Ik doe even een ‘in vogelvlucht’ met hier en daar een AFFO .

Even aanpoten

Het weer was in mijn vrije weken niet fantastisch. Veel regen en koude avonden. Ik heb weinig op mijn balkon gezeten, maar het is wel gelukt om nieuwe vlonders neer te leggen en om wat nieuwe bloempotten en plantjes te kiezen. Toen het eindelijk een keer droog en net aan warm genoeg was om buiten te zitten (onder een quilt) heb ik gauw een fotootje gemaakt. Inmiddels heb ik er al veel meer uurtjes doorgebracht en genoten van de lampjes (swirls!) en geurende lavendel.

Quiltpatroon bij nacht op het balkon

Cultuur

Ik had mij verkeken op hoe makkelijk ik naar het Van Gogh museum kon gaan – die was tijdens mijn vakantie volledig volgeboekt. Er bleven genoeg alternatieven over gelukkig. Zo vond ik de Escher tentoonstelling in het Kunstmuseum fantastisch en kreeg ik allerlei ideeën voor quilts die ik later kan uitwerken. En ik moest hard lachen bij een voorstelling van de Parade waar de kunst van het nietsdoen centraal stond in een voorstelling van Pieter Post. Bij zijn circustent hingen een paar mooie borden. Erg toepasselijk aan het begin van een vakantie…

Niets doen is hard werken …

Dubbelen

Het is gelukt om de grote Down the Rabbit Hole quilt van Sarah Fielke te dubbelen. Dit was de eerste keer dat ik optimaal gebruik kon maken van mijn 3.20m lange tafel voor het sandwichen van zo’n grote quilt. Dat maakte het echt een stuk eenvoudiger. Ik zal niet zeggen dat het een klusje van niets was. Maar, veel minder spannend dan bij eerdere quilts op kortere tafels – dat wel. Nu de zomerse temperaturen afgezwakt zijn zal ik binnenkort ook beginnen met het doorquilten. Daar moet het vooral niet te warm voor zijn.

Vlaggetjes slinger AFFO

Wat ontzettend leuk was om te maken, was de vlaggetjes slinger. Ik liep al heel lang met het idee om een slinger te maken en toen ik eenmaal begon in de vakantie, had ik al snel een lekkere stapel vlaggetjes liggen. Ik heb eerst uitgerekend hoe hoog ik de vlaggetjes wilde hebben (ongeveer 20cm). Toen heb ik stroken stof gemaakt van restjes om op 20cm uit te komen. Goede kanten op elkaar gelegd en met een lineaal de vorm van de vlaggetjes gesneden. Zo kon ik ze achter elkaar met de machine naaien zonder veel spelden of passen en meten.

Ik heb een kleermakers trucje gebruikt om de puntjes makkelijk te kunnen keren, door een draadje mee te naaien bij de laatste steek in de punt (bijv. zoals in dit filmpje). Dat scheelde een hoop tijd en zag er ook wel grappig uit met zo’n hele stapel.

Vlaggetjes slinger in de maak - met keerdraadje voor de punt

Hier zie je de draadjes om te keren nog zitten

Toen ik ze ging vaststikken aan de slinger zelf heb ik mij uitgeleefd met het bandapparaat van mijn naaimachine. Was even een puzzel om alles de eerste keer goed te krijgen, maar daarna vloog ik er echt doorheen. Het is een slinger van ca 10 meter geworden. Dat leek mij lang genoeg. Bij een gezellig tuinfeest met familie merkte ik echter dat die 10 meter ook weer zo op is bij wat heen en weer geslinger. Dus reden genoeg om er binnenkort nog eentje te maken.

Iets meer dan 50 vlaggetjes

Tasjes, mapjes AFFO

Ik heb mij ook helemaal uitgeleefd met het maken van een paar tasjes en mapjes etc. Ik ben begonnen met een project bag van ByAnnie. Daar kun je makkelijk een applicatieblok in kwijt met alle losse delen zonder iets kwijt te raken. Met het vinyl kun je ook eenvoudig zien wat er in zit. Je ziet het op de foto niet goed, maar de witte stof zit binnen achter een stuk vinyl.

Alles verzameld en voorbereid voor de byAnnie project bag

een AFFO Project Bag 2.0 van ByAnnie

Na die eerste AFFO ben ik verder gegaan met een ander patroon van Annie, de Catch All Caddy. Leuk om in elkaar te zetten. De stoffen had ik gevonden tijdens een vakantiebezoekje aan Zeeland en speciaal gekocht met dit patroon in gedachten. En toch moest ik even slikken voordat ik het mes in de o zo aaibare stof zette. Zo maf dat we de lapjes die we het mooist vinden liever niet gebruiken en in de kast laten liggen. Ben super blij dat ik ze dit keer gewoon gebruikt heb.

AFFO byAnnie Catch all Caddy, Aneela Hoey boxy clear pouch en twice as nice pouch

Catch all Caddy van ByAnnie, en Boxy clear pouch en Twice as nice pouch van Aneela Hoey

Zoals je ziet kreeg ik de smaak te pakken met de tasjes en heb ik ook twee ritstasjes gemaakt. Ik kon in de winkel niet kiezen tussen de patronen, dus heb ik ze allebei genomen. En dus ook allebei gemaakt. De patronen van die kleine tasjes zijn van Aneela Hoey. Zij heeft weer andere constructie methodes dan Annie Unrein (van byAnnie), dus het was weer even puzzelen om alles netjes in de binding te freubelen.

Lekker doorgewerkt

Jullie zien het – ik heb echt lekker doorgewerkt deze periode. En dan heb ik nog niet eens alles laten zien. We hadden natuurlijk ook nog de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde waar ik mijn ogen heb uitgekeken naar al het moois dat daar hing. Fantastisch om te zien wat iedereen had gemaakt. Ik kijk enorm uit naar de komende seizoenswisseling, iets lagere temperaturen en lekker druilerig weer. Ik kan er altijd heerlijk bij quilten en heb ‘voor de gezellig’ ook maar weer een sjaal op de breipennen gezet. Kom maar door met die herfst!

Worden jullie productiever bij minder weer, of doet de zon voor jullie juist wonderen? Hoe het ook zij, ik wens jullie weer veel quiltplezier dit seizoen.

Lieve quiltgroeten,
Marjolein den Boer

Baby Baby My Baby Baby

Met twee zwangere nichtjes heb je als quiltster werk aan de winkel. Ik vind beertjes en konijntjes schattig, maar ik wilde liever eens iets strak moderns voor baby’s proberen. Mijn plan was snel geboren, het resultaat was een verrassing.

Aanhaken

Enkele maanden later lees ik in Quiltnieuws nr.156 juni 2023 een special over Quilts voor de kinderkamer. En nog wat later een oproep voor het project Van Tekst naar Textiel. Mijn speelkleedjes zijn inmiddels af. Voor de eerste ben ik dus te laat, voor de tweede te vroeg. Dan maar aan beide activiteiten meedoen via deze blog. Over aanhaken gesproken; dit babydekentje had ik al eens gemaakt, dus ik heb er weer zin in.

Modern, fel en negative space

Veel felle kleuren zijn goed voor de ontwikkeling van kinderen, heb ik ooit gehoord. En inmiddels ben ik na een jaartje bij de moderne quiltgroep MoQingBirds in Arnhem, gefascineerd door ‘negative space’, dus dat moet er ook in. “Wat vinden jullie ervan?” vraag ik her en der rond als mijn ontwerp klaar is. ”Leuk!” is de reactie, voldoende startsein om het echt te gaan maken. Dit is het plan:

My Oh My

Iets met namen leek me bij het ontwerpen wel wat, maar hoe de baby’s gingen heten wist ik natuurlijk nog niet. Een andere tekst dan maar. Mijn inspiratie begint op internet. Ik zoek quilts of blokken waar tekst in verwerkt is. Frappant hoe in het ontwerpproces kwartjes kunnen vallen, waarbij je ineens zeker weet hoe je verder wilt. Bold and beautiful en toch speels, precies wat ik zoek:

https://quiltycat-quiltycat.blogspot.com/2012/04/ta-dah.html

Ondertussen ben ik verder aan het broeien over de tekst, want wat moet het nou worden? Iets over baby’s? It’s a boy. It’s a girl, weet ik nog niet. It’s a baby? Iets wat je ertegen zegt? Tudiekudiekudie? Iets uit een kinderliedje? Daar was laatst een meisje Loos… Iets uit een liedje? Er zingt al de hele tijd in mijn hoofd: Oh my baby, baby (I want You) van Elvis Costello. Niet bepaald een babyliedje maar het gaat hem toch wel worden, hoewel de Oh later weer verdwijnt, want als je ‘My Oh My’ leest is het ook weer niet goed.

Tekst en lettertypen

En dan ga ik alle ingrediënten door elkaar knutselen in Electric Quilt, heerlijk spelen met kleuren, blokken, layouts, en je eigen letters ontwerpen:

En dan komt het frappante moment in het ontwerpproces dat je helemaal niet meer weet wat je wilt, en dat je, zoals een ervaren quiltster mij gelukkig eens adviseerde, gewoon maar moet gaan kiezen.

Aan de slag

Nadat de keuze gemaakt is, is het in elkaar zetten niet al te ingewikkeld. Dus maak ik vrij snel ook al de tweede. Ik vermoed dat een traditionelere stofkeuze wel gewaardeerd wordt door een van mijn nichtjes, en ik ben zelf ook wel benieuwd hoe dat in een modern ontwerp uitpakt, dus maak ik ze in verschillende stoffen.

Huh?

Pas als ik de quilts gemaakt heb, en ze weer her en der ga laten zien, begint me op te vallen dat niemand op de tekst reageert, terwijl dat toch een vrij essentieel onderdeel is. Ik vraag er dus naar. Dat had ik eerder moeten doen. “Huh? Wat staat er?” Blijkbaar zie je het pas als je het weet! Daar had ik nou geen moment aan gedacht bij het ontwerpen.

Typografie

Het project van Tekst naar Textiel zal waarschijnlijk laten zien dat je tekst op heel veel manieren kunt verbeelden en omzetten naar textiel. Voor mij is echter met dit babyprojectje mijn interesse ontstaan in de letterlijke omzetting, in de vraag hoe je visueel creatieve, aantrekkelijke, maar ook leesbare typografie in textiel maakt. Ondanks het ‘foutje’ word ik toch wel vrolijk van mijn tweeling-quilts, en wie weet leren mijn twee baby-achterneefjes er wel heel creatief door lezen!

Ella Loos

Van Tekst naar Textiel was erbij

Over gesprekken en ontmoetingen

Wat hebben we genoten van de vier dagen op de Algemene Tentoonstelling.
Wij stonden daar om het nieuwe project “van Tekst naar Textiel” van het Quiltersgilde te promoten. Om op te vallen en meteen een gesprek te hebben hadden we schorten gemaakt met teksten op ons lijf geschreven.

We hebben veel mensen gesproken en veel ideeën uitgewisseld. Zo’n ontmoeting levert altijd mooie en interessante gesprekken op. De mensen kwamen af op de quilts die er te zien waren. Bij iedere quilt hing de gekozen tekst en werd uitgelegd hoe de maakster aan het werk gegaan was.

Deelnemers van het proefproject kregen vragen

Juist de deelnemers van het proefproject kunnen goed vertellen uit eigen ervaring en mensen stimuleren om mee te gaan doen. Iedere dag was er een deelnemer die met de mensen in gesprek ging. Dank je wel Marleen, Clasien, Jeannette en Nelleke.
Veel mensen gingen met de flyer naar huis, om er nog even over na te denken…..

Deze vragen en opmerkingen werden gehoord:

“Het lijkt me zo leuk om met een onbekende te sparren. Daar ben ik eigenlijk wel heel erg aan toe, de inbreng van een onbekende.”
“Wij geven ons samen op. Wij gaan dit samen doen. Wij kennen elkaar goed. Dat is fijn. “

Zo kan ieder een eigen keuze maken, er zijn ook deelnemers van het proefproject die nog een keer meedoen met een ander maatje en met een ander gedicht.

Oh, eerst even nadenken

“Oh,…eerst nadenken en schrijven/mailen naar elkaar en later pas proefjes maken? Dat wordt wel een uitdaging! Ik werk altijd heel intuïtief, maar wat lijkt me dat leuk!”
Meer tijd in de voorbereiding kan betekenen dat je in het werkproces sneller weet wat je gaat kiezen, voor keuze’s kom je altijd te staan.

“Ik heb er al over gelezen. Waar kan ik me opgeven?”
Gelukkig hadden we een QR code staan, hebben jullie die opgeslagen op je telefoon?

“Wij gaan dit samen doen. Maar wat als we er nou niet uitkomen? “ In de eerste week maak je contact-afspraken met je quiltmaatje. En in die week is er een zoommeeting met uitleg en een vragenmoment. Dan hoor je daar ook meer over. En als het niet lukt, bel je even met een van ons.

“Ik heb dit nog nooit zo gedaan. Kan ik dat wel? Een ander adviseren?” Iedereen kan met een ander praten over een tekst. Dat is het startpunt. Daar heb je geen speciale quiltervaring voor nodig. Dat doe je ook in een les of in een groep. Daar zeg je vast ook wel eens “dat kun je toch ook zo doen, waarom kies je voor die manier”

Wanneer moet het klaar zijn ?

Dat bepaal je zelf. Het project loopt van tekst tot en met het ontwerp. Daarna start jouw werkproces. Het is natuurlijk fijn als er uiteindelijk een quilt uit de hoge hoed komt. Maar ook in het proefproject, was quilt 1 al voor het nagesprek klaar en de quilt 2 daarnaast is tijdens de Algemene Tentoonstelling afgemaakt en hing aan onze tafel. Je hebt het dus zelf in de hand. En wat zijn de regels dan? Verder zijn er geen regels over kleur, grootte of zo.

: quilt 1 Nelleke Kooij

: quilt 2 Ada Geurts

Een nieuw project?

Ja zeker, je kunt je opgeven tot en met 20 september. En dat kan hier(link).
We starten op 2 oktober.

Van tekst naar textiel, zoiets als van “Dikkertje Dap zat op de trap” tot een quilt.

Moeilijk of te makkelijk? De kunst is om erachter te komen waarom jij juist die tekst wilt gaan gebruiken. Wat spreekt jou aan in de tekst, de giraf of Dikkertje Dap of gaat het om het zitten op de trap. Misschien wel om de vlekken van de giraffe

En dat ga je samen doen met een maatje, twee aan twee. Ieder maakt een eigen quilt, naar aanleiding van een eigen-gekozen tekst.

‘Zoek niet te ver
Je verwonderen over het gewoonste
het spelen van licht, het strelen van de wind,
de openhartigheid van een bloem,
het gezoem van een bij.”

(gedicht van Hans Bouman uit de bundel : Zien wat je droomt)

Joke van de Kracht en Liesbeth Wessels

Samen quilten

Quiltgroep en quiltbee

Gisteren had ik het geluk uitgenodigd te zijn voor de opening van een tentoonstelling ter gelegenheid van 30 jaar Lingelappers. Voor wie hen niet kent, het is een groep van circa 60 vrouwen die allen in of rondom Gorinchem wonen. Zij komen maandelijks bijeen om samen te quilten, hun werk te tonen en bespreken en zich zo samen verder te ontwikkelen. Omdat we binnen het bestuur van het Quiltersgilde al eens gesproken hebben over informatie over de opzet van quiltgroepen of een quiltbee nam ik de gelegenheid te baat om aan Ingrid van Tuijl, voorzitter van de Lingelappers, te vragen naar tips voor het starten van een quiltgroep.

De opzet van een groep of bee

De belangrijkste tip die ik kreeg was ‘maak vooraf goede afspraken met elkaar’. Bespreek vooraf bijvoorbeeld de volgende zaken:

wanneer, waar en hoe vaak kom je bij elkaar;
wat is het doel / de verwachting van de bijeenkomsten;
welke tijden spreken we af;
hoe regelen we het met koffie/thee en evt. iets voor erbij;
gaan we met thema’s werken of is iedereen vrij om te doen wat hij/zij wil;
moet je verplicht aanwezig zijn;
hoe betalen we (indien van toepassing) een locatie;
betaal je alleen als je aanwezig bent of voor een bepaalde periode;
maken we een spaarpotje voor een gezamenlijk uitje of workshop;
wie beheert de financiën en wie maakt afspraken met de locatie/lesgevers e.d.;
komen we bij elkaar om te quilten of werken we samen naar een bepaald doel, bijvoorbeeld een tentoonstelling.

Dit zijn voorbeelden van onderwerpen waarover je met elkaar van gedachten kan wisselen als je besluit een groep of een bee te starten. Voor een kleine, informele groep zal dit anders uitwerken dan voor een professionele groep die ook tentoonstellingen wil organiseren. In dat laatste geval is het verstandig een bestuur te benoemen met een voorzitter, een secretaris en een penningmeester.

Een checklist

Bovenstaande is slechts een greep uit de onderwerpen die je als startende groep of bee kunt bespreken. Het Quiltersgilde wil graag een (uitgebreide) checklist met tips op haar website plaatsen die quilters kunnen gebruiken. Daarom vragen we onze lezers om ons te helpen door ervaringen te delen. Hoe regel jij het met je groep, heb je bijvoorbeeld tips om een locatie te vinden of deelnemers te werven? Reageer op dit bericht of stuur een e-mail aan voorzitter@quiltersgilde.nl dan maken wij er een mooi document van.

En ben je nieuwsgierig naar de tentoonstelling van 30 jaar Lingelappers? Alle informatie vind je in de agenda op de website klik

Ben je niet in de gelegenheid om naar Gorinchem te gaan dan kan je het verslag van deze tentoonstelling door Gert van Raalten vinden in Quiltnieuws december.

Inge van Koningsveld

Restverwerking met HST’s

Restverwerking met Half Square Triangles = halve vierkant driehoeken

Hoi hier ben ik weer, Gerie.

Een hele tijd geleden heb ik het gehad over het berekenen en snijden van HST’s (Half Square Triangles, halve vierkant driehoeken). Ik gebruik deze HST’s ook voor mijn restverwerking. Daarmee bedoel ik, lapjes die ik overhoud van projecten, lapjes die ik krijg maar die niet echt in de projecten passen waar ik op dat moment mee bezig ben, of lapjes waarvan ik weet dat die nooit gaan passen in projecten waar ik mee bezig ben. Je kent ze wel. Ik snijd dat soort lapjes in vierkanten van 15cm bij 15cm, 10cm bij 10cm of repen van diverse breedtes wanneer ik er geen vierkanten van 10cmx10cm meer uit kan halen. De repen gebruik ik voor stringquilts, daar heb ik het ook al ooit eerder over gehad.

HST’s

Maar terug naar de HST’s. Bij elk gekleurd vierkantje snijd ik ook een wit vierkantje, van diverse witte lappen. Niet alleen verschillend van motiefje, maar ook verschillend in witheid. Ik leg een wit lapje op een gekleurd lapje, teken een diagonaal op het witte lapje en naai aan beide zijden van die lijn een naadtoeslag. Ik snijd de aan elkaar genaaide vierkantjes door over de getekende lijn, vouw ze open en voilà, een vierkant bestaande uit een witte driehoek en een gekleurde driehoek. (Als je nu denkt, waar heb je het allemaal over, zou het handig kunnen zijn om je te verdiepen in HST’s, bijvoorbeeld bij één van mijn eerdere blogs over HST’s. Natuurlijk is er op internet en in boeken nog veel meer informatie over HST’s te vinden.

Nooit allemaal even groot

Aangezien de HST’s om de een of andere reden nooit allemaal precies even groot zijn, snijd ik ze op maat, de 10cmx10cm in vierkantjes van 3,5” (inch), de 15cmx15cm in vierkantjes van 5,5” (inch). Ik doe dat laatste in inches, omdat mijn inch-linalen vierkant zijn met een duidelijke lijn op de diagonaal. Dat is gemakkelijker dan de 45◦ lijn op een rechthoekige liniaal, vind ik. Een handig hulpmiddel voor HST’s is ook de Bloc-Loc, een speciale liniaal voor het op maat maken van HST’s.

Puzzelen

Daarna komt het leukste stukje, puzzelen met al die vierkantjes. Je kunt ze in allerlei variaties aan elkaar naaien, zoals onder meer: kriskras, in banen met licht en donker afgewisseld, in een stervorm, alles dezelfde richting in en nog veel meer, echt keileuk. Ik heb gekozen voor een quilt van banen wit en gekleurd afwisselend om elkaar heen [foto001], een 1-richtingsquilt [foto002] en placemats van schuine banen [foto003]. Ik krijg op deze manier wat quiltwerk af, mijn voorraad lapjes wordt kleiner (zie ik overigens nog niks van) en ik gooi niks weg, dus is het een soort van duurzaam. Schouderklopje voor mezelf.

Ik heb nu allerlei kleuren door elkaar gebruikt, voor een echte scrappylook, maar je kunt natuurlijk ook kleuren bij elkaar uitzoeken, heel erg mooi.

Dit was het voor nu, tot de volgende keer.

Gerie Lammers

Gered door een quilt

Het Panguitch quilt walk park

Vorig jaar waren wij op vakantie in Amerika. We maakten daar met een gehuurde auto een prachtige tocht door het Noordwesten van het land, van Salt Lake City naar Yellowstone, van Yellowstone naar de Grand Canyon en vandaar weer terug naar Salt Lake City. Op de terugweg naar Salt Lake City overnachtten we in een dorpje genaamd Panguitch, gelegen in Utah. We keken een beetje rond wat er in het dorpje te doen was. Er was een quiltwinkel, maar die was gesloten op zaterdagavond en de volgende dag – zondag – ook. Terwijl we een beetje rondliepen, ontdekten we ineens het Quilt walk park.

Het verhaal

Het quilt walk park vertelt over een gebeurtenis in de geschiedenis van het dorpje Panguitch. Hieronder hun verhaal in het kort, gebaseerd op deze website.

In 1863 kwam de eerste groep pioniers vanuit Parowan naar Panguitch. Er werden gewassen geplant, maar het seizoen was kort en de oogst mislukte. De winter van 1864-1865 was heel koud en er lag veel sneeuw. Zeven mannelijke pioniers wilden nieuwe voedsel voorraden halen, maar de dichtstbijzijnde plek was was ofwel honderdvijftig mijl (ongeveer 240 kilometer) naar het noorden in Gunnison, ofwel veertig mijl (ongeveer 64 kilometer) naar het westen over de moeilijke Bear Valley Road in Parowan. De pioniers gingen op weg naar Parowan. Ze moesten echter al snel hun ossenwagens achter laten en ze gingen te voet verder. Ze kwamen echter ook te voet vast te zitten in de diepe sneeuw. Toen besloten ze om om hulp te bidden. Ze knielden op een quilt om te bidden en bemerkten toen dat ze op die manier niet in de sneeuw wegzakten. Een oplossing was gevonden! De mannen voltooiden hun reis door een quilt over de sneeuw te leggen, er overheen te lopen, de quilt weer op te pakken en verderop weer neer te leggen. Zo bereikten ze Parowan en konden ze voedsel inslaan. De terugweg deden ze op dezelfde manier. Zo werden ze de “Panguitch quilt walkers” en konden ze de nederzetting redden van de honger.

Het quilt walk park

Het quilt walk park herdenkt deze gebeurtenis. Er staat een beeld van een pionier met een quilt en er hangt een plakkaat met het verhaal van de gebeurtenis.

De quilt die het beeld in de handen heeft, is prachtig gemaakt, je kunt er de ninepatch en de log cabin goed in herkennen. HIER is een link naar een website waar je de quilt beter kunt bewonderen (even naar beneden scrollen op de site).

In het prachtige park staan bankjes. Elk bankje gedenkt één van de zeven pioniers.

Elk jaar wordt deze Panguitch quilt walk herdacht met een Panguitch quilt walk festival en een quilt walk (wandeling). Of je dan ook een quilt moet meenemen om overheen te lopen, dat weet ik niet…

Het enige minpuntje van het verhaal vind ik eigenlijk dat er geen woord wordt besteed aan de prachtige quilts en de – ongetwijfeld – vrouwen die deze quilts hebben gemaakt. Zonder de zeven pioniers zouden de voorraden de nederzetting niet hebben bereikt, maar zonder de quilts (en de vrouwen die ze maakten) ook niet…

Sylvia Jansen

Kom je ook?

De regiodagen komen eraan

September is alweer 11 dagen oud en ondanks de zomerse temperaturen komt de herfst in zicht.

Dat betekent dat de regiodagen eraan komen. Dit najaar in 12 regio’s.

Gezellige bijeenkomsten waarvoor de betreffende regiovertegenwoordigers weer hard aan het werk zijn om een leuke dag te organiseren.

Een Show and Tell is een vast onderdeel, maar ook een kleine workshop en een lezing of andere informatieve activiteit staan steevast op het programma. Ook is er altijd een quiltwinkel aanwezig.

Hoeveel deelnemers komen er?

Het is voor de regiovertegenwoordigers belangrijk dat ze weten op hoeveel deelnemers ze kunnen rekenen. Dit o.a. in verband met de aanschaf van materialen voor de workshop.

Mede hierom vragen we deelnemers zich tijdig aan te melden. Dit kan via de website www.quiltersgilde.nl/watwedoen/regiodagen

Na aanmelding is het belangrijk binnen één week te betalen. De inschrijving is pas een feit na tijdige betaling van het verschuldigde bedrag. Als er niet is betaald vervalt na een week de inschrijving.

En…alleen betalen is misschien goed bedoeld, maar niet voldoende want dan wordt het zoeken wie degene is die een bedrag heeft overgemaakt. Dus eerst aanmelden!

Nieuw is ook dat bij afzeggen geen geld meer wordt teruggegeven, dat is immers al meegenomen in de geplande uitgaven. Het workshoppakketje dat voor je is gemaakt wordt óf door iemand anders voor je meegenomen óf blijft voor je beschikbaar tot op de eerstvolgende regiodag. Dan kun je het zelf meenemen.

Als er minder dan 30 aanmeldingen zijn voor een regiodag is het niet haalbaar om een leuke dag met inhoud te organiseren en kan de dag daarom niet doorgaan. Uiteraard wordt het betaalde bedrag dan aan je geretourneerd.

De regiodagen worden in principe voor de leden van het Quiltersgilde georganiseerd. Niet-leden zijn van harte welkom om een keer een regiodag mee te maken. Voor deelname aan daarop volgende regiodagen is een lidmaatschap noodzakelijk.

Medewerkersdag 22 september

Tijdens de medewerkersdag op 22 september a.s. wordt van meerdere regiovertegenwoordigers afscheid genomen. Zij hebben aangegeven te willen stoppen met deze taak. Dat betekent dat er voor een aantal regio’s nieuwe regiovertegenwoordigers moesten worden gezocht.

Gelukkig is dat meestal ook gelukt en zijn de meeste regio’s weer voorzien van dames die de uitdaging aan willen gaan. Heel fijn!

Om verschillende redenen zijn de regio’s Zeeland en Noord-Brabant- west samengevoegd. Deze “nieuwe” regio heet voortaan Zuid-West en ook daarvoor zijn 2 enthousiaste regiovertegenwoordigers gevonden. Zij organiseren hun eerste regiodag in Goes in het voorjaar van 2024.

We zijn nog wel op zoek naar 2 regiovertegenwoordigers in Friesland en een collega voor de huidige regiovertegenwoordiger in Drenthe. Als het je aanspreekt horen we dat graag!

Tot slot wensen we alle deelnemers gezellige – en inspirerende regiodagen toe!

Marjolein van der Eijk

Groot(s) en kleurrijk

Enkele weken geleden kreeg ik een tip over de tentoonstelling ”Proud To Be Soft” in museum MOYA in Oosterhout. (Home – MOYA | Museum Of Young Art)

Barbara Broekman vult daar een voormalige fabrieksruimte met monumentaal textielwerk. Haar naam was me bekend, maar ik kon me niet herinneren ooit bewust werk van haar te hebben gezien. Een goede reden om te gaan kijken.

Ik was er ’s morgens vlak na openingstijd en op dat moment de enige bezoeker. Bij binnenkomst was ik meteen onder de indruk van de hoeveelheid, de kleuren en de grootte van de werken.

Je kon erover lopen, er in- en ervoor staan en je hoofd moest soms ver achterover om ook het werk boven je te kunnen zien. Wat een afmetingen, enorm!

Dichterbij de verschillende werken kon ik, los van de tapijten, ruwweg 3 verschillende technieken ontdekken waar Barbara gebruik van maakt:

Borduurwerk

Bij deze panelen wordt je van een afstand op het verkeerde been gezet. Het lijkt geweven, maar als je dichterbij komt is het met de hand geborduurd.

Een aantal grote afbeeldingen (meer dan 1,5 m in het vierkant) bestonden uitsluitend uit borduurwerk in kettingsteek. Dit is daarvan een voorbeeld.

Op deze detailfoto kun je het borduurwerk van dichtbij zien.

Fotoprint op textiel met borduurwerk

Grote afbeeldingen, o.a. geïnspireerd op de schilderijen van Rubens, zijn geprint op textiel en daarna zijn applicaties en/of borduurwerk met de hand toegevoegd.

Weven

De weefsels zijn vaak van groot formaat en daardoor – en door de uitgebeelde onderwerpen zeer indrukwekkend.

Veel indruk maakte “Open Monden”, een muur vullend werk bestaande uit geweven afbeeldingen van vrouwen uit reclames met daaroverheen teksten bij wijze van aanklacht tegen het gebruik van dit soort bijna pornografische foto’s om je waar aan de man te brengen. Dit werk wordt nog sterker door de begeleidende korte film die is gemaakt door de dochter van Barbara waarin moeder en dochter het onderwerp samen bespreken.

Wat mij ook erg aansprak was een metershoge muur, aan alle zijden volgehangen met vierkante stukken handwerk uit vele culturen van over de hele wereld.

Al met al een indrukwekkende tentoonstelling waar veel te zien is.
Nog te zien tot en met 24 september.

Marjolein van der Eijk