Tag Archief van: art quilt

Nieuw lid van de artquilt-commissie

Even voorstellen

Ik ben Jeannette van der Linde-Germeraad, geboren in 1957. Met 9 jaar zat ik achter de naaimachine om poppenkleertjes te maken en tekende ook veel. Na de MAVO en de Modetekenacademie ben ik grafisch ontwerpster geworden van tijdschriften bij Elsevier o.a. de Hitkrant en Tussen de Rails.
In 1984 hebben mijn man ik het ontwerpbureau Touch design opgericht waar we tijdschriften verzorgden voor uitgeverijen en heb daar als grafisch ontwerper en artdirector o.a. gewerkt aan de bladen Foto, Het Houtblad, Modenieuws en Dier (Dierenbescherming).
Door ziekte van mijn man hebben we ons bedrijf verkocht en ons toegelegd op reizen en fotograferen,

Hobby’s

In mijn vrije tijd heb ik schilder- en beeldhouwlessen gevolgd bij Het Klooster, Harderwijk en de Vrije Academie Nunspeet. De foto’s die ik maak gebruik ik als basis voor mijn werk. Diverse jaren ben ik lid geweest van de Kunstkring en de fotoclub Lichtbeeld Zeewolde.
Sinds 2010 maakte ik weer eigen kleding en vond het heerlijk om met stoffen aan de gang te gaan. Toen ik bij een tante een applicatie-werk zag leek het me leuk om zelf ook zoiets een keer te proberen en ging experimenteren met gordijnstalen. Heerlijk om lappen stof zo te behandelen dat je er een eigen vorm aan kan geven door te plooien, om elkaar te draaien, kralen toe te voegen enz.

Het eerste werk

 

Eerste werk: 2013 Gorges du Tarn, 80x120cm

Mijn eerste textielwerk was Gorges du Tarn in 2013 en daarna ging ik los. Maar waar hoorde mijn werk bij? Na wat zoeken kwam ik bij het Quiltersgilde en heb het werk “Als beuk en berk gaan samenwonen” gemaakt voor de ATT en dat werk werd gekozen voor de cover van het Quiltnieuws.

Artquilt lessen

Bij het inleveren van dit werk bij Marjon Hoftijzer hoorde ik dat ze lessen gaf in Artquilten en ben in 2015 Art Quilt4 lessen bij haar gaan volgen en kwam in een wereld terecht met mensen die zelf stoffen verfden en materialen kenden waar ik nog nooit van had gehoord, heb daar veel geleerd. Na een cursus stofverven kan ik nu ook mijn eigen kleurenpalet maken en na de cursus machineborduren 1 en 2 bij Marjon kan ik ook tekenen met mijn naaimachine en combineer dit met diverse technieken en materialen.

Coverwerk: 2015 Als beuk en berk gaan samenwonen, 80×120 cm

 

 

Werken met thema’s of vanuit foto’s

Het is leuk om met thema’s te werken die o.a. vanuit het Quiltersgilde worden aangedragen. Zo heb ik ook meegedaan met het project “Half/Half” en met “Van tekst tot textiel” dat een goede toevoeging is voor het kijken naar je eigen werk.
Mijn eigen foto’s blijven de basis voor mijn werk. Na losse schetsen creëer ik op de computer een eigen beeld en ga dit in mijn hoofd om zetten in stof, daarna ga ik aan de gang.

Laatste werk: 2024 Tulpen, 80×120 cm

Nieuwe uitdaging

Nu dus een nieuwe uitdaging: de Artquiltcommissie. Ik hoop mijn teken- en grafische ervaring met jullie te kunnen delen, tevens de ervaring die ik heb opgedaan bij de Kunstkring met het bedenken van thema’s en dingen om te doen en dat jullie als leden vol enthousiasme aan onze plannen mee gaan doen en ¬veel mooi werk kunnen creëren.

Jeanette van der Linde-Germeraad

Een quilter maakt reclame

Allereerst wil ik graag de expositie Human Beinig Human onder de aandacht brengen. Aankomend weekend, 6 en 7 juli is het laatste weekend van deze expositie in de Gehoorzaal in Den Dolder . Negenentwintig kunstenaars geven op hun eigen wijze vorm  aan de vraag wat betekent het om mens te zijn in deze wereld.

Wat heeft de mens gedaan met de wereld. Zijn we bezig om de wereld zo te veranderen dat er geen menswaardig bestaan meer mogelijk is? Moet de mens zich aanpassen aan de wereld of de wereld aan de mens? Is de menselijke wereld te ver afgedwaald van de natuur? Hoe ziet een waarlijk menswaardige wereld eruit? Wat is het wezen dat zich mens noemt?

Een thema wat geleid heeft tot verassende textiel kunst en volgens mij is het echt de moeite van een bezoekje waard. Een extra cadeautje is de natuur rondom de Gehoorzaal en niet te vergeten de geschiedenis van het complex.

Voorbereiding

Van te voren is het altijd even nadenken wat ik mee moet nemen naar een expositie. Natuurlijk mijn geselecteerde werk, maar ook de visitekaartjes en een schaar en draad. Uit ervaring weet ik dat je in iedere ruimte weer voor verassingen komt te staan en dan is het handig dat je goed gekleed van huis gaat.

Warm bad

Een expositie inrichten met textielkunstenaars is een feestje van herkenning. Uiteraard kan er niet te veel gekletst worden, tenslotte moet er vooral gewerkt worden.

En wat is het dan fijn dat na alle eerste chaos er een prachtige expositie ontstaat.

Weer even wennen

Wat heb ik genoten van het mooie weer de afgelopen twee weken en wat moet in nu weer wennen aan een wat onbestendiger weertype.

Met mooi weer heb ik gelijk het vakantiegevoel te pakken. De schuifdeur naar het terras wagenwijd open, gras hamsteren (hooien voor de paardjes)  en niets is zo fijn als  een ijsje. Met de fiets er naar toe is wel een voorwaarde, tenslotte moeten de calorieën een klein beetje in balans blijven. Genieten van de mooie zomeravond en de prachtige zonsondergang maakt de dag compleet en ik verheug mij nu ook  alweer op de volgende periode met mooi weer. 

Maar ieder nadeel heb z’n voordeel en dus als het weer iets minder is heb ik  ook weer tijd voor de lapjes en draadjes. Op dit moment ben ik een lap aan het weven waarvan ik een 2D art-quilt ga maken. De inspiratie is zee en bootvluchtelingen.  Nog steeds proberen vluchtelingen de oversteek te maken en het nieuwe werk past in de serie Over-Oever wat ik eerder in 2019-2020 heb gemaakt. Het is droevig dat het nog steeds een actueel onderwerp is.

De ondergrond  maken is wel even een uitdaging. Dubbelweven, dat is twee lagen gelijktijdig weven. Een behoorlijke worsteling, maar ik heb nu eindelijk de slag te pakken. 

Kunst en Kitsch

En dan nog even over de  expositie 40 jaar tussen kunst en kitsch in  Museum More – kasteel Ruurlo . In samenwerking met AVRO-TROS  is een tentoonstelling gemaakt waar maar liefst 80 opzienbarende objecten uit de geschiedenis van het programma zijn te zien. Samen met mijn ‘oude’ quilt groepje heb ik deze tentoonstelling bezocht en wat hebben wij ervan genoten.

Onze uitjes sluiten wij altijd af met iets lekkers, dit keer in de oranjerie van het kasteel.

Tot zover mijn nieuwtjes, een hartelijke groet en ik wens alle lezers een zomer met heel veel zon.

Jo Huijsman

Pojagi of Bojagi betekent het inpakken van geluk

Afgelopen zaterdag 11 mei 2024 heeft de Art Quilt Commissie voor het eerst een nieuwe vorm van een Meet&Greet gehouden. Deze keer niet in Nijkerk maar in Horst. En niet met twee workshops maar met een workshop en een bezoek aan een Museum met een hele mooie tentoonstelling.

We wilden dit eens proberen omdat er regelmatig geluiden blijven komen uit de hoeken van het land dat mensen altijd zo ver moeten reizen. Dus dachten we: laten we gewoon eens naar Limburg gaan want er is iets leuks te doen. Een volgende keer kun je dan misschien naar het Noorden. Natuurlijk blijft de bestaande opzet ook altijd een goed alternatief.

Dus gingen we met de groep naar Museum de Kantfabriek in Horst waar we een workshop Pojagi kregen van Mariëlle Huijsmans, de tentoonstelling ‘Hoezo’ geen vrouwen in de kunst?’ bezochten en een rondleiding kregen door de geschiedenis van de Kantfabriek.

Lezing Pojagi

Want de Meet&Greet dag is vooraf gegaan door een digitale lezing. Deze lezing is gevolgd door 122 mensen in 2 sessies. Een avond in maart en de herhaling in april. Deze lezing ging over de geschiedenis van de Pojagi en over de ontwikkeling van het naaien van inpakdoeken naar de toepassing in het Artquilten, zoals Mariëlle doet.

De workshop Pojagi

Nou daar hebben we allemaal echt veel geleerd! Het was ook best doorwerken want Mariëlle had een heel programma voor ons. Ze zei daarover: “ik wil jullie graag zoveel leren dat je er echt zelf mee aan de slag kunt. Niet alleen maar een eerste stapje. Je moet het in je volgende quilt kunnen gebruiken als je dat wilt!”. En dat betekende eerst de naadjes leren maken. Dan het bewerken van grotere stukken stof met naadjes. En tenslotte hoe je het resultaat verwerkt in een quilt met de bekende drie laagjes. Ze had het slim aangepakt. Voor alle stappen kreeg je een bladzijde met de instructies in stappen en daar kon je dan een proefje van elke stap onder plakken. Dus aan het eind had je een instructieboekje met je eigen voorbeelden gemaakt. Lekker voor als je het na een paar weken nog eens terug wilt kijken!

We hebben allemaal hard gewerkt in de workshop! Eigenlijk hadden we er best een beetje meer tijd voor uit mogen trekken dan de twee uur die we altijd doen. Dat nemen we mee voor een volgende keer! Maar het is echt waar: we kunnen het nu toepassen. Liesbeth zei al dat ze het heel goed had kunnen gebruiken in de Marrokko-quilt die ze net heeft afgemaakt!

Rondleiding en tentoonstelling

We kregen ook een rondleiding door het Kantfabriek-gedeelte van het Museum. Daar is een expositie over de geschiedenis van de machinale kantklosserij in Limburg en het proces van het maken van industriële kant. Er staan nog allerlei machines die je kunt zien werken en tegenwoordig zijn er weer mensen die het ambacht leren en dan zelf nieuwe ontwerpen gaan maken. Het is een leuk stukje geschiedenis van de streek en van het ambacht van het kantklossen in het industriële tijdperk.

De tentoonstelling over vrouwen in de (textiel)kunst was echt prachtig.

alle 50 deelnemers

Niet alleen de quilts (waaronder eentje van Mariëlle met uiteraard Pojagi erin!) maar ook de werken vanuit andere textiele disciplines waren erg mooi en inspirerend.

 

P.S.: en natuurlijk hebben we ook Limburgse vlaai gegeten!

Pieternel Hol en Liesbeth Wessels

 

Fluisterquilt

Ken je dit fenomeen?

 

Het is net als dat spelletje waarbij je een zin toegefluisterd krijgt, en die dan weer door moet fluisteren aan de volgende in de kring. Aan het einde komt er iets heel anders uit dan waar je mee begon. Met fluisterquilts maken alle deelnemers een eerste quiltje en geven dit dan door aan de volgende.  De tweede maakt hierop een reactie, een vervolg. Voordat het naar de derde gaat, wordt het eerste quiltje ingepakt, zodat de derde alleen reageert op het tweede quiltje. En zo verder.

 

Levensboom
Cindy Vissering

 

Klein formaat

Met de art-bee Tegendraads in Leiden, waar ik een tijdje aan heb deelgenomen en nu helaas vanwege tijdgebrek weer afscheid van heb genomen, hebben we vorig jaar fluisterquilts gemaakt met een vastgelegd formaat van 20×20 cm. Wat een leuk formaat is dat! Net groot genoeg om echt wel iets te maken en klein genoeg dat je er geen weken mee aan het werk bent.

 

Fluisterquilts voor Gonneke gemaakt door Gonneke, Cindy, Mineke, Kamla, Marijke en Cobi

 

Verrassing

We hadden verder geen voorwaarden vastgelegd anders dan het formaat, zodat iedereen vrij met een vervolg reactie aan de slag kon gaan. Voor mijn eerste quiltje had ik al een goed idee, geïnspireerd door de levensboom van de Oostenrijkse schilder Gustav Klimt. Ik zag al een hele rij interpretaties van levensbomen voor me …
Maar ja, dat werd het natuurlijk niet! Dat is het leuke van dit soort projecten, dat je onverwachte resultaten terug krijgt.

 

Fluisterquilts voor Cindy gemaakt door Cindy, Kamla, Gonneke, Mineke, Cobi en Marijke

 

Hoe heb ik het gedaan?

Ik maakte de boom door twee stofjes op elkaar te leggen en aan de achterkant door te stikken over een stuk theezakjespapier heen waarop ik de omtrek van de boom in spiegelbeeld had getekend. Daarna verwijderde ik het theezakjespapier en knipte het bovenste (zwarte) stofje weg zodat de gouden stam tevoorschijn kwam. Accenten aanbrengen met kleine stukjes stof en doorquilten.

 

 

Doorsturen naar elkaar

Het verrassende aan dit project vond ik elke keer weer wat ik als vervolg op de vorige zou gaan maken. Sommige keren ging dit heel makkelijk, andere keren wat lastiger en liet ik ze tot het laatste moment liggen. We hadden een ingewikkeld schema gemaakt, zodat we steeds een quiltje van iemand anders kregen, anders zou je steeds op dezelfde persoon moeten reageren dus dit maakte het extra gevarieerd. Tip is wel om dit vooraf heel goed op elke serie aan te geven, want er ging hier en daar wel eens wat mis, maar op het einde kwam alles goed bij elkaar en had iedereen bijgedragen aan elke serie.

 

Fluisterquilts voor Kamla gemaakt door Kamla, Mineke, Marijke, Cobi, Cindy en Gonneke

 

Deelnemers

Deelnemers aan deze Fluisterquilts van Tegendraads waren: Marijke Loonstra, Kamla van Beelen, Cobi Wittekoek, Minneke Destellirer, Gonneke Leverland en ondergetekende.

 

Fluisterquilts voor Mineke gemaakt door: Mineke, Cobi, Marijke, Gonneke, Kamla en Cindy

 

Fluisterquilts voor Marijke gemaakt door Marijke, Gonneke, Cobi, Mineke, Kamla en Cindy

 

Cindy Vissering

Quilts in de Museumfabriek

Veertig odes aan het Twentse Landschap: zo omschrijft Caroline Breunesse, directeur van het Rijksmuseum Twenthe de tentoonstelling Nieuwe Meesters van het Twentse Landschap. In nauwe samenwerking met Rijksmuseum Twenthe en de Museumfabirek in Enschede is de Twentsche Courant Tubantia de afgelopen maanden op zoek geweest naar nieuwe meesters van het Twentse landschap. Uit de 250 reacties zijn 40 werken geselecteerd  waaronder twee Quilts.!!!!!!!!!

Waterrad van Singraven

Truus Kruitbosch-Kooijker heeft haar vakantieherinneringen aan Twente verwerkt in een prachtige quilt waarin het waterrad van Singraven is weergegeven. De watermolen was voor de eigenaar van het landgoed Singraven de belangrijkste inkomstenbron en werd diverse malen door de schilders Jacob van Ruisdael (1628 – 1682) en zijn leerling Meindert Hobbeman (1638 – 1709) geschilderd. Hiervan hangen doeken in het Louvre in Parijs en in de nationaal Gallery in Londen en nu hangt Truus met haar watermolen in de Museumfabriek.

De Kroeseboom

Riek Kroeze-Willemse haar mooiste plekje in Twente is de Kroezeboom op de Fleringer Es. Het is een zomereik en naar alle waarschijnlijkheid één van de oudste bomen van ons land.  Kroezeboom betekent kruisboom: een boom die een grens of een kruispunt aangeeft.  Riek heeft de Kroezeboom  gemaakt in de Kimekomi patchwork techniek. Het is een techniek uit Japan. Er wordt een patroon getekend op foamboard en vervolgens met een mesje gesneden. De stof wordt over het patroon geplaatst en in de sneden gestopt vertelt Riek. Kimekomi betekent letterlijk “in een groef stoppen”.

Transformatie

Ik heb ook een werkstuk ingezonden en ingezet op een abstracte weergave van het veranderende Twentse landschap. Hiervoor heb  ik materiaal gerecycled, geverfd en geweven. Het weven is een link naar de het textielverleden. Helaas, ik hoor niet bij de gelukkigen, maar vindt het hartstikke fijn dat er twee quilts hangen.

Heb je intresse om ook alle moois te bewonderen, tot 29 februari is de tentoonstelling te zien in De Museumfabriek De museumfabriek ligt in de wijk Roombeek. De wijk is vooral bekend geworden van de vuurwerkramp in 2000. Het is nu een eigentijdse wijk met enkele oude elementen die de ramp hebben overleefd. Het is een mooi geworden en interessant om de wijk te verkennen.  Op loopafstand ligt het Rijksmuseum Twenthe. Een dagje Enschede is dus meer dan de moeite waard.

een  hartelijke quiltgroet,

Jo Huijsman

Een vrijwilliger in de schijnwerpers – Liesbeth

Onze vrijwilligers

We zijn heel blij met onze ongeveer 70 vrijwilligers die allerhande werkzaamheden verrichten voor het Quiltersgilde! Maar wie zijn dat eigenlijk? Wat doen ze? En wat houdt hen bezig, met name op het gebied van quilten? Zo ontstond een wens om onze vrijwilligers af en toe eens in de schijnwerpers te zetten. Daarom zijn we iets meer dan een jaar geleden begonnen met een nieuw thema: “een vrijwilliger in de schijnwerpers”. De laatste vrijwilliger in de schijnwerpers, Marjolein van der Eijk, heeft het stokje doorgegeven aan:

Liesbeth Wessels

 

 

Hallo allemaal, mijn naam is Liesbeth Wessels. Ik woon in het achterste stukje van ons land in de Achterhoek, in een dorpje dat Vragender heet.

De functie(s) bij het Quiltersgilde

Ik ben actief als lid van de ArtQuilt Commissie. Samen met 2 andere vrouwen zorgen wij voor de maandelijkse nieuwsbrief “Artquilten in Beeld”. Wij (de commissie) houdt van actie, we zijn dus altijd op zoek naar een leuke activiteit voor de leden. Zoals een jaarlijkse Meet&Greet voor de Artquilters met iedere keer weer een andere onderwerp. En dat valt soms niet mee, omdat de groep artquilters groot is en er zowel heel ervaren mensen in zitten als beginners. En wij willen er voor allemaal zijn. Voor ieder wat wils.

Ik schrijf ook regelmatig een blogverhaal voor artquilters, en heel soms iets voor in Quiltnieuws.

Maar nu ben ik even het drukst met het project “Van Tekst naar Textiel”. Een uitdaging voor alle quilters. Met dit project hebben 104 leden meegedaan en nu stimuleren wij de mensen een quilt te maken die dan kan hangen op de Patchwork & Quiltdagen in Rijswijk in april 2024.

Ik vind het leuk om mensen enthousiast te krijgen voor nieuwe dingen. Nieuwe materialen, een nieuwe techniek, een uitdaging. Pak de kansen om te spelen, uit te proberen. Doe eens gek. En geniet van wat je doet. Het doen is voor mij vaak belangrijker dan het resultaat, het ervaren telt.

Ondertussen heb ik veel weetjes verzameld en ik vind het heel leuk om die te delen, dat doe ik dan in de verhalen die ik schrijf . En een paar keer per jaar geef ik een workshop hier in de buurt. Quilten is delen.

 

 

Liesbeth als quilter

Ik heb niet zo zeer een favoriete quilter of een favoriet boek. Ik heb wel een favoriet materiaal. Ik houd erg van lutradur. De doorzichtigheid, dat  bijna kwetsbare dat vind ik heel mooi. Ook verf ik graag, ik verf bijna al mijn stoffen zelf.

Ik leen regelmatig een artquilt boek in de bibliotheek en houd dan echt van mixed media boeken, ik zag er in de laatste Quiltnieuws ook weer 2 langs komen.

Op dit moment heb ik 2 artquiltprojecten onder handen: een quilt met allerlei roestlappen en een quilt rondom het thema blauw. Maar ik heb begrepen dat er ook weer een Quiltersgilde uitdaging aan komt, iets met een lapje dat je dan krijgt…. Dus zullen het wel 3 quilts worden. Een streefdatum is dan wel fijn, een stok achter de deur.

Zoals de meeste Artquilters ben ik als traditionele quilter begonnen en kom ik eigenlijk uit de stal van Marin in Westendorp. Mijn omkeerpunt was een twisted log cabin cursus. Daarbij ontdekte ik hoe leuk het is je eigen ontwerp te maken. En omdat ik toen de juiste kleuren blauw niet kon vinden ben ik zelf mijn lapjes gaan verven. Toen was het hek van de dam…

 

Vogelkoppen mandala

 

Ik volgde de cursus Quilten Speciaal en dat opende een nieuwe wereld waarin ik nog steeds ontdekkingen doe en nog iedere keer nieuwe dingen leer.

Nog een hobby of eigenlijk another way of living:

Wij reizen veel en op deze trips ben ik altijd op zoek naar iets wat me raakt. We maken veel foto’s, die weer een inspiratie zijn voor een nieuwe artquilt. Maar soms duurt dat wel even. De reis en de ervaring moet eerst zakken, een beetje verwerkt worden.

Als jullie dit lezen ben ik weer op weg naar Marokko, om in de winter ook van de zon te kunnen  genieten, en van de mensen en het land. In maart zijn we weer terug.

 

 

Als we reizen, ben ik dus even niet beschikbaar. MAAR ik probeer dit jaar een groep vrouwen die met textiel werken in Marokko te bezoeken (als dat lukt lees je dat wel in een blogbericht).

Ik geef het stokje door aan Henriette Balten.

Liesbeth Wessels

 

Hier kun je vorige afleveringen vinden: 1) Inge Schoonderwoerd 2) Ineke Scheepbouwer 3) Elfriede Grooten 4) Dyonne van de Watering 5) Jacqueline Verhoef 6) Gemma Versluys 7) Sylvia Jansen 8) Harry Roelands 9) Gerrie Schoonebeek 10) Gerie Lammers 11) Jeanette Broer 12) Jannie de Breuk 13) Rose-Anne de Haan, 14) Greetje Hein, 15) Marjolein van der Eijk

 

Een vrijwilliger in de schijnwerpers – Marjolein

Onze vrijwilligers

We zijn heel blij met onze ongeveer 70 vrijwilligers die allerhande werkzaamheden verrichten voor het Quiltersgilde! Maar wie zijn dat eigenlijk? Wat doen ze? En wat houdt hen bezig, met name op het gebied van quilten? Zo ontstond een wens om onze vrijwilligers af en toe eens in de schijnwerpers te zetten. Daarom zijn we ongeveer een jaar geleden begonnen met een nieuw thema, namelijk: “een vrijwilliger in de schijnwerpers”. Hier kun je vorige afleveringen vinden: 1) Inge Schoonderwoerd 2) Ineke Scheepbouwer 3) Elfriede Grooten 4) Dyonne van de Watering 5) Jacqueline Verhoef 6) Gemma Versluys 7) Sylvia Jansen 8) Harry Roelands 9) Gerrie Schoonebeek 10) Gerie Lammers 11) Jeanette Broer 12) Jannie de Breuk 13) Rose-Anne de Haan, 14) Greetje Hein.

Greetje heeft het stokje doorgegeven aan:

Marjolein van der Eijk

 

 

De functie(s) bij het Quiltersgilde

Sinds 4 jaar ben ik bestuurslid van het Quiltersgilde. In Quiltnieuws stond een vacature voor een Regiocoördinator en ik heb daarop gesolliciteerd. Helaas had ik een valse start want al snel kwam Corona en waren er geen regiodagen meer. Alles was anders dan anders. Maar inmiddels draaien de regiodagen gelukkig weer zoals vanouds en heb ik m’n draai erin gevonden.

Mijn andere taak binnen het bestuur is het laten drukken- en het beheer van de kaarten. Dit jaar, voor de ATT, heb ik dat voor het eerst zelf gedaan. Best een grote verantwoordelijkheid want het gaat om veel geld, maar het is gelukt. Gelukkig had ik een goede hulp aan Harry Roelands, de fotograaf. Ook ben ik binnen het bestuur contactpersoon voor de Art Quilt commissie.

Het leukste van dit vrijwilligerswerk vind ik het contact met andere quilters. Ongemerkt leer je snel heel veel nieuwe mensen kennen en we delen allemaal dezelfde passie. Het is helaas niet altijd mogelijk om het iedereen naar de zin te maken maar dat hoort erbij.

Marjolein als quilter

Inmiddels quilt ik zelf al meer dan 30 jaar. Net als de meesten ben ik traditioneel begonnen en heb ik patchwork dekens gemaakt voor gebruik op verschillende bedden.

 

Detail “Première” mijn eerste quilt

 

Mijn interesse voor verschillende materialen en technieken groeide en mijn quilts werden kleiner, minder traditioneel van patroon en meestal machinaal gestikt en gequilt.

 

 

Zes jaar, dat zijn 3 tentoonstellingen, heb ik deel uitgemaakt van de groep “de Torenquilters”. Een heel inspirerende groep waar prachtige quilts volgens een bepaald thema werden gemaakt voor een tentoonstelling in de toren van Goedereede.

 

“Is er nog post?”

 

Meer dan 15 jaar heb ik in de Quilt-Bee in Dordrecht gewerkt. Eerst in de winkel en later ook als docent. Daar heb ik veel verschillende cursussen gegeven van de “Basiscursus” met de hand tot het werken met niet traditionele materialen. Een heel leuke tijd met enthousiaste cursisten die ik nog regelmatig ergens tegenkom.

 

“Tulpen en Tegels” een ontwerp voor de cursus “Patchwork met de naaimachine”

 

Voor mijn gevoel was ik zelf ook nog lang niet uitgeleerd en ik heb me aangemeld voor Quilten Speciaal, een tweejarige cursus van het Quiltersgilde onder leiding van verschillende docenten en kunstenaars. Dat was heel waardevol.

 

“Tribal Dance” Eindwerkstuk Quilten Speciaal 13″ (foto: Harry Roelands)

 

Uit de deelnemers aan deze cursus is de groep “teQStiel” voortgekomen waar ik nog steeds met veel plezier deel van uitmaak. In deze groep proberen we elkaar te motiveren en ons werk naar “een hoger plan” te tillen.

Sinds een aantal jaren ben ook ik lid van SAQA, de internationale Art Quilt organisatie. Zij schrijven meerdere thema’s per jaar uit waarvoor je een quilt kunt maken. Er vindt altijd een selectie plaats en ik ben er trots op dat inmiddels 3 van mijn werkstukken voor verschillende rondreizende tentoonstellingen zijn geselecteerd. De laatst geselecteerde was voor het eerst te zien in St. Marie aux Mines afgelopen september en vorige maand in Italië in de tentoonstelling “Minimalism”. Deze quilt is geïnspireerd op het werk van Jan Schoonhoven, één van mijn favoriete kunstenaars. Ik heb de lijnen gestikt met een tweelingnaald en de stof is een katoen/satijn wat door de glans een mooie schaduwwerking geeft naast de lijnen.

 

 


Op dit moment ben ik bezig met het maken van verschillende proefjes van machinaal borduurwerk op Soluvlies. Een onderzoek om te kijken wat er wel- en niet mee kan.

 

 

Naast mijn werk voor het Quiltersgilde ben ik eigenlijk altijd bezig met textiel, hetzij met m’n handen of in m’n hoofd. Het blijft een onuitputtelijke bron van mogelijkheden en plezier!

Ik geef graag het stokje door aan Liesbeth Wessels

Marjolein van der Eijk

 

 

Alles blauw wat de klok slaat

blauw als thema…

Ik heb me deze maand aan kunnen sluiten bij het Veelzijde-g Collectief. En zij hebben de kleur Blauw dit jaar als thema. Die kleur is dus dit jaar heel bepalend voor mij. Ik ben begonnen met alle lapjes blauw die ik heb te verzamelen.

Maar daar kan nog meer bij. Maandag 16 oktober hebben we indigo geverfd. Ik had nog nooit het indigovat zelf klaar gemaakt. Wel eens eerder meegedaan en een lapje in de indigo gedoopt bij een ervaren indigo en ecoverver.
Daarom wilde ik indigo  gaan verven en gelukkig vond ik twee medestanders. Twee artquilters die met de Beegroep in Winterswijk meedoen, hebben ook thema Blauw bij hun Artquiltgroep.  Zij komen in Beekbergen bij elkaar.

Wat maakt blauw zo boeiend ?

Blauw is de kleur van het vertrouwen, een stabiele kleur. Het heeft een kalmerende werking. Met de kans dat het saai wordt…..
Maar als je dat weet, kun je daar wat aan doen. Een tegenkleur, een extra accent.

Blauw is voor mij in eerste instantie de kleur van het water en de lucht. Het is een kleur die ik graag draag. Mijn kleinzoon zegt: “Oma is blauw, Opa is groen…..” Ik heb ooit al eens van alles over de kleur blauw verzameld op een pinterest bord

Citaten:

Joen Wolfrom spreekt in haar boek “Kleurgebruik voor quilters” over Zalige blauwen. “Over het algemeen is blauw een kleur van vrede en hoop. In een blauwe omgeving vermindert de spierspanning, daalt de bloeddruk en vertragen de ademhaling en de hartslag”

Marijke Eering en Marjanne Huising in het boek “Kleurenpracht met kruidenkracht” schrijven over het verven met indigo  : Indigo verbindt je met hemelse inzichten. Ze geeft je duidelijkheid over jouw kracht en macht. Starend naar de sterrenhemel, kom je tot reflectie “

Color Harmony Workbook is een prachtig boek met kleurencombinaties

Oefeningen in blauw

De week van de herfstvakantie was een drukke week; het begon met de dag indigo verven. Op woensdag bij de Beegroep in Winterswijk meegedaan met een oefening in borduren op soluvlies in combinatie met lutradur. Een workshop die beschreven staat in “Patchwork Professional” 03/2008, een workshop van Mirjam Pet-Jacobs. Ik heb de grenzen opgezocht in het kantachtig werken. Je ziet dan dat het vierkantje niet goed vierkant is, na het uitspoelen.

Op donderdag het tweede deel van de workshop Roesten. Roestlappen combineren prachtig met blauw.

En als klap op de vuurpijl, in het weekend bij Cordi in Groningen een workshop Tyvek en Lutradur gevolgd van Isabelle Wiessler. Ik had me voorgenomen daar vooral met blauw en groen te werken. Allemaal als oefening voor het thema “Blauw”. Twee dagen hard werken, maar het was genieten met volle teugen…..

Kijk maar mee. Geniet van de foto’s.

 

Tot gauw ….

Liesbeth Wessels

 

Terugblik op de Carrefour Patchwork Meeting in de Elzas

Het is alweer een paar weken geleden dat ik samen met Rose-Anne de Haan in de Elzas was voor de Carrefour Patchwork Meeting. Dus hoog tijd voor een terugblik op een heerlijke week, dit keer met weinig woorden maar wel veel plaatjes.

Echt een aanrader!

Mocht je nog nooit deze tentoonstelling bezocht hebben, dan is het echt een aanrader! Deze keer waren er 16 locaties, verspreid over 5 dorpjes, waar quilts waren te bewonderen. Onderling verbonden met een fietspad zonder al teveel hoogteverschil, of bereikbaar met een shuttle bus. Natuurlijk kun je er ook met de auto rondrijden.

Wat ik heel bijzonder vond is dat de lokale bevolking nauw betrokken is met allerlei hand en spandiensten, zoals licht techneuten, scholieren die bij de ingang van vele tentoonstellingen de kaartjes controle doen, de carnavalsvereniging die de catering verzorgt, en ga zo maar door. Het is een goed draaiende organisatie!

Fly away with me

De kerk in Lièpvre mocht ik helemaal alleen gebruiken voor mijn eigen quilts. Dat was echt zo fijn! Daardoor kwamen mijn grote quilts heel mooi tot hun recht. Dit filmpje hieronder geeft een beeld hoe een wandeling door deze kerk eruit zag. Het laatste fragment is dat ik met alle quilts weer naar buiten kom, nou ja, bijna alle quilts. Als ik de beelden weer terug zie komt dat gevoel van blijheid weer helemaal terug! Voor meer foto’s en dergelijke kijk dan op mijn Instagram account.

 

Groetjes, Hilde Hoogwaerts

Na een lange zomer

Weer Art-Almere

Het was inderdaad weer even geleden dat wij bij elkaar kwamen. De reden hiervoor: er werd door Europa getoerd en van Sant Marie en de prachtige quilts daar genoten.

Deze keer had ik bedacht om een Altered Book te gaan maken, gewoon wat herinneringen van de vakantie en andere leuke momenten op te slaan in iets ouds. Bij de kringloop wat oude boeken gevonden die een enorm bedrag kosten (6 voor E 1,75) dus dan voel je je niet schuldig. Tenminste ik niet, want die boeken waren een beetje apart van inhoud.

We gingen aan de scheur, de eerste 2 bladzijden niet. Dan met drie pagina’s een bepaalde vouw bedenken. De volgende drie aan elkaar plakken op de laatste van de eerste drie, lekker stevig met knutsellijm. Dan de volgende 4 eruit scheuren. Dan weer 3 om te vouwen, drie aan elkaar plakken en 4 eruit scheuren. Ik kwam erachter dat het lekker is en dat je agressie er bladzijde voor bladzijde bij oplost.

 


Tas

Afgelopen zomer diverse projecten gedaan, zoals het maken van een schoudertas voor op de fiets, of als ik met krukken op pad ga. Uit mijn kast diverse zwarte/witte stoffen gegrepen en daar een eigen jelly rol van gemaakt. De tas is uitstekend geworden en nr. 10 die ik op deze manier gemaakt heb.

 


Van tekst naar Textiel

Even heb ik getwijfeld, zou ik dit willen, zou ik dit doen, zou ik dit kunnen?

Toch de stoute schoenen maar aangetrokken en mijzelf aangemeld. Voor 2 Zoom-avonden aangemeld, en de eerste ging bij mij mis. Gelukkig hadden Liesbeth en Joke het organiseren van dit project in stevige handen en mijn meedoen met Zoom is goed verlopen!

Afgelopen weken al wel alle mail gekregen en het werd al snel duidelijk dat ik samen met een duo partner een zoektocht door teksten en gevoelens zou gaan maken.

Wat betekent die tekst voor mij?

Ik ga op onderzoek uit. En er zal in woord en beeld gegraven worden in mijn project. Daarbij zal ik de reactie meenemen van mijn duo partner. Ondertussen ben ik ook gaan zoeken naar wat er auteursrechtelijk nodig is.

 

 

Of dit een hele volle map met aantekeningen en schetsen wordt, ik hoop het.

 

Mia de Vos