Quilten Speciaal Archieven

een blije quilter

Met de door het Quiltersgilde georganiseerde online steekproeverij van Cherilyn Martin vliegt de maand januari voorbij. Wat een verschil met vroeger toen ik nog een kind was en er geen einde kwam aan die lange januari maand. Hoewel, in mijn herinnering waren er ook leuke onderbrekingen met sneeuw en ijs, maar dat was het dan ook.

Nu vliegt de tijd voorbij en heb ik altijd het gevoel dat ik tijd te kort kom. Het is dan ook nog even flink aanpoten om de onderlaag waar ik op wil borduren klaar te hebben, maar gelukkig zijn vooral de eerste lessen gericht op het maken van proefjes.

Quilten Speciaal

En als ik het dan toch over herinnering heb, dan ook nog maar even mijmeren over de opleiding Quilten Speciaal van al weer heel wat jaren terug. Grappig dat ik in het blog van Mia lees dat zij ook even een terugdenkt aan QS. Als ik door mijn hele dikke lesmap blader dan ben ik toch wel behoorlijk onder de indruk van wat ik allemaal heb geleerd in en hoe serieus ik het heb aangepakt. Ik zie dat de lessen van Cherilyn tijdens QS vooral gericht zijn op machine borduren, maar er is heel veel herkenning.

proeven tijden QS: punten en lijnen, oefenen met de naaimachine en een werkstukje maken waarbij het strand de inspiratie is

de opdracht waarbij mijn inspiratie de knotwilg is

Onderlaag

Inmiddels is de onderlaag voor de steekproeverij klaar. Na mijn onbesuisde aankoop van een weefgetouw bij de kringloop vorig jaar februari heb ik na heel veel gestoei mijn doel bereikt; een ketting van naturel jute met een inslag van geverfde jute en wollen draden.

Mooi, maar te saai. De punchmachie, lontwol en organza maakt het een stuk interessanter en hier ga ik op borduren.

Nou ja, ik moet nog wel even een afspraak maken met poes Okkie.

Inspiratie

Voor het borduren is mijn werktitel onder de oppervlakte en de inspiratie haal ik uit het boek Zeewieren waarin de prachtigste foto’s staan van de in ons land voorkomende wieren. Als kind opgegroeid aan de Waddenkust glibberde ik er overheen en stond ik in de zee om wieren uit het water te vissen. Natuurlijk kan ik het onderwerp onder de oppervlakte ook veel breder trekken. Wat speelt er onder de oppervlakte van een persoon, een gezin, een familie, een groep, een land? Het is een onderwerp waarop ik eindeloos kan doorborduren. Maar eerst stort ik mij op de Hypoglossum hypopglossoides oftewel Tongwier. De kleur is roze tot rood.

Tot zover mijn eerste ervaring met de steekproeverij en voor jullie allemaal een blije quilt-borduurgroet,

Jo Huijsman

Stress

Druk

Ik heb het druk. Dat is fijn, want ik moet natuurlijk als ZZP’-er wel mijn eigen geld verdienen.

Dat dat lukt, vind ik echt super. Het werk waar ik het meeste van mijn brood mee verdien is ook erg leuk; ik reis ervoor van Maastricht naar Goes, kom vlakbij de Waddenzee, en krijg en passant de gelegenheid om eens bij verre vrienden langs te gaan. Ik ontmoet er leuke mensen mee, kan mezelf ontwikkelen, kortom, fijn, druk.

Maar er is ook een keerzijde aan.

En daar wil ik het eens met jullie over hebben.

Ik sta bekend/ berucht (afstrepen naar keuze) als artquilter. Ik houd niet zo van patronen. Die bedenk ik liever zelf.

Dat dat lukt vind ik ook al zo fijn. Ik geniet ervan om nieuwe dingen te bedenken, om eens een nieuwe techniek uit te proberen en, nog leuker, te proberen om mijn binnenste naar buiten te brengen.

Dat is te zien bij deze stukken:

Fragile, voor vriend Frank

Lichtval, in goud en brons

Sterk als de dood is de liefde

Stress en creativiteit

Ik heb het druk. Dat is NIET fijn.

Want wat ik merk als side-effect, is dat ik daardoor niet toekom aan dit soort werk.

En van dit soort werk word ik blij, ik ont-wikkel me erdoor.

Door dit soort werk wordt mijn ik zichtbaar. En dat is een geweldig proces.

En dat lukt niet, als ik voor een gesprek naar bijvoorbeeld Rotterdam moet: ruim een uur rijden, met mazzel (OK, wel in een hele fijne auto!), bij aankomst een gesprek voeren van 4 uur waarbij ik me moet verdiepen in de persoon die tegenover me zit en de vaktechnische kennis die hij of zij bezit boven tafel moet krijgen. Ruim een uur terug, en dan ben ik moe.

Dan volgt het proces van het schrijven van de rapportage. Ik moet aantonen dat iemand geschikt is voor haar werk. Ik moet dat goed onderbouwen. Het is een proces waar ik ongeveer zes uur over doe. Als ik mazzel heb kan dat in één dag, maar dat lukt me niet altijd. Het vergt nogal wat concentratie.

Stress en temperaturen stijgen

Deze weken zijn bijzonder stressvol in het werk: een kandidaat vraagt om snel schrijven want ze wil in september met een opleiding starten, een collega vraagt om snel schrijven want hij gaat diezelfde week nog op vakantie. En we moeten over en weer in de procedure elkaars stukken lezen en van feedback voorzien. Dan begeleid ik nog een assessor in opleiding, en die wil natuurlijk ook graag feedback over wat ze heeft geschreven. En nog even bellen.

Het lukt allemaal.

Zelfs in deze temperaturen.

Zelfs al zit er een collega in mijn nek te hijgen en krijg ik daar serieuze jeuk van.

Maar creatief werk?

Nee.

Ik praat erover met een vriendin, op een late avond. We hebben het er meer over gehad.

Bij een hoog stressgehalte lukt het niet om je binnenste naar buiten te laten komen. Daar zit wat voor. Zo’n muurtje dichtgeplamuurd met stress.

Stress en quilten

Maar… ik heb wel een dringende behoefte om iets te maken en met mijn handen wat te doen als ik in de avond met mijn man op de bank naar “Hinterland” zit te kijken.

In tijden als dit merk ik dat ik graag met stempeltjes werk. En als ik dan op Facebook een prachtige nine-patch voorbij zie komen (dank je wel voor de inspiratie Jeannet Hazelbag!) dan houd ik het niet meer tegen. Zelfs mijn quiltbeebuddies houden me niet tegen (die lachen alleen maar!) en ik ga er tegenaan.

De scrapbakken erbij, en daar gaat het heen. Strijken. Stempelen. Knippen. Sorteren.

Stempelen en knippen

En naaien maar!

Zondagmorgen in de zon

Het schiet lekker op:

Veel Kaffe Fassettrestjes…

Zo ongeveer had ik het gedacht

Ja. Daar word ik blij van.

Dit werk heeft niks te maken met diepe zingeving.

Dit gaat over restjes opmaken, wat te doen willen hebben, en tussen alle stress door gewoon helemaal tot rust komen door dit heerlijke traditionele werk.

Met waarschijnlijk een heel mooi eindresultaat!

Stress….

Toch nog ergens goed voor?

Hartelijke groet,

Hilda Wessels.

De patchwork- en quiltdagen in Rijswijk

De patchwork- en Quiltdagen in Rijswijk

Vorige week zaterdag heb ik weer mijn hart opgehaald aan kleur, vorm, en inspiratie.

Wat was er veel te zien hè!

Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar ik verheug me er altijd enorm op.

Dus…. zaterdagmorgen al vroeg gingen quiltbeevriendin Lidwien en ik vanuit Zeewolde op pad naar Rijswijk; vroeg, omdat ik ging ‘angelen’.

Op de Regiodag in Flevoland had ik gehoord dat ze nog naarstig op zoek waren, en ik kon op zaterdag wel.

Dat was een leuke ervaring: mooie quilts omdraaien voor nieuwsgierige dames, maar ook (soms in het Engels) mensen vertellen dat de quilts niet aangeraakt mogen worden.

En gesprekken aangaan met mensen over de manier waarop de quilts waren opgehangen, of over hand- of machinequilten…

De discussie blijft, uiteindelijk waren we het er steeds over eens dat hoe dan ook, quilten een heerlijke bezigheid is!

Door het ‘angelen’ had ik alle tijd om de quilts van de tentoonstellingen te bekijken.

Modern, art, traditioneel, het was er allemaal.

De exposities.

De variëteit van het Delilah-project, de traditionele quilts van Klazien Hoomans, de jassen van Marijke van Welzen.

De kleurrijke quilts van Nicolette Jansen, en de warme Afrikaanse kleuren bij Hilde Hoogwaerts.

Die mooie boekjes van Janet Bolton met bijbehorende quilts, de interessante gelaagdheid bij Mariëlle Huijsmans…

En natuurlijk de miniatuurquilts vanuit het Quiltersgilde, waaronder de EQA-quilts, en de quilts in het kader van World Wide Whispers…

Wat heeft op jou de meeste indruk gemaakt?

Ik zag steeds veel mensen bij de rood-witte quilts van Klazien, de jassen van Marijke en de pronkstukken van Hilde.

Rood-wit als boventoon, van de Facebookpagina van Klazien

Een rood-witte quilt van Klazien

Naast de rood-witte hing er een SNOEPJE van een quilt bij Klazien:

Kinderkoor, van de Facebookpagina van Klazien

De jassen van Marijke

Voor mij is de interesse voor artquilten eigenlijk begonnen met mijn eerste blik op de jassen van Marijke van Welzen.

Ik heb altijd al kleding versierd; dat deed ik (tot wanhoop van mijn zus) al op mijn 13e of zo.

Maar dit….

Dit raakte mijn ziel. En dat doen ze nog.

Twee van de mooie jassen, foto van Marry Top- van Es

Ze vliegen er toch bijna af… Foto van Nathalie Cassee.

Vakmanschap is meesterschap zeggen ze bij een beroemd biermerk, maar het gaat hier ook op.

Ik raak er echt niet op uitgekeken.

Wat ik trouwens zowel bij Klazien als bij Marijke ontzettend leuk vond om te zien waren de trotse echtgenoten.

Stralende mannen die complimenten ontvangen over het werk van hun vrouwen, en daar over willen vertellen. En aangeven dat vrouwlief naast dit werk nog veel meer kan!

En de weg naar hoe de vrouwen daar zijn gekomen. Ik vind dat echt prachtig.

Dan dat warme werk van Hilde.

Hilde aan het uitleggen, foto van Hilde zelf.

Ik kan niet anders zeggen dan dat de warmte van haar werken de warmte van haar persoonlijkheid direct weergeven.

Prachtige miniaturen

Dom genoeg heb ik zelf geen foto’s gemaakt; ‘s morgens druk met ‘angelen’; en in de middag druk met kopen.

De bovenstaande foto’s zijn dan ook niet van mij; onder de foto’s staat vermeld wie ze gemaakt heeft of waar ik ze (met toestemming) vandaan heb gehengeld.

Op allerlei Facebookplekken vinden jullie prachtige foto’s van de andere quilts.

Zoals ik al zei… druk met kopen…

Natuurlijk… het enorme aanbod is zeer verleidelijk. Ik had een lijstje gemaakt van tevoren: quiltnaalden (die verdwijnen zo, hebben jullie dat nou ook?), even mijn pakketje halen van mijn Moda Grunge-abonnement, een boodschap bij een andere winkel.

Maar echt he, meer niet.

Hoe dat dan toch komt dat ik er altijd met een zware tas vandaan kom?

Ik weet het niet.

Snappen jullie dat nou????

oogst…

Die kerststofjes… IEDERE beurs weer … Mijn man kijkt ervan op als ik niet met kerststofjes thuiskom…

En dan dit snoepdoosje… zeg nou zelf…

Ik zeg dan tegen mezelf: ik rook niet, ik drink niet, ik gebruik geen make-up. Ik ga niet naar de sauna, ik ga niet … maar dit…

Af en toe moet je als vrouw jezelf verwennen.

Kijk nou. Onweerstaanbaar snoepdoosje vol antieke stukjes linnen…

Snoepdoosje antiek linnen

Maar het allerleukste?

Dat is toch voor mij, iedere keer weer, de lieve mensen die ik ontmoet.

Die lieverd die voor mij een tas vol papieren tassen had meegenomen.

Dat éne pareltje van een gesprek.

Die lieve mensen achter de kraam van dat snoepdoosje.

De ‘collega’s’ Van Quilten Speciaal 14, wiens werk ik direct herkende…

Mijn fijne gezelschap van mijn quiltbeebuddy.

De ontmoetingen.

Die inspireren mij het meest.

Lieve, lieve mensen.

Soms ben ik toch ook nèt Mies Bouwman… * zucht*

Lieve groet,

Hilda Wessels

Na Quilten Speciaal 14

Na de Algemene Tentoonstelling (ATT)…

Quilten Speciaal 14 is voorbij.

De Algemene Tentoonstelling is afgelopen.

Het was een prachtige tentoonstelling!

Onze Quilten Speciaal groep had een prachtige plek op het koor, en ik denk dat ik voor onze groep spreek als ik zeg dat we daar warme herinneringen aan koesteren.

Ik was in elk geval bijzonder vereerd met de plek van mijn werk. Het hing er prachtig…

Eindwerkstuk in Deventer

Een gedeelte van de groep gaat samen verder, maar ik ben daar niet bij.

Ik wilde eerst eens met mezelf beraden op hoe nu verder en wat ik zou doen met al die ideeën die ik heb opgedaan.

Combi kunst en naailes…

Al voor de tentoonstelling zag ik de aankondiging van naailes in Harderwijk: een dame die ik via LinkedIn had gevonden.

Nathalie maakt prachtig viltwerk, en daarnaast geeft ze naailes. Die combinatie van kunst en naaien sprak mij natuurlijk erg aan, dat snappen jullie wel…

In 2014 had ik al patroontekenles gehad, maar nu was er een andere behoefte: meer leren over de technische kneepjes van het naaien van kleren.

Ik bezit namelijk een paar lastige eigenschappen: ben totaal gespeend van enig logisch inzicht, waardoor ik mouwen verkeerd om inzet bijvoorbeeld.

Rekenen is niet mijn fort, lussen vind ik stom, en ach, die streepjes op zo’n patroon, who cares…

Rommel maar aan!

Tot nu toe tekende ik zelf patronen, deed maar wat, en tja, lussen? Hoeft niet. Te wijd? Knip je toch een stuk af. Oeps… nu te strak.

Ach, dan zet je er toch een stuk tussen?

Nee. Nu is het afgelopen met dat gedoe dacht ik.

En ik meldde me bij Nathalie voor naailes.

Het fijne is, dat ze aansluit bij waar jij bent.

Daar gaat ie dan!

We beginnen bij het zoeken van een patroon. Ik wil een jurk maken.

Dus een jurk gevonden. Recht model, lange mouwen. Die vind ik truttig. Nou, zei ze, dan maken we die toch kort? Fijn!

Dan het kiezen van de stof. Als hevig fan van Kaffe Fassett koos ik deze: mijn lievelingsstof van Brandon Mably: “Rings in olive”; zo mooi dat ik in paniek raak als het richting op gaat.

Ik heb ondertussen bijbesteld :-)

De stofkeuze: Rings in Olive van Brandon Mably!

En dan het patroon tekenen op papier: er zitten meteen een paar uitdagingen in: heuse coupenaden, en een mouwtje met een stolpplooi… ik leer veel joh!

Patroon knippen dat is nog niet zo moeilijk…

Dat patroon op stof. Knippen, en dan het gehate lussen… Maar weet je wat? In al die jaren dat ik dàt niet heb gedaan, heb ik me wèl helemaal suf gequilt! En merk ik toch dat ik veel sneller kan lussen dan vroeger! Hoe fijn is dat…

Voor ik het in de gaten heb ben ik al voor het echie aan het naaien!

Zo fijn: deze jurk heeft zakken! Weet je dat er een tijd is geweest dat vrouwen geen zakken in hun jurk mochten?

Ha! Echte zakken! En omdat ik niet helemaal netjes die streepjes had gezet op het patroonpapier zit dat niet helemaal goed. Hoera voor quiltvaardigheden: een “molentje” draaien zoals ik van Greetje Hein leerde, en nog wat héle kleine steekjes en alles is netjes…

Het afwerken gaat zowaar ook nog mooi!

Zo wilde ik dat dus leren: netjes afwerken!

Ja, dat wilde ik dus leren: netjes afwerken!

Is dat keurig of is dat keurig! Ik ben tevreden.

Op dat éne mouwtje na…

2 linkermouwen is neit handig met 2 rechterhanden!

Oeps… nog even een nieuw mouwtje maken: 2 linkermouwen is niet handig met twee rechterhanden :-)

Met mijn onvermogen tot logisch denken heb ik gewoon 2 linkermouwtjes geknipt! Nathalie en ik krijgen het maar niet goed totdat we het ontdekken..

Dus… nog even een rechtermouwtje knippen, inzetten, en wie weet… kan ik het aan naar de “Buiten de Lijnen”-dag zaterdag aanstaande!

Eerst de basis, dan uitvliegen!

Ik ben blij met mijn beslissing om dit te gaan doen. De vaardigheden die ik hier opdoe, kan ik later weer inzetten om mijn eigen nieuwe stukken te ontwerpen.

Eerst de basis, en dan… uitvliegen!

Net als bij de beginnerscursus quilten die ik nu al ruim 8 jaar terug volgde: eerst de basis… dan zelf aan het werk, je bekwamen, en vliegen!

Waar ik terecht kom?

Geen idee.

Je had me bij die beginnerscursus ook echt niet hoeven vertellen dat ik 8 jaar later die stralende stukken kon laten zien…

Lieve groet!

Hilda Wessels.

Met de groeten uit Deventer – 4 ; Quilten Speciaal 14

Een ‘special’. Dit is de laatste groep Quilten Speciaal; groep 14.
Daarom een echt podium voor de 12 deelnemers en hun 12 werkstukken. Tijdens de Algemene Tentoonstelling waren deze eindwerkstukken van Quilten Speciaal te zien op het podium, op het koor van de kerk.
De volgorde is dezelfde volgorde als in de catalogus.

Deze foto’s zijn gemaakt door Harry Roelands, de nieuwe fotograaf van het Quiltersgilde.

203 – Hilda Wessels uit Zeewolde met “Sterk als de dood is de liefde”

Mijn opdracht was “maak een ingetogen werk met al basis een bijbeltekst, gebruik tribale motieven, borduur”. Titel komt uit Hooglied. Deze paste bij het ziekbed en het overlijden van mijn schoonmoeder.
Ook is terug te vinden de tekst “Als de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft zij op zichzelf. Maar als zij sterft, brengt zij veel vruchten voort”.
Het werk ontstond als het ware onder mijn handen; die gaan hun eigen weg. Ik wist wel dat er niet alleen een doodskleed moest zijn, maar ook een levenskleed, van een mooie stralende kleur met diezelfde tekst, met mijn eigen tribale motieven. Dood heeft niet het laatste woord. Dood en Liefde, Even sterk….

204 – Tineke van Heuvelen uit Eerste Exloërmond met Raderwerk ; 2 x 83 x 107

De inspiratie is gevonden in het boek de “de uitvinding van Hugo Cabret”. Hugo zorgt dat de klokken op tijd blijven lopen in het Gare du Nord en dat de automaton weer gaat werken.

205 – Lisette van Til uit Oegstgeest met ‘Waar ben je ?’ ; 80 x 75

Mijn quilt”Waar ben je?”is een quilt met vele betekenissen, een slot, maar ook een begin.

: detail

206 – Jannie van Dijken uit Hendrik Ido Ambacht met ‘Zoiets als….”; 130 x 117

Zoiets als….. Sneeuw en handgeverfde stoffen.
Kleuren, bloemen, mensen spreken zacht van Gods scheppingskracht: Leven, vreugde, hartverwarmend

: detail

207 – Anke Bremmer uit Nijverdal met “Lijnen door de tijd”; 140 x 125

Antiek linnen en katoen uit de familie op een moderne manier vormgegeven. Hierbij is het oorspronkelijke bewaard gebleven.

208 -Hanni Lathouwers uit Delft met “Water”; 67 x 27

Helder, bruisend, stromend water gevangen in een beeld.

209 – Yvette Zaat uit Arnhem met “(in)Zicht op Licht” ; 38 x 35

Opdracht: “Maak een boekje waarin je het beeldaspect Licht uitwerkt”. Mijn inspiratiebron is een foto van de zonsondergang bij de overburen en het aangaan van de lichten in de huizen. Al punchend ben ik gaan onderzoeken hoe dit in textiel weer te geven. Mijn favoriete materiaal is wol. Van dit proces heb ik een werkboek gemaakt.

: detail

210 – Annabeth Zwaan uit Egmond-Binnen; “Paalhoofden” ; 35 x 65

Een foto, gemaakt tijdens een zonnige strandwandeling bij Schoorl aan Zee gaf mij inspiratie tot dit werkstuk. Ik heb met textielverf op linnen geschilderd en gebruik gemaakt van zand- en golfpatronen. Het ritme en de schaduwen van de paalhoofden zorgen voor een speels lijnenspel. De palen zijn van gedroogd berkenbast.
Ik heb hier met veel plezier aan gewerkt.

: detail

211- Karine van der Zon uit Amersfoort; 42 x 130

Een gedicht over de herfst vormde de inspiratiebron voor deze quilt. De tekst ervan is terug te vinden in de gestileerde boomtakken. . Het overige quiltwerk geeft de beweging weer van de wind, die de bladeren van de takken blaast.

: detail

212 Annemiek te Pas uit Ulft met “Hutte-kearls ” ; 60 x 90

Ode aan de Hutte-kearls, 6 lange dagen in de week noeste arbeid in de ijzergieterij.

: detail

213 Carry Schaap uit Zaandam, met “Op zoek ” ; 90 x 25 -30

Met mijn camera altijd op zoek naar structuur, textuur, mooie details en bijzondere plaatsen. Mijn Laplandfoto’s waren de inspiratiebron voor licht, diepte en kleur in dit werk.

214 – Gerrie Schoonebeek uit Bunschoten, met “LESS (plactic) MORE (nature)” ; 100 x 116

Minder plasticafval zorgt voor meer natuur. De ‘plastic soap’is niet meer weg te denken uit de natuur. Het wateroppervlak lijkt mooi schoon, maar daaronder drijft de vervuiling. Hoe dit tij te keren ?

: detail

Weer fijn op reis…Hilda ‘on-the-road’

Alleen al van het voorbereiden van mijn tas voor ‘on-the-road’ word ik blij. Welk project mag mee? Wat ga ik er voor meenemen?

Deze keer had ik zin in het tweede gedeelte van mijn eindopdracht voor Quilten Speciaal 14. Ik had de panden al geknipt (Ja! Het zijn natuurlijk kledingstukken haha) en had de naaimachine gedeeltes al gedaan. Dus alleen nog stofjes kiezen, garens, naalden, en dan de vraag “hoe pakken we het allemaal mooi in zodat ik efficiënt kan werken?”

De zoektocht naar goeie lapjes… stukjes van knippen, want niet te veel en te groot…

Ik ga op reis en ik neem mee

In verschillende ziploczakjes zitten:

Batikjes en Kaffe Fassettstofjes
Zijde in soorten en maten
En doorzichtige en glimstofjes.

Dan een ziploc voor garen, keurig op halve kerstkaarten met inkepingen gewikkeld en eentje voor mijn bakje met naalden en een kleine borduurschaar, waar ook het te bewerken pand in gaat.

Alles in de handigste tas:

En het werkt zo fijn dames!

Kijk maar wat tot nu toe de resultaten zijn:

Inspiratie

Tijdens het bezoeken van musea, bv het Heard Museum voor Native American Art doe ik ontzettend veel inspiratie op. We zien zulke mooie dingen. Veel inspirerende motieven, zoals hieronder op de foto.

Maar ook tijdens de wandelingen zien we prachtige dingen waar ik door getriggerd word.

Vandaag kwamen we in het Fort Sumner, een plek waar Navajo Indianen gedwongen heen moesten in een jarenlange ballingschap. Dat was een “wandeling” van zo’n 400 mijl, die “The Long Walk” werd genoemd. Ervaringen zijn terug te zien in de kunst die gemaakt wordt.

Kijk maar eens naar dit schitterende weefwerk.

Naast de indrukwekkende dingen ook echt op z’n Amerikaans gekke dingen. In Roswell is in 1947 iets gevonden waarvan veel mensen geloven dat het een UFO is. Ze hadden daar in de Calico Cow Quiltshop alienstofjes en patronen.

In de verschillende quiltwinkels haal ik de ‘row-by-row’, voor mijn quiltvriendinnen van onze bee Quiltzee. Daar geen foto van, al zouden ze dat wel willen!

Morgen reizen we naar Santa Fé, waar we Facebookvriendin BJ Stokey gaan ontmoeten. Via het Kaffe Fassettforum kregen we contact. Ik verheug me er enorm op!

Wordt vervolgd…

Lieve groetjes,

Hilda Wessels

PS Alle eindwerkstukken van Quilten Speciaal 14 zijn te zien tijdens de Algemene Tentoonstelling in Deventer.

De eerste van de serie zomerexposities zit er op

Mijn ervaringen tijdens het Quiltfestival Noord Groningen

In mijn vorige blog verhaal heb ik verteld wat er allemaal bij een expositie komt kijken. In dit verhaal vertel ik over de expositie van teQStiel in de molen Grote Geert in Kantens, de wedstrijd Eilanden en de tentoonstelling Werelderfgoed Waddenzee, een samenwerkingsproject van onder anderen het Quiltersgilde.

Met ons allen gezellig in een huisje

Woensdagavond meldde ik me bij mijn collega teQStielers in het door ons gehuurde huis in Fraamklap. Ik had nog nooit van dit plaatsje gehoord en wat was ik weer blij met mijn vriendje de routeplanner. Na een gezellig avond was het de volgende dag vroeg opstaan. Ik mocht mee naar Warffum, de Roalkeldaishal om teQStiel aan te melden bij de organisatie. De ontvangst was aller hartelijkst met super lekker gebak, direct al veel bekenden en na het afhandelen van de officiële zaken terug naar de molen om de inrichtingsgroep te assisteren.

het begin van het Quiltfestival Noord Groningen

De molen inrichten

Hoewel wij alles van te voren goed hadden voorbereid met het opmeten van de molen, het maken van proefopstellingen was de werkelijkheid toch wel weer even heel anders. Gelukkig hadden de kwartiermakers samen met onze coach Marjoke Staal woensdagmiddag al het nodige voorwerk verricht. Toch was het een behoorlijke klus en was de rond het middaguur aangekomen versterking meer dan welkom.

teQStiel richt de expositie in

De expositie

De expositie is door ons allen als een groot feest ervaren. Wij hebben hartstikke leuke reacties gehad en hebben allemaal een aantal dagen nodig gehad om af te kicken. Omdat wij met zovelen waren had ieder van ons ook ruimschoots de tijd om collega exposanten te bezoeken, te genieten van het landschap en de gastvrijheid van de Groningers. Ook onze molenaar was een super gastheer.

teQStiel is er klaar voor om de bezoekers te ontvangen

Leermomenten

Het was een Quiltfestival vol leermomenten. Het was fijn om mee te doen aan de wedstrijd en aan het juryrapport heb ik echt iets. Ik weet nu dat ik op de goede weg ben, maar weet ook dat er nog het nodige te verbeteren valt. Ook heb ik veel geleerd van het inrichten van onze eigen expositie, vooral door de deskundige begeleiding van Marjoke. Met het bezoeken van de exposities op de diverse locaties voelde ik mij net een spons, zo was ik alles aan het opzuigen. Ook is het groepsgevoel van teQStiel versterkt door deze expositie en natuurlijk zijn de contacten in de quiltwereld versterkt. Kortom het was zeer de moeite waard.

Het toetje op de slagroom

Op vrijdag ben ik gebeld door de voorzitter van het Quiltersgilde en uitgenodigd voor de prijsuitreiking van de werelderfgoed Waddenzee tentoonstelling. Groot was mijn verrassing dat ik de 1e prijs heb gekregen voor mijn Waddenzeerol. Een prachtig geldbedrag die ik ga investeren in een masterclass en de super leuke oorkonde heeft een ereplaats in mijn werkkamer.

prijsuitreiking door Inge Schoonderwoerd , voorzitter van het Quiltersgilde

Waddenzeerol

In Friesland aan de voet van de dijk ben ik geboren. De dijk die vanaf de afsluitdijk Friesland en Groningen beschermt tegen de Waddenzee. Mijn Waddenzeerol is geïnspireerd op de Dode Zeerollen. Op de Waddenzeerol heb ik de dijk vertolkt, door het gras op de dijk, de basaltblokken die de dijk versterken, eb en vloed en de paaltjes in zee die de golven breken weer te gegeven. Bijzonder dat ik deze 1e prijs heb gekregen voor daar waar mijn roots liggen.

Quilten Speciaal 13

Het is bijzonder dat dit alles en dan bedoel ik de expositie van onze groep teQStiel en mijn 1e prijs het gevolg is van Quilten Speciaal, de door het Quiltersgilde georganiseerde twee jarige opleiding.

Vervolg

Nu ben ik weer thuis en nog even de puntjes op de i aan het zetten op mijn werkstuk voor de tentoonstelling in de Kapberg in Egmond aan de Hoef.

uitnodiging expositie

Alvast een fijn weekend en hartelijke groet,

Jo

Marlies Janssen – bezig voor een longarm

Gastblogger Marlies Janssen

Enige tijd geleden kreeg ik de vraag of ik voor 15 maart een nieuwe blog kan schrijven voor het Quiltersgilde. Altijd leuk om te doen, maar waar zal ik deze keer over schrijven? Ik ben met aantal projecten op m’n naaimachine bezig, maar die kan ik op dit moment eigenlijk nog niet delen.

Wat houdt me allemaal bezig op dit moment?

Sinds 2 weken ben ik trotse eigenaresse van een long-arm quiltmachine. Hij kwam op mijn pad zal ik maar zeggen en soms moet je in het diepe springen. In het verleden heb ik een aantal workshops gevolgd op een longarm maar het is nog wel even goed oefenen om alles te weten te komen over deze machine. De nodige “lappen” zijn al in de machine gedraaid om op te oefenen. Spannend of hij doet wat ik wil. Als er een geluidje klinkt, is het altijd spannend waarom het klinkt. Is de spoel leeg, is de draad gebroken, of is ie aan het einde van het patroon gekomen.

De volgende stap nu wordt het doorquilten van een “echte” quilt, dat is wel spannend. Ander puntje is dat er wel een quilt moet zíjn om door te kunnen quilten. Toen vielen er opeens een paar dingen samen: een blog schrijven voor het Quiltersgilde, een quiltje voor op mijn longarm én een dochter die binnenkort 25 wordt!

Ik heb in het verleden dezelfde quilt gemaakt maar in een meisjes-versie. Nu heb ik even een snel quiltje in elkaar gedraaid in een volwassen versie.

Een echte quilt voor op de longarm

Hieronder zal ik beschrijven hoe ik deze gemaakt heb van een (batik) Jelly Roll.

Ik heb de stroken van de Jelly roll per vier stroken recht op elkaar gelegd en daarvan heb ik stroken van 7 inch gesneden.

Van alle stroken maak ik 7 stapeltjes van 40 stofjes. Ik probeer de stoffen door elkaar te mixen zodat het zoveel mogelijk een scrap quilt lijkt met stoffen willekeurig verdeeld. Ik heb zelf een aantal stroken bijgevoegd in wat andere kleuren, ook deze voeg ik toe aan de stapeltjes.

Neem 2 stroken. Leg 1 strook haaks op de eerste strook en stik deze aan de korte kant aan elkaar.

Strijk met een “finger presser” de naad plat. Het “echte” strijkwerk doe ik pas als een hele rij klaar is.

Neem nu strook 3 en naai deze vast aan strook 2:

De korte kant van strook 3 ligt onderaan gelijk met de lengte van strook 1.

Naai alle stroken op deze manier aan elkaar totdat er 40 stroken aan elkaar zitten.

Strijk de 7 banen als ze klaar zijn.
Leg de banen naast elkaar neer en bepaal hoe de kleuren het mooist bij elkaar staan. Zoals de stroken op de foto staan, is duidelijk te zien of dezelfde stoffen tegen elkaar aankomen. Dit is niet zoals de quilt er uiteindelijk uit komt te zien.

Snijd nu de zijkanten van de banen af, de liniaal ligt precies op de overgang tussen de stroken.

Naai de 7 banen aan elkaar en strijk de naden open.

De top is nu zover klaar. De maat is nu 52 x 53,5 inch.

Naai naar eigen inzicht nog meer randen om het middendeel. Ik heb gekozen voor een smalle strook van 1 1/4 inch als “frame” en daarna een bredere rand van 7 1/2 inch.

Het is gelukt! De top is klaar om doorgequilt te worden op de longarm én het blog met de beschrijving van een leuk “tussendoor” quiltje is klaar! Hopelijk is dit een leuke inspiratie voor jou om mee aan de slag te gaan.

Marlies

De één-na-laatste cursusbijeenkomst van Quilten Speciaal 14…

Quilten Speciaal 14….bijna afgelopen…

Nijkerk, Gildenstraat 3, afgelopen zaterdag…

De één-na-laatste cursusbijeenkomst van Quilten Speciaal 14…

Het leek wel een uitdragerij: alle cursisten kwamen beladen met materiaal naar binnen: kamerschermen, tafeltjes, takkenspul. En een enorme hoeveelheid tassen met mappen en grote werkboeken…

Zenuwachtig

Daarbij 13 zenuwachtige vrouwen, 2 docenten en onze Stien die zoals elke keer ons warm ontvangt en voor koffie, thee en regeldingen zorgt.

Van tevoren was er al héél wat heen en weer gemaild: “Stien, is er een beamer? Stien, is er een flap-over? Stien, hoe laat kan ik erin om klaar te zetten?”

En Stien beantwoordde elk mailtje vol geduld, met cc’s aan ons allemaal.

We waren zo zenuwachtig, omdat we een overzicht van ons werk moesten selecteren. Wat wil je laten zien van de anderhalf jaar tijd die de cursus duurde? Wat is representatief voor je ontwikkeling als artquilter? Wat ga je erbij vertellen?

Het belang was zo groot, omdat Hanny Spierenburg als docente ons naar aanleiding van deze presentatie ons een eindopdracht ging geven.

Deze eindopdracht, voor ieder anders, moeten we maken voor de Algemene Tentoonstelling in Deventer in september. Daar krijgen we een gedeelte van de kerk om ons eindwerk te laten zien.

En dat vinden we allemaal best wel spannend….

Wat zag dat er schitterend uit

Onze groep werd opgesplitst: de helft ging tentoonstellen, de andere helft ging lesgeven: allemaal een kwartiertje.

Halverwege de ochtend mochten de lesgevers even gaan kijken…

Wauw.

Wat zag dat er schitterend uit.

En hoe leuk is het dan om te zien, dat Quilten Speciaal, dat opgezet is om je eigen handtekening als artquilter te ontwikkelen, heeft gewerkt. Ieder van ons heeft echt een eigen stijl. Prachtig.

Ik was bijzonder onder de indruk van de verhalen van mijn collega’s. Ieder van ons heeft een ontwikkeling doorgemaakt. We zijn gegroeid.

Nog meer ben ik onder de indruk van de opdrachten die aan het einde van de dag werden uitgedeeld. Ik kan niet spreken voor de anderen, maar ik vond ze allemaal heel passend bij ons als individu.

Hoe goed moet je dan kunnen luisteren en kijken. Naar werk, naar verhaal, naar lichaamstaal. En dat dan vertalen in een opdracht.

De meesten van ons waren zondag uitgeteld. Ik zelf lag er om 7 uur in zaterdag.

Zondagmorgen vroeg lag ik wakker.

Het bubbelt in mijn hoofd. De opdracht werkt.

De eerste voorstudies zijn al aan de gang: Pinterest, boeken, en het eerste werk komt uit mijn handen.

In mei komen we bij elkaar om te kijken hoe het er bijstaat bij ons allen.

Ben zo benieuwd….

Komen jullie kijken, in september?

Bubbelt het ook in jouw hoofd? Kom dan eerst naar de Tentoonstelling Miniatuurquilts met als thema BUBBELS. Hier vind je een impressie van dag 1.

Hilda Wessels

Over dekens en lapjes- de Travelers Blanket

Travelers Blanket van Donna

Drie jaar terug had ik voor het eerst contact met haar. Donna werkte aan een Travelers Blanket en ik vond ‘m prachtig. Ik reageerde en we werden FB-vrienden.

De Travelers Blanket is een idee en ontwerp van Dijanne Cevaal. Toen mensen nog niet blogden, zelfs nog geen kaartjes stuurden, gingen ze al wel op reis. Onderweg voegden ze lapjes en kleine herinneringen toe aan de deken die ze bij zich hadden.

Donna was er mee bezig tijdens de lange uren aan haar vaders ziekbed. Samen kozen ze de lapjes, Donna appliceerde, borduurde en verzorgde. Toen hij stierf maakte zij ‘m af. Het is een hele dierbare herinnering aan haar vader.

Mijn Travelers sjaal

Ik vond het idee toen al mooi, en ging er meteen mee aan het werk. Twee oude wollen jasjes liggen waar ik niets meer mee deed (ze pasten niet meer) haalde ik uit elkaar, sneed er rechte stukken van en naaide ze aan elkaar.

Met oude sokken, een zeer geliefd t-shirt, lint, kralen, en kleiknopen die een lieve vriendin voor me maakte werd het een schitterende sjaal in de stijl van een Travelers Blanket, maar toch ook helemaal Hilda. De idee van een hele quilt bleef wel in het achterhoofd.

Maar ja, jullie kennen dat wel… zoveel te doen…

Ik begon aan QS 14… en kreeg nog meer te doen… Ik heb jullie er al weleens wat van verteld. Daar hoort natuurlijk ook huiswerk bij… De nieuwste opdracht bijvoorbeeld… waarbij we ons liefste lapje moeten bewerken! En ECHT je liefste lapje… Sjonge… das wel een beetje auw als je in die gekoesterde donkeroranje ruwe zijde moet snijden…

Maar wat blijkt?! Je liefste lapje heeft de potentie om je liefste werk te worden! Wat heerlijk, die uitdaging…

De Travelers Blanket verbleef in een verborgen kamertje. Naast alles wat ik wil, is er ook héél veel dat ik moet. Daar begon ik over na te denken. De 28 uur bij mijn werkgever hingen steeds meer op mijn nek. Na gesprekken met een arbeidsdeskundige ging ik mijn nieuwe bedrijf melden bij de KvK. En kreeg eigenlijk direct opdrachten en NOG meer te doen… maar wat een leuke dingen kreeg ik te doen…

Per 1 januari stop ik bij mijn werkgever. Dat besluit gaf lucht, en onwaarschijnlijk veel vreugde.

Hilda Wessels

Tag Archief van: Quilten Speciaal