Tag Archief van: inspiratie

zwart met één kleur

Zwart met…

Het vorige blog dat ik schreef ging over de grote leegte.

Stilte op straat, verdriet in het hoofd, en de machteloosheid.

Het ging over de werken in zwart met één andere kleur.

Zwart met wit was af, en ik was bezig met zwart en goud.

Ondertussen is dat ook af.

 

Kaarten maken

Het ging ook over kaarten maken: ik heb een hele serie gemaakt met hartjes voor onze oudere leden.

En tot mijn grote verrassing kreeg ik daar reacties op: prachtige kaartjes met lieve woorden die ook mij weer troost gaven.

Ik vond het leuk om kaarten te maken en had het erover met iemand waar ik graag mee praat over ons wederzijds werk, maar vooral ook over de ideeën daarachter. Dus nog even doorgaan met kaarten maken, maar nu van roestwerk. Kijk maar:

 

kaart met roest

For sale, 9 kaarten met roest en borduurwerk

 

Er zijn er 9 van, allemaal iets ander formaat en andere afbeeldingen. Ze gaan in de verkoop.

Als je dan hiermee bezig bent en je hebt er zo’n plezier van dan heb je wel een uitdaging wanneer een vriendin verhuisd is. Alle kaartjes komen even onpersoonlijk over bij de kaartenwinkel in het dorp… Dan denk je toch ook, ik maak er zelf wel eentje? Dus, in de kleuren van de verhuiskaart maak ik mijn eigen interpretatie van de Kandinskycirkels

 

interpretatie van Kandinsky

Geïnspireerd door Kandinsky en verhuiskaart

 

Die gaat vandaag de deur uit. Maar wat vind ik de kleuren mooi… het blijft me inspireren… daar komt meer van, ik VOEL het!

 

De dagen door…

Hoe kom je verder de dagen door? Je doet eens mee met een uitdaging op Facebook. Ik zie van alles voorbijkomen, maar de enige uitdaging die ik met regelmaat doe is een photo-challenge. En als je er dan een dag bijhebt met als thema ‘schoenen’, dan HEB je mij wel… Ik word zo blij van schoenen! Niet zomaar schoenen hoor. Kijk maar eens…

 

gebloemd en halfhoog...

Gebloemd en halfhoog…

 

Ik weet het… #sickpuppy

Schoenen moeten bij mij bijna standaard halfhoog zijn, en oooooo schoenen met bloemen!

Daarnaast maak ik mondkapjes. Voor het goede doel. En natuurlijk staan daar ook bloemen op. Of, Amerikaanse license-plates voor die vriend van ons, New York yellow cabs voor mijn man, of een recept voor Christmas cookies voor de docent koken… Bijna iedereen wil die van de Kaffe Fassett Petunia’s, de bovenste op deze foto:

 

mondkapjes voor de chef

Voor een docent koken… Kaffe Fassett en een recept op stof :-)

 

We hebben dingen om naar uit te zien: manlief en ik kijken beiden uit naar de datum dat hij bij zijn nieuwe baan kan beginnen. En ik kijk reikhalzend uit naar de dag dat ik weer naar mijn moeder kan: Hemelvaartsdag hebben we een heerlijke wandeling gemaakt bij  kasteel Eerde  vlakbij Ommen, en hebben genoten van de vogels en de bloemen. Mijn moeder en ik maken beiden zo graag foto’s van bloemen… Een beetje wedijver is er wel bij. Maar vooral genieten we bijzonder van elkaars gezelschap. En van die koekoek die speciaal voor ons (denken wij) haast een half uur onafgebroken zijn liedje zong…

 

braam

Een zonnige dag met mijn moedertje

 

Van UFO naar AFFO en verder

Ik maak projecten af: stuur 2 quilts op naar lieve mensen en merk dat corona ook invloed heeft op de post… Net als bij het andere stuk dat verkocht werd naar Amerika! Mijn “Je zoenen zijn zoeter” wegsturen viel niet mee… Hopelijk arriveert het een dezer dagen bij de koper…

 

verkocht naar Amerika

“Je zoenen zijn zoeter” has left the building

 

Deze maak ik ook maar eens af… een kanten sjaal. Begonnen met als ik me niet vergis zo’n 750 steken. Zo’n twee jaar terug. En een bron van irritatie vanwege het bijzonder moeilijke patroon… want Hilda wil wel uitdaging. Geleerd dat het soms ook TE ingewikkeld kan zijn :-)

 

irritatiefactortje

Mooi irritatiefactortje

 

Tussendoor werk ik veel via Zoom, en denk ik na over mijn volgende stuk in zwart met één kleur.

Wat ik merk is dat het werken met zwart geen makkie voor me is. Ik laat er verdriet in zien. Voor mezelf weet ik welk verdriet het is. Zo bijzonder dat het werk van je handen je iets vertelt. Je hoeft alleen maar daadwerkelijk te zien en te horen…

Het volgende stuk is in het hoofd in de maak, één dezer dagen komt het uit de vingers.

Jullie horen het wel weer…

 

Dag lieve mensen, hou het vol, hou het gezond!

Hilda Wessels

 

Pineapple blok 1

Een normaal leven

Wat heet normaal

Als deze ongewone periode mij iets geleerd heeft dan is het wel hoe normaal en vanzelfsprekend ik tot nu toe geleefd heb. Natuurlijk gebeurde er wel eens iets waardoor de dingen niet zo liepen als gepland en natuurlijk was ik me echt wel bewust van het bevoorrechte leventje dat we hier leiden. Tegelijkertijd was het ook heel normaal om maar van alles te plannen en te ondernemen.

 

Mijn hele agenda voor dit jaar was vol gepland met allerlei activiteiten:  het meedoen met exposities o.a. samen met alle cursisten van Carola Mokveld en aan de Grunge expositie in Rijswijk o.l.v. Ineke Schutanus van Quiltkompas.   Ik had me aangemeld  als vrijwilligster voor Rijswijk en  de Textieldagen in Leiden. Kon ik het ook eens de andere kant meemaken.

 

Voor begin mei hadden we een leuk hotelletje geboekt in Karlsruhe zodat ik op mijn gemak over de Nadelwelt beurs kon zwerven. Birmingham stond voor dit jaar op het lijstje en wellicht ook nog even naar Londen voor het Hand Made Festival. Bijkomend voordeel zou zijn dat ik na ieder avontuur vol met verhalen zou zitten en zo de ene na de andere blog voor het Quiltersgilde zou kunnen vullen.

 

In juni naar Engeland naar vrienden in Cornwall en dan doorreizen naar St Ives…….. en vooraf nog even mijn vader op de bus zetten voor zijn tocht naar St Petersburg. Kon hij eindelijk op zijn 83ste de Hermitage in het echt bewonderen.

 

Dan noem ik hier alleen nog maar de reizen en heb ik het nog niet over de kapper, de lunch met vriendinnen, de workshops enz. Allemaal leuk, allemaal vanzelfsprekend en vast voor velen herkenbaar, toch….?

 

Het nieuwe normaal

En toen was daar COVID-19 samenvallend met de ingrijpende gebeurtenis van het overlijden van mijn vader. Alles staat stil en de wereld wordt opeens heel klein. De snelheid waarmee de ziekte toeslaat is onvoorstelbaar en alles wat je er over leest (het betrouwbare nieuws dan) is waar. Dat je dan zelf zo maar onderdeel wordt van dit wereldnieuws, alles is toch altijd een ver van je bed show, drong maar moeilijk tot me door. Maar het is realiteit, geen fictie, geen film.

 

Veel verdriet, een lege agenda en grijze -lekker belangrijk- uitgroei dat is het nieuwe normaal geworden. Maar ik geef de moed natuurlijk niet op. Het gaat goed komen. Of we er sterker uit komen zoals ik tijdens reclames steeds hoor, weet ik niet maar wijzer en bewuster, dat zeker wel.

 

Sorry als je nu denkt:  niet weer over Corona, hé. Maar ik moest het even delen. Het speelt nu eenmaal een al overheersende rol in mijn maar denk ook jullie leven.

 

Quilters samen online actief

Waar ik wel zeker nu wel van kan genieten zijn al die activiteiten die online zijn ontstaan. Geweldig.

 

Zo is daar het project van Claudia Pfeil, genaamd ‘Pfearless Corona Pfighters on a Quilters Mission’. In een gesloten Faceboekgroep deelt ze heel gul haar manier van ontwerpen en werken aan de hand van een vrolijke bloemenquilt . Het is op Facebook een echte hit, 1101 leden, en werkt mondiaal zo verbindend, heel bijzonder. Zelf was ik, nog voor mijn vader ziek werd, ijverig mee gaan doen maar door alles wat er daarna is gebeurd, is het blijven liggen. Nu zie ik zoveel mooie resultaten voorbijkomen dat ik er voor gekozen heb het er bij te laten en gewoon te genieten van het werk van anderen.

 

Zit ik natuurlijk wel met al die gesneden lapjes. Nu had ik onlangs bij Nanno Creative speciale tussenvulling voor het maken van ovenwanten e.d. gekocht en laat ik nu een vriendin hebben die heel graag kookt/ bakt en volgende week jarig is….komt ook dit goed.

 

ovenwanten

Ovenwanten in wording

 

Carola Mokveld doet het weer op een andere manier. Bij haar kun je je aanmelden voor een wekelijkse nieuwsbrief waarin kleine creatieve opdrachten staan. Foto’s van je resultaten kun je naar haar sturen en worden gedeeld in de volgende nieuwsbrief. Zo heb je toch het idee dat je met elkaar creatief bezig bent en brengt het je wellicht ook weer op nieuwe ideeën.

 

Kleine projecten

Ik las laatst in een van de andere blogs die op deze website voorbij kwam dat ze het deze periode fijn vond om aan kleine, overzichtelijke projecten te werken. Dat vond ik heel herkenbaar. Op een of andere manier is het lastiger om me te focussen en dan is een kleiner project prima te hanteren. De eerder genoemde ovenwanten zijn daar al een goed voorbeeld van.

 

Zo heb ik, voor het eerst in jaren, weer eens wat eigen kleding gemaakt. Wel zo handig want passen in de winkel vind ik momenteel niet zo’n prettig idee. Er zijn zoveel leuke en makkelijk te verwerken stoffen dat een zomerrok in een ochtendje zo gemaakt is.

zomerrokken

Zomerrokken

 

Een pineapple blok doet het ook best goed als afleidingsproject. Ik had nog voorbedrukte foundation liggen en dacht  stroken snijden, dat moet wel lukken. Om te bekijken hoe het eindresultaat gaat worden zonder dat je alle blokken al moet maken, gebruik ik een fotoapp. Ik maak één blok, maak daar een foto van en plaats die dan binnen 4 kaders. Met wat draaien en/of spiegelen kun je een aardig beeld krijgen van hoe het gaat worden.

 

Pineapple blok 2

Pineapple blok 2

Pineapple blok 1

Pineapple blok 1

 

Zo kom ik uiteindelijk de crisis wel door. Uiteindelijk heb ik het, ondanks alle verdriet, het toch nog steeds heel goed in dit nieuwe normaal. Pas goed op jullie zelf en tot een volgende keer (wellicht met compleet grijze haren 😉).

Monica van Leent-Bergkamp

 

 

inspiratie voorbeeld

Inspiratiebronnen

Inspiratiebronnen zijn objecten, mensen of gebeurtenissen waaruit een kunstenaar inspiratie weet te putten aldus de omschrijving op Wikipedia. Inspiratiebronnen zijn onontbeerlijk voor je creatieve werk. Soms in overvloed aanwezig, soms ver te zoeken.

 

Dichtbij

Deze week heb ik mijn werkruimte opgeruimd. Twee volle vuilniszakken zo de kliko in. Schandalig! hoor ik je denken en dat is ook zo maar toch heb ik het gedaan en het voelt prima.

Zo’n heel enkel keertje moet  bij mij de zwabber er door heen. Moeten proefjes en ideeën doorgenomen worden en als het niet meer oké voelt opgeruimd (dat hoeft niet persé in de kliko hoor, ik probeer het echt heel milieubewust te doen). Ik slib anders zelf dicht. Dat geldt wellicht niet voor iedereen maar ik krijg er ruimte door; ruimte om weer geïnspireerd te raken.

 

Soms moet werk natuurlijk wel even blijven hangen om te kijken hoe verder. Maar als je het na 5 jaar (of nog langer) nog niet weet dan gaat het wellicht toch ook niet meer gebeuren. Alhoewel…. Ik heb stroken stof gevonden, die heb ik wel meer dan 10 jaar geleden geverfd heb bij Jobina de Boer in Koekange. Dat zou toch nog wel eens goed kunnen komen.

 

 

Zoals in mijn vorige blog (Een nieuwe blogger voor het Quiltersgilde, 17 januari 2020) al genoemd, gebruik ik ons clubblad Quiltnieuws regelmatig als inspiratiebron. Via kleinere projecten laat ik cursisten kennismaken met de verschillende quilt technieken. De toilettas van Gerda de Jong uit nr 139 is daar bij uitstek een goed voorbeeld van.

patchwork toilettas

Mijn eigen interpretatie:

mijn interpretatie

en deze week heeft ook Jacqueline haar eigen pronkstuk gemaakt (met dank ook aan Maaike Bakker en haar patroon):

Jacqueline's uitvoering

Een klein project wil natuurlijk niet per definitie zeggen “snel klaar”. Dat werkt zelden zo. Uiteindelijk was toch een hele klus maar het was zeker de moeite waard.

 

Ver weg

Tegenwoordig kun je je inspiratiebronnen vanuit je luie stoel van overal over de wereld vandaan halen. Zo volg ik sinds een paar weken  de Amerikaanse serie ‘The Quiltshow.com’ en heb ik een abonnement genomen op het Australische online tijdschrift ‘Make Modern’ (link). Wellicht bij velen wel al bekend, wellicht ook niet. Ik vind het heel interessant om zo wereldwijd zoveel verschillende, vaak ook verrassende en vernieuwende, textiel- en quiltkunstenaars te leren kennen.

 

Bij een van hen, en die woont eigenlijk helemaal niet zo ver weg, ben ik afgelopen weekend op bezoek geweest. Claudia Pfeil  heeft in Krefeld haar prachtige nieuwe quiltstudio annex galerie geopend. Het is een mooi locatie; een hoge, lichte ruimte in een voormalige broodbakkersfabriek. Uiteraard is haar bijzondere werk daar te bewonderen maar worden er ook stoffen verkocht en workshops gegeven. Ik bewonder haar met name om haar professionele attitude; dit ben ik, dit maak ik, dit heb ik gewonnen en hier sta ik voor. Gelijk heeft ze; ik vind dat heel knap (en daar kan ik/ kunnen we van leren 😉).

 

 

Tot slot

Als laatste inspiratiebron wil ik toch nog even Facebook, Pinterest en Instagram noemen. Er is veel op  sociale media aan te merken maar via m.n. Instagram kun je aardig geïnspireerd raken door al die foto’s van verschillende quilters; kunstenaars en amateurs van over de hele wereld. Meekijken waar anderen mee bezig zijn. Niet met de bedoeling om te kopiëren natuurlijk. Dat kan echt niet het doel zijn maar mensen inspireren mensen.

Ook kun je via deze media vrijblijvende manier kennis nemen van bijv. de aanbiedingen van je lokale quiltwinkel maar ook zien wat tijdens de quiltshows in  bijv. Tokyo en Austin gebeurt. Er bij zijn is natuurlijk nog leuker maar dat lukt helaas niet altijd.

Nadeel van al die informatie is nog wel eens dat je overweldigd wordt door al die mogelijkheden. Dosering, opstaan uit die luie stoel en gewoon lekker zelf weer aan de slag gaan is dan de beste remedie.

Monica van Leent-Bergkamp

PS: natuurlijk zijn er nog veel meer inspiratiebronnen te noemen. Wellicht heb je er een paar voor mij.

Blog Mia de Vos hoedenplank quilt

Samen leven en goed bedoelen

Elke dag gebeurt er iets in de wereld waar ik met plezier naar kan omkijken of juist geschokt reageren, zaken die ons allemaal diep raken.

Bosbranden in Australië

Zo was er de schok van de bosbranden en dan vooral het verlies van mensenlevens en de dieren. En dan komen er spontane acties om in ieder geval medeleven te tonen of inzamelingen te houden. Enkele dagen later was er op de radio bij Vroege Vogels een natuurkundige die op het gebied van de bosbouw in Australië bekend was, en die vertelde dat de Aboriginals ervan uitgingen dat de Eucalyptus bomen binnen een aantal jaren weer terug zouden groeien. En dat bericht bracht mij weer terug naar Quilten Speciaal 6 waar wij in Utrecht een workshop en tentoonstelling bezochten van de Aboriginals. Wonderlijk hoe op subtiele wijze hun levens worden weergegeven, en met gebruik van aardse kleuren en verven. De patronen weerspiegelen hun traditie weer, zoals de Aboriginals daar al eeuwen naar leven.

 

De-stoffige-dagboeken

Bij Art Almere zijn we verder gegaan met transfer verven maar dan weer een stapje verder, werken met sjablonen scheuren en meerdere afdrukken over elkaar. Zo heb ik in gedachten van die eucalyptus bomen een dagboek gemaakt voor De-Stoffige-Dagboeken. Meerdere afdrukken als basis, de bladeren met een sjabloon en verder doorgestikt waar nodig.

 

Veel problemen

In ons kikkerlandje zijn er heel veel dingen die niet of bijna niet meer mogen. Discussies over wel of geen vuurwerk, camera’s inzetten bij wedstrijden, CO2 dus de hele veestapel moet op de schop, leerkrachten met teveel werkdruk en de Zorg!. Oproepen om naar je buurt om te kijken, vereenzaming en de mantelzorgers die daar maar in moeten springen. En of je zelf beslissen mag wanneer jou leven voltooid is. Teveel om op te noemen.

Onze samenleving staat onder druk. Op TV en radio zijn er programma’s voor mensen die wat extra’s nodig hebben. Maar wij Quilters kunnen op klein gebied ook een doel omarmen. Wat te denken van de Stichting Verdanda waar je een blok voor kunt maken. Ook de Regenboogboom vraagt om quilts of Little Quilts of Love voor de verlos-afdeling van een ziekenhuis bij jou in de buurt.

 

Wat kun je zelf doen?

Als ik in de auto zit, zie ik bijna alleen grijze en zwarte auto’s zo weinig kleur. Dus heb ik een nieuw project bedacht, nl de hoedenplank quilt. Je herkent dan je eigen auto aan je eigen quilt. De maat is simpel de breedte van je hoedenplank en de lengte ongeveer de helft. En als je dan ooit? in een koude auto moet wachten dan heb je altijd iets warms bij de hand, of in de zomer als picknick kleed.

 

Tips van mij:

Mia

gelliplate

Daar is het weer!

Daar is het weer!

Zou het door het naderende voorjaar komen?

De narcissen die bloeien? De sneeuwklokjes, de zingende merels?

Het geeft me het gevoel van, daar is het weer! Inspiratie!

Na een hele tijd alleen maar sokken breien heb ik weer zin in andere dingen.

Of, en dat denk ik eerder, werpt het agendasysteem eindelijk zijn vruchten af.

Tijdens de laatste vakantie in Amerika heb ik gekeken naar prioriteiten.

Wat is voor mij belangrijk? Ga daar dan ook voor.

Dus, strak aan het werk met timemanagement.

 

 

Hoe dan?!

Tijd maken voor werk: 3 dagen in de week gewoon blokken, ruimte genoeg om te doen wat gedaan moet worden. De rest van de dagen kan ik dan andere dingen doen: er kan een training gegeven worden, er kan gecoacht worden, ik kan werken aan mijn eigen ontwikkeling of ik kan een sociale activiteit inplannen.

En het werkt voor mij.

Het systeem had nog even de tijd nodig om in te dalen, maar na de kerst ging het ineens van hopla.

Zodoende zaten mijn Polderartcollega’s en ik al op 3 januari bij Suze Termaat in haar prachtige atelier te gelliplateprinten. Heerlijk spelen! Met mooie resultaten!

 

monoprinten met gelliplate

printen, collage maken en doorquilten.

Je zult het resultaat in zijn geheel nog wel een keer tegenkomen. Ik word er erg blij van!

We kwamen de week erna terug om een collage te maken. We vonden het SUPER!

 

Goudborduren

Halverwege januari was het tijd voor een hele andere techniek: Hester Dennissen leerde mij, en een aantal andere dames goudborduren… WAT een smuldag zeg! Ik ben altijd al bijzonder onder de indruk geweest van Middeleeuws goudborduurwerk op kerkelijke gewaden. HEEL in het klein hebben wij onze eerste stapjes gemaakt…

 

goudborduren

5 verschillende technieken op ongeveer 10 x 10…

 

Ook ben ik aan het werk voor de Algemene Tentoonstelling… maar dat laat ik nu niet zien.

Wacht maar.

 

Verslaving

Wat ik wel wil laten zien, is het resultaat van een compleet nieuwe verslaving. Vorig jaar begonnen, toen het nog weleens sneeuwde.  (Ja, echt waar!) Nu breekt het door met roestige objecten en geknoei in emmertjes met Procion en oude lapjes.

 

roestprinten

roestprinten met oud laken, azijn, en oude springveren. Daarna borduren met DMC 8, lichtblauw

 

Ik heb hier gewerkt met gekregen verroeste springveren. Ik borduur de lapjes met DMC 8 in lichtblauw.

Weet nog niet wat ik ermee ga doen, of… eigenlijk weet ik dat precies. :-)

 

verven met Procion

2 keer geverfd met Procion, strak afgebonden met keukentouw.

 

 

De bovenstaande lappen heb ik twee keer geverfd. Ik oefen me erin om strepen en ruitjes te maken, dus is het vouwen, met elastiekjes en keukentouw knetterhard opbinden.

En als je dan de klerenkast opruimt (oeps wat was dat tijd zeg!) en je komt van die bloesjes tegen die je met goed fatsoen niet aankunt omdat ze zo doorschijnend zijn als maar kan en jij binnenkort 55 wordt, wat let je dan nog….

Die roepen toch om een verfbadje? Zelfs om twee? Ik stop het allemaal in emmers.

 

bloesjes

witte bloesjes, twee keer geverfd met Procion.

 

De groene heeft betere ruitjes dan de paarsige, maar ik vind ze allebei erg leuk.

Ze zijn helaas nog steeds doorschijnend. Naar spul.

Gelukkig hangen er nog wat bijzonder saaie jasjes want ik merk dat ik behoefte heb aan kleur.

 

Werken met kleur

Bij een bijeenkomst van mijn vrijwilligerswerk (Levensboek schrijven van Humanitas) hadden we een gezellig ontbijtje. Allemaal een plastic flesje met sinaasappelsap. Ik heb alle tien meegenomen en heb er even fijn mee geknutseld.

 

voorjaarsflesjes

plastic flesjes, Mod Podge en Kaffe Fassett

 

Daarnaast me gedompeld in nog meer Kaffe Fassett materiaal: bijna 30 duurzame notitieboekjes gemaakt. Zulk heerlijk werk. Voor coachingsklanten, èn: binnenkort in twee winkels.

 

duurzame notitieboekjes

restjes stof, gebruikte papieren boodschappentassen en wat fantasie

 

Ik gebruik al een poosje op Facebook en LinkedIn deze hashtags:

#zinspiratie

#hildaishappy

Misschien is het toch te wijten aan de sneeuwklokjes, de narcissen en de zingende merels.

Ik bruis.

En hoop, dat ik jullie een beetje zinspiratie mee kan geven.

Lieve groetjes, Hilda

 

Joke Hardenbol blog borduren

Handborduren

Veel verschillende materialen

Ik was altijd van de technieken. Elke nieuwe techniek die ik tegenkwam wilde ik leren en paste ik toe in mijn werk. Het werd een beetje mijn handelsmerk: werk van Joke, dat betekent veel verschillende technieken en veel verschillende materialen.

Ik geef ook les in al die technieken zoals b.v.:

  • Werken met soluvlies
  • Werken met Tyvek
  • Vliezen maken van wol
  • Werken met transferverf
  • Synthetische stoffen met hitte bewerken 
  • Encaustic
  • Enz.

Borstkanker

Maar een jaar geleden kreeg ik een schokkende diagnose: borstkanker en niet een klein beetje ook.

Als je zoiets gebeurd, blijft er van je creatieve brein niet veel meer over. Nieuwe projecten bedenken lukt niet, inspiratie is spoorloos verdwenen. Je hersens zijn volledig in beslag genomen door je ziekte. En sinds die tijd borduur ik. Ik was toevallig net begonnen aan een strook handdoekstof van 10 meter, waarover ik in mijn vorige blog al vertelde.

 


Daarop borduurde ik gewoon waar ik op dat moment zin in had. Geen patronen, geen vooropgezette ideeën, gewoon voor de voet weg. De lap was gekleurd met roest en thee en ik borduurde in verschillende kleuren bruin.

Degenen die mijn werk kennen weten dat dat heel ongebruikelijk is. Ik werk bijna altijd in turquoise, paars en soms mintgroen.

 

Junko Oki

Maar die roestkleuren pasten bij mijn stemming van dat moment. Ik voelde mezelf ook nogal roestig. Door een cursiste maakte ik kennis met het werk van Junko Oki een Japanse borduurster die eigenlijk precies hetzelfde deed, maar dan met dun naaigaren. En dat was heel inspirerend. En sindsdien borduur ik, niet met patronen, niet volgens vooruit bedachte ideeën, maar gewoon voor de voet weg.

Handborduren

Heb ik zin in een kettingsteek, borduur ik een kettingsteek, heb ik zin in Franse knoopjes, dan borduur ik Franse knoopjes.

Het is heerlijk om te doen, heel ontspannen, eigenlijk zelfs meditatief.

 


Joke Hardenbol blog bordurenEn nu denken jullie natuurlijk: wat moeten wij als quilters nu met borduren?

Veel! 

Ook in een quilt kun je prachtig borduren. Sommige plekken accentueren, op andere plekken waar het contrast te groot is de overgangen verzachten. Er zijn vele mogelijkheden.

Het voordeel van handborduren is ook dat je het gewoon op de bank kunt doen, of in de trein.

Ik ben net terug van een maand Spanje met een kleine camperbus. Een maand lang heb ik geborduurd, terwijl mijn man reed of gewoon ’s avonds als we gezellig binnen zaten, omdat het buiten te koud werd.

En nu?

En nu ben ik een half jaar geleden geopereerd, de kanker is weg (net als mijn borst☹ ) en mijn creatieve brein begint weer te werken. Maar of ik nog met borduren stop?

 

Joke Hardenbol

Petra Brueren “ Ken je mij?”

Ken je mij? Nog een nieuwe blogster….

Ah, nee, misschien ken je mij niet, ik ben een nieuwe blogster. Toen ik op de regiodag lid werd van het Quiltersgilde werd ik hiervoor “gestrikt”. Alsof ze wisten dat ik dit al jaren wilde doen, al heel wat blogpagina’s op mijn Ipad heb geschreven, maar ze niet op het internet gedeeld krijg……hier ligt een nieuwe opening om het eens te proberen.

 

Petra Brueren “ Ken je mij?”

Wie ben ik?

Wie ben ik? Mijn naam is Petra Brueren, ik ben 53 jaar oud en ik woon samen met mijn man en mijn dochter van 18 in Geldrop. Ik heb ook twee zonen, van 23 en 21, welke beide op zichzelf wonen in Delft en Eindhoven. Ik heb de meest geweldige eigenwijze teckel Bobbie, die zich gedraagt als een echte prinses.

Uitdaging

Mijn grootste uitdaging is mijn creative geest, alleen al daarom is het zo fijn om met lapjes bezig te zijn.”Een dag niet gequilt is een dag niet geleefd“. Wat voelt een mens zich fijn als ze steekjes kan zetten. Ook heb ik nog andere hobby’s, dat zijn: schilderen, boetseren, geven van lezingen (al een aantal keren over de Amish mogen geven, blijft bijzonder), bakken en dingen organiseren.

 

Ik quilt nu ongeveer 6 jaar. Ik vind het superleuk om met anderen te quilten en heb dan ook verschillende quiltgroepjes. Samen met een vriendin, verschillende quiltgroepjes en naar de Bee in de quiltwinkel…aan clubjes geen gebrek. Ook ga ik dit jaar voor de 3e keer een quiltreis met een vriendin maken naar Amerika. We zijn al bij de Amish in Philadelphia en Ohio geweest en 2 jaar geleden in Houston en Texas. De reis voor dit jaar staat nog niet vast.

BIJ P T’HUIS

Bij P t’huis bee

 

Iets met quilten organiseren is altijd een droom van mij geweest…. maar wat?  In 2019 heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb ik een quiltdag georganiseerd bij mij thuis voor 25 personen. Het weer deed prima mee en het werd een hele leuke dag met een workshop en een super goodiebag, dankzij verschillende quiltwinkels.

Nu organiseer ik elke vrijdagmorgen een Bee bij mij thuis in Geldrop en  2 keer in de maand op wisselend een maandag of dinsdagavond.

Quilts 2019

Ja en in al die clubjes word er aan een quilt gewerkt. Tja, maar niet aan 1 project natuurlijk, aan verschillende projecten…. dat vind ik heerlijk omdat elke quilt je iets anders brengt…patchen, appliceren, doorquilten ed… Er is echter wel een maar…. er moet ook wel iets af. Afgelopen jaar waren er vijf klaar…komt goed dus niet allemaal op dezelfde dag begonnen…. je begrijpt vast als er een klaar is mag ik van mezelf starten….

Petra Brueren quiltprojecten

  1. ‘Dear Jane, in April.
  2. De ,Sew in Love’ van Edyta Sitar in Mei. (Trots 🤩 met haar handtekening op mijn blok). Deze quilt heb ik als BOM ( Blok van de Maand ) gemaakt.
  3. ‘Flying pigs & Dancing Chicken’ van Hatched and Patched in Mei een beetje van Hatched en een beetje van mezelf…(Ook deze quilt heb ik als BOM gemaakt).
  4. ‘De Guute’ in Augustus.
  5. ‘The Blue bird Lane’ van Bird House in November. Een quilt om je creativiteit zijn gang te laten gaan🤩

 

Ik verheug me al op een volgend blog wat over de mooiste hobby mag gaan… Quilten… ik kan niet wachten…Tot een volgend blogje, veel quiltgroetjes

Petra Brueren

Kennismaken

Een nieuwe blogger voor het Quiltersgilde

Kennismaking

Een korte kennismaking met een nieuwe blogger voor het Quiltersgilde. Mijn naam is Monica van Leent-Bergkamp en na jaren mozaïekworkshops te hebben gegeven, was ik echt toe aan iets anders. Werken met textiel is voor mij altijd nummer 1 geweest en dat ben ik ook altijd blijven doen. Tot voor kort had ik nog geen bij mij passende vorm gevonden om hier workshops of les in te geven. Ik ben nu eenmaal geen ’quilter’ in de traditionele betekenis. Het quilten heeft echter zoveel mooie technieken te bieden in het werken met textiel dat ik die graag wilde delen met creatieve, wellicht ook wat jongere, mensen die wel eens iets anders op hun naaimachine willen maken dan bijv. kinderkleertjes (wie is er niet zo begonnen😉).

Quiltnieuws

Op zoek naar niet te ingewikkelde, praktische ‘werkjes’ waarin verschillende quilttechnieken zijn verwerkt, bleek het Quiltnieuws een bron van inspiratie. Ik heb o.a. de vaasjes, de grotere en kleinere (toilet)tasje gemaakt, er een eigen twist aan gegeven en geïntroduceerd via Facebook, Instagram, mijn website maar ook via de lokale bibliotheek en ondernemers hier in mijn dorp.

Tijdens mijn lessen introduceer ik de voor jullie zo vertrouwde rolmessen en quiltlinialen. Licht de termen blokken, hexagons etc. toe en laat zien wat voor geweldige mogelijkheden bijv. het paperpiecen of werken met soluvlies biedt.

Stap voor stap kan ik zo diverse technieken aanbieden in kleine, overzichtelijke projecten die niet al te veel tijd kosten. Ik probeer mijn cursisten op deze manier te introduceren en enthousiast te maken voor deze geweldige, maar voor hun vaak volledig onbekende wereld van mogelijkheden van het werken met textiel.

Als ze eenmaal de smaak te pakken hebben en ontdekken dat het vaak toch niet zo ingewikkeld is als dat ze gedacht hadden dan kunnen ze ‘helemaal  los’ met eigen ideeën en ontwerpen. Hoe leuk is dat. Ik word er in ieder geval heel blij van.

inspiratie Quiltersnieuws

Blog op de vrijdag

Nu dus mijn verhaal op de blog van de vrijdag. Ik hoop, als nieuwe blogger voor het Quiltersgilde, op deze plek leuke, verdiepende, interessante onderwerpen met jullie te kunnen delen. De gemeenschappelijke deler wordt onze wederzijdse interesse in het werken met textiel. Hoe doen anderen dat, hoe doen jullie dat en hoe doe ik dat. Hoe kunnen we nog meer uitdragen hoe leuk, inspirerend en waardevol het is om te werken met dit materiaal. Kortom; uitdagingen genoeg. Ik heb er zin in.

Monica van Leent-Bergkamp

Kennismaken

Bijna Kerst

Bijna kerst…

Bijna kerst…

Bijna is het zover: kerst.

Al in oktober begon ik aan het eerste project: (hoewel… dat lag er nog van vorig jaar…) het afmaken van de top waar ik vorig jaar aan begonnen was.

 

Kerstspinnenwebquilt

Door stroken aan elkaar te naaien, in driehoeken te snijden en weer aan elkaar te naaien ontstaat een spinnenweb.

 

Er waren nog driehoekjes te over waar de spinnenwebjes mee werden samengesteld. Ik dacht, daar kan ik mooi een rand met kerstbomen van maken. Dat was eigenlijk vlug klaar. Terwijl ik daarmee bezig was liet ik de foto aan mijn zus zien. Ik vertelde dat ik nog maar wat moest bedenken met al die driehoeken die ik nog over had…

 

Verjaardagskerstquilt

Zuslief had wel een idee want haar dochter is ZO gek op kerst, dat ze haar eigen kerstboom heeft voor op haar kamer. Esther werd half november 15, dus stopte tante Hilda acuut met haar eigen kerstquilt.

Deze heeft Esther gekregen. Ze vond ‘m prachtig.

 

Quilt voor Esther

De overige driehoeken heb ik met vlies-o-fix op de ondergrond geplakt. Een decoratief randje zet het vast. Leuke sashing, en klaar :-)

 

Druk…

Half november had ik veel te doen. Veel werk, een geweldige workshop tassen maken met Tiny.

Een mooi waanzinnig stoer thematisch notitieboekje voor de verjaardag van een vriend, met de PV van mijn man naar de kerstmarkt in Brugge. 

Een geweldig weekeinde. Ik kom er nog op terug…

 

Tijd ook om mijn eigen kerstquilt weer op te hangen: dat is ieder jaar weer een fijn moment. Ik heb daar geen foto van; jullie hebben ‘m wel meer gezien!

 

Vorige zondag dacht ik, het wordt tijd voor de boom. Maar energie? Ho (ho ho) maar. Bert haalde al wel vast de kerstboom en de doos met ballen naar beneden. Hij zette zelfs de boom vast op… eigenlijk mijn taak…

Die dag hadden we met onze fijne quiltbee een heerlijke middag quilten en lekkere dingen eten, maandag lang werken, dinsdag naar Amsterdam en pas erg laat terug, daarna drie dagen voor het goede doel kerststukken maken. Gisteren werken, vanmorgen dan eindelijk tijd. Natuurlijk zelfgemaakte dingen in de boom:

 

Vilthart

Door twee harten te knippen, in te knippen en door elkaar heen te weven krijg je dit leuke effect. Met kraaltjes zet je het vast, festonsteekjes rondom en klaar.

 

 

Vilten boompje

Je knipt vilten rondjes in oplopend formaat. Met steeds vier kraaltjes ertussen zet je ze aan elkaar… heel eenvoudig en superleuk resultaat!

 

 

Ja, duidelijk traditioneel, mijn inslag met de kerst. rood, groen, zilver, veel glas. En van alle vakantiereizen wel een mooi souvenir in de boom.

 

Werkelijke inspiratie

Maar de werkelijke inspiratie zit ‘m voor mij in andere dingen.

Die kerstmarkt in Brugge leverde nieuwe ideeën op.

Nee, niet de kerstmarkt zelf. Maar een kerk. Bij het Astridpark staat de Magdalenakerk. Deze kerk noemt zichzelf “labo voor levensbeschouwing, ruimte voor perspectief”.

 

Er kwam onmiddellijk ruimte in mijn hoofd. Mijn mond viel open.

In deze kerk hebben ze de stoelen en de banken eruit gehaald. Er is een podium in het midden gebouwd, met een waterbak erin. Er hangt een grote schommel, waar “volwassenen terug hun kindtijd beleven” vertelde de meneer.

 

Elke zomer is er een ander kunstproject waarvan af en toe een paar stukken bleven, zoals de schommel.

In een hele kleine achterkamer hingen adelaarsveren in de ruimte.

Er was licht. En schaduw. En een prachtig ikoon.

Kijk maar.

 

In de Magdalenakerk in Brugge

ikoon en adelaarsveren… licht, schaduw, ruimte in mijn hoofd

 

Ruimte in mij

Je kon je tussen de veren door bewegen; het verstilde in mij.

Verderop in de kerk een stuk van dezelfde kunstenaar, gebaseerd op een tekst uit de bijbel: die mij droeg op adelaarsvleugelen.

Mijn ziel opende zich.

Toen we, weer buiten, verderop deze etalage zagen, was de cirkel rond. De tekst op de onderste foto: “Liefde en muziek zijn de twee vleugels van je ziel”…

 

 

etalage

De mooiste etalage… mijn ziel zingt ervan!

 

De kerstquilt mag aan de kant.

Zodra ik weet krijg van hoe, wat, en welk materiaal krijgt het vorm.

Het brengt mij licht, perspectief.

Het past.

Als een fijne, warme jas.

 

Licht

Ik wens jullie allemaal een beetje licht.

Juist bij gemis. Juist als het donker is.

Als deze blog te lezen is, brand ik voor wie gemis ervaart een lichtje.

Dat doe ik hier

Heb het goed!

Liefs, Hilda

 

 

 

Iets nieuws Oppakken !

Iets nieuws

Al geruime tijd ligt er (ergens) in een box, met de titel “AFRIKAANS en BATIK”, een idee om een quilt te maken.  Maar door de bonte kleuren en diverse prints vond ik het geen makkelijke opdracht om daar mee aan de slag te gaan. En elke keer als ik in contact kwam met die stoffen en prints, via een lezing, een tijdschrift of een presentatie, kriebelde het om er toch een keer iets mee te gaan doen. De inspiratie kwam zo maar op mijn pad! Enkele weken geleden kreeg ik een prachtig stapeltje ‘Afrikaanse’ lapjes.

Nu moest het er toch maar eens van komen. In een interieurtijdschrift zag ik een tegelplateau met een tekening erop. Die tekening was er spontaan opgemaakt met behulp van een dikke zwarte stift. Dus, alleen maar de tekenlijnen op een achtergrond van bonte tegeltjes. Dat gaf mij een stimulans om te beginnen.

De lapjes in rijen aan elkaar stikken en op zoek gaan naar een tekening. Bij die Afrikaanse prints is de keuze gevallen op een olifant.



Een tekening vergroten

In een kleurboek was al snel iets gevonden. Maar hoe krijg ik die tekening in de juiste maat!? Even naar de copyshop gaan zou natuurlijk een oplossing kunnen zijn. Ik heb voor een andere manier gekozen. Tijdens een workshop op de ART-dag van het Quiltersgilde heb ik een methode geleerd die nu goed van pas komt. Vergroten met behulp van een rastertekening. Op de kleine tekening rasters tekenen van 1 bij 1 cm. En op het ontwerp-patroon-blad een raster van 3 x 3 cm. Met behulp van kijkgaatjes teken je blokje voor blokje over en de vergroting komt tot stand. In elk vakantie-teken-knutsel-boek voor kinderen komt deze methode voor. En in de knutsel-kist bij deze Omi ligt er altijd wel een!

Al snel was de tekening omgezet in de maat die ik nodig had om te gebruiken.  Nou, snel, het was wel een gehele dag bezig zijn. En in de middag waren mijn ogen niet meer in staat om nog een streepje in een blokje te zetten. Dus even pauze en de volgende dag weer verder. Alle onderdelen overbrengen op de stof en met behulp van strijkvlieseline op de Afrikaanse stofjes gestreken.

De vermoeidheid kwam toch sneller en erger dan ik dacht. Het begin is gemaakt en ik ben zeer tevreden. Het resultaat zal ik in een volgende Quebbel laten zien.



Groet van Maria Teeuwe en tot een volgende “Quebbel”.