Quiltnieuws 159

Waarover kun je lezen?

Gerda de Jong woont in het Noorden van ons land, op het Hogeland. Daar is een plaats die Kleine Huisjes heet. En dat is nu precies wat Gerda voorstelt in het Tussendoortje: Tiny Houses. Alleen was dat dorpje niet haar inspiratiebron.

Ook heeft Gerda voor Project Q een kussen gemaakt met tulpen in een vaas, zo heerlijk voorjaarsachtig. Dit artikel kun je lezen na het hoofdartikel over kussens. Marlies van Huijgevoort heeft zoveel kussens ontvangen van onze lezers: dan heb je helemaal zin om het kussen van Gerda te maken.

Iets heel anders is het artikel van Liesbeth Wessels over roesten, ook zeer interessant. Liesbeth haar quilt staat op de voorkant van Quiltnieuws deze keer: inspiratie uit Marokko.

: Tiny Houses, Gerda de Jong

: Voorjaarskussen, Gerda de Jong

: roesten, Liesbeth Wessels

Reizen, quiltgroep en naaiende kinderen

Een quilter op reis en wat hij/zij tegenkomt aan inspiratie. Je kunt het verhaal van Elfriede Grooten hierover lezen; ik ga nog niet verklappen waar ze naar toe liep.

Quiltgroep ‘Out of the Box’ stelt zich aan je voor. Ze leerden elkaar kennen in De Lakenquilters en wilden naast die fijne groep, iets meer uitdaging en gingen aan de slag.

Jannie de Breuk is bezig geweest met haar kleinzoons en allen waren trots op het resultaat.

: een quilter op reis

: Quiltgroep Out of the Box

: creatieve quilts met kleinkinderen

Art quilten en ook oude én nieuwe quilts

Onze vaste gastredacteur Lia Meiborg schrijft in Ontstaan over een Prinsesje naar aanleiding van jaren plezier in De Efteling. De gebroeders Grimm hielpen ook een handje met de inspiratie.

In de rubriek ‘Zo kan het ook’ is Tineke Nauta even terug als gastredacteur. Ze geeft een wat ouder patroon weer nieuw glans in heftige kleuren.

Dit jaar een andere Mysterie! Margie Broens heeft voor jullie een prachtige mysterie ontworpen; hoe groot die precies zal worden is nog niet bekend, maar je kunt alvast aan de slag.

: Prinsesje, Lia Meiborg

: Zo kan het ook, Tineke Nauta

: MYsterie 2024, Margie Broens

Nog meer

Er staat natuurlijk nog veel meer in waar je over geïnformeerd zoals de data van de regiodagen van komend voorjaar. Of artikelen waar je inspiratie van krijgt zoals de kaarten van Nellie Bal, de tas van Gert of het landschap van Paulien.

Kortom voor elk wat wils.
Misschien is Quiltnieuws al op de mat gevallen?
Zo niet dan zal dat snel wél zo zijn.

Marjolein den Oudsten

Handige Handjes

Met mijn hand en pols beperkingen van afgelopen maanden kom ik tot de ontdekking dat je eigenlijk niets kunt zonder “handige handjes”.

Een handwerknaald

De dingen doen wanneer je daar de tijd en de zin voor hebt kan niet spontaan worden ingevuld als je rekening moet houden met instructies van arts en fysio!
Steeds op de klok kijken of je niet te lang aan het werk bent geeft toch een kleine hindernis. Want de pijn komt altijd té laat opzetten als waarschuwing dat je te lang bezig bent geweest!
Oefeningen volgens schema blijven doen is moeilijk als het meeste prima gaat.
Ik kom tot de ontdekking dat handwerken met naald en draad belastender is dan een haakwerkje maken.
Maar goed dat ik geniet van handwerken met welke naald dan ook, patchen, borduren, haken, breien, noem maar op.
En in ons “Kemperke” is er gelukkig van alles voor handen.

En als er iets niet op voorraad is dan ga je toch even naar een handwerkwinkel!?
Nou, dat is even anders dan je denkt. Wat boffen we toch met zoveel quilt- en handwerk-winkels in Nederland. Met moeite heb ik een paar lapjes gevonden in een warenhuis en bolletjes katoen op de markt.

De handjes laten wapperen

Zonder handige handen gaat handwerken niet lukken. Maar handige handen zijn bij vele zaken van belang.
Het Quiltersgilde is een vereniging van, voor en door vrijwilligers.
Bij vele activiteiten is het van belang dat er vele en soms zelf stevige en sterke handen ingezet kunnen worden.
Mijn inzet is onder andere het opbouwen van de informatie stand op beurzen en tentoonstellingen.
Ook het meehelpen opbouwen van de tentoonstelling voor Miniatuurquilts is een onderdeel waar ik graag aan mee werk. Samen met mijn echtgenoot worden er dan heel wat handige handjes ingezet.

Dat mijn handen weer volledig kunnen worden ingezet ben ikzelf reuze blij mee.
De warmte, de rust die ik tijdens onze winterreis heb ervaren heeft me goed gedaan.
Graag draag ik mijn steentje bij aan de vele leuke activiteiten die het Quiltersgilde organiseren.
Er staan er gelukkig weer heel veel in de planning. Op allerlei sociale media zijn de diverse dingen te volgen.

Zodra alles van de winterreis is uitgepakt staat ons Kemperke weer gereed om voor het Quiltersgilde te toeren!!??

Groet van Maria Teeuwe-Holtslag
en ik ontmoet jullie graag tijdens een van de vele leuke activiteiten in de komende maanden.

Steekje voor steekje

De draad weer oppakken

Als het handwerken je van kleins af aan geleerd is, bij mij door mijn moeder, dan valt het een beetje tegen om de draad weer op te pakken.
Maar met de wetenschap dat handwerken heel goed is voor lijf en leden én voor je geest, dan moet het lukken.
Met de instructies en de nodige adviezen van de therapeuten ga ik aan de slag.

Met aandacht én de juiste houding van duim en pols gaan de steekjes niet zo snel. Gek genoeg geeft het wel rust en ontspanning in mijn hoofd. Zou het dan echt waar zijn wat door sommige deskundigen wordt beweerd! “Repetitieve bewegingen stimuleren de aanmaak van het ‘geluksstofje’ serotonine in je brein.”
Och, het maakt mij niet uit.
Weer heerlijk met mijn hobby bezig zijn is gewoon fantastisch!

Schering en Inslag

De eerste kleine werkjes zijn goed gegaan. Dus ik dacht, laat ik wat nieuws oppakken. Door leuke omstandigheden, huizen we op dit moment in een soort van TinyHouse. Daardoor heb ik niet de beschikking over al mijn lapjesvoorraad. Maar er zijn wel een aantal scraps aan boord. Met behulp van internet en lieve quiltvriendinnen, heb ik een begin gemaakt met “weven”. Oftewel het patroon Schering&Inslag. In Quiltnieuws nummer 111 van maart 2012 stond een mooie uitleg! Maar ja die had ik niet bij de hand. En dan zijn er wéér die quiltvriendinnen op afstand die je helpen, Super toch?

De vraag hoe teken ik alles en hoe start ik met het patchen? Met die uitleg van ons “club-blad” is het een fluitje van een cent!

Al snel is er resultaat. Het is even een gepuzzel welke lapjes waar moeten komen. Maar als je eenmaal de slag te pakken hebt…..dan gaat het haast vanzelf.

En wat een heerlijk (vakantie-)werkje is dit.
Heerlijk steekje voor steekje met de hand. En ik heb nu ontdekt dat een lange naald beter voor mijn hand is. De vingers kunnen dan ook meewerken. En de duim blijft in een mooie boog staan.

Nu is de vraag,…….heb ik stofjes genoeg!?
Ik zie wel.
Het bezig zijn, mét veel pauzes en veel, heel veel lees-momenten, geeft mij een goed gevoel.

Op FB en op forums kwamen de afgelopen week veel schering en inslag voorbij.
Leuk om al die verschillen te zien.
En het geeft stimulans om door te gaan.

Groet van Quebbel, Maria Teeuwe-Holtslag.

Altijd een quilt bij de hand

Wat doe je met al die quilts?

Sinds ik me bezig houd met patch- en quiltwerk wordt er regelmatig aan me gevraagd:” Wat doe je met al die quilts?”

Ik kijk dan verbaasd. Voor mij is de weg van idee tot quilt het leukste.
Het patroon of je eigen idee uitwerken.
Het uitzoeken van mooie stofjes.
De blokken of onderdelen voorbereiden.
Het aan of in elkaar zetten van alle delen.
De top vervolmaken met een rand.
Het échte quiltwerk, handmatig of machinaal.
De afwerking met een bijpassende rand.
En natuurlijk een mooi label erop maken met alle belangrijke gegevens.Net als bij een wandeling, het onderweg zijn is veel belangrijker dan de finish!
“Wandelen is stilstaan bij de dingen!”Dus mijn antwoord is duidelijk: “Ik zie wel of het een bestemming krijgt of bij wie de quilt terecht komt!”.
En dan zijn er ook nog vele goede doelen die je blij kunt maken met één of meerdere werkstukken.

Altijd wel een quiltje bij de hand

Maar tijdens onze winterreis besef ik dat er toch heel wat quiltjes een functie krijgen.
De grote quilt als extra warmte op bed.
Een bont exemplaar als tafelkleed bij ontbijt of diner.
Een “oudje” als spelletjeskleed.
Een hoes om onze “open haard”!
Zelfs tijdens het appeltjes schillen komt er een “quiltje” te voorschijn.
En een klein quiltje met de vier windstreken. Dit exemplaar reist al meer dan 15 jaar met ons mee. Het zegt elke keer weer……Het maakt niet uit waar je “huisje” staat. Een “thuis” moet je zelf maken.
En op deze manier is er altijd wel een quiltje bij de hand.

Over de HAND gesproken

Sinds een klein jaar is mijn rechterhand niet in staat om te handwerken. Laat staan veel en vaak. Sinds zo’n maand of vijf ben ik druk met hand-fysiotherapie en uiteindelijk een chirurgische ingreep. De revalidatie gaat goed en zo langzaam aan mag er weer, met kleine stapjes, wat aan handwerken worden gedaan.
Lange tijd was mijn hand in gips en in een brase. Zo saai, daarom daar ook een “quiltje” voor.
Wat zijn happy sokken toch geweldig.Ik zat echt met de handen in het haar.
Maar ik moest de hand in eigen boezem steken en toekijken met die handen in de schoot!
Hoe moet dat nu met het handwerken!
Mijn hobby loopt uit de hand. Maar gelukkig met de juiste mensen om me heen die samen met mij de handschoen opnamen. Mij werd en wordt de handschoen flink toegeworpen. En ik weet dat ik de maan niet met de handen moet willen grijpen.
De handchirurg heeft zijn handen aan de ploeg geslagen. En hij heeft er de hand in gehad om mij het plezier van handwerken weer terug te geven.
Het team van de Handenkliniek heeft mij de handschoen aangereikt, en samen hebben we de handen uit de mouwen gestoken.
Ik heb en kan mijn handen dichtknijpen met zoveel goede zorg om me heen.
Ik ben aan de beterende hand en met de hand op mijn hart volg ik de juiste handleiding om straks weer mijn handen flink uit de mouwen te gaan steken.
Ik kijk er nu al naar uit.

Ik ga rustig aan beginnen met mijn handwerkjes. En welke bestemming die dan krijgen!?
Wie weet. Hebben jullie nog goede ideeën?

Ik wens iedereen een fijne decembermaand en alle goeds voor Het nieuwe jaar.

Groet van Quebbel, Maria Teeuwe-Holtslag.

Weer voor goed thuis in Nederland!

We zijn voor goed thuis. Met tranen in mijn ogen van blijdschap stond ik een paar weken geleden op Schiphol op onze koffers te wachten. Zo opgelucht dat ons avontuur er op zat! Bijna 30 jaar buiten Nederland, 11 internationale verhuizingen, 4 verschillende continenten, elke keer afscheid nemen en weer opnieuw vriendschappen aangaan, elke keer weer in een andere setting afhankelijk van de leeftijd van de kinderen en uiteindelijk zonder hen.

Eindelijk voor goed thuis!

Bagage

Met 6 koffers bagage voor mijn man en mij, al hoewel, ik kan beter zeggen 4 voor mij en 2 voor hem! Want 2 koffers zaten afgeladen vol met stof en een van mijn laatste projecten…

Ik ga op reis en neem mee…

Laatste project uit Ghana

Op de valreep had ik in Ghana nog een kaleidoscope project op mijn design-wall van flanel gezet. De pvc buizen die het stuk flanel strak hielden had ik eruit gehaald en een stukje tule over het ontwerp gelegd zodat ik het opgevouwen in de koffer kon stoppen. Eenmaal thuis hoefde ik het alleen nog maar uit te vouwen en in elkaar te zetten.

Met tegenlicht is het net glas-in-lood!

Mijn oude vertrouwde naaimachine

Het is heerlijk om weer achter mijn oude vertrouwde Bernina te kunnen zitten met knie hevel en ‘needle down’ mogelijkheid. De afgelopen jaren heb ik voornamelijk met analoge naaimachines gewerkt en dat gaat ook goed hoor! Maar het is gewoon comfortabeler om wat soepelere functies op je gereedschap te hebben. Vanwege de vochtigheid en gebrek aan servicemogelijkheden had ik deze machine in Nederland gelaten. Alle spullen die ik de afgelopen jaren heb gebruikt, zoals naaimachine, naaitafel, werktafels en stoelen heb ik allemaal daar kunnen verkopen.

Hup… aan de slag!

En nu dus weer aan de slag in het Hollandse! We verblijven voorlopig op ons flatje in Den Haag, dat we al die jaren als uitvalsbasis gebruikten, totdat we een (betaalbaar) huis hebben gevonden. En tot die tijd zal mijn man genoegen moeten nemen met alle ruimte die ik opeis voor mijn stoffen, quilts en naai-ruimte. Op dit moment ben ik een monster-quilt van 3×3 meter aan het quilten… In een mijn van mijn vorige berichten (HIER) kun je daar meer over lezen. Deze quilt moet over 2 weken klaar zijn!!!

In de huiskamer aan het werk

Groetjes, Hilde Hoogwaerts

Weer fijn op reis…Hilda ‘on-the-road’

Alleen al van het voorbereiden van mijn tas voor ‘on-the-road’ word ik blij. Welk project mag mee? Wat ga ik er voor meenemen?

Deze keer had ik zin in het tweede gedeelte van mijn eindopdracht voor Quilten Speciaal 14. Ik had de panden al geknipt (Ja! Het zijn natuurlijk kledingstukken haha) en had de naaimachine gedeeltes al gedaan. Dus alleen nog stofjes kiezen, garens, naalden, en dan de vraag “hoe pakken we het allemaal mooi in zodat ik efficiënt kan werken?”

De zoektocht naar goeie lapjes… stukjes van knippen, want niet te veel en te groot…

Ik ga op reis en ik neem mee

In verschillende ziploczakjes zitten:

Batikjes en Kaffe Fassettstofjes
Zijde in soorten en maten
En doorzichtige en glimstofjes.

Dan een ziploc voor garen, keurig op halve kerstkaarten met inkepingen gewikkeld en eentje voor mijn bakje met naalden en een kleine borduurschaar, waar ook het te bewerken pand in gaat.

Alles in de handigste tas:

En het werkt zo fijn dames!

Kijk maar wat tot nu toe de resultaten zijn:

Inspiratie

Tijdens het bezoeken van musea, bv het Heard Museum voor Native American Art doe ik ontzettend veel inspiratie op. We zien zulke mooie dingen. Veel inspirerende motieven, zoals hieronder op de foto.

Maar ook tijdens de wandelingen zien we prachtige dingen waar ik door getriggerd word.

Vandaag kwamen we in het Fort Sumner, een plek waar Navajo Indianen gedwongen heen moesten in een jarenlange ballingschap. Dat was een “wandeling” van zo’n 400 mijl, die “The Long Walk” werd genoemd. Ervaringen zijn terug te zien in de kunst die gemaakt wordt.

Kijk maar eens naar dit schitterende weefwerk.

Naast de indrukwekkende dingen ook echt op z’n Amerikaans gekke dingen. In Roswell is in 1947 iets gevonden waarvan veel mensen geloven dat het een UFO is. Ze hadden daar in de Calico Cow Quiltshop alienstofjes en patronen.

In de verschillende quiltwinkels haal ik de ‘row-by-row’, voor mijn quiltvriendinnen van onze bee Quiltzee. Daar geen foto van, al zouden ze dat wel willen!

Morgen reizen we naar Santa Fé, waar we Facebookvriendin BJ Stokey gaan ontmoeten. Via het Kaffe Fassettforum kregen we contact. Ik verheug me er enorm op!

Wordt vervolgd…

Lieve groetjes,

Hilda Wessels

PS Alle eindwerkstukken van Quilten Speciaal 14 zijn te zien tijdens de Algemene Tentoonstelling in Deventer.

Asafo vlaggen van patchwork in Ghana

Vlaggen van patchwork

In de hal van de ‘Artist Alliance Gallery’ in Accra, Ghana, zag ik ze voor het eerst: vlaggen met afbeeldingen van mensen en dieren in patchwork met effen stoffen en borduursel. Het zijn de vlaggen van de krijgsgroepen van de Fanti, een volksstam in het zuidwesten van Ghana, tussen Cape Coast en Ivoorkust. Deze krijgsgroepen worden Asafo genoemd; ‘Sa‘ betekent oorlog en ‘Fo‘ betekent mensen.

Asafo vlaggen in Accra

Ik was verrast door de vele kleuren en de simpele afbeeldingen van mensen en dieren. Opvallend detail op de oudere vlaggen was ook de afbeelding van de Union Jack, de vlag van het Verenigd Koninkrijk. Op de meer recente vlaggen staat de Ghanese vlag afgebeeld.

Oud en nieuw naast elkaar

De Asafo patchworkvlag

De vlaggen worden nog steeds gemaakt door de verschillende militaire groepen in de dorpen van de Fanti regio. Afhankelijk van de afdeling van de krijgsmacht worden de kleuren en afbeeldingen bepaald en vervolgens gaat de vlaggenmaker aan de slag. Hierbij zorgt hij er voor dat de applicaties scherp en met donkere contrasten zichtbaar en opvallend zijn voor als de vlag in beweging is. Het is leuk om te weten dat ook op de achterkant van de vlag dezelfde figuren in spiegelbeeld worden geappliqueerd. De afbeelding wordt binnen een border met blokpatroon aangebracht, behalve aan de kant waarmee de vlag aan de vlaggenstok wordt bevestigd. De rand is afgezet met witte franjes. De vlaggen worden gebruikt bij festivals, de begrafenis van een lid van de krijgsmacht en bij andere toepasselijke feestelijkheden. De grote vlag, zoals op de eerste foto, wordt gebruikt als versiering bij een festival of meegedragen in een processie.

De Fanti

De Fanti leven al vanaf de late middeleeuwen in de kuststreek van Ghana, ingeklemd tussen de zee en het tropisch woud. De sterke verbondenheid met de dieren- en plantenwereld zijn terug te vinden op de vlaggen. De afbeeldingen bestaan voornamelijk uit mens- en dierfiguren, planten, meertjes, monsters, objecten, Europese vervoersmiddelen etc. Vaak worden figuren en profiel weergegeven. Waarschijnlijk werden de eerste vlaggen al in de 17de eeuw gemaakt.

Antieke Asafo vlag

Meer informatie over de Asafo vlaggen kun vinden op de site van het Tropenmuseum en van Duncan Clarke.

Groetjes vanuit Accra, Hilde Hoogwaerts

Workshop en reizen, door gastblogger Antonia Hering

Eindelijk is het zover. De workshop in Engeland! Deze keer zit het weer mee en is het voor de verandering in Woodbridge eens niet vreselijk koud. De zon schijnt en de dames van de Cottonclub Quilters hebben er zin in.

Al gauw is iedereen bezig. Ik zit ze wel een beetje achter de broek. Aan het einde van de workshop wil ik natuurlijk wel resultaat zien! Ik ben de strijkjuf en loop me de benen uit het lijf maar met heel veel plezier. En ja hoor natuurlijk ben ik niet de enige die bij het maken van het voorbeeld iets moest uithalen…….het gebeurt hier ook! Ieder jaar geef ik hier een workshop en ondertussen kennen we elkaar goed. Soms krijg ik in het Engels opmerkingen naar mijn hoofd waar ik niets van snap, en dat uiteraard tot grote hillariteit van iedereen. Maar ja mijn Engels is toch duidelijk beter dan het Nederlands van hun. Geen woord kennen ze. Dus ik vertel ze soms in het Nederlands wat ze moeten doen. En dan kijken ze me aan!

Stil aan het werk maar hieronder snorren de machines er vrolijk op los.

En tada!! Iedereen heeft zijn werk aan het einde van de workshop af. Een kerst center piece. Zie hier het resultaat! Mooi he! Apetrots ben ik op de meiden! Allemaal hetzelfde en toch ook weer zo verschillend.

Ik houd van reizen

Met de workshop achter de rug staat onverwachts de Shetland eilanden voor de deur. Oke…….ik houd van reizen maar dit slaat werkelijk alles. Australia, DOWN UNDER zou je toch denken dat met een dag reizen dit eiland het verste weg ligt……maar helemaal fout. Als je naar de Shetland eilanden (Schotland officieel) wilt ben je 2 dagen onderweg. Tweemaal de nachtveerboot. De eerste van IJmuiden naar New Castle. Dan 400 km racen door Schotland naar Aberdeen en gauw op de 2de boot naar Lerwick op het Mainland. Allemaal geen probleem want je boekt ook een heerlijke hut en slaapt prima.

Dat was althans de bedoeling! Niet helemaal gelukt kan ik vertellen. Tijdens het racen met de auto om op tijd in Aberdeen te zijn krijg ik een telefoontje net als ik bij een stop op het toilet zit. Hoe ongemakkelijk! Dat had natuurlijk al een voorteken moeten zijn. De vraag is of we ons kunnen haasten…………..de boot vertrekt namelijk een uur eerder in verband met ruwe zee.

Boten toch al niet mijn ding

Nu zijn boten toch al niet mijn ding, vliegen wel, maar gelukkig redden we het in tijd en checken in. En de ruwe zee……nou dat hebben we geweten. De hele boot is zeeziek geweest, mijn persoontje inclusief. Bah! Zelfs Jaap heeft niets gegeten en dat komt niet vaak voor. Mijn evenwichtsorgaan is totaal op hol geslagen. Na een onstuimige lange reis eindelijk op het Mainland en gelukkig wordt het snel beter. En tja daar zit natuurlijk het mecca van de Shetland wol!!

Niet te weerstaan die wol

En laat ik behalve het quilten natuurlijk ook breien, haken en nog veel meer dingen leuk vinden. Niet te weerstaan die wol. Ik sta nog net niet te kwijlen. Ondanks ik er totaal geen tijd voor heb en op aandringen van mijn man (die mij ook langer kent dan vandaag!) besluit ik toch om maar een paar bolletjes te kopen en een leuke fairisle das te breien voor bij mijn rode jas. Gelijk bezig en zie hier het eerste resultaat.

Helemaal leuk. Ik ben totaal vergeten dat ik er eigenlijk geen tijd voor heb en ga terug naar de winkel om mijn lapje te laten zien.

Beheersen is duidelijk in dit geval niet mijn sterkste kant, want uiteindelijk kom ik thuis met een zeer grote tas vol met 63 bolletjes in 11 kleuren. Je kan het toch niet riskeren om tekort te hebben??

Mooi he!

En breien maar. Al gauw heb ik genoeg plezier om mezelf ervan te overtuigen dat ik geen das moet breien maar een overslagtrui met dezelfde patronen.

Dus ik sla aan het ontwerpen en rekenen. Het stukje van de das is ondertussen proeflapje en na mijzelf gemeten te hebben lukt het aardig om een patroon op papier te zetten. Omdat ik aan de zijkanten geen naden wil brei ik alle panden tot een zekere hoogte tegelijkertijd. Dat zijn dus 444 steken. En dat past natuurlijk niet op mijn breinaalden. Dus 2 rondbreinaalden met losse stopjes gekocht. Zo kan ik ook niemand prikken als ik straks in het vliegtuig zit te breien, een top oplossing dus.

De kleurenkaart heb ik er ook maar bij gekocht, want natuurlijk wil ik in de toekomst meer van deze niet pluizende wol.

En breien maar

Van elke steek die ik doe geniet ik intens, maar ondertussen weet ik dat als ik weer thuis ben ik het zal moeten wegleggen om de laatste hand aan mijn quilt te leggen. Die staat immers op de nominatie om naar Amerika te gaan en moet dan natuurlijk af zijn.

Ach denk ik! Ik ga binnenkort nog naar Curacao en Paducah dus dan heb ik tijd genoeg om op de reis te breien.

Antonia Hering

Tag Archief van: reizen