Een quilter maakt foto’s

Door alle uitgevallen activiteiten heb ik dit voorjaar voldoende tijd om de uitdaging aan te gaan, ik ga zelf een nieuwe web-site bouwen. Ik wil de web-site graag een wat professionelere uitstraling geven en ik wil mijn blog koppelen aan de web-site. Het eerste deel is aardig gelukt, aan de vormgeving van het blog moet ik nog wat sleutelen voordat het online gaat. Natuurlijk hoort bij een nieuwe web-site ook het maken van foto’s van recent werk.

Foto’s maken

Foto’s maken van mijn werk vind ik een verschrikkelijk moeilijke klus en vaak staat het voor het insturen van een wedstrijd of een tentoonstelling onder tijdsdruk. Nu heb ik meer dan voldoende tijd om te experimenteren. De boeken van Kafe Fasset inspireren mij, vrijwel al zijn quilts worden gefotografeerd op een passende locatie en voegt iets toe aan het werk.

Ik heb geleerd van de module fotograferen tijdens de artQuilt bijeenkomst van het Quiltersgilde. Tijdens de masterclass Biezenmortel in 2018 is er ook veel aandacht voor het fotograferen van werk. Wij oefenen zowel binnen als buiten.

Ook maar ik buiten foto’s van mijn inzending voor de wedstrijd van het Textielfestival en gelijk oefenen ik ook met Happy Sea.

Ik ben dus miet helemaal blanco en ik weet inmiddels dat de locatie heel belangrijk is, maar dat ook het weer een factor is waar rekening mee moet worden gehouden. Bij mij in de omgeving zijn voldoende mooie plekjes, dat is niet het probleem. Het wachten is op geschikt weer. Windstil is een belangrijke voorwaarde. Bij windkracht 2 wordt het al lastig en bij windkracht 3 is het eigenlijk al niet meer mogelijk. Het werk waait dan alle kanten op. Te veel zonlicht geeft te veel schaduw werking en bij te donker weer wordt de foto somber.

En dan is het zomaar op een middag het juiste weertype.

Tijdens het fotograferen wordt de wind toch wat vlagerig, waardoor één werkstuk toch nog even in het water valt. Ondanks acrobatische toeren blijft de phone een onderdompeling bespaart.

Vervolgens blijft het vele dagen waaien en schijnt de zon hartstikke vel, totdat ik op een ochtend om 6.00 uur wakker wordt en het windstil is. Dus pijlsnel sta ik op en sjouw het werk in de aanhanger. De natuur is prachtig en zo stil, het is de moeite meer dan waard om zo vroeg op te staan. De foto’s zijn wonder boven wonder snel gemaakt. Daarna wacht thuis het ontbijt.

Beloning

Het gepruts aan de web-site en het foto’s maken is net op tijd klaar voor de de allereerste expositie dit jaar. Vanaf 2 juli exposeert het kunstcollectief Diversity (waar ik lid van ben) in het CBK (Centrum voor Beeldende Kunst) in het Rensenpark (de voormalige dierentuin) in Emmen. Het moet wel weer even wennen na alle niets doen. Ik moet nadenken over wat ik wil meenemen en een lijst aanleveren met titel, maten en materiaal. Alles moet worden ingepakt in mijn autootje en dat is altijd passen en meten. Om met de auto bij het gebouw van het CBK te komen is wel even een heel gezoek. De route planner gaat tot het Rensenpark en dan moet ik het verder zelf maar uitzoeken. Gelukkig is de ontvangst bij het CBK aller hartelijks. Het zijn enthousiaste mensen die met intresse luisteren naar mijn uitleg over de betekenis van het werk en hoe het moet hangen. Het is fijn dat ik eindelijk mijn werk weer mag laten zien. En wil je weten hoe mijn web-site er nu uit ziet? kijk dan even

Hartelijke groet, Jo Huijsman

3D Expression met werk van Marijke van Welzen

SAQA

SAQA staat voor Studio Art Quilts Association. Een internationale organisatie die het artquilten promoot.
Het Quiltersgilde heeft een instellingsabonnement met verschillende voordelen, waarmee we de art quilters in onze vereniging willen ondersteunen en stimuleren.

Als je als artquilter mee wilt doen aan de tentoonstellingen en uitdagingen moet je persoonlijk lid zijn van het SAQA. Marijke van Welzen is een van deze leden en zij doet mee met de 3D-expressie; een tentoonstelling van SAQA.

Lees hier het verhaal van Marijke van Welzen

There are snakes lurking in the grass van Marijke van Welzen

In November 2018 ben ik tijdens het Quiltfestival in Houston lid geworden van SAQA. Het stond al een tijdje op mijn lijstje dus nu was een goede gelegenheid om dat te doen. Zoals de meesten van jullie wel weten vind ik het erg leuk mijn werk tentoon te stellen. Ik kijk daartoe regelmatig online of er interessante oproepen zijn waarvan ik denk dat mijn werk er past of waarvoor ik iets nieuws wil maken. Die oproepen print ik dan uit en leg ik op een stapeltje met de datum er op wanneer de papieren ingestuurd moeten worden.

Bij de SAQA Calls for entry, die je op de website kunt vinden, vond ik 3D Expression. Een oproep voor driedimensionaal werk waarbij ook wearable art specifiek werd genoemd. Ook fijn dat er geen restrictie was wat betreft de datum wanneer het gemaakt was. Bij heel veel oproepen moet het nieuw werk zijn, of gemaakt voor een bepaalde datum. Ik besloot om mee te doen. Het werk moest beschikbaar zijn van 2019 t/m 2023 !

Welk werk zou ik dan insturen? Mijn nieuwste 2 mantels waren op dat moment in Canada in de World of Threads tentoonstelling en die wilde ik ook graag na teugkomst in mijn komende tentoonstellingen in Europa laten zien. Ook andere mantels waren al “geboekt” voor tentoonstellingen.
Dit is een zgn. Juried exhibition, dat betekent dat je werk door een jury beoordeeld wordt. Je mocht meerdere kunstwerken opgeven, maar per kunstenaar zou er maar 1 werk toegelaten worden. Indien de jury het zou uitkiezen natuurlijk, dat is altijd reuze spannend! Ik besloot er twee op te geven.
Je moet dan een “ Artist Statement “ bijvoegen en goede foto’s insturen. In maart 2019 kreeg ik de email dat mijn werk “ There are snakes lurking in the grass” was geselecteerd. Hoera!

De procedure met wat voeten in de aarde

De hele procedure heeft best wat voeten in de aarde. Er volgde een heel officieel contract dat ingevuld en weer terug gestuurd moest worden.
In dit geval werd ik ook geacht een “Audio Statement” op te nemen. Dat liefst een andere tekst bevat dan je eerdere artist statement. Ik had dat al eerder gedaan voor andere tentoonstellingen , maar ik vind dat echt een opgave. Na stukje schrijven met de zinnen zodanig op het papier dat de adempauzes erin staan, paar keer oefenen, rustig plekje zoeken diep adem halen en het telefoonnummer bellen ( Amerika). Je moet dan een hele serie nrs. intikken zodat jouw stukje straks ook bij het goede kunstwerk te horen zal zijn in de tentoonstelling.
Toen kreeg ik een email of ik even zo spoedig mogelijk betere foto’s wilde sturen, anders zou mijn werk niet met een foto in de catalogus komen. Er zat teveel ruis in de foto’s, Oef. Aangezien ik mijn beste foto’s had gestuurd moesten we snel nieuwe maken. Gelukkig kon dat, want de mantel was thuis. Mijn man en ik hebben een hele stellage gebouwd in de woonkamer, nog een beetje gefotoshopt en op hoop van zegen opgestuurd. Gelukkig werden deze geaccepteerd. Dan het werk opsturen. Ook heel spannend, komt het goed aan?

Het leuke van deze tentoonstelling is dat de werken in musea worden tentoongesteld. Het geeft echt een heerlijk gevoel als je dan foto’s daarvan ziet.
Online kun je het werk zien op https://www.saqa.com/art/exhibitions/3d-expression-saqa-global-exhibition.

Dank je wel Marijke voor je verhaal over jouw prachtige jas.

Ook Marjolein van der Eijk heeft een werkstuk in deze tentoonstelling, maar dat komt in een volgend verhaal.

Jubileumquilts van de European Quilt Association – Draden zonder grenzen

Draden zonder grenzen (Threads without borders)

De European Quilt Association (EQA) is een associatie van 20 Europese quiltverenigingen. Voorwaarde voor deelname is dat een land geografisch tot Europa behoort en dat de quiltvereniging eigen statuten heeft. Jaarlijks komen de vertegenwoordigers van deze landen bijeen om met elkaar van gedachten te wisselen over onder andere gezamenlijke Europese tentoonstellingen met een thema. Leden krijgen hierdoor de kans internationaal te exposeren. Bovendien reizen deze tentoonstellingen door Europa en geven menig landelijk quiltevenement een internationaal tintje.

In 2019 bestond de EQA 30 jaar en ter ere van dit jubileum werden per land 6 quilts geselecteerd met het thema Threads without Borders (Draden zonder grenzen). Hieruit werden 2 exposities samengesteld. Eén voor het Festival of Quilts te Birmingham in augustus 2019 en één voor de International Patchworkmeeting in september 2019 in St. Marie-aux-Mines.

Het was de bedoeling om de gehele collectie dit jaar naar Nederland te halen en te tonen tijdens onze Algemene Tentoonstelling in augustus 2020. Helaas heeft Corona roet in het eten gegooid. Het gevolg is dat de collecties niet op toernee zijn want in heel Europa zijn de meeste quiltevenementen geannuleerd.

Per toerbeurt plaatsen de landen hun quilts op de Facebookpagina van de EQA.
Nu is Nederland aan de beurt en gedurende 6 dagen zal ik elke dag een quilt plaatsen.
Deze quilts kun je hier bewonderen

De geselecteerde quilts zijn van en waren te zien in 2019 tijdens

Festival of Quilts — Birmingham

Margaretha Janssen – EQA 30 Up!

Fennie Bouwsema;12 x 1 together

Inge Duin; Dear Brother

International Patchwork Meeting – St. Marie-aux-Mines

Rita Dijkstra; Sky High

Nienke Smit; Connected Threads

Corrie Smit;;Connected to gold wire

Geniet van deze mooie quilts en ik hoop dat ze in de nabije toekomst in het echt te zien zijn in Nederland.

Inge Schoonderwoerd

Quiltvirus

Terwijl de wereld volledig in de ban is van het coronavirus heb ik gelukkig alleen maar ‘last’ van het onschuldige quiltvirus.

Gekluisterd aan huis

Nu al mijn textiel uitjes, bezoeken aan musea, familie en vrienden zijn gecanceld heb ik tijd in overvloed. Met eenmaal per week een bezoek aan de supermarkt verdeel ik de overige tijd tussen het werken aan mijn textiele projecten, het klussen in de tuin en af en toe doe ik iets huishoudelijks.

Eigenlijk een relaxed leventje, helaas maken alle berichten in de krant, tv en radio mij onrustig en is het allemaal heel onwerkelijk en zorgelijk.

: textiel project

: tuin klussen

Ondanks alles is het werken aan mijn textiele projecten voor de aanstaande festivals een fantastische afleiding. Gisteren heb ik voor het Quiltfestival in Noord Groningen de laatste jute zak geverfd in vooral goud tinten. Het is altijd even afwachten of dat wat ik in gedachten heb ook daadwerkelijk lukt, maar ik ben heel tevreden met het resultaat. Nu ga ik verder met het bewerken van de zak in zwart tinten en glitter borduursteken. De inspiratie is de lichtvervuiling. Nergens zijn de nachten nog echt donker. Wij zien nog wat sterren, maar de duisternis wordt overstemd door al het kunstmatige licht. In het project Verhalend Landschap vind ik dit een mooie toepasselijke invulling voor het vertolken van de maand december.

Het zal toch niet zo zijn

En al wil ik er niet aan denken, ik voel het onheil dichterbij komen. Nu ook het songfestival is afgelast maak ik mij ernstig zorgen over het doorgaan van het Textielfestival in Leiden en het Quiltfestival Noord Groningen . Het zijn twee evenementen waar ik al zeker anderhalf jaar naar toewerk en waar ik mij enorm op verheug. Tegelijkertijd besef ik dat mijn zorg verbleekt bij de zorgen om het coronavirus, de uitdagingen waar wij voor staan om het virus te bedwingen en het leed wat het met zich meebrengt.

Hoe dan ook, ik blijf lekker doorgaan met mijn projecten. Is het niet voor nu dan komt er vast en zeker een ander moment om al het gemaakte aan jullie te laten zien. Ik wens iedereen veel sterkte en de overheid en de organisatie van onze mooie textiel evenementen vooral veel wijsheid.

Hartelijke groet, Jo Huijsman

Het werk van Joke op het TextielPlusfestival in de Brabanthallen.

Dat was een feestje!

Prachtig werk werd er geëxposeerd, zowel voor de wedstrijd als in de gehuurde units.

Ik had er zelf ook een ruimte gehuurd en heb er zelf 3 dagen voor die ruimte zitten borduren en genieten.

Ik loop op dit moment nog steeds een beetje naast mijn schoenen want wat heb ik een enthousiaste complimenten gekregen over mijn werk. Het hield niet op.

Het was heel leuk om uit de opmerkingen te merken dat het publiek ook verstand van zaken had.

Ik zal hier een paar van de werken laten zien die de meeste reacties opriepen.

Handdoekrol

Om te beginnen de strook van 10 meter handdoekrol waar ik het hele jaar aan had geborduurd.

Ik ben dit jaar ernstig ziek geweest en borduren was het enige waar ik zin in had. Een jaar geleden had ik handdoekrollen op de kop getikt. Van die rollen die in openbare toiletten hangen om je handen aan af te drogen.

Een strook van 10 meter had ik “geverfd” met thee en roest en daarop heb ik het hele jaar geborduurd. Gewoon uit de vrije hand zonder vooropgezet idee of patroon. Precies waar ik op dat moment zin in had. De ene keer een kettingsteek of een kruisje, maar heel vaak gewone rechte steekjes zoals bij de boro techniek. Ik had ook diverse geroeste en beschimmelde kleine lapjes die ik erop borduurde.

Uiteindelijk heb ik ervan van afgezien om de strook in zijn geheel over een stok te draperen, omdat je dan ook tegen de achterkant aan zit te kijken. Ik heb hem hem in 5 ongelijke delen geknipt en daarvan de uiteinden aan elkaar genaaid en die over een stok gehangen, zodat je ze net als bij de originele handdoekrol steeds een stukje verder kan draaien en dus telkens een ander stuk van het werk ziet.

Diaraampjes

Een ander werk dat veel belangstelling trok was mijn stellage met diaraampjes. Een paar jaar geleden kreeg ik een doos met antieke diaraampjes bestaande uit twee dunne glasplaatjes die met een strookje zwart papier aan elkaar geplakt hadden gezeten.

Ik bewaar altijd alle afgeknipte draadjes en die waren nu goed van pas gekomen. In elk diaraampje had ik een paar draadjes gedaan en een beetje bling bling om licht te vangen.

Vervolgens had ik tussen de diaraampjes aan weerszijden een dun organzabandjes gelegd voor ik ze op elkaar plakte zodat er een strook diaraampjes ontstond. De stroken hingen over een standaard.

Ik vermoed dat er inmiddels een aantal mensen op zoek is gegaan naar oude diaraampjes gezien de reacties.

Borduurringen

Het derde werk dat verbazing en bewondering op riep waren mijn borduurringen “Winter” waarin beschimmelde stof was te zien met wat borduuraccenten.

Dit werk was ontstaan doordat mijn Brugmansia ’s winters naar binnen moet omdat hij niet tegen vorst kan. Hij stond de hele winter op een oud cremekleurig gordijn. En toen ik hem in het voorjaar weer buiten bracht bleek dat gordijn prachtig beschimmeld en verweerd te zijn in de ronde vorm van de pot.

Ik heb de vlekken een beetje geaccentueerd met borduurwerk en toen borduurringen besteld in de maat van de pot en ze daarin ingelijst.

Alle drie de dagen heb ik voor mijn unit zitten borduren aan een ander werk en genoten van alle belangstelling en complimenten.

Joke Hardenbol

Festival of Quilts Birmingham

Het jaarlijkse quiltfestijn Festival of Quilts Birmingham is helaas weer voorbij. We schreven er al eerder over hier en hier. Birmingham is makkelijk te bereiken vanuit Nederland, we komen dan ook heel veel bekenden tegen. Genieten van deze ontmoetingen, van de mooie quilts die er hangen, de lezingen, de workshops en de winkeltjes. Vier dagen zijn eigenlijk te kort om het allemaal in je op te nemen. Niet alleen qua bezoekers is Nederland goed vertegenwoordigd, ook de Nederlandse inzendingen zijn van hoog niveau. Met een derde prijs voor Marjolijn van Wijk met haar quilt First Japanese Dream: Hope, een judge’s choice en veel ‘highly recommended’.

En dan weer naar huis

Met een hoofd vol ideeën gaat iedereen weer naar huis en dan volgen alle blogberichten en Facebookfoto’s om na te genieten. Ook voor de thuisblijvers is dat leuk, dan kunnen zij een beetje meegenieten. Hieronder volgen een aantal foto’s om jullie een indruk te geven van het feestje. Volgend jaar is het Festival of Quilts Birmingham van 30 juli tot 2 augustus. Mocht je overwegen om te gaan, boek dan je hotel op tijd. Zowel in de omgeving van het NEC als in Birmingham stad kan je terecht. De treinverbindingen zijn uitstekend. En als je dan ook nog een quilt instuurt voor de tentoonstelling, dan heeft een bezoek aan dit festival nog een extra dimensie.

In het Quiltnieuws van december komt een uitgebreid verslag met foto’s van dit evenement. Hier alvast een voorproefje.

De fotogalerij van Inge

: The Great Western Arcade

: Quilt schoenen?

: treinstation Birmingham

: detail prijswinnaar categorie contemporary Fractal door Claudia Pfeil

: detail van een kriebelige quilt Working Class Heroes door Elfriede Grooten

De fotogalerij van Rose-Anne

: Triangle Colour Study lll door Nicholas Ball

: Moving On door Liz Jones

: Underground Stripes door Rachel Tyndall

: Mosque Reflections door Janine Ibbini

: De prijswinnaar van de Art Quilt categorie Vertex door Betty Busby

: En een oude bekende, kan ik naar blijven kijken. Dusk to Dawn door Pat Baum-Bishop

Inge van Koningsveld en Rose-Anne de Haan

Stress

Druk

Ik heb het druk. Dat is fijn, want ik moet natuurlijk als ZZP’-er wel mijn eigen geld verdienen.

Dat dat lukt, vind ik echt super. Het werk waar ik het meeste van mijn brood mee verdien is ook erg leuk; ik reis ervoor van Maastricht naar Goes, kom vlakbij de Waddenzee, en krijg en passant de gelegenheid om eens bij verre vrienden langs te gaan. Ik ontmoet er leuke mensen mee, kan mezelf ontwikkelen, kortom, fijn, druk.

Maar er is ook een keerzijde aan.

En daar wil ik het eens met jullie over hebben.

Ik sta bekend/ berucht (afstrepen naar keuze) als artquilter. Ik houd niet zo van patronen. Die bedenk ik liever zelf.

Dat dat lukt vind ik ook al zo fijn. Ik geniet ervan om nieuwe dingen te bedenken, om eens een nieuwe techniek uit te proberen en, nog leuker, te proberen om mijn binnenste naar buiten te brengen.

Dat is te zien bij deze stukken:

Fragile, voor vriend Frank

Lichtval, in goud en brons

Sterk als de dood is de liefde

Stress en creativiteit

Ik heb het druk. Dat is NIET fijn.

Want wat ik merk als side-effect, is dat ik daardoor niet toekom aan dit soort werk.

En van dit soort werk word ik blij, ik ont-wikkel me erdoor.

Door dit soort werk wordt mijn ik zichtbaar. En dat is een geweldig proces.

En dat lukt niet, als ik voor een gesprek naar bijvoorbeeld Rotterdam moet: ruim een uur rijden, met mazzel (OK, wel in een hele fijne auto!), bij aankomst een gesprek voeren van 4 uur waarbij ik me moet verdiepen in de persoon die tegenover me zit en de vaktechnische kennis die hij of zij bezit boven tafel moet krijgen. Ruim een uur terug, en dan ben ik moe.

Dan volgt het proces van het schrijven van de rapportage. Ik moet aantonen dat iemand geschikt is voor haar werk. Ik moet dat goed onderbouwen. Het is een proces waar ik ongeveer zes uur over doe. Als ik mazzel heb kan dat in één dag, maar dat lukt me niet altijd. Het vergt nogal wat concentratie.

Stress en temperaturen stijgen

Deze weken zijn bijzonder stressvol in het werk: een kandidaat vraagt om snel schrijven want ze wil in september met een opleiding starten, een collega vraagt om snel schrijven want hij gaat diezelfde week nog op vakantie. En we moeten over en weer in de procedure elkaars stukken lezen en van feedback voorzien. Dan begeleid ik nog een assessor in opleiding, en die wil natuurlijk ook graag feedback over wat ze heeft geschreven. En nog even bellen.

Het lukt allemaal.

Zelfs in deze temperaturen.

Zelfs al zit er een collega in mijn nek te hijgen en krijg ik daar serieuze jeuk van.

Maar creatief werk?

Nee.

Ik praat erover met een vriendin, op een late avond. We hebben het er meer over gehad.

Bij een hoog stressgehalte lukt het niet om je binnenste naar buiten te laten komen. Daar zit wat voor. Zo’n muurtje dichtgeplamuurd met stress.

Stress en quilten

Maar… ik heb wel een dringende behoefte om iets te maken en met mijn handen wat te doen als ik in de avond met mijn man op de bank naar “Hinterland” zit te kijken.

In tijden als dit merk ik dat ik graag met stempeltjes werk. En als ik dan op Facebook een prachtige nine-patch voorbij zie komen (dank je wel voor de inspiratie Jeannet Hazelbag!) dan houd ik het niet meer tegen. Zelfs mijn quiltbeebuddies houden me niet tegen (die lachen alleen maar!) en ik ga er tegenaan.

De scrapbakken erbij, en daar gaat het heen. Strijken. Stempelen. Knippen. Sorteren.

Stempelen en knippen

En naaien maar!

Zondagmorgen in de zon

Het schiet lekker op:

Veel Kaffe Fassettrestjes…

Zo ongeveer had ik het gedacht

Ja. Daar word ik blij van.

Dit werk heeft niks te maken met diepe zingeving.

Dit gaat over restjes opmaken, wat te doen willen hebben, en tussen alle stress door gewoon helemaal tot rust komen door dit heerlijke traditionele werk.

Met waarschijnlijk een heel mooi eindresultaat!

Stress….

Toch nog ergens goed voor?

Hartelijke groet,

Hilda Wessels.

Een vakantie verslag van een quiltster

Na een hele volle maand juni waar ik mijn textielkunst exposeerde tijdens de atelierroute met Pinksteren en het weekend daarna het open tuinen weekend, geniet ik nu van een welverdiende (vind ik zelf) vakantie.

Even geen textiel

Tijdens deze vakantie neem ik even afstand van textiel en doe ik allemaal andere leuke dingen zoals bijvoorbeeld wat rommelen in de tuin. Van de bloemen uit mijn pluk tuintje maak ik boeketten en van de bessen, bramen en frambozen wordt er jam gemaakt. Ik zit wat rond te kijken en lees zowat alle boeken in de VakantieBieb app. Met mijn lief ga ik naar de meest prachtige uitvoeringen in de openluchttheaters in de buurt en wij maken lange fietstochten met meestal een beloning.

Denken

Met al dat relaxen maak ik mijn hoofd leeg en denk ik na over hoe ik verder ga met mijn ‘Verhalend landschap’ project en vooral hoe ga ik het volgend jaar exposeren in het kerkje van Eppenhuizen tijdens het Quiltfestival Noord Groningen. Daarom is het verhaal van Joke Hardenbol “hoe presenteer jij je werk” zo herkenbaar. Af en toe zit ik wat te prutsen met modelletjes en binnenkort wil ik naar Groningen gaan om de maten van het kerkje in Eppenhuizen op te meten en inspiratie op te doen.

Zomerexpositie

Maar een hele lange luie zomer is ook niet helemaal mijn ding en daarom is de expositie Zusjes & Art II een leuke onderbreking.

De voorbereidingen zijn vooral gezellig en het is weer een uitdaging om het werk zo op elkaar af te stemmen dat het een afwisselende expositie wordt. Heb je zin om te komen dan ben je van harte uitgenodigd in de mooie Driekoningenkapel in Doetinchem. Kijk voor het adres en de openingstijden even op mijn website onder nieuws . Veder wens ik alle lezers een hele fijne zomer met ik hoop af en toe in de nachtelijke uren op een flinke bui voor de verschrikkelijke droge Achterhoek.

hartelijke groet,

Jo Huijsman

Festival of Quilts Birmingham 1 t/m 4 augustus 2019

Ieder jaar vindt in Birmingham het Festival of Quilts plaats, een internationaal quilt evenement met veel tentoonstellingen, winkels en workshops. Het jaarlijkse evenement in Birmingham, waar veel Nederlandse quilters naar toe gaan. Er is veel te zien en veel inspiratie op te doen.

Jubileum European Quilts Association

De European Quilts Association viert dit jaar haar 30-jarig jubileum tijdens het Festival of Quilts met een jubileumtentoonstelling. Per land zijn 3 quilts te bewonderen met het thema “Draden zonder grenzen”. In totaal een expositie van 60 quilts.

Korting

Leden van de EQA (dus ook alle leden van het Quiltersgilde) kunnen HIER kaarten met korting (14,50 pond) bestellen. De promo code is: EQAmember.

Bereikbaarheid

Vanuit Nederland is Birmingham per vliegtuig goed te bereiken, de reistijd bedraagt ongeveer een uur. Het evenement is goed aan te reizen per trein vanaf het vliegveld. Je zou het zelfs op 1 dag kunnen bezoeken, maar beter is een overnachting te boeken; 1 dag is te weinig om dit evenement eer aan te doen.

Kijk voor overige informatie op de site van Festival of Quilts.

Inge Schoonderwoerd

Tijd van Exposities

7 juni.

Exposities

Het begint weer, de tijd van de exposities, tentoonstellingen, braderieën en andere cultuuractiviteiten.

Volgende weekeinde natuurlijk het grote festival in de Weerribben, waar ik voor het eerst heenga.

Denk ik.

Want sjonge, wat kun je het DRUK hebben.

Via het Quiltersgilde kreeg ik een mail over het Textiele Ambachten Festival in Epe. Of er iemand was die workshops wilde geven.

Nou, hoe leuk is dat?

Dus ik gaf me op.

Ik ontmoette Anne Nyst, en we spraken af dat ik 4 workshops van een uur geef in het Kulturhus.

Dat worden twee “Pimp your pants”-workshops: je neemt een spijkerbroek met gaten mee en ik zet je aan het werk met oplappen op de BORO-manier!

Een paar voorbeelden:

Pimp your pants

En wat “losse voorbeelden” om inspiratie mee op te doen:

Kleine kunstjes

Daarnaast doe ik nog twee workshops stempelen: gezellig vingerhoedjes stempelen en naaien voor de startende quilter.

Daar worden mooie pakketjes voor gemaakt door de plaatselijke bekende quiltwinkel :-)

Er doen in Epe heel veel locaties mee. Dit Festival startte als Schaapscheerdersfestival, maar is nu uitgebouwd tot en met. Er is een fietstocht uitgestippeld langs alle locaties die meedoen. (inclusief restauratiewerk dat in bedrijf te zien is op kasteel Cannenburgh!)

Ik zou zeggen, komt dat zien!

Andere expositie

Vorige week moest ik mijn auto naar de garage brengen in Elburg.

Mijn schoonzus had me de week ervoor foto’s geappt van schitterende quilts in de synagoge daar.

Dat moest ik zien. Ik was er nou toch!

De tentoonstelling is gebaseerd op het Hooglied, een zeer poëtisch, bij tijden erotisch bijbelboek.

Ik ben er dol op. Mijn afstudeerwerk van Quilten Speciaal is ook gemaakt naar aanleiding van een tekst uit Hooglied…

Het bleek een prachtige combinatie te zijn van bronzen kunstwerken van Feico Hajonides en artquilts van Jackie Howard

Als je in de buurt bent, ga kijken!

Tentoonstellingsboekje “Wat ben je mooi!”

Ik heb de tentoonstelling met enorm veel plezier bekeken. De werken zijn zó opgehangen dat ze elkaar versterken, om tot een prachtig geheel te komen.

Ondertussen…

Ondertussen wordt mijn werkkamer verbouwd: het kamertje ernaast mag erbij om ruimte te hebben bij workshops…

En meer stofjes misschien :-)

Van werkkamer naar atelier

Ik weet niet hoe dat bij jullie gaat, maar ik houd niet van dit soort gedoe.

Aangezien ik WEL houd van meer ruimte, is het even een paar dagen aanrommelen.

En daarna heb ik een plaatje van een kamer.

Er komt een open atelier.

Maar eerst de verbouwing klaar.

En het schoonmaken en inruimen. En dan workshops geven. Misschien nog even naar de Weerribben.

Mijn “Travelling with Kaffe and Dijanne” moet klaargemaakt worden voor Birmingham, waar ik ook weer heenga.

“Travelling with Kaffe and Dijanne”

Dan is het vakantie.

Dus dat open atelier? Ergens eind september denk ik…

Lieve groet,

Hilda

Tag Archief van: expositie