Tag Archief van: art quilt

‘Wat doe ik met mijn tijd’? vraagt Joke

De corona heerst nog steeds. Aangezien de dames die bij mij de jaarcursus Art Journaling op textiel volgden allemaal op leeftijd zijn durfen ze ook in september nog niet te beginnen.

Mijn atelier is te klein om allemaal op anderhalve meter afstand te zitten.

Dus hebben we in overleg besloten om de cursus verder te annuleren. En toen heb ik ook maar gelijk besloten helemaal te stoppen met les geven en met vervroegd pensioen te gaan.

Kunstmarkten en Tentoonstellingen

Er is dit jaar ook geen enkele kunstmarkt doorgegaan.

Ook de Kunsttiendaagse in Bergen, die eerst toch wel door zou gaan, is op het laatste moment na de aangescherpte maatregelen afgeblazen.

Wat nu? Geen doel meer om naar toe te werken. Geen cursisten meer om voorbeelden voor te maken en lessen voor te bereiden. Mijn inzending voor de TextielPlus wedstrijd is klaar. Mijn inzending is een klein stukje van de 10 meter handdoekrol die ik vorig jaar heb geborduurd.

Ga ik dan nu eindelijk tijd overhouden?

Wat wil ik gaan doen? Ik weet het even niet.

Collages van een half uur

Ik was in juni begonnen met het maken van een collage binnen een half uur elke dag. En omdat ik vind dat alles wat ik doe wel tot een resultaat moet leiden (ik ben ook niet van de proefjes) zijn die collages gelijk boekpagina’s. De laatste weken was ik daar eigenlijk niet meer aan toegekomen, dus dat ga ik maar weer eens oppakken.

Maar ja, dat is maar een half uur.

Foto collages van een half uur.

 

 

Het afgelopen jaar heb ik eigenlijk bijna alleen geborduurd. Ga ik nu weer eens met mijn naaimachine aan de slag. En zo ja, wat ga ik dan maken?

 

Het werken in lange banen is me goed bevallen omdat je dan kleine stukjes tegelijk kunt doen en die later aan elkaar naaien. Ik ben niet zo van de grote werkstukken. Ik maak eigenlijk het liefst kunstenaarsboeken. Gewoon kleine werkjes die snel klaar zijn.

 

 

 

 

Maar zakelijk gezien is dat niet slim, want hoewel mensen het prachtig vinden om mijn boeken te bekijken, weet niemand wat hij er na aankoop mee zou moeten. Dus dan is kunst aan de wand toch handiger.

Allerlei afwegingen en ik ben er nog niet uit.

Pronkrol Museum de Koperen Knop

Gelukkig heeft Museum De Koperen Knop een wedstrijd uitgeschreven. Daar heb ik me voor aangemeld. De pronkrol van vroeger moet de inspiratie zijn. Daar ga ik me dan eerst maar eens in verdiepen, dan komt de rest later wel. (Ik ben ook heel goed in uitstellen).

 

En ik ben natuurlijk op vilt les. Daar kan ik thuis ook wel mee aan de slag.

Oh ja, ik heb al twee jaar een lockmachine staan waarvan ik geen idee heb hoe ik de draden erin moet spannen en die dus nooit gebruikt is. Nu zou ik me daar eens in kunnen verdiepen.

En mijn atelier opruimen zou ook geen slecht idee zijn.

En nu ik geen cursisten meer heb kan ik ook wel wat van mijn spullen gaan verkopen.

Teveel

Rollen Tyvek van 50 meter werk ik in mijn eentje niet weg. Dus heb ik op Facebook zowel de textiel Tyvek als de papier Tyvek al te koop aangeboden voor een vriendelijke meterprijs. Het wateroplosbare vlies is het volgende denk ik, want ook dat kocht ik per hele rol.
Maar 6 heatguns en 6 soldeerbouten liggen b.v. nog te wachten op een besluit.

 

Als ik deze blogpost nog eens teruglees, ben ik bang dat ik helemaal geen tijd over ga houden. Er is nog genoeg te doen.

Hartelijke groet, Joke Hardenbol

 

Hannie de Beer – een interview door Mia de Vos

Hannie de Beer woont samen met haar man in Eindhoven. Het werk van Hannie bestaat uit veel handwerk gecombineerd met machinaal werk. Ze gebruikt daarbij verschillende materialen. Vooral het werken met eigen gemaakt papier en het maken van breakdown lappen is voor haar telkens een uitdaging. Daarmee geeft zij eigen invulling aan haar quilts.

Het werken via thema’s is voor Hannie heel aantrekkelijk. Telkens weer is een thema een uitdaging om daar haar eigen gedachten in te verwerken.

 

Allegro quilt van Hannie de Beer

Een workshop bij Hannie volgen

Hannie geeft  ook workshops. Bijvoorbeeld op het gebied van het maken van een andere achtergrond. Iets dat niet in een winkel te koop is. Zij  inspireert heel veel quilters om van de gebaande paden af te komen; zij laat haar cursisten nadenken over wat zij willen met de betreffende technieken.

Bij Hannie volg je een workshop in haar grote woonkamer met een enorme tafel waar je met meerderen kan genieten van haar uitleg en materialen. Hannie leert je dan altijd vele mogelijkheden! Zo’n workshop gaat vergezeld van een heerlijke maaltijd die zij verzorgt.
Als zij achter haar machine werkt doet ze dat in een kleinere kamer waar al haar materialen voorhanden zijn en in geval van nood is er nog een magazijn ontstaan in de garage.

Een dag niet gequilt is voor Hannie een bijna verloren dag

Haar hele leven staat in het teken van stof. Hannie had haar eigen modevakschool die ze na 30 jaar sloot om een andere kant van het werken met stof te gaan ontdekken. De diverse textiele technieken en nog meer het volgen van art quilt workshops zorgen voor haar enorme kennis van wat er gemaakt kan worden.

Dagboek Quilt Hannie de Beer

Hannie heeft geen vaste tijden waarop ze met het quilten bezig is, voor haar gaan de ideeën en werkjes dag en nacht! door. Het liefst hele dagen want  een dag niet gequilt of gewerkt is voor Hannie een bijna verloren dag.

Kijk voor meer informatie over en van Hannie  op de volgende sites:

http://quilts-han.blogspot.com/

https://de-stoffige-dagboeken.blogspot.com/

Mia de Vos-Weeber

Hannie en tentoonstellingen – uit ons archief

Hannie de Beer is een veel geziene deelnemer en bezoeker van tentoonstellingen van het Quiltersgilde.
Vaak, eigenlijk altijd, stuurt zij wel een quilt in om mee te doen.

Onderstaande quilts zijn van de Tentoonstelling voor Miniatuurquilts 2019 in Rijswijk, met als derde werk het ingezonden quiltje voor de EQA

 

In 2018 heeft Hannie dit werk ingestuurd voor de Algemene Tentoonstelling in Deventer.

Hannie de Beer Met de wind mee

 

Zij stuurt niet alleen in voor tentoonstellingen van het Quiltersgilde maar ook voor het Textielfestival en het Quiltfestival Noord-Groningen. Op deze laatste tentoonstelling won ze vier jaar geleden met deze quilt een prijs

Hannie de Beer vlucht naar vrijheid

Hannie de Beer vlucht naar vrijheid -Noord Groningen

online links 9…..

Online links 8…..

Marjolein van der Eijk met ‘Verzameling in kaart gebracht’

SAQA

SAQA staat voor Studio Art Quilts Association. Een internationale organisatie die het artquilten promoot.
Het Quiltersgilde heeft een instellingsabonnement met verschillende voordelen, waarmee we de  art quilters in onze vereniging willen ondersteunen en stimuleren.

Als je als artquilter mee wilt doen aan de tentoonstellingen en uitdagingen moet je persoonlijk lid zijn van het SAQA. Marjolein van der Eijk  is  een van deze leden en zij doet mee met de 3D-expressie; een tentoonstelling van SaQA.

Lees hier het verhaal van Marjolein van der Eijk.

Marjolein van der Eijk met “Collection Mapped “ of  “Verzameling in kaart gebracht”

Masterclasses Textielfestival 2015
Voor het Textielfestival in 2015 werden verschillende Museum Masterclasses georganiseerd.

Ik heb deelgenomen aan de Masterclass in Het Japanmuseum Sieboldhuis in Leiden, onder leiding van Marijke Schurink.

In het museum is de collectie van Philipp Franz von Siebold samengebracht, door hem verzameld in Japan tussen 1823 en 1830.

Een prachtige leporello gevouwen  landkaart in de collectie gaf mij de inspiratie tot het maken van dit werkstuk.
De enorme variatie in de verzameling van Siebold, de sterk geordende  Japanse maatschappij en de kleuren van de Geisha’s hebben de uitstraling van mijn werkstuk bepaald.

Mijn werkstuk: een Leporello

 

Ik heb voor Evolon gekozen als ondergrond voor het patroon en het borduurwerk.

Dit is een non woven materiaal, goed te borduren en mooi glad voor het overbrengen/afwrijven van de kleur.

 

Op de achterkant van de Evolon is op het laatst met Steam a Seam wit bouwbehang geplakt. Dit gaf de stevigheid om er vouwen in aan te brengen.

 

Aan beide uiteinden is van karton, beplakt met dunne tussenvulling en rode zijde, een kaft gemaakt.

Een Japanse knoop maakt het af.

Tijdens het Textielfestival 2015 is mijn Leporello in het Sieboldhuis geëxposeerd.

Daarna nog een tijd in een vitrine bij de Quilt-Bee in Dordrecht, maar inmiddels lag het al weer heel lang ineengevouwen thuis in de kast.

Via Facebook werd ik benaderd door een Amerikaanse art quiltster die mij graag wilde ontmoeten als ze in Nederland zou zijn om haar dochter te bezoeken. Dat werd afgesproken en het is een heel leuke dag geworden. Zij wilde natuurlijk mijn werk zien en ik haalde ook de leporello tevoorschijn.

Foto’s van de opbouw van mijn leporello

Haar enthousiasme was groot en ze vertelde dat SAQA  een 3D tentoonstelling zou organiseren en dat ik beslist moest inschrijven. Ik was op dat moment nog geen lid van SAQA maar heb me toen aangemeld en door John Tromp professionele foto’s van m’n werk laten maken.



Toen de formulieren ingevuld en samen met de foto’s ingestuurd. Het duurde vrij lang voordat het verlossende mailtje kwam  maar m’n werk was geselecteerd!

De tentoonstelling reist nu 3 jaar door de VS en omdat het een internationale tentoonstelling is bestaat de kans dat het ook nog in Europa of Australië te zien zal zijn. Nog lang niet alle locaties zijn bekend.

Veel succes Marjolein en dank je wel voor het delen van je verhaal.

Ook Els van Baarle is een van de exposanten in deze tentoonstelling. Haar verhaal komt volgende week. Dan hebben we weer iets om naar uit te kijken. 

Een quilter maakt foto’s

Door alle uitgevallen activiteiten heb ik dit voorjaar voldoende tijd om de uitdaging aan te gaan, ik ga zelf een nieuwe web-site bouwen.  Ik wil de web-site graag een wat  professionelere uitstraling geven en ik wil mijn blog koppelen aan de web-site. Het eerste deel is aardig gelukt, aan de vormgeving van het blog moet ik nog wat sleutelen voordat het online gaat. Natuurlijk hoort bij een nieuwe web-site ook het maken van foto’s van recent werk.

 

Foto’s maken

Foto’s maken van mijn werk vind ik een verschrikkelijk moeilijke klus en vaak staat het voor het insturen van een wedstrijd of een tentoonstelling onder tijdsdruk. Nu heb ik meer dan voldoende tijd  om te experimenteren. De boeken van Kafe Fasset inspireren mij, vrijwel al zijn quilts  worden gefotografeerd op een passende locatie en voegt iets toe aan het werk.

Jo Huijsman Kafe Fasset

Ik heb geleerd van de module fotograferen tijdens de artQuilt bijeenkomst van het Quiltersgilde. Tijdens de masterclass Biezenmortel in 2018  is er ook veel aandacht voor het fotograferen van werk. Wij oefenen zowel binnen als buiten.

Jo Huijsman Masterclass Biezenmortel

 

Ook maar ik buiten foto’s van mijn inzending voor de wedstrijd van het Textielfestival en gelijk oefenen ik ook met Happy Sea. 

Jo Huijsman foto's maken in de natuur

Ik ben  dus miet helemaal blanco en ik weet inmiddels  dat de locatie heel belangrijk is, maar dat ook het weer een factor is waar rekening mee moet worden gehouden. Bij mij in de omgeving zijn voldoende mooie plekjes, dat is niet het probleem. Het wachten is op geschikt weer. Windstil is een belangrijke voorwaarde.  Bij windkracht 2 wordt het al lastig en bij windkracht 3 is het eigenlijk al niet meer mogelijk. Het werk waait dan alle kanten op. Te veel zonlicht geeft te veel schaduw werking en bij te donker weer wordt de foto somber.

En dan is het zomaar op een middag het juiste weertype.

Jo Huijsman  foto's in het water

 

 

Tijdens het fotograferen wordt de wind toch wat vlagerig, waardoor één werkstuk toch nog even in het water valt.  Ondanks acrobatische toeren blijft de phone een onderdompeling bespaart.

Vervolgens blijft het vele dagen waaien en schijnt de zon hartstikke vel, totdat ik op een ochtend om 6.00 uur wakker wordt en het windstil is. Dus pijlsnel sta ik op en sjouw het werk in de aanhanger. De natuur is prachtig  en zo stil, het is de moeite meer dan waard om zo vroeg op te staan. De foto’s zijn wonder boven wonder snel gemaakt.  Daarna wacht thuis het ontbijt.

Jo Huijsman foto's om 6.00 uur in de ochtend

 

 

Beloning

Het gepruts aan de web-site en het foto’s maken is net op tijd  klaar voor de  de allereerste expositie dit jaar. Vanaf 2 juli exposeert het kunstcollectief Diversity (waar ik lid van ben) in het  CBK (Centrum voor Beeldende Kunst) in het Rensenpark (de voormalige dierentuin) in Emmen.  Het moet wel weer even wennen na alle niets doen. Ik moet nadenken over wat ik wil meenemen en een lijst aanleveren met titel, maten en materiaal.  Alles moet worden ingepakt in mijn autootje en dat is altijd  passen en meten.  Om met de auto bij het gebouw van het CBK te komen is wel even een heel gezoek. De  route planner gaat tot het Rensenpark en dan moet ik het verder zelf maar uitzoeken. Gelukkig is de ontvangst bij het CBK aller hartelijks. Het zijn enthousiaste mensen die met intresse luisteren naar mijn uitleg over de betekenis van het werk en hoe het moet hangen. Het is fijn dat ik eindelijk mijn werk weer mag laten zien. En wil je weten hoe mijn web-site er nu uit ziet? kijk dan even

 

 

 

Hartelijke groet,  Jo Huijsman

3D Expression met werk van Marijke van Welzen

SAQA

SAQA staat voor Studio Art Quilts Association. Een internationale organisatie die het artquilten promoot.
Het Quiltersgilde heeft een instellingsabonnement met verschillende voordelen, waarmee we de  art quilters in onze vereniging willen ondersteunen en stimuleren.

Als je als artquilter mee wilt doen aan de tentoonstellingen en uitdagingen moet je persoonlijk lid zijn van het SAQA. Marijke van Welzen is  een van deze leden en zij doet mee met de 3D-expressie; een tentoonstelling van SAQA.

Lees hier het verhaal van Marijke van Welzen

There are snakes lurking in the grass  van Marijke van Welzen

In November 2018 ben ik tijdens het Quiltfestival in Houston lid geworden van SAQA. Het stond al een tijdje op mijn lijstje dus nu was een goede gelegenheid om dat te doen. Zoals de meesten van jullie wel weten vind ik het erg leuk mijn werk tentoon te stellen. Ik kijk daartoe regelmatig online of er interessante oproepen zijn waarvan ik denk dat mijn werk er past of waarvoor ik iets nieuws wil maken. Die oproepen print ik dan uit en leg ik op een stapeltje met de datum er op wanneer de papieren ingestuurd moeten worden.

Bij de SAQA Calls for entry, die je op de website kunt vinden, vond ik 3D Expression. Een oproep voor driedimensionaal werk waarbij ook wearable art specifiek werd genoemd. Ook fijn dat er geen restrictie was wat betreft de datum wanneer het gemaakt was. Bij heel veel oproepen moet het nieuw werk zijn, of gemaakt voor een bepaalde datum. Ik besloot om mee te doen. Het werk moest beschikbaar zijn van 2019 t/m 2023 !

Welk werk zou ik dan insturen? Mijn nieuwste 2 mantels waren op dat moment in Canada in de World of Threads tentoonstelling en die wilde ik ook graag na teugkomst in mijn komende tentoonstellingen in Europa laten zien. Ook andere mantels waren al “geboekt” voor tentoonstellingen.
Dit is een zgn. Juried exhibition, dat betekent dat je werk door een jury beoordeeld wordt. Je mocht meerdere kunstwerken opgeven, maar per kunstenaar zou er maar 1 werk toegelaten worden. Indien de jury het zou uitkiezen natuurlijk, dat is altijd reuze spannend! Ik besloot er twee op te geven.
Je moet dan een “ Artist Statement “ bijvoegen en goede foto’s insturen. In maart 2019 kreeg ik de email dat mijn werk “ There are snakes lurking in the grass” was geselecteerd. Hoera!

De procedure met wat voeten in de aarde

De hele procedure heeft best wat voeten in de aarde. Er volgde een heel officieel contract dat ingevuld en weer terug gestuurd moest worden.
In dit geval werd ik ook geacht een “Audio Statement” op te nemen. Dat liefst een andere tekst bevat dan je eerdere artist statement. Ik had dat al eerder gedaan voor andere tentoonstellingen , maar ik vind dat echt een opgave. Na stukje schrijven met de zinnen zodanig op het papier dat de adempauzes erin staan, paar keer oefenen, rustig plekje zoeken diep adem halen en het telefoonnummer bellen ( Amerika). Je moet dan een hele serie nrs. intikken zodat jouw stukje straks ook bij het goede kunstwerk te horen zal zijn in de tentoonstelling.
Toen kreeg ik een email of  ik even zo spoedig mogelijk betere foto’s wilde sturen, anders zou mijn werk niet met een foto in de catalogus komen. Er zat teveel ruis in de foto’s, Oef. Aangezien ik mijn beste foto’s had gestuurd moesten we snel nieuwe maken. Gelukkig kon dat, want de mantel was thuis. Mijn man en ik hebben een hele stellage gebouwd in de woonkamer, nog een beetje gefotoshopt en op hoop van zegen opgestuurd. Gelukkig werden deze geaccepteerd. Dan het werk opsturen. Ook heel spannend, komt het goed aan?

Het leuke van deze tentoonstelling is dat de werken in musea worden tentoongesteld. Het geeft echt een heerlijk gevoel als je dan foto’s daarvan ziet.
Online kun je het werk zien op https://www.saqa.com/art/exhibitions/3d-expression-saqa-global-exhibition.

Dank je wel Marijke voor je verhaal over jouw prachtige jas.

Ook Marjolein van der Eijk heeft een werkstuk in deze tentoonstelling, maar dat komt in een volgend verhaal. 

 

Een nieuw leven

Op heel veel verschillende manieren liep ik  in de afgelopen periode tegen de term ‘een nieuw leven’ aan, een mooi onderwerp voor m’n nieuwe blog leek me.

Nieuwe ontdekking

Je denkt een bijzondere quiltster ontdekt te hebben, bestelt haar boeken bij de bibliotheek van het Quiltersgilde en noteert een en ander om eventueel in je blog te vermelden. Blijkt dat vele voor jij de ontdekking al gedaan hadden en kom je tot je verbazing haar naam in een blog tegen van een van je collega’s twee weken geleden (lees : Down the Rabbit Hole van Marjolein den Boer).

Nieuwe uitdaging

Toeval of niet, ga toch nog maar even haar naam noemen: Victoria Findlay Wolfe. In haar boek ’15 minutes of play’ geeft ze wat opdrachten om losser en intuïtiever aan de slag te gaan. Een van deze opdrachten is om van oude kleding een quilt te maken. Op zich niet een nieuw idee maar het zou voor mij wel een nieuwe uitdaging zijn omdat ik dat tot nu toe nog nooit gedaan heb. Ik ben bovendien gek op al mijn mooie, min of meer veilige, quiltstofjes en daar dan dus ook graag mee werk.

Nieuw gebruik

Zoals ik eerder had verteld is mijn vader eind maart overleden aan het covid-19 virus. Het leegruimen van zijn huis vond ik een van de moeilijkste taken die we te doen hadden. Daarbij moest ik ook aan mijn eigen huis denken en wat als mijn kinderen voor de taak stonden om hier op te ruimen. Ik ben altijd een kledingfreak geweest en kan moeilijk afscheid nemen. Net zoals trouwens van alle dingen waar een verhaal of herinnering aan vast zit dus mijn kinderen staat nog wat te wachten 😉.

Ik heb nog kledingstukken van Mag & Maggie, Cora Kemperman uit de jaren 80 liggen, ART uit de jaren 90; echt bakken vol. Wellicht dat het hergebruik van kledingstukken voor het maken van een quilt in ieder geval een eerste zet tot ‘opruimen’ kan zijn. En opnieuw toeval of niet: Textielplus heeft  een nieuwe wedstrijd uitgeschreven voor de tentoonstelling tijdens het Textiel Plus Festival van 12 t/m 14 november in Den Bosch. Het onderwerp is ’Ode aan de natuur: upcycle!’. Dat treft dus, een nieuwe uitdaging met oude kleren. Kan ik mooi mee aan de slag.

voorbeeld van kleding die gerecycled kan worden

 

Dat ik gek ben op bewaren bewijst mijn werk waar ik mee bezig ben geweest in het kader van de opdrachten die ik kreeg van Carola Mokveld tijdens de masterclass Artquilten. Ook zij had voor het afgelopen jaar het idee om met thema hergebruik/ recyclen te werken.

Ik ben gaan zoeken in mijn voorraad en kwam wat uitgeknipte ornamenten voor een ooit bedacht project tegen maar ook mijn oude aankleedpop Mary. Onderstaand een detail.

Nieuw oud gebruik

 

Kaarten versturen, dat is toch wel de herontdekking tijdens de afgelopen  periode dat we zo op ons zelf teruggeworpen waren. Ook een goede manier om restjes te gebruiken.

 

Kaarten maken van restjes

Nieuw leven

Ik wil jullie bij deze even bedanken voor de lieve reacties na de vorige blog (lees blog: Een normaal leven) en hier toch niet onvermeld  laten dat wij afgelopen Moederdag te horen hebben gekregen dat we opa en oma worden.

Onze dochter vertelde ons dat, toen wij het bericht kregen dat we zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moesten komen omdat het snel achteruitging met mijn vader,  zij als een speer naar het ziekenhuis gereden is om  hem te vertellen dat ze zwanger is. Het was het laatste dat ze haar opa heeft kunnen vertellen en het laatste dat hij überhaupt heeft kunnen horen. Je snapt dat er menige traan gevallen is op Moederdag, zowel van vreugde als van verdriet. Dat het een jongetje wordt maakt het stiekem nog bijzonderder..….het leven gaat door.

 

Geniet van de zomer en tot een volgende keer.

Monica van Leent-Bergkamp

 

PS: Bij deze wil ik ook even mijn bewondering voor en dank aan Dyonne van de Watering uitspreken. We kennen elkaar niet maar ik vind het super dat je altijd zo snel zorgt voor de levering van een aangevraagd boek. Een heel handig systeem om op deze manier mooie, leerzame boeken te delen. Simpel met de app te bestellen en voor je het weet in je brievenbus…ideaal. Nogmaals dank daarvoor.

Wij van Art-Almere

Art-Almere

Iedereen weet het nu, we blijven nog even binnen waar mogelijk. Gelukkig zijn er veel mogelijkheden om toch op beperkte manier contact met anderen te hebben. Bijvoorbeeld natuurlijk het Gilde via het blog of Facebook. Om op de hoogte te blijven van nieuwe of oude ideeën  is internet een uitkomst. Niet alleen om met familie of vrienden contact te houden maar ook om je creativiteit te prikkelen.

Wij van Art-Almere konden niet onze maandelijkse crea-dag houden maar wat wel kon is door het maken van kaarten die naar elkaar toe sturen. En dat sturen van die kaarten heeft natuurlijk een envelop nodig.

Collage groep Art Almere

Die enveloppen zijn van cadeaupapier of een landkaart en natuurlijk een glossy. Eenvoudig te maken je neemt nl de maat van de kaart of brief, daar maak je 2 even grote afbeeldingen en stik die rondom dicht met natuurlijk de kaart of brief daarin. Een sticker voor het adres en een postzegel van Willem erop.

Ha ha en de ontvanger kan gaan zitten peuteren om het stiksel los te maken aan een kant en zo de inhoud eruit halen.

Collage van de kaarten

Terwijl ik weer eens een kast aan het opruimen was, kwam ik allerlei wasco krijtjes tegen en ik dacht wat gebeurt er als ik met een sjabloontje wat ga zitten wasco-en. Grappig het werd een beetje troep op mijn lapje, maar door het hele hete strijkijzer gingen de kleuren toch met elkaar een beetje mengen. En zie daar mijn coronahuisje.

Wasco tekening

Wasco tekening

Over dat huishoudvirus, je moet immers veel in het huis houden met dit virus, heb ik aan mijn Art-Almeerders een simpele kaart gemaakt. Ik zelf vind het prettig om met een thema te werken, van daar dat ik aan mijn Arters een huisje hebt gestuurd, met op de achterkant een gedeelte van een gedicht wat ik vond op het internet en een beetje aan de huidige situatie linkt.

Collage kaart van Mia

De tekst op de achterkant

De wereld is een chaos

Dus blijf maar liever thuis

Gelukkig schijnt de zon wel

Door de ramen van ons huis



Zo en nu ga ik weer een nieuwe kaarten actie bedenken voor ons Art-Almere team, maar eens zoeken naar een nieuwe uitdaging voor de volgende maand.

Groetjes en hou vol, gelukkig kunnen we via het net van alles tot ons krijgen zoals mooie stofjes en vulling en achterkanten, kijk maar op Facebook bij Quilters bee, daar  kom je de winkels tegen.

Mia de Vos- Weber

zwart met één kleur

Zwart met…

Het vorige blog dat ik schreef ging over de grote leegte.

Stilte op straat, verdriet in het hoofd, en de machteloosheid.

Het ging over de werken in zwart met één andere kleur.

Zwart met wit was af, en ik was bezig met zwart en goud.

Ondertussen is dat ook af.

 

Kaarten maken

Het ging ook over kaarten maken: ik heb een hele serie gemaakt met hartjes voor onze oudere leden.

En tot mijn grote verrassing kreeg ik daar reacties op: prachtige kaartjes met lieve woorden die ook mij weer troost gaven.

Ik vond het leuk om kaarten te maken en had het erover met iemand waar ik graag mee praat over ons wederzijds werk, maar vooral ook over de ideeën daarachter. Dus nog even doorgaan met kaarten maken, maar nu van roestwerk. Kijk maar:

 

kaart met roest

For sale, 9 kaarten met roest en borduurwerk

 

Er zijn er 9 van, allemaal iets ander formaat en andere afbeeldingen. Ze gaan in de verkoop.

Als je dan hiermee bezig bent en je hebt er zo’n plezier van dan heb je wel een uitdaging wanneer een vriendin verhuisd is. Alle kaartjes komen even onpersoonlijk over bij de kaartenwinkel in het dorp… Dan denk je toch ook, ik maak er zelf wel eentje? Dus, in de kleuren van de verhuiskaart maak ik mijn eigen interpretatie van de Kandinskycirkels

 

interpretatie van Kandinsky

Geïnspireerd door Kandinsky en verhuiskaart

 

Die gaat vandaag de deur uit. Maar wat vind ik de kleuren mooi… het blijft me inspireren… daar komt meer van, ik VOEL het!

 

De dagen door…

Hoe kom je verder de dagen door? Je doet eens mee met een uitdaging op Facebook. Ik zie van alles voorbijkomen, maar de enige uitdaging die ik met regelmaat doe is een photo-challenge. En als je er dan een dag bijhebt met als thema ‘schoenen’, dan HEB je mij wel… Ik word zo blij van schoenen! Niet zomaar schoenen hoor. Kijk maar eens…

 

gebloemd en halfhoog...

Gebloemd en halfhoog…

 

Ik weet het… #sickpuppy

Schoenen moeten bij mij bijna standaard halfhoog zijn, en oooooo schoenen met bloemen!

Daarnaast maak ik mondkapjes. Voor het goede doel. En natuurlijk staan daar ook bloemen op. Of, Amerikaanse license-plates voor die vriend van ons, New York yellow cabs voor mijn man, of een recept voor Christmas cookies voor de docent koken… Bijna iedereen wil die van de Kaffe Fassett Petunia’s, de bovenste op deze foto:

 

mondkapjes voor de chef

Voor een docent koken… Kaffe Fassett en een recept op stof :-)

 

We hebben dingen om naar uit te zien: manlief en ik kijken beiden uit naar de datum dat hij bij zijn nieuwe baan kan beginnen. En ik kijk reikhalzend uit naar de dag dat ik weer naar mijn moeder kan: Hemelvaartsdag hebben we een heerlijke wandeling gemaakt bij  kasteel Eerde  vlakbij Ommen, en hebben genoten van de vogels en de bloemen. Mijn moeder en ik maken beiden zo graag foto’s van bloemen… Een beetje wedijver is er wel bij. Maar vooral genieten we bijzonder van elkaars gezelschap. En van die koekoek die speciaal voor ons (denken wij) haast een half uur onafgebroken zijn liedje zong…

 

braam

Een zonnige dag met mijn moedertje

 

Van UFO naar AFFO en verder

Ik maak projecten af: stuur 2 quilts op naar lieve mensen en merk dat corona ook invloed heeft op de post… Net als bij het andere stuk dat verkocht werd naar Amerika! Mijn “Je zoenen zijn zoeter” wegsturen viel niet mee… Hopelijk arriveert het een dezer dagen bij de koper…

 

verkocht naar Amerika

“Je zoenen zijn zoeter” has left the building

 

Deze maak ik ook maar eens af… een kanten sjaal. Begonnen met als ik me niet vergis zo’n 750 steken. Zo’n twee jaar terug. En een bron van irritatie vanwege het bijzonder moeilijke patroon… want Hilda wil wel uitdaging. Geleerd dat het soms ook TE ingewikkeld kan zijn :-)

 

irritatiefactortje

Mooi irritatiefactortje

 

Tussendoor werk ik veel via Zoom, en denk ik na over mijn volgende stuk in zwart met één kleur.

Wat ik merk is dat het werken met zwart geen makkie voor me is. Ik laat er verdriet in zien. Voor mezelf weet ik welk verdriet het is. Zo bijzonder dat het werk van je handen je iets vertelt. Je hoeft alleen maar daadwerkelijk te zien en te horen…

Het volgende stuk is in het hoofd in de maak, één dezer dagen komt het uit de vingers.

Jullie horen het wel weer…

 

Dag lieve mensen, hou het vol, hou het gezond!

Hilda Wessels