art quilt Archieven - Pagina 8 van 11

Een quilter maakt foto’s

Door alle uitgevallen activiteiten heb ik dit voorjaar voldoende tijd om de uitdaging aan te gaan, ik ga zelf een nieuwe web-site bouwen. Ik wil de web-site graag een wat professionelere uitstraling geven en ik wil mijn blog koppelen aan de web-site. Het eerste deel is aardig gelukt, aan de vormgeving van het blog moet ik nog wat sleutelen voordat het online gaat. Natuurlijk hoort bij een nieuwe web-site ook het maken van foto’s van recent werk.

Foto’s maken

Foto’s maken van mijn werk vind ik een verschrikkelijk moeilijke klus en vaak staat het voor het insturen van een wedstrijd of een tentoonstelling onder tijdsdruk. Nu heb ik meer dan voldoende tijd om te experimenteren. De boeken van Kafe Fasset inspireren mij, vrijwel al zijn quilts worden gefotografeerd op een passende locatie en voegt iets toe aan het werk.

Ik heb geleerd van de module fotograferen tijdens de artQuilt bijeenkomst van het Quiltersgilde. Tijdens de masterclass Biezenmortel in 2018 is er ook veel aandacht voor het fotograferen van werk. Wij oefenen zowel binnen als buiten.

Ook maar ik buiten foto’s van mijn inzending voor de wedstrijd van het Textielfestival en gelijk oefenen ik ook met Happy Sea.

Ik ben dus miet helemaal blanco en ik weet inmiddels dat de locatie heel belangrijk is, maar dat ook het weer een factor is waar rekening mee moet worden gehouden. Bij mij in de omgeving zijn voldoende mooie plekjes, dat is niet het probleem. Het wachten is op geschikt weer. Windstil is een belangrijke voorwaarde. Bij windkracht 2 wordt het al lastig en bij windkracht 3 is het eigenlijk al niet meer mogelijk. Het werk waait dan alle kanten op. Te veel zonlicht geeft te veel schaduw werking en bij te donker weer wordt de foto somber.

En dan is het zomaar op een middag het juiste weertype.

Tijdens het fotograferen wordt de wind toch wat vlagerig, waardoor één werkstuk toch nog even in het water valt. Ondanks acrobatische toeren blijft de phone een onderdompeling bespaart.

Vervolgens blijft het vele dagen waaien en schijnt de zon hartstikke vel, totdat ik op een ochtend om 6.00 uur wakker wordt en het windstil is. Dus pijlsnel sta ik op en sjouw het werk in de aanhanger. De natuur is prachtig en zo stil, het is de moeite meer dan waard om zo vroeg op te staan. De foto’s zijn wonder boven wonder snel gemaakt. Daarna wacht thuis het ontbijt.

Beloning

Het gepruts aan de web-site en het foto’s maken is net op tijd klaar voor de de allereerste expositie dit jaar. Vanaf 2 juli exposeert het kunstcollectief Diversity (waar ik lid van ben) in het CBK (Centrum voor Beeldende Kunst) in het Rensenpark (de voormalige dierentuin) in Emmen. Het moet wel weer even wennen na alle niets doen. Ik moet nadenken over wat ik wil meenemen en een lijst aanleveren met titel, maten en materiaal. Alles moet worden ingepakt in mijn autootje en dat is altijd passen en meten. Om met de auto bij het gebouw van het CBK te komen is wel even een heel gezoek. De route planner gaat tot het Rensenpark en dan moet ik het verder zelf maar uitzoeken. Gelukkig is de ontvangst bij het CBK aller hartelijks. Het zijn enthousiaste mensen die met intresse luisteren naar mijn uitleg over de betekenis van het werk en hoe het moet hangen. Het is fijn dat ik eindelijk mijn werk weer mag laten zien. En wil je weten hoe mijn web-site er nu uit ziet? kijk dan even

Hartelijke groet, Jo Huijsman

3D Expression met werk van Marijke van Welzen

SAQA

SAQA staat voor Studio Art Quilts Association. Een internationale organisatie die het artquilten promoot.
Het Quiltersgilde heeft een instellingsabonnement met verschillende voordelen, waarmee we de art quilters in onze vereniging willen ondersteunen en stimuleren.

Als je als artquilter mee wilt doen aan de tentoonstellingen en uitdagingen moet je persoonlijk lid zijn van het SAQA. Marijke van Welzen is een van deze leden en zij doet mee met de 3D-expressie; een tentoonstelling van SAQA.

Lees hier het verhaal van Marijke van Welzen

There are snakes lurking in the grass van Marijke van Welzen

In November 2018 ben ik tijdens het Quiltfestival in Houston lid geworden van SAQA. Het stond al een tijdje op mijn lijstje dus nu was een goede gelegenheid om dat te doen. Zoals de meesten van jullie wel weten vind ik het erg leuk mijn werk tentoon te stellen. Ik kijk daartoe regelmatig online of er interessante oproepen zijn waarvan ik denk dat mijn werk er past of waarvoor ik iets nieuws wil maken. Die oproepen print ik dan uit en leg ik op een stapeltje met de datum er op wanneer de papieren ingestuurd moeten worden.

Bij de SAQA Calls for entry, die je op de website kunt vinden, vond ik 3D Expression. Een oproep voor driedimensionaal werk waarbij ook wearable art specifiek werd genoemd. Ook fijn dat er geen restrictie was wat betreft de datum wanneer het gemaakt was. Bij heel veel oproepen moet het nieuw werk zijn, of gemaakt voor een bepaalde datum. Ik besloot om mee te doen. Het werk moest beschikbaar zijn van 2019 t/m 2023 !

Welk werk zou ik dan insturen? Mijn nieuwste 2 mantels waren op dat moment in Canada in de World of Threads tentoonstelling en die wilde ik ook graag na teugkomst in mijn komende tentoonstellingen in Europa laten zien. Ook andere mantels waren al “geboekt” voor tentoonstellingen.
Dit is een zgn. Juried exhibition, dat betekent dat je werk door een jury beoordeeld wordt. Je mocht meerdere kunstwerken opgeven, maar per kunstenaar zou er maar 1 werk toegelaten worden. Indien de jury het zou uitkiezen natuurlijk, dat is altijd reuze spannend! Ik besloot er twee op te geven.
Je moet dan een “ Artist Statement “ bijvoegen en goede foto’s insturen. In maart 2019 kreeg ik de email dat mijn werk “ There are snakes lurking in the grass” was geselecteerd. Hoera!

De procedure met wat voeten in de aarde

De hele procedure heeft best wat voeten in de aarde. Er volgde een heel officieel contract dat ingevuld en weer terug gestuurd moest worden.
In dit geval werd ik ook geacht een “Audio Statement” op te nemen. Dat liefst een andere tekst bevat dan je eerdere artist statement. Ik had dat al eerder gedaan voor andere tentoonstellingen , maar ik vind dat echt een opgave. Na stukje schrijven met de zinnen zodanig op het papier dat de adempauzes erin staan, paar keer oefenen, rustig plekje zoeken diep adem halen en het telefoonnummer bellen ( Amerika). Je moet dan een hele serie nrs. intikken zodat jouw stukje straks ook bij het goede kunstwerk te horen zal zijn in de tentoonstelling.
Toen kreeg ik een email of ik even zo spoedig mogelijk betere foto’s wilde sturen, anders zou mijn werk niet met een foto in de catalogus komen. Er zat teveel ruis in de foto’s, Oef. Aangezien ik mijn beste foto’s had gestuurd moesten we snel nieuwe maken. Gelukkig kon dat, want de mantel was thuis. Mijn man en ik hebben een hele stellage gebouwd in de woonkamer, nog een beetje gefotoshopt en op hoop van zegen opgestuurd. Gelukkig werden deze geaccepteerd. Dan het werk opsturen. Ook heel spannend, komt het goed aan?

Het leuke van deze tentoonstelling is dat de werken in musea worden tentoongesteld. Het geeft echt een heerlijk gevoel als je dan foto’s daarvan ziet.
Online kun je het werk zien op https://www.saqa.com/art/exhibitions/3d-expression-saqa-global-exhibition.

Dank je wel Marijke voor je verhaal over jouw prachtige jas.

Ook Marjolein van der Eijk heeft een werkstuk in deze tentoonstelling, maar dat komt in een volgend verhaal.

Een nieuw leven

Op heel veel verschillende manieren liep ik in de afgelopen periode tegen de term ‘een nieuw leven’ aan, een mooi onderwerp voor m’n nieuwe blog leek me.

Nieuwe ontdekking

Je denkt een bijzondere quiltster ontdekt te hebben, bestelt haar boeken bij de bibliotheek van het Quiltersgilde en noteert een en ander om eventueel in je blog te vermelden. Blijkt dat vele voor jij de ontdekking al gedaan hadden en kom je tot je verbazing haar naam in een blog tegen van een van je collega’s twee weken geleden (lees : Down the Rabbit Hole van Marjolein den Boer).

Nieuwe uitdaging

Toeval of niet, ga toch nog maar even haar naam noemen: Victoria Findlay Wolfe. In haar boek ’15 minutes of play’ geeft ze wat opdrachten om losser en intuïtiever aan de slag te gaan. Een van deze opdrachten is om van oude kleding een quilt te maken. Op zich niet een nieuw idee maar het zou voor mij wel een nieuwe uitdaging zijn omdat ik dat tot nu toe nog nooit gedaan heb. Ik ben bovendien gek op al mijn mooie, min of meer veilige, quiltstofjes en daar dan dus ook graag mee werk.

Nieuw gebruik

Zoals ik eerder had verteld is mijn vader eind maart overleden aan het covid-19 virus. Het leegruimen van zijn huis vond ik een van de moeilijkste taken die we te doen hadden. Daarbij moest ik ook aan mijn eigen huis denken en wat als mijn kinderen voor de taak stonden om hier op te ruimen. Ik ben altijd een kledingfreak geweest en kan moeilijk afscheid nemen. Net zoals trouwens van alle dingen waar een verhaal of herinnering aan vast zit dus mijn kinderen staat nog wat te wachten 😉.

Ik heb nog kledingstukken van Mag & Maggie, Cora Kemperman uit de jaren 80 liggen, ART uit de jaren 90; echt bakken vol. Wellicht dat het hergebruik van kledingstukken voor het maken van een quilt in ieder geval een eerste zet tot ‘opruimen’ kan zijn. En opnieuw toeval of niet: Textielplus heeft een nieuwe wedstrijd uitgeschreven voor de tentoonstelling tijdens het Textiel Plus Festival van 12 t/m 14 november in Den Bosch. Het onderwerp is ’Ode aan de natuur: upcycle!’. Dat treft dus, een nieuwe uitdaging met oude kleren. Kan ik mooi mee aan de slag.

Dat ik gek ben op bewaren bewijst mijn werk waar ik mee bezig ben geweest in het kader van de opdrachten die ik kreeg van Carola Mokveld tijdens de masterclass Artquilten. Ook zij had voor het afgelopen jaar het idee om met thema hergebruik/ recyclen te werken.

Ik ben gaan zoeken in mijn voorraad en kwam wat uitgeknipte ornamenten voor een ooit bedacht project tegen maar ook mijn oude aankleedpop Mary. Onderstaand een detail.

Nieuw oud gebruik

Kaarten versturen, dat is toch wel de herontdekking tijdens de afgelopen periode dat we zo op ons zelf teruggeworpen waren. Ook een goede manier om restjes te gebruiken.

Nieuw leven

Ik wil jullie bij deze even bedanken voor de lieve reacties na de vorige blog (lees blog: Een normaal leven) en hier toch niet onvermeld laten dat wij afgelopen Moederdag te horen hebben gekregen dat we opa en oma worden.

Onze dochter vertelde ons dat, toen wij het bericht kregen dat we zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moesten komen omdat het snel achteruitging met mijn vader, zij als een speer naar het ziekenhuis gereden is om hem te vertellen dat ze zwanger is. Het was het laatste dat ze haar opa heeft kunnen vertellen en het laatste dat hij überhaupt heeft kunnen horen. Je snapt dat er menige traan gevallen is op Moederdag, zowel van vreugde als van verdriet. Dat het een jongetje wordt maakt het stiekem nog bijzonderder..….het leven gaat door.

Geniet van de zomer en tot een volgende keer.

Monica van Leent-Bergkamp

PS: Bij deze wil ik ook even mijn bewondering voor en dank aan Dyonne van de Watering uitspreken. We kennen elkaar niet maar ik vind het super dat je altijd zo snel zorgt voor de levering van een aangevraagd boek. Een heel handig systeem om op deze manier mooie, leerzame boeken te delen. Simpel met de app te bestellen en voor je het weet in je brievenbus…ideaal. Nogmaals dank daarvoor.

Wij van Art-Almere

Art-Almere

Iedereen weet het nu, we blijven nog even binnen waar mogelijk. Gelukkig zijn er veel mogelijkheden om toch op beperkte manier contact met anderen te hebben. Bijvoorbeeld natuurlijk het Gilde via het blog of Facebook. Om op de hoogte te blijven van nieuwe of oude ideeën is internet een uitkomst. Niet alleen om met familie of vrienden contact te houden maar ook om je creativiteit te prikkelen.

Wij van Art-Almere konden niet onze maandelijkse crea-dag houden maar wat wel kon is door het maken van kaarten die naar elkaar toe sturen. En dat sturen van die kaarten heeft natuurlijk een envelop nodig.

Die enveloppen zijn van cadeaupapier of een landkaart en natuurlijk een glossy. Eenvoudig te maken je neemt nl de maat van de kaart of brief, daar maak je 2 even grote afbeeldingen en stik die rondom dicht met natuurlijk de kaart of brief daarin. Een sticker voor het adres en een postzegel van Willem erop.

Ha ha en de ontvanger kan gaan zitten peuteren om het stiksel los te maken aan een kant en zo de inhoud eruit halen.

Collage van de kaarten

Terwijl ik weer eens een kast aan het opruimen was, kwam ik allerlei wasco krijtjes tegen en ik dacht wat gebeurt er als ik met een sjabloontje wat ga zitten wasco-en. Grappig het werd een beetje troep op mijn lapje, maar door het hele hete strijkijzer gingen de kleuren toch met elkaar een beetje mengen. En zie daar mijn coronahuisje.

Wasco tekening

Over dat huishoudvirus, je moet immers veel in het huis houden met dit virus, heb ik aan mijn Art-Almeerders een simpele kaart gemaakt. Ik zelf vind het prettig om met een thema te werken, van daar dat ik aan mijn Arters een huisje hebt gestuurd, met op de achterkant een gedeelte van een gedicht wat ik vond op het internet en een beetje aan de huidige situatie linkt.

De tekst op de achterkant

De wereld is een chaos

Dus blijf maar liever thuis

Gelukkig schijnt de zon wel

Door de ramen van ons huis

Zo en nu ga ik weer een nieuwe kaarten actie bedenken voor ons Art-Almere team, maar eens zoeken naar een nieuwe uitdaging voor de volgende maand.

Groetjes en hou vol, gelukkig kunnen we via het net van alles tot ons krijgen zoals mooie stofjes en vulling en achterkanten, kijk maar op Facebook bij Quilters bee, daar kom je de winkels tegen.

Mia de Vos- Weber

zwart met één kleur

Zwart met…

Het vorige blog dat ik schreef ging over de grote leegte.

Stilte op straat, verdriet in het hoofd, en de machteloosheid.

Het ging over de werken in zwart met één andere kleur.

Zwart met wit was af, en ik was bezig met zwart en goud.

Ondertussen is dat ook af.

Kaarten maken

Het ging ook over kaarten maken: ik heb een hele serie gemaakt met hartjes voor onze oudere leden.

En tot mijn grote verrassing kreeg ik daar reacties op: prachtige kaartjes met lieve woorden die ook mij weer troost gaven.

Ik vond het leuk om kaarten te maken en had het erover met iemand waar ik graag mee praat over ons wederzijds werk, maar vooral ook over de ideeën daarachter. Dus nog even doorgaan met kaarten maken, maar nu van roestwerk. Kijk maar:

For sale, 9 kaarten met roest en borduurwerk

Er zijn er 9 van, allemaal iets ander formaat en andere afbeeldingen. Ze gaan in de verkoop.

Als je dan hiermee bezig bent en je hebt er zo’n plezier van dan heb je wel een uitdaging wanneer een vriendin verhuisd is. Alle kaartjes komen even onpersoonlijk over bij de kaartenwinkel in het dorp… Dan denk je toch ook, ik maak er zelf wel eentje? Dus, in de kleuren van de verhuiskaart maak ik mijn eigen interpretatie van de Kandinskycirkels

Geïnspireerd door Kandinsky en verhuiskaart

Die gaat vandaag de deur uit. Maar wat vind ik de kleuren mooi… het blijft me inspireren… daar komt meer van, ik VOEL het!

De dagen door…

Hoe kom je verder de dagen door? Je doet eens mee met een uitdaging op Facebook. Ik zie van alles voorbijkomen, maar de enige uitdaging die ik met regelmaat doe is een photo-challenge. En als je er dan een dag bijhebt met als thema ‘schoenen’, dan HEB je mij wel… Ik word zo blij van schoenen! Niet zomaar schoenen hoor. Kijk maar eens…

Gebloemd en halfhoog…

Ik weet het… #sickpuppy

Schoenen moeten bij mij bijna standaard halfhoog zijn, en oooooo schoenen met bloemen!

Daarnaast maak ik mondkapjes. Voor het goede doel. En natuurlijk staan daar ook bloemen op. Of, Amerikaanse license-plates voor die vriend van ons, New York yellow cabs voor mijn man, of een recept voor Christmas cookies voor de docent koken… Bijna iedereen wil die van de Kaffe Fassett Petunia’s, de bovenste op deze foto:

Voor een docent koken… Kaffe Fassett en een recept op stof :-)

We hebben dingen om naar uit te zien: manlief en ik kijken beiden uit naar de datum dat hij bij zijn nieuwe baan kan beginnen. En ik kijk reikhalzend uit naar de dag dat ik weer naar mijn moeder kan: Hemelvaartsdag hebben we een heerlijke wandeling gemaakt bij kasteel Eerde vlakbij Ommen, en hebben genoten van de vogels en de bloemen. Mijn moeder en ik maken beiden zo graag foto’s van bloemen… Een beetje wedijver is er wel bij. Maar vooral genieten we bijzonder van elkaars gezelschap. En van die koekoek die speciaal voor ons (denken wij) haast een half uur onafgebroken zijn liedje zong…

Een zonnige dag met mijn moedertje

Van UFO naar AFFO en verder

Ik maak projecten af: stuur 2 quilts op naar lieve mensen en merk dat corona ook invloed heeft op de post… Net als bij het andere stuk dat verkocht werd naar Amerika! Mijn “Je zoenen zijn zoeter” wegsturen viel niet mee… Hopelijk arriveert het een dezer dagen bij de koper…

“Je zoenen zijn zoeter” has left the building

Deze maak ik ook maar eens af… een kanten sjaal. Begonnen met als ik me niet vergis zo’n 750 steken. Zo’n twee jaar terug. En een bron van irritatie vanwege het bijzonder moeilijke patroon… want Hilda wil wel uitdaging. Geleerd dat het soms ook TE ingewikkeld kan zijn :-)

Mooi irritatiefactortje

Tussendoor werk ik veel via Zoom, en denk ik na over mijn volgende stuk in zwart met één kleur.

Wat ik merk is dat het werken met zwart geen makkie voor me is. Ik laat er verdriet in zien. Voor mezelf weet ik welk verdriet het is. Zo bijzonder dat het werk van je handen je iets vertelt. Je hoeft alleen maar daadwerkelijk te zien en te horen…

Het volgende stuk is in het hoofd in de maak, één dezer dagen komt het uit de vingers.

Jullie horen het wel weer…

Dag lieve mensen, hou het vol, hou het gezond!

Hilda Wessels

Nog steeds thuis… nog steeds geen verveling

Nog steeds corona en dus nog steeds thuis. En nog steeds geen verveling. Sterker nog ik heb het zo druk dat ik voor de online lessen van mijn viltjuf nog geen tijd heb gehad.

Elke week maak ik voor mijn eigen cursisten van de jaarcursus Art journal op textiel een inspiratieles. Daar moet ik zelf voorbeelden voor maken, (zie foto hieronder) dus dat kost wel even.

Voor degenen die nieuwsgierig zijn naar de inspiratie, je vindt het hier creatieve workshops

Ik ben afgelopen jaar 25 kilo afgevallen, dus mijn kleding zakt van mijn lijf af, nieuwe kleding maken dus.

En ik heb een hond waar ik elke dag een uurtje mee ga lopen, en om een beetje in conditie te blijven en de extra kilo’s van de paaseitjes kwijt te raken gaan we ’s middags ook maar een poosje fietsen. En ’s winters maak ik al een paar jaar Jan van Haasteren puzzels, daar ga ik nu maar even mee door.

Verder exposeer ik (als het doorgaat tenminste) tijdens de Kunsttiendaagse in oktober in Bergen bij een boekhandel. Ik maak vaak kunstenaarsboeken zowel van textiel als van papier, maar voor deze gelegenheid leek het me handig om kleine boekjes te maken die voor een klein prijsje verkocht kunnen worden.

Ik ben een grote fan van gelatineprinten, zowel op papier als op stof. Afgelopen week bedacht ik dat het nu een mooie tijd is om met bladeren te printen. Dus tijdens het uitlaten van de hond bladeren verzamelt in het park om mee te printen. Prachtige afdrukken zijn het geworden. Hieronder zie je er een en meerdere kun je zien op mijn blog.

Meer voorbeelden zijn te zien op mijn website

gelatineprint met bladeren

En die heb ik gebruikt om boekjes van te maken. Door papier van A4 formaat op een bepaalde manier in te knippen kun je het opvouwen tot een klein boekje. Een speelkaart aan beide zijden beplakt gebruikt als omslag.

Voor degenen die nu geïnspireerd raken doe ik er maar een foto bij van de kniplijnen.

En voor Steekplus houd ik het album bij met de online expositie en dat is een klus die heel veel tijd vraagt, want op een of andere manier is er in het album telkens als ik kijk weer iets misgegaan. Dan staan de titels ineens weer boven de foto’s i.p.v. ernaast, dan staan de foto’s weer door elkaar. Het is een zootje. Volgens de helpdesk van de site ligt het aan mijn browser. Dus nu heb ik met een andere browser weer opnieuw een album gemaakt.

Inmiddels staan er al aardig wat foto’s op. Het zijn allemaal werkjes van A4 formaat.

Hieronder mijn bijdragen aan de thema’s Natuur en Dromen.

Wil je de expositie zien klik dan op onderstaande link of kijk via de Steekplusblog. https://myalbum.com/album/dpyUDibK998z

Ik neem aan dat de lezers van dit blog zich ook niet vervelen. Als je creatief bent heb je altijd iets te doen.

Blijf gezond allemaal !

Joke Hardenbol

Quiltvirus

Terwijl de wereld volledig in de ban is van het coronavirus heb ik gelukkig alleen maar ‘last’ van het onschuldige quiltvirus.

Gekluisterd aan huis

Nu al mijn textiel uitjes, bezoeken aan musea, familie en vrienden zijn gecanceld heb ik tijd in overvloed. Met eenmaal per week een bezoek aan de supermarkt verdeel ik de overige tijd tussen het werken aan mijn textiele projecten, het klussen in de tuin en af en toe doe ik iets huishoudelijks.

Eigenlijk een relaxed leventje, helaas maken alle berichten in de krant, tv en radio mij onrustig en is het allemaal heel onwerkelijk en zorgelijk.

: textiel project

: tuin klussen

Ondanks alles is het werken aan mijn textiele projecten voor de aanstaande festivals een fantastische afleiding. Gisteren heb ik voor het Quiltfestival in Noord Groningen de laatste jute zak geverfd in vooral goud tinten. Het is altijd even afwachten of dat wat ik in gedachten heb ook daadwerkelijk lukt, maar ik ben heel tevreden met het resultaat. Nu ga ik verder met het bewerken van de zak in zwart tinten en glitter borduursteken. De inspiratie is de lichtvervuiling. Nergens zijn de nachten nog echt donker. Wij zien nog wat sterren, maar de duisternis wordt overstemd door al het kunstmatige licht. In het project Verhalend Landschap vind ik dit een mooie toepasselijke invulling voor het vertolken van de maand december.

Het zal toch niet zo zijn

En al wil ik er niet aan denken, ik voel het onheil dichterbij komen. Nu ook het songfestival is afgelast maak ik mij ernstig zorgen over het doorgaan van het Textielfestival in Leiden en het Quiltfestival Noord Groningen . Het zijn twee evenementen waar ik al zeker anderhalf jaar naar toewerk en waar ik mij enorm op verheug. Tegelijkertijd besef ik dat mijn zorg verbleekt bij de zorgen om het coronavirus, de uitdagingen waar wij voor staan om het virus te bedwingen en het leed wat het met zich meebrengt.

Hoe dan ook, ik blijf lekker doorgaan met mijn projecten. Is het niet voor nu dan komt er vast en zeker een ander moment om al het gemaakte aan jullie te laten zien. Ik wens iedereen veel sterkte en de overheid en de organisatie van onze mooie textiel evenementen vooral veel wijsheid.

Hartelijke groet, Jo Huijsman

Daar is het weer!

Zou het door het naderende voorjaar komen?

De narcissen die bloeien? De sneeuwklokjes, de zingende merels?

Het geeft me het gevoel van, daar is het weer! Inspiratie!

Na een hele tijd alleen maar sokken breien heb ik weer zin in andere dingen.

Of, en dat denk ik eerder, werpt het agendasysteem eindelijk zijn vruchten af.

Tijdens de laatste vakantie in Amerika heb ik gekeken naar prioriteiten.

Wat is voor mij belangrijk? Ga daar dan ook voor.

Dus, strak aan het werk met timemanagement.

Hoe dan?!

Tijd maken voor werk: 3 dagen in de week gewoon blokken, ruimte genoeg om te doen wat gedaan moet worden. De rest van de dagen kan ik dan andere dingen doen: er kan een training gegeven worden, er kan gecoacht worden, ik kan werken aan mijn eigen ontwikkeling of ik kan een sociale activiteit inplannen.

En het werkt voor mij.

Het systeem had nog even de tijd nodig om in te dalen, maar na de kerst ging het ineens van hopla.

Zodoende zaten mijn Polderartcollega’s en ik al op 3 januari bij Suze Termaat in haar prachtige atelier te gelliplateprinten. Heerlijk spelen! Met mooie resultaten!

printen, collage maken en doorquilten.

Je zult het resultaat in zijn geheel nog wel een keer tegenkomen. Ik word er erg blij van!

We kwamen de week erna terug om een collage te maken. We vonden het SUPER!

Goudborduren

Halverwege januari was het tijd voor een hele andere techniek: Hester Dennissen leerde mij, en een aantal andere dames goudborduren… WAT een smuldag zeg! Ik ben altijd al bijzonder onder de indruk geweest van Middeleeuws goudborduurwerk op kerkelijke gewaden. HEEL in het klein hebben wij onze eerste stapjes gemaakt…

5 verschillende technieken op ongeveer 10 x 10…

Ook ben ik aan het werk voor de Algemene Tentoonstelling… maar dat laat ik nu niet zien.

Wacht maar.

Verslaving

Wat ik wel wil laten zien, is het resultaat van een compleet nieuwe verslaving. Vorig jaar begonnen, toen het nog weleens sneeuwde. (Ja, echt waar!) Nu breekt het door met roestige objecten en geknoei in emmertjes met Procion en oude lapjes.

roestprinten met oud laken, azijn, en oude springveren. Daarna borduren met DMC 8, lichtblauw

Ik heb hier gewerkt met gekregen verroeste springveren. Ik borduur de lapjes met DMC 8 in lichtblauw.

Weet nog niet wat ik ermee ga doen, of… eigenlijk weet ik dat precies. :-)

2 keer geverfd met Procion, strak afgebonden met keukentouw.

De bovenstaande lappen heb ik twee keer geverfd. Ik oefen me erin om strepen en ruitjes te maken, dus is het vouwen, met elastiekjes en keukentouw knetterhard opbinden.

En als je dan de klerenkast opruimt (oeps wat was dat tijd zeg!) en je komt van die bloesjes tegen die je met goed fatsoen niet aankunt omdat ze zo doorschijnend zijn als maar kan en jij binnenkort 55 wordt, wat let je dan nog….

Die roepen toch om een verfbadje? Zelfs om twee? Ik stop het allemaal in emmers.

witte bloesjes, twee keer geverfd met Procion.

De groene heeft betere ruitjes dan de paarsige, maar ik vind ze allebei erg leuk.

Ze zijn helaas nog steeds doorschijnend. Naar spul.

Gelukkig hangen er nog wat bijzonder saaie jasjes want ik merk dat ik behoefte heb aan kleur.

Werken met kleur

Bij een bijeenkomst van mijn vrijwilligerswerk (Levensboek schrijven van Humanitas) hadden we een gezellig ontbijtje. Allemaal een plastic flesje met sinaasappelsap. Ik heb alle tien meegenomen en heb er even fijn mee geknutseld.

plastic flesjes, Mod Podge en Kaffe Fassett

Daarnaast me gedompeld in nog meer Kaffe Fassett materiaal: bijna 30 duurzame notitieboekjes gemaakt. Zulk heerlijk werk. Voor coachingsklanten, èn: binnenkort in twee winkels.

restjes stof, gebruikte papieren boodschappentassen en wat fantasie

Ik gebruik al een poosje op Facebook en LinkedIn deze hashtags:

#zinspiratie

#hildaishappy

Misschien is het toch te wijten aan de sneeuwklokjes, de narcissen en de zingende merels.

Ik bruis.

En hoop, dat ik jullie een beetje zinspiratie mee kan geven.

Lieve groetjes, Hilda

Het werk van Joke op het TextielPlusfestival in de Brabanthallen.

Dat was een feestje!

Prachtig werk werd er geëxposeerd, zowel voor de wedstrijd als in de gehuurde units.

Ik had er zelf ook een ruimte gehuurd en heb er zelf 3 dagen voor die ruimte zitten borduren en genieten.

Ik loop op dit moment nog steeds een beetje naast mijn schoenen want wat heb ik een enthousiaste complimenten gekregen over mijn werk. Het hield niet op.

Het was heel leuk om uit de opmerkingen te merken dat het publiek ook verstand van zaken had.

Ik zal hier een paar van de werken laten zien die de meeste reacties opriepen.

Handdoekrol

Om te beginnen de strook van 10 meter handdoekrol waar ik het hele jaar aan had geborduurd.

Ik ben dit jaar ernstig ziek geweest en borduren was het enige waar ik zin in had. Een jaar geleden had ik handdoekrollen op de kop getikt. Van die rollen die in openbare toiletten hangen om je handen aan af te drogen.

Een strook van 10 meter had ik “geverfd” met thee en roest en daarop heb ik het hele jaar geborduurd. Gewoon uit de vrije hand zonder vooropgezet idee of patroon. Precies waar ik op dat moment zin in had. De ene keer een kettingsteek of een kruisje, maar heel vaak gewone rechte steekjes zoals bij de boro techniek. Ik had ook diverse geroeste en beschimmelde kleine lapjes die ik erop borduurde.

Uiteindelijk heb ik ervan van afgezien om de strook in zijn geheel over een stok te draperen, omdat je dan ook tegen de achterkant aan zit te kijken. Ik heb hem hem in 5 ongelijke delen geknipt en daarvan de uiteinden aan elkaar genaaid en die over een stok gehangen, zodat je ze net als bij de originele handdoekrol steeds een stukje verder kan draaien en dus telkens een ander stuk van het werk ziet.

Diaraampjes

Een ander werk dat veel belangstelling trok was mijn stellage met diaraampjes. Een paar jaar geleden kreeg ik een doos met antieke diaraampjes bestaande uit twee dunne glasplaatjes die met een strookje zwart papier aan elkaar geplakt hadden gezeten.

Ik bewaar altijd alle afgeknipte draadjes en die waren nu goed van pas gekomen. In elk diaraampje had ik een paar draadjes gedaan en een beetje bling bling om licht te vangen.

Vervolgens had ik tussen de diaraampjes aan weerszijden een dun organzabandjes gelegd voor ik ze op elkaar plakte zodat er een strook diaraampjes ontstond. De stroken hingen over een standaard.

Ik vermoed dat er inmiddels een aantal mensen op zoek is gegaan naar oude diaraampjes gezien de reacties.

Borduurringen

Het derde werk dat verbazing en bewondering op riep waren mijn borduurringen “Winter” waarin beschimmelde stof was te zien met wat borduuraccenten.

Dit werk was ontstaan doordat mijn Brugmansia ’s winters naar binnen moet omdat hij niet tegen vorst kan. Hij stond de hele winter op een oud cremekleurig gordijn. En toen ik hem in het voorjaar weer buiten bracht bleek dat gordijn prachtig beschimmeld en verweerd te zijn in de ronde vorm van de pot.

Ik heb de vlekken een beetje geaccentueerd met borduurwerk en toen borduurringen besteld in de maat van de pot en ze daarin ingelijst.

Alle drie de dagen heb ik voor mijn unit zitten borduren aan een ander werk en genoten van alle belangstelling en complimenten.

Joke Hardenbol

Quilt belofte maakt quilt schuld

Op het TextielPlus festival in s’Hertogenbosch maak ik op het textielplein een praatje met ons bestuurslid Liesbeth. Trots laat Liesbeth mij de ingeleverde vleugels zien. Het zijn allemaal juweeltjes die zeer inspirerend zijn en ik beloof Liesbeth dat ik er ook eentje ga maken.

Lappenmand

Voordat ik het weet zijn er bijna twee weken voorbij en het wordt tijd dat ik in mijn voorraad lappen duik. Ik kom tot de conclusie dat ik alleen maar ongebleekt katoen heb en geverfde lappen. Uiteindelijk vind ik toch een lapje wat er mee doorkan en net groot genoeg is. Ik zoek er witte organza bij om het wat witter te maken

Aan de slag

Het patroon is snel getekend en met een beetje witte lontwol voor de houvast punch ik de organza op de ondergrond vast. Witte plukjes fiberfill moet voor een beetje structuur zorgen. Ik zet de fiberfill vast met mul waar ik wat gaten in trek, de ondergrond blijft op deze manier zichtbaar. Een restje witzijden vezels maakt het af.

Borduren

Voor het wauw effect wil ik er nog wat borduursteken toevoegen. Ik weet dat is ergens een klosje wit glitter garen heb, maar waar?

Het kost een klein half uurtje maar dan vindt ik het betreffende klosje. Na een avondje borduren is een klein art quilt vleugeltje klaar.

Tot slot

Dit is mijn laatste verhaaltje van het jaar. Ik wens alle quilters een goede maand december en voor volgend jaar een fantastisch quilt jaar. Een jaar met de hoogtepunten; het Textielfestival in Leiden, het Quiltfestival in Noord Groningen en hoe leuk, de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde in Nijkerk. En o ja, een vleugel maken is een leuk werkje voor onder de kerstboom, echt doen hoor!

hartelijke groet,

Jo Huijsman

Tag Archief van: art quilt