Zomaar

Wat nu zomaar, niks is zomaar


Dus zit ik te ploeteren op een stukje voor het QuiltersgildeBlog. Je kunt het wel werd mij verzekerd, je eigen blog doe je toch ook? Dus ben ik maar in mijn verleden gaan graven, zo van; Euh wanneer ging je quilten en waarom en hoe leuk is het daarna geworden en vooral hou je nu nog een beetje tijd over voor een boek of zo?

Nee lieve mensen, als je eenmaal gegrepen bent door het Quilt gebeuren dan heb je een aangenaam probleem, bijvoorbeeld tijdsdruk maar ook kastruimte en vooral als het lukt een eigen ruimte.
Oh maar die heb ik gevonden in de slaapkamer en het slaapgebeuren is verplaatst naar een klein kamertje.

Tenminste zo ervaar ik het. Ik rolde van het een in het ander, altijd leuk werk gehad in de psychogeriatrie en dan floeps om kwart voor elf op een woensdagmorgen sta je op straat.
Mijn lijf liet een en ander niet meer toe en dus zei mijn werkgever en het UWV na heel veel gesprekken en keuringen, gedag en tot ziens?

De Rebelse Gans, Groningen 2016

Rebelse Gans, Groningen 2016

Het Stoffige Virus

 

En dan zit je daar na 35 jaar achter de geraniums. Klinkt heel erg, maar daar zit natuurlijk een overbruggings periode in.

Maar toch, wat moet je nu lieve Mia. Mijn lief kon het na een klein half jaartje niet meer aanzien, bloemetjes plukken van de geraniums die voor het raam staan werkte ook bij hem op zijn zenuwen.
Hoe hij er bij kwam weet ik niet. Maar op een zondagmorgen nam hij mij, tegen mijn zin in, mee naar Waalre.
Wat een bijzondere ontmoeting met stoffen – draadjes -quilts – patronen en mensen die allemaal wel iets te vertellen hadden en wat voor mij de start was van het Stoffige Virus, mijn familie had dus in plaats van een zielenpiet een actieve lapjes freak in huis.

Leuk dan ga je op sampler les! Na ruim 2,5 jaar gewerkt te hebben aan die traditionele sampler (wat een geploeter overigens); blijkt halverwege dat het niet aan de patronen ligt, maar aan mijn handen!
Wat de rest van de familie al wist is, dat ik behalve gebrek aan geduld ook nog eens artrose heb. Dus is toen mijn ouwe Pfaff te voorschijn gehaald. En heb ik  iemand gezocht, die mij kon helpen want mijn oude juf deed alleen iets met de hand, het ware quilten zoals zij dat noemde.

Vervilte handen van Mia de Vos

Vervilte handen, Weerribben 2017

Ach ik ben toch wel blij geweest ik weet nu hoe ik een molentje kan maken op de traditionele manier.
Ha, ben ik toch op mijn artrose pootjes terecht gekomen.

In een stroomversnelling

 

Eigenlijk ben ik niet zo’n durfal, mijn lief vond dat mijn Bargello wel naar Waalre kon in 2005 naar de Europese Kampioenschappen en dan blijkt dat je de beginnersprijs hebt gewonnen. Voorjaar 2006 naar Frankrijk, mijn prijs was een workshop van een week bij Maaike Bakker. Daarna mocht ik naar Quilten Speciaal met in 2008 een prachtige tentoonstelling met als eindwerkstuk ‘de Beginning’ gemaakt naar een tekening van mijn lief.

de Beginning Mia de Vos

De Beginning, Quilten Speciaal 2008

Daarna gaat er veel in een stroomversnelling, het oprichten van De-Uitdaging met Wil.O.O. tijdens Quilten Speciaal in 2006. En voordat je het weet ben je daar ruim 8 jaar druk mee en met van alles en nog wat zoals het mee organiseren van Vijfhuizen – Groningen – Leiden en het aansturen van de leden zodat alles op het blog terecht kwam.

Maar ook de miniatuurtentoonstelling  van het Quiltersgilde met o.a. zelfportretten van de leden.

B.O.O.T Amnesty International

B.O.O.T. Amnesty International

En nu nog een eindje quilten aan mijn verhaal. Ik heb nog zoveel te vertellen over die prachtige workshop in Frankrijk 2006 is natuurlijk heel lang geleden, maar het heeft heel veel betekend ook internationaal. Met een aantal heb ik nog wel contact via de mail. En ook belangrijk zijn de workshops zoals b.v. van Wil Fritsma – Saskia Weishut -Marjon Hoftijzer of mijn verf goeroe Nienke Smit of… elk jaar probeer ik wel een workshop te volgen. Er is nog zoveel te ontdekken.
Veel van mijn belevenissen deel ik met de Movie Stars Bee in Almere of met Tegendraads 1 uit Leiden.

Zou ik bijna vergeten de Meet en Greet binnenkort, mijn tas staat klaar, mijn naaimachine is geolied.

Och wat kan het leven toch quilterig zijn.

Groeten van  Mia

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *