Het is niet alles goud wat er blinkt….

Ik ben opgegroeid met een moeder en twee tantes die vanaf de zestiger jaren van de vorige eeuw borduurden en naaiden voor de Rooms Katholieke kerk. Al vrij jong mocht ik mee borduren aan doeken voor een altaar of keek ik toe hoe er aan kazuifels (een overkleed voor priesters dat tijdens een kerkelijke viering wordt gedragen) gewerkt werd. Wat een pracht en praal!

Kerkbandjes

De tantes hadden behoorlijk wat kerkelijke goudgerande bandjes, goud en zilver garen, enz. in huis. Toen de laatste tante in 2004 overleed en wij met alle tien de neven en nichten het huis gingen opruimen, kwam er een hele koffer met kerkbandjes tevoorschijn. En je begrijpt het al: niemand wilde het hebben en zo heb ik me erover ontfermd! In de loop der jaren keek ik er af en toe eens in maar wist niet wat ik ermee moest en kon doen.

Going round in circles

Dit voorjaar gaf Herma de Ruiter na de Algemene Ledenvergadering van het Quiltersgilde een leuke uitleg van haar project ‘Going round in circles’ (hier kun je het blogbericht lezen). Een ondergrondje van 10×10 cm, wat kleine lapjes die je ook op het formaat 10×10 cm erop speldt. Een beetje over elkaar op de randen, knoop in het midden erop naaien. En daarna met een iets dikkere mooie draad rondom de knoop in kleine steekjes rond naaien. Het zag er zo leuk uit…. En óók nog iets met knópen….Het zaadje was geplant!

Een paar weken later vond ik in de lappenkast een grote lap oranje zijde: dáár wilde ik iets mee gaan doen. De koffer met kerkbandjes ging weer eens open en…opeens wist ik het: waarom zou je niet ‘going round in circles’ met een kant en klaar lapje en bandjes er op naaien kunnen doen…?

En dus de oranje stof in lapjes van 10×10 cm gesneden. Resten fiberfill versneden in stukken van 10×10 cm. De kisten met knopen-op-kleur een voor een omgekieperd en knopen gezocht. Bijpassend garen uit de garenlade (en zelfs in de kringloop) gezocht en gevonden. Het feest kon beginnen!

Stukje fiberfill, oranje lapje er boven op, kerkbandjes er in een kruis (hoe toepasselijk) opgeregen, knoop in het midden en naaien maar.

Ik vond en vind het meditatief en bijna verslavend. Het is genieten van alles wat blinkt. Alhoewel ik me al naaiend realiseerde dat in de Rooms Katholieke kerk niet alles goud was wat er blonk….!

Geen idee nog wat het gaat worden en hoe groot. Waarschijnlijk ga ik door tot alle bandjes op zijn….

Ans Kouwe-Ickenroth