Een nagenietende quilter

Lang opgewacht, op verheugd en in een razend tempo is het Quiltfestival Noord Groningen voorbij gevlogen. 

Terugblik 

In oktober 2018 word ik door de organisatie van het Quiltfestival Noord Groningen uitgenodigd om in 2020 te exposeren. Het coronavirus gooit helaas roet in het eten.  Eindelijk hebben heel veel textielliefhebbers het afgelopen weekend  kunnen genieten van quilts in de meest ruime zin van het woord.

Voorbereiding

Mijn  ‘Verhalend landschap’ wacht al heel lang op Groningen. De voorbereiding beperkt zich tot het huren van een huisje en het ontwerpen en laten drukken van nieuwe visitekaartjes. 

Om vooral niet gestrest te zijn begin ik maandag met het  verzamelen van wat ik mee wil nemen.  Dinsdag pak ik mijn autootje  vol en de rest gaat in de auto van mijn lief. 

Woensdagmiddag ga ik richting Noord Groningen.  Het huisje bij het dorpje Zeerijp vinden is even een ding. Via een heel smal weggetje kom ik op een boerenerf en daar staat ergens het huisje, maar waar?????   Na wat rondjes over het erf zie ik achter een paar enorme aardappelkisten een weggetje en Yes daar aan het eind vind ik het chaletje. Waar ik al een beetje bang voor was wordt werkelijkheid, ik heb ruzie met de code van het sleutelkastje.  Na heel vaak proberen  blijft de sleutel onbereikbaar.  Ik besluit op zoek te gaan naar de verhuurder en hoe ik ook zoek, roep en uiteindelijk in de keuken sta, er is niemand te vinden. Na een sms’je verschijnt gelukkig de boerin. Na een super leuk gesprek neem ik mijn intrek en maak ik er in mijn eentje een rustige avond van in de middle of nowhere.

It giet oan

Donderdagmorgen om 10.00 uur is de ontvangst van de exposanten in de Roakeldaishal in Warffum. Na de  kennismaking met de organisatie en de exposanten  ontvangen wij de benodigde informatie en ga ik richting het kerkje van Eppenhuizen. Ook daar word ik zeer gastvrij ontvangen en kan ik beginnen met het uitpakken van de auto. Ondertussen arriveert ook mijn lief en mijn vriendin en na een middagje doorwerken staat de expositie. 

Vrijdagmorgen zorg ik dat ik ruim op tijd in het kerkje ben. Dat is maar goed ook, want klokslag tien uur melden de eerste bezoekers zich. 

De hele dag is het een komen en gaan van belangstellenden en dat gaat drie dagen lang door.  Vele bekenden, onbekenden, familie en vrienden . De voorzitter van het STIDOC , Nienke de Lange maakt natuurlijk van de gelegenheid gebruik en promoot  het Textielplatform , het online platform van de acht samenwerkende textielorganisaties in Nederland.  

Zeer vereerd ben ik met het bezoek van Henk Lijding, auteur van het boek Art quilts in Nederland. Nadat mijn allereerste artquilt wel mocht hangen op de Algemene tentoonstelling van het Quiltersgilde, maar niet in de categorie altquilts heeft dit boek mij op weg geholpen.

De meest opvallende zaken

Wat mij het meest opvalt  deze dagen:

Vrijwel alle bezoekers zijn ontzettend  geïnteresseerd en aardig.  Vrouwen en  mannen vinden het leuk om met de exposant een praatje te maken.  Inmiddels weet ik veel over de geschiedenis van de jutezak, maar vooral de oudere plattelanders vertellen mij verhalen. 

Het wijdse Groningse landschap blijft mij verwonderen en echt waar, deze geboren en getogen Friezin is  een beetje verliefd  op Groningen.

De gemeenschapszin van de bewoners van de kleine dorpjes is werkelijk indrukwekkend. Omdat het kerkje in Eppenhuizen aardbevingsbestendig wordt gemaakt zijn er bouwvakkers aan het werk. Speciaal voor dit weekend wordt het opgeruimd en brandschoon aan mij opgeleverd. De beheerder van het kerkje die mij ontvangt en de sleutel overdraagt,  de vriendelijke kosteres die regelmatig het toilet controleert en de lieve gastvrouw die mij ontzorgt maakt het weekende volmaakt.  Leuk  is de jongeman die op zaterdagmiddag om klokslag 12.00 uur het weekend inluidt.  (klik  hieronder voor het filmpje)

De organisatie van het Quiltfestival is geweldig en de exposanten worden met behulp van de vele vrijwilligers  in de watten gelegd. .Alle dagen een lunchpakket en ik mag in het kerkje gebruik maken van de koffie en thee. Aan het einde van de werkelijk prachtige dagen gaat mijn vriendin verder met haar fietsvakantie, neem ik afscheid van de lieve mensen in Eppenhuizen en drink nog een glaasje water na het opruimen van het kerkje. De volgende dag zit ik thuis met de beentjes op tafel na te genieten en probeer ik alle indrukken te ordenen.

Hoe nu verder

Het voelt voor mij een beetje als het hoogtepunt is bereikt en hoe ga ik nu verder? Exposeren in galeries  is heel leuk, maar het ontmoeten van al die textielliefhebbers is echt de kers op de taart. Ik ga er de komende zomer rustig over nadenken en ach, waar de ene deur gesloten wordt, gaat ergens anders wel weer een deurtje open.

Ik wens jullie allemaal een hele fijne zomer

hartelijke quiltgroet,

Jo Huijsman