Carrefour Européen Patchwork in Val d”Argent 2025

Terugblik geschreven door Liesbeth Wessels

In de wandelgangen hebben we het vaak over de Elzas.
Het festival is  van 18 tot 21 september gehouden. De basisplaats is Sainte-Marie-aux-Mines. Dit jaar was een jubileum, het werd voor de 30-ste keer georganiseerd. Wij zijn hier voor het eerst  en ik wil in dit blogverhaal vertellen waar mijn oog en hart op viel. Dit zegt niets over de rest. Ik ben een artqulter, dus mijn interesses zijn anders gericht. Er was veel moois te zien, voor elk wat wils.
Ik ben samen met mijn man met eigen vervoer naar Sainte-Marie-aux-Mines gereden, we hebben daar op een camping gekampeerd.

Bij sommige namen kun je op een blauwe link klikken en dan kun je verder lezen op de site van Carrefour Européen Patchwork; vaak gaat het meer informatie over de gast-quilter en wordt je naar de betreffende website verwezen.

Dag 1 – Sainte-Marie-Aux Mines

Donderdag gaat de tentoonstelling open en die dag hebben wij de meeste exposities in Sainte-Marie-aux-Mines. bezocht. Om te beginnen hebben we een passe-partout voor alle dagen gekocht. Dan kunnen we zelf beslissen hoeveel we willen zien op 1 dag.
Het is heerlijk weer, dus lekker op de camping in de zon zitten is ook een optie.

De passe partout hebben we gekocht in het Commercieel centrum of te wel het koopplein. Daar kun je komen zonder bandje. Veel winkels en een informatiecentrum over het festival.

We zijn snel even langs de winkeltjes gelopen. De keuze is reuze.

Op weg naar de eerste tentoonstellingen (er zijn 18 locaties met meer dan 1100 quiltwerken). Daarnaast zijn er lezingen, workshops van een of meerdere dagen. Hier zijn wij dit jaar niet aan toe gekomen, misschien iets voor een volgend jaar.

Sainte-Marie-aux-Mines. is een prachtig sfeervol stadje.  Oude gekleurde huizen met mooie en oude versleten luiken. Kleine straatjes en steegjes. Er stroomt een klein riviertje door het dorp wat mooie beelden op levert. Het is gezellig druk.

De quilts van Shin Hee Chin zijn prachtige kunstwerken.  Zo knap hoe zij met draden beelden, sfeer en diepte weet te creëren. Heel uniek

Daarna zijn we in de Hal geweest waar SAQA (Studio ArtQuilt Associates) zichzelf presenteert met werk in de kleur blauw.

Ook waren er quilts te zien van de Nieuw Zeelandse Quiltvereniging. Nieuw Zeeland en Australie zijn dit jaar de gasten op het festival. (Zoals Nederland vorig jaar de gast-exposant was met Connected In Red)

De quilters van dit werelddeel onderscheiden zich door prachtige, vrolijke kleuren. Het lijkt net of de mensen daar meer van vrolijke kleuren houden dan wij hier.
Wij herkennen duidelijke Nieuw Zeelandse landschappen, vogels specifiek voor dat land en hebben daar met de maaksters ook over gesproken.

 

In Eglise St. Louis hangt werk van Ina Statescu. Met veel  borduurwerk, sommige op tule, doorzichtig en kwetsbaar. Heel verfijnd, hoewel ik sommige werken te druk, te vol vond.

Die eerste dag kwamen we verschillende Nederlandse hobbygenoten tegen, helemaal leuk om even goede tips te krijgen waar we beslist heen moeten gaan en wat heel lekker is om te eten..

Dag 2 – Rombach -le-Franc en Lièpvre

We gaan met de auto naar Rombach-le-Franc en naar Lièpvre. De omgeving waar we door heen rijden is prachtig, de stadjes zijn landelijk frans. Eerst naar Eglise St Rosalie. Net voor ons was een bus quilters aangekomen, dus het werd een hele rij om langs de quilts aan de zijkanten van de kerk te lopen. Het zijn quilts van Fabia Diniz.  Zij maakt wholequits met heel verfijnd stikwerk.

Dan door naar Esplace Raymond Hestin, waar Hilde van Schaardenburg en Ulla Hoppe te bewonderen zijn. Hilde met nieuw werk (althans voor mij). Prachtig ingericht met vilden ballen, vogels, hoedjes en tassen.

Ulla Hoppe met trefzekere borduurwerkjes in de stijl van pentekeningen.

In Lièpvre hebben  we de EQA quiltjes (thema Contrast) bekeken. Knap hoe verschillend mensen dit thema hebben verwerkt.
Een foto van de Nederlandse quilts en van de overige heb ik er een paar uitgekozen, die ik mooi vind, door het beeld of door de verwerking.

 

In de kerk hing werk van Ruth de Vos; blije quilts over kinderen, het leven vol beweging en warmte. Heel beeldend weergegeven. Hier wordt je hart warm van.

We rijden door naar Saint Croix aux Mines, om daar eerst wat te eten. Maar de rijen zijn lang en de broodjes zijn op. Toch maar even de mooie quilts binnen in de Salle des Fetes bekeken. Mooie Australische quilts en quiltwerk uit Kazachistan. Dit laatste bestond uit oud handwerk en enkel hedendaagse quilts in de stijl van het land met authentieke symbolen, uit de Kazakh-nomadische cultuur.

Een verrassing waren de doorzichtige quilts van Dianne Firth.

Uiteindelijk hebben we een stokbroodje in Sainte Marie aux Mines kunnen krijgen en zaten we aan tafel met Rita en Martin en een jonge 80 jarige Belgische mevrouw. Die dag  heb ik nog 2 mooie Afrikaanse stoffen gekocht.  Moe maar voldaan zijn we naar de camping gegaan. De volgende dag verder.

Dag 3 – wat we nog niet gezien hebben

We besluiten eerst 2 locaties bij Sainte-Marie-aux-Mines te gaan bekijken. De eerst is een heel mooi gelegen kerkje in St Pierre le Hâte. Met werk van een Franse textielgroep die de boeken van Lucinda Riley heeft verwerkt tot  quilts en textielboeken. Boeken uit de serie  “De zeven Zusters”

De tweede locatie was een Capel waar prachtige antieke quilts hingen. Oud en goed bewaard. Een quilt was gemaakt door een 10-jarige. Deze was moeilijk te fotograferen.

We hebben ook nog in Saint-Croix-aux-Mines 3 locaties bezocht. In de eerste kerk hing Guldusi borduurwerk met kleine Afghaanse amuletten erin verwerkt. Deze amuletten zijn te koop en daarmee steun je Afghaanse vrouwen en hun familie. Daar hing ook een quiltje van Marijke van Welzen.

 

Tania Tanti uit Australie laat ons weer glimlachen. Wat een kleur, wat een pret. Zij schildert eerst haar doek in de kleuren en vormen die je hier ziet. Daarna stikt ze het geheel door en bewerkt het verder.

In een prachtige Villa Burrus hebben we hedendaagse Australische quilts van Rachealdaisy Dodd bekeken.

Tot slot hebben we de winnaars van de wedstrijd Avant Garde bekeken. Meer over de 30 finalisten kun je hier lezen.
Een van de finalisten is de Nederlandse Marijke van Lamoen. Marijke gefeliciteerd.

Er was ook een wedstrijd voor jongeren tussen de 5 en 25 jaar. Daar waren mooie hoopvolle quilts te zien. De prijzen werden toegekend in 4 categorieën. Hoe fijn als zo’n project in Nederland ook een kans zou kunnen krijgen.

We zijn van plan volgend jaar weer te gaan. Zeer inspirerend, de quilts, de mensen, de stadjes, de sfeer.